A

Anshi

Fengqing County, Lincang City, in het zuid-westen van Yunnan. Het verhaal gaat dat in dit dorp in Yunnan in 1938 door Mr Feng Shaoqiu voor de eerste keer Dian Hong zwarte thee werd gemaakt in wat in hart en nieren een pu’er regio is.


Aracha

Japan. Ruwe groene thee, na het oogsten gestoomd, gerold en gedroogd, maar nog niet verfijnd. De thee bevat nog het blad, het twijgje, de haartjes en kleine stukjes blad. Specialisten gebruiken Aracha om via selectie en blending te komen tot sencha. Indien er thee mee wordt gezet is hij meestal sterk van geur en diepgroen, maar lokaal kan het resultaat erg varieren. Het interessante aan de moeilijk te vinden Aracha is wel dat het een thee is van één plaats en één maker, terwijl zo goed als alle Japanse thee een blend is van verschillende theetuinen en theeboerderijen.


Araksa Tea Garden

Thailand, Mae Tang district. °1939 en één van de oudste van Thailand. De manager komt uit Darjeeling. 520m hoogte. 40 tot 70 jaar oude struiken en nieuwe aanplant, de plantage was verlaten tot ze onlangs terug werd opgestart. Bio. Heel modern boetique-bedrijf en sterk op toerisme gericht. In België verkrijgbaar bij Unami in Brussel en Cuperus in Antwerpen.


Argentinië

Theeproductie startte hier in 1923 toen drie de Oekraïnse broers Hnatiuk in Colonia Tres Capones, in de provincie Misiones, 4 ha theestruiken aanplantten met zaden uit de Krim. De thee werd verkocht als W-H Tea. In 1924 kochten ze zaad in China en tegen de jaren 40 stond er 300ha. Na de aardbeving van 1944 kocht de regering 800 kilo zaad om de thee-teelt verder uit te breiden. Vandaag heeft het land 29000 ha in Misiones en 2000 ha in Corrientes, bijna uitsluitend voor zwarte thee. 90% is voor de export. 5000 boeren en 5 coöperatieven. 70% gaat naar de VS voor de productie van ice tea.



Arima Toshiharu

Japan. °1912. +1999. Deze specialist in het ontwikkelen van nieuwe cultivars werkte eerst in Miyazaki waar hij bezig was met het ontwikkelen van ‘zwarte’ cultivars. In 1942 moest hij verhuizen naar Shizuoka waar hij bezig bleef met het zelfde werk. Hij was de man achter Inzatsu 131 maar ontwikkelde ook de 7000 reeks op basis van yabukita zaden. In 1960 moest hij vertrekken uit het centrum waar hij directeur geworden was omdat hij te veel bezig was met kamairicha, maar hij bleef nog heel lang actief als adviseur.


Arya Tea Estate

West-Darjeeling, Indië. Bio. 900 tot 1820m boven de zeespiegel, gemiddeld 1500m. 125ha. Opgestart in 1885 als Sidrabong. Volgens de legende oorspronkelijk opgestart door Chinese monniken. Eigendom van de Eurasia Group. De ‘Jewel’ reeks thee’s wordt gemaakt van de thee van vooral AV2 cultivars op de hoogstgelegen plaatsen van het landgoed. Voor de rest staat er vooral Assam en Chinese ‘Jat’ aangeplant, en de ‘Muscatel’ komt vooral van die Chinese struiken.


Asahi

Japan. Cultivar. Subtiel en elegant en zeer geschikt voor matcha. Vroegrijpend. Vooral rond Uji, maar beperkt aangeplant.


Asamiya

Japan. Theeregio in de prefectuur Shiga, ten noorden van de bekendere theezone’s Uji en Wazuka. Bergachtig land met zeer strenge winters. De thee’s uit deze regio hebben vaak iets boterigs en zoets, vaak ondersteund door een duidelijke bittere toets. De boterige, rijke toets zou komen van de sterk mineraalrijke ondergrond, en zelfs de sake van deze regio zou deze karaktertrek hebben. Theepotten uit deze regio, uit Shigaraki, durven deze toets ook mee te geven aan thee die er in gezet wordt.

Premium Sencha Iki-Shiga, Azumaya: Azumaya, 50 gram, 17 euro, oktober 2018. Thee uit de prefectuur Shiga. Droog uitzicht, fijne naaldjes, nat uitzicht, redelijk grof verhakselde, mooi groene blaadjes. 5 gr, 200ml, 1 min, in een nieuwe kyusu: natte blaadjes, vis en spinazie. Helder goudgeel. Het aroma van de infusie doet wat denken aan spinazie. Zacht, met licht astringent toetsje. 5 gram, 150 ml, westers, 1 minuut: er zit ook iets rokerigs in dit aroma, voor de rest vooral vegetaal; inde mond zacht met een redelijk aanwezig bittertje; ik was niet zo’n fan van deze thee en zijn toetsen van brood of brioche. 😊😊

Sencha from Asamiya, Koshun, Thés du Japon: Spring harvest. Sample set. 11.76 euro voor 100 gram. Futsumushi sencha. Kami-Asamiya, Shigaraki, Koga, Shiga. 14 en 19 mei 2021. Tasting set met builtjes. Koshun is eerder ongewoon voor de regio. 5 november ’21, 80°C, 3 minuten, 150ml. Goudgele infusie. Zuivere geur, een beetje zoet, floraal en wat amandel. De smaak is zacht en rond, een beetje zoet, lekker en lang. Geen astringentie. Een beetje amandel. Lekker. 😊😊😊😊



Asanoka

Japan. Nogal recent ontwikkelde cultivar (1996), een kruising tussen Yabukita en een Chinese cultivar uit Jiangsi. Veel aminozuren. Levert gewoonlijk een rijke en zachte sencha met veel umami.


Asatsuyu

Japanse cultivar. Eén van de eerste officieel geregistreerde post WOII cultivars. Stamvader van veel hedendaagse cultivars. Laag in tannines en opmerkelijk zoet. Heel vegetaal qua smaakpatroon, veel umami ook. Diepgroen. Ook bekend als ‘Natural Gyokuro’.

Kasugaen Asatsuyu Sencha, Nio Teas: Deap-steamed sencha uit Kagoshima.. Asatsuyu cultivar. 40 dollar voor 100 gram. 27 Aug. 20, 5 gram, 45 sec, 60°C, 150ml, kyusu. Stevig aroma voor nat blad, met iets van brood. Jadegroene infusie met veel partikel. Mooi aroma, spinazie. In de mond tamelijk vol en zoet, bladgroentes, redelijk rond. Een beetje kort achterin. Tweede zetsel, 25 sec: troebel, echt groen nu. Herken de edamame nu. Mooi zoet in de mond, dik, licht astringent tikje (héél licht). Lekker. Derde zetsel, 20 °C: aroma verdwijnt. Zoet en lekker. 😊😊😊(😊)


Assam

Staat in het Noordoosten van India. Goed voor ongeveer de helft van de totale thee-oogst in India en 13% van de wereldproductie. Veel gebruikt in breakfast blends. De theetuinen, een goeie 900, liggen in de vallei van de machtige Brahmaputra rivier, het grootste theegebied ter wereld. Die strekt zich uit over zo’n 600km, van de Himalaya’s in het noorden tot de Naga en Patkoi bergen in het zuiden. Er zijn ruwweg vier gebieden: Upper Assam, North Bank, Central Assam en Lower Assam. De beste orthodoxe zwarte thee’s komen uit Upper en Central Assam, en vooral uit de strook tussen Golaghat en Dibrugarh, op de zuidelijke oever van de Brahmaputra, de beste CTC komt uit Lower Assam, tussen Golaghat en Sibsagar. De top thee’s komen uit een gebied rond Tinsukia, tussen Dibrugarh en Tringri. In de zogenaamde Moran Circle liggen kwaliteitsdomeinen als Doomur Dullung, Hajua, Mohokutie en Thowra, en hier is het beste compromis tussen de opbrengsten van Upper Assam en de kwaliteit van Lower Assam te vinden. Rond Mangaldai liggen ook een aantal erg goede domeinen.

De ondergrond van Assam is rijk en alluviaal, en het land is plat, met weinig hoogteverschillen. Tussen de rijen theeplanten staan bomen aangeplant die voor de nodige schaduw moeten zorgen. Er valt bijzonder veel regen, maar vooral tijdens de moesson wanneer het warm en vochtig is, ideaal weer voor de theeplant, die ook bijzonder goed aardt in de rijke grond. De pluktijd loopt van april tot november en het plukken is erg zwaar door de vochtigheid en de hitte. First Flush Assam (geplukt in april) wordt naar het schijnt zelden verkocht in Europe en de VS en is nogal vreemd van smaak (fris en bloemig volgens Deirdre Deprettere in het tijdschrift KTC). Daarop volgt een periode waarin de plant in rust gaat (bhanji) en in mei komt dan de Second Flush Assam (pluktijd in mei en juni) die veel gewilder is. De pluk start het eerst in Upper Assam en heeft een week nodig heeft om ook in Lower Assam op te starten, en dit is de beste periode voor Assam. De thee heeft nu veel body en de goede wordt croppy genoemd, in het Engels beschreven als een creamy liquor en heel kenmerkend voor goede 2nd Flush Assam. Wanneer er melk wordt aan toegevoegd krijgt hij een erg mooie heldere gouden kleur. Door de klimaatveranderingen is er echter minder 2nd Flush dan vroeger en de kwaliteit lijkt te dalen. Na juni begint het regenseizoen en in juli, augustus en september wordt het leeuwendeel van de productie geoogst, waarbij de vroegst geoogste nog de beste zijn. Na de Puja vakantiedagen in oktober worden nog post-Puja thee’s geplukt, tot in december, maar die zijn dunner, vaak met aroma’s van okkernoot en soms wat dun en weedy, en eigenlijk alleen geschikt voor CTC en gebruik in blends. Goede Assam heeft een rijk aroma en een volle, sterke, moutige smaak, en het is Ideale ontbijtthee. Een heel groot deel van de productie is CTC, dat hier werd uitgevonden, en bestemd is voor het gebruik in theezakjes en met melk. De regio kent een andere tijd dan de rest van Indië, Tea Garden Time, met één uur voorsprong op de rest van Indië zodat de plukkers een uur vroeger op de dag kunnen starten.

Theeproductie in Assam startte in de 19de eeuw. Tot 1834 was de East India Company vooral bezig met de export van thee uit China, maar toen de Britse regering de handel met China openstelde en de Company zich op Indië moest concentreren zocht ze al snel naar mogelijkheden voor de theeplant in Indië. Deels deden ze dat door de smokkel van theeplanten uit China naar Darjeeling, maar in 1823 had Robert Bruce al gemeld dat er van de theeplant ook een lokale variant bestond en in 1824 maakt zijn broer Charles kennis met bamboethee, een variant op pu’er gebezigd door de Singpho stammen in Assam. Assam deelt met Yunnan in China de perfecte condities voor een theeplant die iets anders was dan de in China meest voorkomende. In de jaren 30 van de 19de eeuw ontdekte men de mogelijkheden ervan en begon men met de teelt van de camilla sinensis var. Assamica, en in 1838 vertrokken de eerste 8 kisten naar London om er in 1839 te worden geveild onder grote aandacht. Vijf weken later werd de Assam Tea Company opgericht door een groep Londense zakenlui. Dit was al snel een enorm succes, maar niet na bijna onmenselijk leed vanwege plukkers en plantagebeheerders. In het dunbevolkte Assam woonden niet genoeg mensen en dus werden miljoenen arme Indiërs uit Bihar en Orissa naar hier verhuist, eerst om het regenwoud kaal te slaan, dan om de plantages aan te planten en dan om ze te verzorgen en te oogsten. Het klimaat is zeer ongezond, warm en vochtig, en voor zowel arbeiders als planters potentieel dodelijk. Voor de Engelse koloniale beheerder kwam daar de eenzaamheid en de drank bij en de omstandigheden en isolatie hebben geleid tot grote misstanden…maar ook tot één van de grootste commerciële successen van de East India Company: Assam thee, en in de Londense theesalons was de vraag ‘China of Indië ?’ al snel ingeburgerd. Het volstaat om eens een fijne, wat puntige Chinese zwarte thee te proeven naast een echte Assam, sterk, rijk en moutig, om dit te begrijpen.

Assam Goudblad Zomerpluk, Simon Levelt: 4.6 euro, Simon Levelt. 2nd flush. 13 mei 2017: Nat: opvallend moutig; dieprode kleur; héél moutige neus; ook in de mond overheerst dat moutige, met niet veel anders eigenlijk; nog best met melk 😊😊

Assam OP Dirial, Or: Zwarte thee. 5.4 euro per 100g. 13 mei ’17: 4 minuten, 100°C, Spa. Droog: heel mooi complex aroma, heel mannelijk, in het register van tabak. Nat: redelijk groot blad, mooi aroma; heel diep roodbruin; de neus is moutig maar ook fruitig; mooie complexiteit eigenlijk, er is mout maar ook fruit, mooi startend; erg tanninerijk maar de verkoper raadde 2 minuten aan en dat klopte, 4 is echt té. 😊😊😊

Assam Monabari, Blanche Dael, Maastricht : 4 euro, Maastricht. “honing, citrus en rozijnen” ? 19 maart ’17: heel zachte Assam, beetje fruitig; 13 mei ’17: 4 minuten, 100°C, Spa blauw. Gezet: heel mooie diep amber kleur; mooi aroma met een beetje honing en een fris citrustoetsje; in de mond een mooi evenwicht, mooie structuur, mooie zachte afdronk; met melk, een mooie ontbijtthee. 😊😊(😊)

Assam FTGTOP1, Hazelbank, Teastation: 1e les Theesommelier. 13.97 euro per 100g. mooie heldere nogal lichte roodbruine kleur; in de neus citrus, appelsien en mout. Veel body, maar erg mooi evenwicht. 😊😊😊

Assam G.F.O.P., N°10, Damman Frères: 29 December 2016: losse tee, met melk. Duidelijke moutsmaak. Klassieke ontbijttee. Lekker, mijn favoriet toen voor de zondagochtend JJ

Wild Assam Red Tea, Hotsoup: 7.95 euro per 50 gram. Galakey Valley. Thee van een small holder uit de vallei, met de hand geplukt en verwerkt in de herfst van 2017. De theestruiken zijn enten van een lokale wilde variant. 6 mei ’18: de droge blaadjes zijn groot, mooi gerold en hebben een zoete, aangename geur. De infusie is mooi roodbruin gekleurd. De natte blaadjes ruiken wat naar munt. Het aroma is zoet en complex met toetsen van fruit, jeneverbes en zéér aangenaam en verfrissend. In de mond zacht en breed en evenwichtig met een heel mooie complexe afdronk die erg lang is. 😊😊😊(😊)

Assam Mokalbary Golden Tipped, Shanteo: Sample met ongeveer 3 gram. 15 euro per 100 gram. 100°C, 3 tot 4 min. De geur van het droge blad is ok, lekker moutig, met tamelijk wat tip. Het natte blad ruikt heel krachtig, maar het infuus, donkerbruin van kleur, ruikt helemaal zoals een assam moet ruiken, heel lekker malty en vol. Veel body. Heel mooi kleurend met melk, een erg aardige kop thee. Ik heb geen idee waar Mokalbary ligt. 😊😊😊

Assam Mokalbary FTGFOP1, de theeliefhebber: ITMA tea sommelier London, november 2018. Veel tip. Mooi Assam-aroma, goed gebalanceerd. Reageert zeer goed op melk. 😊😊😊

Nr105 Assam TGFOP Koilamari, Teastation: Tweede pluk. 14.39 euro per 100gram. 13 april ’19. 95°C, 2.5 gram, 3 minuten, 250ml. De droge blaadjes zijn mooi van vorm met veel tip, mooie kleurschakeringen en een klassieke moutige geur. Infusie heeft een erg mooie rode kleur. Heel aardige neus met wat honing.Heel mooie mond ook, redelijk complex, blijft lang hangen, heel lichte astringentie. Een van de betere Assam’s die ik al dronk. 😊😊😊(😊)

Silonibari BPS (CTC), Assam, Lupicia: Lupicia, Parijs, 6 maart 2020. Geproefd 7 en 8 maart 2020, 3 gram, 250ml, 5 min, 100°C. Zoet en vol, zelfs wat plakkerig. Ok als ontbijtthee. Werd aangeraden als basis voor chai, kan me daar wel iets bij voorstellen. 😊😊😊

Latumoni Royal Tippy Assam First Flush Black Tea, Siam Teas: Latumoni is een kleine theetuin in Assam, nog echt een familiebedrijf en lid van The Tea leaf Theory, een associatie van kleine artisanale theebedrijfjes. Lentepluk. 23.9 euro voor 100 gram. Handgeplukt en traditioneel bewerkt. 2+1 picking. 14 december ’20, 98°C, 4 min, 220ml, 5 gram. Zeer mooi droog blad. Het nat blad biedt een prachtig aroma, doet denken aan first flush wakoucha’s maar fruitiger, zeer intens en prachtig complex. Ik stak er mijn neus helemaal in, zo lekker ! De infusie heeft een prachtige rode kleur. Ook in de neus die prachtige complex toetsen, een beetje tomaté, heerlijk. Heerlijk kruidig (specerij-kruidig), heel fijn, geen dikke thee, heel zacht, geen astringentie, mooie intensiteit en lange, zeer lange afdronk (sterk in de neus). Wat een stuk ! Een lichte astringentie geeft structuur en iets bovenop dat echt super is. Tweede zetsel, 5 mins, 95°C. Specerijen, appel en rode kool voor het natte blad. De kleur van de infusie is nu meer naar oranje geevolueerd. De smaak is zacht en veel van het karakter is weg, maar toch heb ik geen spijt van het zetten. 😊😊😊😊(😊)



Attaya

Ook bekend als Ataya of Attaaya. Deze manier van thee zetten is zeer populair in West-Afrika, en vooral in landen als Senegal, Gambia, Mali en Niger. Meestal op basis van gunpowder groene thee, maar heel sterk gezet, diepbruin van kleur en zeer astringent, en dan opnieuw drinkbaar gemaakt door de toevoeging van suiker en munt. Hij wordt geserveerd in kleine kopjes en het zetten ervan is mannenzaak en een belangrijk onderdeel van het sociale leven. Door het uitgieten vanop grote hoogte en het herhalen van dit proces krijgt de thee een dikke schuimlaag. Hij wordt geserveerd in drie keer waarbij de thee telkens zoeter en milder wordt. “De eerste kop is de liefde van de Moeder. De tweede is de liefde van je vrienden. De derde is de liefde van je liefde.” Een variant vertelt dat de eerste kop bitter is als de dood, de tweede zoet als het leven en de derde licht als de Liefde. Het hele proces kan een paar uur duren en is de ideale gelegenheid om bij te praten.


Australië

De Australiërs zijn grote theedrinkers, en sinds enige tijd wordt er ook thee geteeld. Hij arriveerde in Australië met de eerste kolonisatoren in 1788. De eerste theeplantage dateert uit 1884, en de eerste die thee begonnen te verkopen op grote schaal waren de zonen van Alfred Bushell die in 1883 de eerste theeshop had geopend. Ze startten in 1899 in Sydney met Bushell’s Company. De teelt van thee viel echter snel terug stil tot in 1958 Dr Allan Maruff terug een commerciële theeplantage opstartte in Nerada, in Cairns, Queensland, met loten van de oorspronkelijke aanplant uit 1884. In 1971 opende de Nerada Tea Estate haar eerste fabriek. Ondertussen was ook een buur, Tea Estates of Australia begonnen met een plantage, en in 1973 kocht TEA NTE op, stopte met de verkoop van zijn thee in bulk en begon met de commercialisering ervan onder de Nerada merknaam. Vandaag staat er 400ha aangeplant in Cairns, goed voor 1,5 ton zwarte thee. In 1978 begonnen Mike en Norma Grant-Cook uit Ceylon met de aanplant van thee in New South Wales, een warme en vochtige streek. Ze telen Assam en groene thee, en blenden hem met thee uit Ceylon. In Victoria zijn nog twee telers actief met groene thee in de Japanse stijl.

Voor de zwarte thee zijn Glen Allyn, Nerada en Daintree ok, en Madura Estate, op de grens met NSW is goed maar vaak geblend met import. Victoria heeft het geluk dat zijn klimaat lijkt op dat van Japan en Two Rivers maakt een uitstekende shincha en goede sencha. In Kiewa Valley maakt de Alpine Tea Co een goede groene thee, iets milder dan Japanse.

Zie ook onder Billy Tea.


Autumn Flush

Derde en laatste oogst in Darjeeling, in de herfst vlak voor de struiken in winterslaap gaan. Vroeger nauwelijks gebruikt, maar nu vaak in kleine hoeveelheden geoogst en verwerkt omwille van zijn specifieke eigenschappen. Zeer fruitige en soms kruidige Darjeelings met minder astringentie dan de vorige oogst. Echte winterthee’s die absoluut hun fan’s hebben.

Darjeeling Jungpana Autumn Flush 2019 FTGFOP1 CH, Siam Teas: Advent kalender, 17 december 2020. 18.4 euro voor 100 gram. Jungpana Tea Estate. Zeer mooi droog bladmateriaal, alle kleuren! 5 gram, 250ml, 96°C, 4 min. Droog blad, warm: kurkdroog stookhout, tabak. Nat blad: Zeer verwarmend aroma, als van een urenlang doorgestoomde ovenschotel met fruit. Heel homey en comforting. Diep amberkleurig en ook de infusie geurt prachtig naar dat warme fruit en nog warme mout in een brouwerij (een hele goeie wel). Zeer zacht, geweldig plezierig fruit dat als het ware je mond binnenbuitelt. Zacht maar ook fris met een lichte aangename astringentie. Doet inderdaad heel winters en warm aan, een echte thee voor de koude en donkere dagen. Tweede zetsel: meer nadruk op demoutigheid, minder het fruit, maar zeer zacht en aangenaam. 😊😊😊😊

Sree Sibbari TGFOP, Autumn Flush, Assam, Siam Tee: 6.4 euro voor 50 gram. Sree Sibbari is het merk van de Eden thee-groep. Eén van de betere Assam-producenten die geregeld speciallekes uitbrengt die stevige prijzen halen. 12 augustus ’21, 95°C, 3 gram, 150ml, kyusu, 3 mins. Mout en een zweepje fruit voor het aroma. Roodbruin. Zacht, moutig, iets zoets, lange finish, heel lichte astringentie, vooral in de afdronk. Tweede zetsel, 5 mins: aardig 😊😊😊



AV2 (Ambari Vegetative 2)

Cultivar. Veel gebruikt in Darjeeling en bekend voor zijn complexe en uitbundige aroma’s. Resultaat van een experiment uit 1967 met struiken van de Ambari Tea Company in het laaggelegen Jalpaiguri die over verschillende regio’s in Indië werden aangeplant en getest. De eerste successen op grotere hoogte in Darjeeling werden gescoord in het domein Longview. Scoort zowel goed op smaak als op resistentie tegen droogte en hoge opbrengst. Gaat terug op een Sinensis var Sinensis voorouder volgens genetisch onderzoek.


Awabancha

Japan, Tokushima op de oostkust van het eiland Shikoku. Ook Awa Bancha. Zeer zeldzaam, zelfs in Japan. Thee die pas laat op het seizoen, al goed in de zomer, wordt geoogst, eerst gekookt wordt en dan gefermenteerd, een beetje als een pu-erh, meestal in een vat. Omdat de thee dan nog nat is noemt men dit ook wel een pickled tea. De melkzuur-bacteriën zorgen voor een wat zure smaak die heel apart is.


Azoren

Op deze Portugese eilandengroep in de Atlantische Oceaan, op het eiland São Miguel, staat Gorreana, de enige significante nog producerende theeplantage van Europa. De eerste theeplanten werden hier in 1820 aangeplant door Jacinto Leite, een Portugese militair die de zaden had meegebracht uit Brazilië. Het warme en vochtige klimaat en de licht zure vulkanische bodem bleken ideaal voor het telen van de theeplant. Toen wat later in de 19de eeuw de sinaasappelproductie op de Azoren in elkaar zakte door een ziekte, promootte men de theeproductie en tegen 1850 stond er al 300ha thee. Ergens in de 19de eeuw werd ook een Chinese theemaker en zijn assistent naar het eiland gehaald. Na de eerste wereldoorlog bevooroordeelde de regering thee uit Mozambique en verdwenen de theeplantages terug. Tegen 1966 waren er van de oorspronkelijke 15 nog maar 6 over. Momenteel zijn er nog twee in productie, het grote Gorreana, en het veel kleinere Porto Formoso.


Azuma Chaen

Japan. Theeboerderij in het oosten van Wazuka in het belangrijkste deel van Uji regio bij Kyoto. Vierde generatie, gesticht einde 19de eeuw. 5ha. Goed voor tussen de tien en de twintig ton thee per jaar (in de first flush). Gespecialiseerd in de productie van tencha om er matcha mee te maken en dit is minstens goed voor 80% van de productie. Ze maken ook een beetje sencha en wakoucha. 60% van hun tencha verkopen ze aan een groothandelaar, de rest voor hun eigen merk matcha. Het bedrijf werkt volledig organisch en kent maar één oogst in de lente, de first flush, en snoeit dan stevig terug zodat insecten weinig kans krijgen. De bemesting gebeurt met organisch materiaal, maar soms krijgen de planten kleine hoeveelheden kunstmest van een speciale samenstelling. De zwarte thee wordt gemaakt als er een tweede oogst nodig is. Ze vermijden het gebruik van pesticides door heel drastisch terug te snoeien na de first flush. Nu geleid door Teruko Azuma. Sterk gericht op export. Hun matcha is verkrijgbaar bij The Tea Crane.

A


101 Tea Factory

Thailand, Mae Salong. °1995, en zo de eerste terrasplantage in de regio. Gemiddeld 850m boven de zeespiegel. Bekend voor zijn florale oolongs van taiwanese cultivars als oolong#17, oolong #12 Jin Xuan en Four Seasons. Maken ook dong ding en cha nag ngam, de thailandse versie van Oriental Beauty.


Adawatte Tea Estate

Ceylon. Lunugama, Uva regio. Geleid door Finlays Tea Estates. Het bedrijf gaat terug tot de 19de eeuw en er wordt goede zwarte thee gemaakt.


Addabarie Estate

Assam. Eerste aanplant in 1850. 700ha op de noordelijke over van de Brahmaputra, vlakbij de stad Tezpur. In 1977 samengegaan met de McLeodRussell groep en nu een deel van de Magor groep. Vooral CTC. In twee gesneden door de Jerashor rivier, met Addaban en Balipara als de twee delen. In 2019 verkocht aan Luxmi Tea. Zet ook stevig in op theetourisme.


Afternoon Tea

Toen rond de jaren 1840 verlichting met gas werd geintroduceerd in de huizen van de rijken liet dit hen toe om later op de avond aan tafel te gaan, en al snel werd dit gebruikelijk in betere kringen. Het was de hertogin van Bedford die op het idee kwam om rond 4 uur thee te serveren met lichte versnaperingen om de tijd tussen ontbijt en avondeten te overbruggen (middageten was toen nog niet de gewoonte). Toen de hertogin geregeld vrienden en kennissen begon uit te nodigen in haar landhuis Woburn Abbey begonnen ook andere dames van stand het gebruik over te nemen. De gewoonte leidde tot een boom in de productie van porseleinen theeservies (vaak met een gouden randje om het licht te weerkaatsen van de kaarsen of gaslantaarns die aan het einde van de namiddag werden aangestoken). Ook bekend als little tea, 5 o’clock tea of low tea.

Klassiek worden theesoorten als Assam of Darjeeling gebruikt, maar ook Earl Grey is een vaak geserveerde favoriet. Afternoon Tea blends zijn lichter en delicater dan breakfast thee’s omdat ze scones of sandwiches begeleiden en geen spek en eieren. Melk, citroen en suiker staan altijd ter beschikking, en gewoonlijk worden er kleine boterhammetjes bij geserveerd (met komkommer of zalm met roomkaas of nog andere) of scones met clotted cream and jam. Na een beetje uit de mode te zijn geraakt is afternoon tea helemaal terug van weggeweest, en het is een populaire manier om iets te vieren, vaak met een glaasje champagne om te starten. In Engeland is het momenteel erg in, en veel van de betere hotels bieden het aan.


Aged Tea

Taiwan. In Taiwan is het de gewoonte om bepaalde oolongs in terracotta-potten te steken en ze dan jarenlang te laten ouderen. Om het jaar of om de twee of drie jaar worden thee’s uit de potten gehaald en verhit. Dit proces verandert de smaak en kan in tien jaar tot 70% van de caffeïne verwijderen. Deze thee is zeer zacht, kan heel complex worden en wordt veel gedronken door oudere mensen of als digestief. Zelden in Europa gezien. Thee’s van dit type kunnen 25 jaar of ouder zijn en beginnen meer en meer mineraliteit te ontwikkelen. Uitstervend soort thee omdat de betere bescherming van de productie en de hogere vraag de gewoonte onnodig maken, maar goeie exemplaren kunnen uitermate complex en lekker zijn. Wie dit zelf moet doen moet over een koele en donkere, droge plaats beschikken en gebruikt best glazen potten die je kan verzegelen met was. Sterk geroosterde oolong is beter geschikt dan licht geroosterde zoals Baozhong.

Dried Shrimp, Noord-Taiwan, Aged Oolong, 1990’s, Global Tea Hut: Ongeveer 500 meter. Thee uit de jaren 90. Thee voor dagdagelijks gebruik toen hij jong was. Gongfu, liefst in een pot, iets minder blad dan anders. 7 augustus ’22, zondagnamiddag, 16.30, zonnig en warm. 5 gram, 100ml, yixing potje, 95°C, 25 sec: droog blad, wat stoffig en heel neutraal. Iets interessants en zurigs, maar met een lichte kruidigheid op de achtergrond. Roodbruin. Zwak maar aangenaam aroma (lang geleden oud geboend hout. Smaak start stoffig, dan pas achteraan wat vage honing en wat oud meubelhout. 2de, 30 sec: nat blad, een oude houten kast; smaak, erg neutraal. 35 sec: bleker. Weinig aroma. 3de zetsel: een meer uitgesproken zurige toets. 4de zetsel, 45 sec: er komt wat fruitigheid door. 18 aug. 23, pitcher, 3 min; 95°C, 3 gram, 150ml. Een heel aangenaam aroma, iets zurigs, maar vooral een vederlichte fruitigheid die heel leuk is. Heel erg lekkere afdronk ! Mooie korrel. 😊😊😊😊


Aichi

Japan. Prefectuur in het midden van Japan. De hoofdstad Nagoya is één van de drie grootste steden van Japan, en het is waar Toyota gevestigd is. In deze prefectuur worden ook de kyusu’s in Tokonameyaki stijl gemaakt. Ondermeer bekend voor de matcha uit het Nishi gebied. De geschiedenis van thee zou hier rond 1127 begonnen zijn maar het was in 1872 dat een abt technologie uit Uji meebracht, en dat de productie van matcha op grotere schaal opstartte. In 2020 goed voor 744 ton thee, goed voor de 11de plaats in Japan. Shinshiro is de belangrijkste plaats voor thee, maar ook in Nishio en Toyota wordt thee geteeld in significante hoeveelheden. Matcha is hier de hoofdzaak, maar er is ook wat sencha en kabusecha productie. 90% van de matcha productie gaat naar de voedingsindustrie.


Ai Jiao Wu Long

China. Ook bekend als Xiaoye Oolong. Lokaal bekend als ‘korte voeten’ omdat de struik nooit hoger wordt dan 1 meter. Eigenlijk afkomstig uit keizerlijke tuinen in Dongfeng in Jian Ou, maar nu vooral in Wuyishan in Fujian. Past zich zeer goed aan aan moeilijke omstandigheden. Ook aangeplant in Taiwan. Klein rond blad. Zachte smaak met lange afronk en een goudgele infusie. Ook vaak gebruikt in blends om een rijker en complexer aroma te geven zonder de hoofdkenmerken van de andere thee te hard te wijzigen (en dus nog al eens gebruikt in Da Hong Pao blends). 


Ai Lao

China. De Ai Lao Shan ligt in het Zhenyuan gebied in Simao in Yunnan. Dit is Pu’er gebied maar er wordt ook zwarte thee gemaakt. Echte bergthee’s, rond de 2000m hoogte.


Akabori Seicha

Japan, Nishio, prefectuur Aichi. Masamitsu Akabori, 5de generatie. Ongeveer 150 jaar oud bedrijf. Eigen fabriekje en theehuis. Vooral matcha.


Akha

Semi-nomadische stam, ook bekend als de Aini (Chinese naam). Ze leven in kleine dorpen hoog in de bergen, verspreid over de grensstreken van Myanmar, Thailand, Laos en de provincie Yunnan in China. Ze leven nog deels als jagers-verzamelaars, en in plaats van zelf aan te planten verzorgen en oogsten ze wat er al van nature in het woud voorkomt. Ze zijn heel belangrijk geweest in de ontwikkeling van Pu’er omdat ze van mening dat de oude theebomen in de regio eigendom zijn van specifieke entiteiten in een bovennatuurlijke wereld, en dus moeten verzorgd en beschermd worden en met respect geoogst. De populariteit van Pu’Er heeft voor onverwachte welstand gezorgd in dorpen als Xishuangbanna.


Ali Shan

Taiwan. Een licht geoxideerde Oolong van de hoogste berg (Ali Shan) van het eiland. De Berg Ali is erg bekend in Taiwan als toeristische bestemming maar hij is ook symbolisch belangrijk: de houten tabletten die gebruikt worden voor de voorouderverering worden vaak gemaakt met hout van de hellingen van deze berg. De thee groeit op land op hoogtes tussen de 1100 en 2500 m boven de zeespiegel, waar de temperatuur redelijk laag is en er veel mist hangt. Het irrigatiewater komt van bergbronnen en is erg zuiver. Tonen van bloemen en fruit zouden typisch zijn voor thee van de Berg Ali. Op de berg liggen verschillende districten met verschillende terroirs. De twee bekendste zijn Zong Shu Hu en Shi Zuo. Vaak gemaakt van de Jin Xuan #27 kloon die ook voor de beste milk oolongs wordt gebruikt, of van de Cui Yu kloon (Taiwan N°13).

Alishan Green Tea, 7TeaHouse: Ong 10 euro, in de Hayashi shop, meegebracht uit Taiwan. 17 april ’19: 95°C, 5 mins, 250ml. Theezakje met oolong ? In ieder geval met opgerolde blaadjes. Opgerolde theeblaadjes ruiken enorm naar vers hooi. Het is niet duidelijk of dit nu een heel licht geoxideerde oolong is of een groene thee die bepaalde oolong bewerkingen onderging…Beetje vuilgele infusie. Groene blaadjes met beetje oxydatie, veel blad en een knop. Ook in de infusie eerst die zoete hooigeur met pas daarachter iets meer vegetaal. Ook in de mond nogal onduidelijk: zeker vegetale toetsen, totaal geen astringentie, en toch ook weer iets zoets op het puntje van de tong. Niet slecht, maar een beetje uit balans, in de mond schommelt alles wat heen en weer, alsof de thee het eigenlijk zelf niet goed weet. Maar wel origineel en best wel lekker. Redelijk kort, maar dik in de mond. 😊😊😊

 

Alishan

Ali bergketen, Taiwan. Sinds de jaren 20 het drukst bezochte nationale park van het land. Gemiddeld 2500 m hoge bergen. Heel wisselvallig klimaat, vaak met zon in de ochtend, dikke mist tegen de middag en zware regenstormen tegen de avond. Koeler dan de kustregio’s, heel hoge vochtigheidsgraad.

Alishan Black Tea, Mist, 2017: Meishan Township, Alishan, Chiayi County. 1000m. Geoogst op 27 juni 2017. Gemaakt van oolong varieteiten wat een originele frisse toets zou toevoegen van kaneel en sinaasappelzeste. Familiebedrijf van Sheng, zijn vader en grootvader en zijn vrouw Emily. Bio. 7 juli ’18: de droge blaadjes hebben erg weinig aroma, mengeling van grote en kleine stukjes met wat lichte tip. Nat zie je een mengeling van redelijk grote en bijna complete blaadjes en gehakte steeltjes. Ze ruiken naar honing en sinaasappelschil. De infusie is donker roodbruin en geurt naar honing en fruit, een mooi aroma. In de mond astringent, complex, breed en blijft lang hangen 😊😊😊(😊) 22 juli ’18: de natte blaadjes ruiken tamelijk astringent, maar de infusie ruikt heel lekker, met toetsen van kaneel, heel warm en een beetje exotisch. In de mond is de aanzet zelfs wat zoet, maar tegelijk fris en met een heel duidelijke smaak, heel rijk en met veel body. Minder astringent dan vorige keer, nu iets minder dan 4 minuten getrokken. Héél aangename thee 😊😊😊(😊)

Original Alishan Oolong, 2017, Mist: Meishan, Alishan, Chiayi, Taiwan. Theetuin op 1300m hoogte, eigendom van Ray en Tara. Geoogst op 11 november 2017. Meishan ligt vlakbij het dorp Alishan, in de gelijknamige regio. Gekocht augustus 2018, 38 euro voor 100 gram. Mooie, stevig opgerolde bolletjes, diepgroen. 4 december ’18: eerst gespoeld. Eerste zetsel, 85°C, 3 minuten, 5 gram, 200ml. Heel licht strogeel. Heel mooi maar ook heel zacht aroma, echt waw. In de mond eerst wat vegetaler, het florale komt een beetje later. Redelijke afdronk, nogal timide qua karakter. Tweede zetsel, idem: de natte blaadjes zijn nu helemaal ontrold en zijn groot en mooi met nauwelijks sporen van oydatie, en bestaan meestal uit een steeltje en twee blaadjes, heel volledig. Onwerelds lekker aroma nu, enorm complex, heel erg mooi, eerder een gerecht dan een thee. Fluwelig mondgevoel, tikkeltje zoet, en een heel mooie vegetale afdronk (ik ben niet zo gek op vegetale toetsen, maar hier wel!). Heel mooie en heel aparte echo ook. 😊😊😊😊(😊)

Original Alishan Oolong 2018, Mist: Geoogst 28 april 2018. Gekocht oktober 2018. 9.5 euro voor 25 gram. Kamjove, 5,3 gram, 140ml, 90°C, 3 minuten. Natte bladeren, erg vegetaal, zelfs echt aroma van bladeren… Goudgele infusie, zelfs een beetje stroperig. Héérlijk aroma, héél floraal. Dik in de mond, mooie intensiteit, mix van bloemen en vegetaliteit, mooie afdronk, complexer dan de smaak. Mooi maar minder complex dan de ’17. Tweede zetsel, 3min 30 sec. Bij het aroma komt nu iets van brioche ? en in de mond is de thee veel voller (en lekkerder). Heel lange en mooie afdronk. 😊😊😊😊

Original Alishan Oolong, 2020, Mist: Meishan, Alishan, Chiaiy County, Taiwan. 9 juli 2020. 1400m hoogte. Familiebedrijf. 85-90°C. 35 euro per 100 gram. 3 juni 2021, 85°C, 5 gram, gaiwan, 100ml, 60 sec: nat blad: aroma’s van bloemen maar ook met meer vegetale elementen, redelijk intens. Bleekgele infusie. In de mond zoet en tamelijk dik aanvoelend, met een mooie florale toets die lang blijft hangen. Tweede zetsel, 40 sec, 90°C: de bladjes zijn nu mooi ontrold. Heel mooi en erg fris floral aroma met een ctirustoetsje. De smaak is mollig en zoet maar met fraicheur en een mooie afdronk. Derde zetsel, 60 sec: wat boteriger, maar ook wat meer vegetaliteit. Zoet en ook in de mond wat vegetaler. 😊😊😊(😊)

White ‘Ruby’, 2020, Mist: Meishan, Alishan, Chiayi County, Taiwan. Geoogst 21 maart 2020. 1000m hoogte. 41 euro per 100 gram. De producenten (Mr Cheng en zijn vrouw Emily) zijn eigenlijk gespecialiseerd in oolong en zwarte thee maar begonnen onlangs op aanvraag van Mist met een witte thee die zo goed geslaagd was dat hij sindsdien al verschillende prijzen won. Gemaakt met de Ruby cultivar. 75-80°C. 1 juni ’21, 80°C, 100ml, gaiwan, 3 gram. Zeer mooi en volledig droog blad. Mooi en zacht aroma, heel floraal maar in een wit register van vlierbloesem en andere witte bloemen, een beetje balsem ook. Intens goudgeel. Zeer zacht en rond, dik aanvoelend, met een mooie afdronk. Er zit ook iets van een limonade in de aroma’s. Tweede zetsel, zelfde parameters is minder uitbundig maar ok. Een bijzonder goed gelukte witte thee. 😊😊😊😊

Seasonal High Mountain Black Tea, 2020, Mist: Geoogst zomer 2020, 28 mei. 1400m hoogte. Mieishan, Alishan, Chiayi County, Taiwan. 51 euro voor 100 gram. Qingxin oolong cultivar. 90-95°C. Ray en familie, boerderij in Meishan. 2 juni ’21, 5 gram, 100ml, gaiwan, 60 sec, 95°C: een heel floraal en zeer fris aroma voor het natte blad, zeer aangenaam en complex. Roodbruine infusie. Best wel strak in de mond, niet zoet, maar mooie florale toetsen en fris, interessant om de qingxin cultivar zo eens te proeven. Tamelijk complexe mondevolutie, mooie afdronk. Een interessante wat atypische rode thee (gedronken met een wafeltje, en dat maakte hem misschien wat minder zoet). Tweede zetsel, 65sec: de citrustoetsen die ook al in het eerste exemplaar aanwezig waren zijn nu nog duidelijker in het aroma, maar ik vind ook wat tabaktoetsen terug, ook in de smaak die ik nu beter vind, duidelijker en wat zoeter (zonder wafeltje deze keer). Erg mooie afdronk. Derde zetsel, 90 sec: zeer lekker bij kop met tartaarsaus. Erg zacht nu, niet zo duidelijk meer in de mond maar met een heerlijke afdronk. Mooie zwarte thee. 😊😊😊😊 

Pärand, Alishan Oolong, Global Tea Hut: 1500m hoogte. Pärand betekent Legacy in het Ests. Ali berg, Chiayi County, Taiwan. Biodivers. 20 tot 50 jaar oude Qing Shin. Traditional Oolong en dus stevige oxydatie en diep geroosterd. Geroosterd door Master Lu Zi Zhen. Ball oolong. 25 September 2022, 95°C, rinsed, 100ml, gongfu, 5 gram: warm, droog: eerder bescheiden roostertoon. Nat blad, rinsed: zwarte chocolade, mooie roostertoon. 15 sec: aroma, sterke roostertoon, maar ingehouden. Ook in de mond nog erg zwijgzaam, start wat zurig, een beetje zoet roostertje eerder achteraan en in de afdronk. 20 sec: zeer zachte roostertoon eigenlijk, met een licht zoete ondertoon (zwarte chocolade). Ook in de mond erg zacht, maar met een mooie ronde en zachte en echt wel lange afdronk. 25 sec: het zoete haalt nu wat de bovenhand, maar de thee blijft heel bescheiden. 😊😊😊      

 

 

 

Amano Seichaen

Ishitobi, Minamata, Kumamoto. Shigeru Amano, tweede generatie. Hier wordt Minamata thee gemaakt van 90 jaar oude theestruiken die toen in Ishitobi werden aangeplant met het idee om er theeproductie op industriële schaal te beginnen maar die na de Tweede Wereldoorlog vergeten waren toen er nog nauwelijks mensen woonden. 6ha in de bergen met grote temperaturverschillen tussen dag en nacht. Werkt al 40 jaar organisch. Na het Minamata schandaal waarbij mensen ziek werden door de lozingen van een grote fabriek, was thee uit deze regio heel onpopulair, en dat is de reden waarom de boerderij nooit de modernere cultivars aanplantte en moest blijven werken met de oude struiken. Naast wat recentere Yabukita en Sayamakaori staan hier minstens 8 oudere cultivars. Sindsdien werkt hij zonder pesticides, kunstmest of herbicides (en werkt zich te pletter bij het wieden van onkruid). Vandaag is 80% van zijn productie Wakoucha omdat hij vindt dat de stijl het beste past bij zijn terroir.


Amba Estate

Ella, Sri Lanka. Ambadandegama vallei in Uva, in het zuidoosten van Sri Lanka. Opgestart en opgebouwd in 1900 door Thamba Arunasalam Pillai, , een steenhouwer uit Tamil Nadu die één van de rijkste mannen van Sri Lanka werd. Na zijn overlijden in 1953 zakte het bedrijf in elkaar. Nu eigendom van de Brit Simon Bell en drie anderen. Bio, en het eerste domein van Sr Lanka dat het aandierf om alleen handgemaakte gerolde thee te verkopen. 48ha, waarvan 12 worden gebruikt voor de topthee’s. Opgericht rond 2010. Maken ook koffie en jam. Heel sterk bezig met het sociale aspect van thee. Lid van de Ceylon Artisanal Tea Association.


Ambari Tea Estate

Jalpaiguri, Indië. 587 ha aanplant. Eigendom van de Diana Tea Co. Was al in de jaren 30 één van de grote domeinen die in Indische handen was en niet in Engelse. Hier komt de AV2 cultivar oorspronkelijk vandaan.


Amber oolong

Taiwan. Redelijk hoog geoxideerde (30%) oolong die een langere bakperiode onderging wat hem zoet en geurend naar specerijen, toast en/of karamel maakt. Omdat een deel van de caffeïne tijdens het bakken verdwijnt ideaal als digestief. Vaak gemaakt met de Ti Quan Yin cultivar, maar ook met Yin Xuan en andere cultivars. Ook het hout dat gebruikt wordt voor de houtskool waarboven de thee geroosterd werd bepaald mee de smaak en het aroma. Redelijk complexe en interessante thee, een goede maaltijdbegeleider en een doordenkertje waarvan moet worden genoten, best gezet met de gaiwan. Zeer geschikt voor beginners. 

 

Ambient Brewing

Techniek om thee te zetten aan kamertemperatuur. De bedoeling is om thee’s te maken ter begeleiding van gastronomische maaltijden. Hete thee is ongeschikt voor wijnglazen en werkt tegen onze traditie, terwijl een coldbrew veel van de finesses en complexiteit van de betere thee’s ziet verloren gaan. Ambient Brewing gebeurt door de thee een uurtje te laten trekken aan een temperatuur tussen de 10 en 20 graden (een goede wijnkelder). De techniek werd ontwikkeld door de eigenaar van het Londense Postcard Teas, sommeliers van ondermeer The Fat Duck en The Clove Club en een academicus van de UCL, Vaughn Tan. Eerst voorgesteld op het RAW Wine festival in 2016. Te vermijden met kruiden- of fruit-thee’s of thee’s waarvan de herkomst en de zuiverheid twijfelachtig is. Ook gefermenteerde thee's als Puer zijn niet geschikt. 


Ambootia Tea Garden

Noord-Kurseong, Darjeeling. Eén van de oudste theetuinen van Darjeeling. 950 tot 1450m boven de zeespiegel. Eigendom van Sanjay Bansal. 340 ha. Biodynamisch en organisch sinds 1992. Het gelijknamige bedrijf kocht een aantal zieltogende theetuinen over en past er dezelfde principes op toe. Momenteel (november 2017) zijn dat die van Chongtong, Happy Valley, Monteviot, Moondakotee, Mullootar, Nagri, Nurbong, Sepoydhoora (Chamling) en Sivitar. http://ambootia.com/


Anamallais

12000 ha in Zuid-Indië, tussen Tamil Nadu en Kerala, rond de Anamala of Anaimalai bergketen, ook bekend als de Elephant Hills. Koffie, thee en kardemom zijn de belangrijkste landbouwproducten hier. Thee werd hier pas laat aangeplant, in 1908 in Paralai, en de theetuinen concentreren zich rond de stad Valparai, op hoogtes tussen de 900 en 1600m. Sterke en intense ochtendthee’s, geen topkwaliteit maar zeer aanvaardbaar. Floraal en biscuity. Zeer mooi gebied om te bezoeken. 


Anhui

Eerder kleine provincie in het oosten van China, grenzend aan Jiangsu, Zhejiang, Jiangxi, Hubei, Henan en Shandong. De Yantze en de Haui zijn de twee grote rivieren. Thee wordt vooral geteeld op de hellingen van de Dabie bergen ten noorden van de Yangtze en de Baiji bergen aan de grens met Zhejiang. Groene, zwarte en gele thee, maar vooral belangrijk als thuis van Keemun, de zwarte thee uit de heuvels in het zuidelijke deel. Gematigd klimaat, rode grond die rijk is aan humues en ijzer. Het noorden is te koud voor thee. Andere theesoorten uit Anhui zijn Huangshan Mao Feng, Taiping Houkui, Tunxi, Jongxi Huoqing, Jingting Lv Xue, Lu’An Gua Pian, Huo Shan Huang Ya, Huang Xiao Cha en Huang Da Cha. De Huang Shan bergen, tot 1800m hoog, zijn bekend voor de kwaliteit van hun thee’s.


Anji Bai Cha

Provincie Zhejiang, prefectuur Huzhou, China. Ook An Ji Bai Cha of Peaceful Creek White Tea. Redelijk zeldzame groene thee, pas in 1982 op de markt gekomen. De lange blaadjes zijn smal en een geelachtig wit, en dat zou de reden zijn waarom men hem Anji White Tea noemt. Het is echter geen witte maar een groene thee en de naam slaat uitsluitend op de cultivar die in de regio Anji vaak voorkomt en die begin jaren 80 herontdekt werd. Alle vandaag aangeplante Bai Cha zou afstammen van twee moederplanten waarvan er één nog leeft en ongeveer 300 jaar oud is. De meeste aanplant staat op hoogtes tussen de 500 en 800 meter, maar sommige tuinen liggen hoger. Hij werd in de jaren 90 zo populair dat hij in verschillende andere regio’s gekopieerd wordt. Ze hebben vaak een herkenbare plooi in de lengte van het blad en lijken wat op dennenaalden. De  oogstperiode is erg kort (eind maart tot begin april, voor het Qing Ming festival) en dat maakt de thee tamelijk duur, en de beste (rijkst aan aminozuren) wordt geplukt in de vroege lente, voor de temperaturen boven de 25°C gaan. Meestal wordt onderaan de helling begonnen, en het kan zijn dat thee die pas enkele dagen na Qingming geplukt werd dan van hoger gelegen theetuinen komt. Later in april worden de blaadjes groener en minder zoet. Rijker aan aminozuren dan andere groene thee, waardoor hij goed zou zijn tegen stress. Zetadvies, westers: 2.5 gram op 250ml, 75-85°C, 4 à 5 minuten. Omdat de thee zeer weinig astringentie afgeeft kan een hogere temperatuur ook, 90°C en 2 à 3 minuten dan. De interessantste resultaten krijg je vaak met een gaiwan (meer thee op minder water en kortere trektijden, voor meer uitleg zie onder gaiwan). Aroma’s van groentjes, bloemen, boter en pijnboompitten.   

An Ji Bai Cha, 2017, Hotsoup: 31 euro per 50 gram, Hotsoup. 1e pluk april 2017, pre-Qing Ming. De cultivar is Bai Ye Yi Hao. Met de hand geplukt. 75°, twee kannen techniek. Droog: ziet er uit als dennenaalden, niet gerold maar geplooid, redelijk fel groen en geurend naar chocola. Nat zijn de blaadjes heel helder en fris lichtgroen en ze zien er bijna uit alsof ze pas geplukt zijn (first flush), heel aparte geur hier. De infusie is lichtgroen en helder en geurt naar spinazie met zalm en naar lychee? De smaak is rijk en diep en het mondgevoel vol en zacht. 😊😊😊😊 28 juli ’18: idem.

Golden Sprout, Thee van Sander: Anji Bai Cha struiken die blaadjes hadden met een gele kleur en uitgeslecteerd werden voor de aanleg van een nieuwe plantage. Aarde en water zijn er rijk aan selenium. Pas een paar jaar actief. 56.5 euro per 100gram. 5 gram, juli ’18. 30 november ’18, 2.5 gram, 140ml, eerst gespoeld, dan 4 minuten. Droog aroma, verse ongekookte sperziebonen. Mooie volledige blaadjes. Nat zijn de blaadjes opvallend geel, zeker na twee treksels. Ze geuren naar gebakken vis en spinazie, een erg mooi en nogal complex aroma. De kleur van de infusie is strogeel. In de mond en beetje notig, heel mooi, hoge complexiteit, leuk astringent ondersteuningkje. Een erg aardige groene thee. 😊😊😊😊

Ming Qian, Anji Bai Cha, Seven Cups: 73 euro voor 100gram. Bai Ye #1 cultivar. Geoogst begin april. Bio. Bewerkt door theemeester Sheng Shan Xue. Ming Qian duidt op een vroege pluk, helemaal in het begin van de lente wanneer de blaadjes op hun best zijn, pre-Qing Ming dus. De pluk bestaat uit één knop en één blad. Geproefd in London ITMA opleiding, november 2018. De natte blaadjes hebben een heel fris aroma. Frisse, vrolijke en lichte lente-thee. 😊😊😊

Yu Qian, Anji Bai Cha, Seven Cups: 48 euro per 100gram. Later geplukte thee, wel nog voor het Gu Yu festival dat op 20 april valt. Groener van blad en normaal gezien zoeter maar ook iets astringenter. De pluk betsaat uit één knop en twee blaadjes. Bio. Geproefd in London november 2018 ITMA opleiding, naast de Ming Qian. De natte blaadjes geuren een beetje muskier, en de thee lijkt ernstiger en voller, een autumn tea waar de vorige een echte lentethee was. Zeer mooie en lange afdronk. Mooie thee. 😊😊😊(😊)

Anji Bai Cha, Thee van Sander: Kort gebakken groene thee, en hierdoor ‘groen’ van smaak. Hoog gehalte aan antioxidanten. ‘De blaadjes worden steeds lichter en witter na een paar keer zetten, vandaar de Bai Cha naam. Prettig grassig en groente-achtig’. Knopjes van een heel jong blad, nog wit van kleur (ze worden pas groen in april), door de kou in dit district maakt de thee minder chlorophyl aan. 36.5 euro per 100 gram. 5 gram, juli ’18. 8 januari ’19: 2,5 gram, 2 minuten, 80°C. Mooi volledige bleekgroene blaadjes. Bleekgele infusie. Nat blad geurt sterk naar groentes, maar op een mooie en intense manier. Infuie geurt heel zuiver en wat grassig. In de mond zacht en grassig, erg evenwichtig en aangenaam. Korte maar mooie afdronk. Heel lekkere groene thee. 😊😊😊(😊)

Anji Bai Cha, Gift: Cadeauke Johan van Nicole, meegebracht uit Taiwan en daar waarschijnlijk minstens verpakt want de naam Guanshan, een stad in Taiwan, staat er op.  Blikkendoos met hermetisch gesloten zakje. De blaadjes zien er heel typisch uit voor Anji Bai Cha, bleekgroen tot wat gelig en ze geuren sterk maar mooi naar peulvruchten. Gaiwan, 3.4 gram, 120ml, 75°C, 1 min: de natte blaadjes zijn erg mooi, een knop en één of twee blaadjes, heel klein, heel fijn van kleur. Mooi complex aroma, heel fijn, bamboo na een regenbui, versgesneden bloementuilen, echt top. Infusie is van een heel mooi helder geel met een jade schijn. In de mond even iets van bladgroente, een lichte botertoets, geen astringentie, een nogal indringende en heel aangename smaak met een lange afdronk. Dit is een zeer goede Anji Bai Cha ! Tweede zetsel, zelfde parameters: iets zoeter in de mond en het aroma is wat minder complex maar nog steeds erg aangenaam. 😊😊😊😊

Three Friends, Anji Baicha, Huzhou, Global Tea Hut: Pre Qing-Ming. Genoemd naar Lu Yu, Jiao Ran en Yan Zhenqing, drie beroemde theevrienden uit de tijd van de Tang dynastie. Anji Baicha cultivar. Knop en blad. Gemaakt door vader Luo Xin Jiang en zoon Zhang A-Duo. Ongeveer 20 jaar oude struiken, organische teelt. Na verwelken volgt een 8 minuten durende bakperiode aan 300°C in een speciale machine om het groen te fixeren en er de gewenste vorm aan te geven, daarna volgen nog twee of drie periodes van 12 minuten om droog te roosteren. Zetten aan 80-85°C, in een bowl of een kyuusu. 14 januari 2020, gaiwan, 80°C, 100ml, 3 gram. Fijne lange naalden, mooi gevormd. Nat blad is bleekroen en geurt overwegend vegetaal, mooi zuiver. Bleek strogele infusie. Aroma is eerder floraal maar met iets romigs. Erg mooie smaak ! heel rijk en diep, heel mooi boter en notentoetsen !Zeer lange afdronk, echt heerlijk ! Superzachte en intense Anji Bai Cha, de beste die ik al gedronken heb. Tweede zetsel, 2 min 30 sec: nat bald geurt nu ook wat boteriger, net als de infusie die zelfs wat licht gebrande boter geeft. In de mond nu zoeter en vegetaler, en iets korter. 😊😊😊😊(😊)

Qing Ming High Mountain Anji Bai Cha, Siam Teas: 35.9 euro voor 100 gram. Advent package november 2020, 1 december. Komt van een halfwilde theetuin hoog in de bergen, met vijvers en verschilende bomen en een grote biodiversiteit. Geen pesticides, geen kunstmest. Deze thee komt van een hoogte van 1170 meter en werd enkele dagen na QingMing geplukt (de plukkers begin voor Qingming op 700m hoogte en werken zich zo naar boven, de hoger gelegen struiken beginnen iets later te schieten). 1 bot, 1 blad. 1 december 2020, 5.5 gram, 250ml, 90°C, 2 min 30 sec. Er zat iets meer in het pakje dan ik verwachtte en ik heb de kyusu gebruikt om 250ml te kunnen zetten, en wou de thee duidelijk hebben. Het natte blad heeft een erg aangename en opvallend complexe geur. De infusie heeft een heel mooi schitterende intens gele kleur. De geur van de infusie is hartverwarmend, met een zweem van sperzieboontjes, maar ook met een heel complexe toets die wat doet denken aan gebakken graan en ook een heel mooie frisse florale toets bevat (orchidee ?). Heerlijk aroma. Ook in de mond een heerlijke en zachte indruk, wel degelijk met dat toetsje van groentes in het begin maar dan bijna onmiddellijk (en dat blijft lang hangen !) die heel verfrissende maar ook wat zoete florale toetsen. Er is zo goed als geen astringentie, maar wel structuur. Tweede zetsel: blaadjes worden opvallend bleker. De thee is zacht en best wel lekker, maar het mooiste is er nu wel af. 😊😊😊(😊)