E

East Darjeeling Valley

Ook bekend als de Golden Valley. Hier staat vooral de pure ‘sinensis’ aangeplant. Profiteert van een koude wind die afdaalt van de Himalaya.

Eastern Beauty

zie Oriental Beauty

Eilles Tee

Hamburg, Duitsland. °1873. Sinds 1987 een merk van de Hamburgse koffiehandelaar J.J. Darboven die in 1866 het daglicht zag en waar vandaag meer dan 900 mensen tewerkgesteld zijn. Het merk Eilles komt oorspronkelijk uit München en werd gesticht door Joseph Eilles.

Darjeeling Royal Second Flush Blatt: Theezakje, 20 september ’18. Aardige thee, mooie kleur. 😊😊

Assam Special: Theezakje, 20 september ’18. Stevige ochtendkop. 😊😊

Eisai

Alhoewel het de Boedhistische monniken Kukai en Saichō waren die in 804 voor de eerste keer thee meebrachten uit China, kan de echte start van het Japanse theeverhaal worden gesitueerd in 1191 toen de monnik Myōan Eisai in 1191 terugkeerde na zijn studies. Hij introduceerde het Zen-boedhisme en begon thee aan te raden als medicijn. Hij plantte thee in de Senkōji tempel op Hirado, een klein eiland bij Nagasaki, en in Tendaijin in de Seburi bergen op Kyushu, met meest zuidelijke van de grote eilanden. Hij stuurde ook theezaden op naar de abt van de Kōzanji tempel in Kyoto, en die plantte ze de bergen van Toganoo bij Kyoto en later in Uji, ten zuiden van de stad. In 1214 wist Eisai de Shogun Sanetomo van zijn sake-kater af te helpen door hem thee te geven. Tegelijk gaf hij hem ook een geschrift, de Kissa Yōyōki, waarin de genezende eigenschappen van thee en moerbeien werden beschreven, en propageerde thee als vijfde ,bittere’ smaakelement voor de keuken. Hij overleed in 1215 en zijn overlijden wordt nog steeds herdacht in de door hem gestichte Kennin-ji tempel met een speciale theeceremonie, de Yotsugashira, op 20 april.

Ik vraag me af waarom de Japanners niet houden van bitter. In het grote China drinken ze thee, en daarom kennen ze geen hartproblemen en leven de mensen lang. Ons land is gevuld met magere, ziekelijke mensen, en dit is alleen maar omdat we geen thee drinken. Telkens wanneer men zich zwak voelt zou men thee moeten drinken. Dit zal het hart in vorm brengen en alle ziekte verjagen.

Myoan Eisai, ook bekend als Yosai

English Breakfast

Klassieke blend van Ceylon, Assam en Kenya Black. Duurdere blends gebruiken vaak ook uit China afkomstige Keemun. In de blend dient de Assam om body en kracht te geven, geeft de Sri Lanka meer zachte smaken en de Afrikaanse thee helderheid en schittering (en kleur). Elk theemerk heeft zijn eigen strikt geheim gehouden formule en veel blends zijn aangepast aan de hardheid van het water in de omgeving waar ze aan de man gebracht worden. Een Britse English Breakfast is gemaakt om te worden geconsumeerd met melk, en bij een Engels ontbijt met spek en worst, en is dus een stevige knaap, terwijl een Franse English Breakfast is geblend om te worden gedronken zonder melk, een fundamenteel verschil dus. Gek genoeg komt de naam uit Amerika waar een Engelse immigrant, Richard Davies, in New York in 1843 een blend met deze naam begon te verkopen. Hij gebruikte een Gongfu zwarte thee als basis en voegde er Pekoe (toen de naam voor zwarte thee met flowery tips) en Pouchong (licht geoxideerde oolong uit Taiwan) aan toe.

Mayfair English Breakfast, Jenier World of Tea: : Durham, juni 2017, bij Toast. Blend van thee uit Assam (2nd Flush, June growth) en Kericho, Kenya (Seasonal Quality Jan-Feb growth). Kericho is bekend voor zijn thee en ligt hoog genoeg met veel en bijna dagelijkse regenval en goede grond. Blend van Flowery Broken Orange Pekoe (FBOP) and Broken Pekoe #1 (BP1), CTC en Orthodox. 5 juni ’17: CTC, gebroken blaadjes en oranje saffloer-blaadjes; met kraantjeswater; donkerbruin; een erg aardig en rond, “bold” breakfast aroma, nogal floraal, redelijk complex, ook in de mond, bold en complex; met melk wel ok, maar heel kort; heel Engels. 2 juli ’17: te lang laten trekken (5min) en erg bitter; 3 juli ’17: 3 minuten, met kraantjeswater; leuk aroma, geen bitterheid nu, een beetje mout, een beetje zoet; met melk heel lekker, een echte breakfast tea met een mooie afdronk 😊😊😊

English Breakfast, Postcard Teas: Rijke en robuste blend van bladthee’s van verschillende boerderijen in Indië en Japan, allemaal kleiner dan 15 acres. Dit is al de derde versie, en het is een blend van 40% 2nd flush Assam van Pallab Nath, Nath Family Farm, Sonitpur, 40% Family Tea van de cooperatieve Sahyadri Co-Op in Kerala en Supernatural Black uit Japan. 4.95£ voor 50 gram. 18 januari ’20, in een klassieke, voorverwarmde theepot, 3.3 gram, 250ml, 3 minuten, 98°C. Uit de Penshurst Place mok. Mooie heldere roodbruine kleur. Een mooie robuuste maar toch ook zachte thee. Vooral in de neus valt de blend op met de moutige tonen van de twee Indiërs, en het florale element van de Wakoucha die het geheel verzachten. In de mond komt daar een opvallende fraicheur bij, die ook van de Wakoucha komt ?  Kleurde mooi met melk, en kreeg dan een volle smaak waarin eerst een soort Wakoucha cacao opwelde die dan wegging en vervangen werd door eerder florale toetsen (en dit is geen goede beschrijving, maar de twee na elkaar volgende smaakgolven waren er absoluut en maakten de thee erg leuk, en wat complexer dan standaard-ontbijtthee’s. 😊😊😊(😊)

Earl Grey

Earl Grey was eerste minister van Groot-Brittannië van 1830 tot 1834. Onder zijn bewind werd een einde gemaakt aan de slavernij, werd kinderarbeid sterk beperkt en werden instanties in het leven geroepen om de arbeidsomstandigheden in de fabrieken beter te controleren. Desondanks dit alles is hij niet zo bekend gebleven, en het is een thee die ons nu meest aan hem herinnert…alhoewel hij met de introductie ervan uiteindelijk niets te maken had. Traditioneel wordt Earl Grey gemaakt op basis van keemun, een Chinese zwarte thee, maar vaak is het een blend van Darjeeling en Ceylon voor de lichte toets en Assam voor de diepgang, en de olie van de schillen van de bergamot citrusvrucht. Bij de beste wordt de thee geselecteerd om te reageren op de citrustonen en zo een heel mooi smaakpatroon te scheppen, en komt de bergamot-olie uit Calabrië. De blend wordt al midden 19de eeuw beschreven maar kreeg zijn naam pas later en er wordt voor de eerste keer publiciteit mee gemaakt rond 1880. De legende is dat de thee als een diplomatieke gift vanuit China naar Earl Grey werd opgestuurd, en zelfs dat Earl Grey hem zelf meebracht uit China, maar dat is een legende die nergens op gebaseed is. De familie vertelt dat de thee werd geblend door een Chinees voor gebruik in Howick Hall in Northumberland vanwege het kalkhoudende water, en dat Lady Grey de thee serveerde in London en hij zo populair werd en werd opgepikt door Twinings. Er bestaan ook Earl Grey’s op basis van groene of witte thee die dan Green of White Earl Grey worden genoemd. De waarheid is dat het blenden met bergamot-aroma’s vaak werd gedaan om de slechte kwaliteit van de thee te verstoppen, en ook vandaag zijn goedkope earl grey’s eigenlijk rommel: een mengeling van te oude of te slechte thee met kunstmatige aroma’s. Wat Earl Grey wel gekregen heeft en dat is te danken aan de marketing van de grote merken als Lipton’s, is een imago van een thee voor de middenklasse, een posh variant van zwarte thee voor dames die het verschil wilden maken met de stevige zwarte thee die vaak geschonken werd met suiker en melk en die door de arbeiders werd gedronken.

Earl Grey Intense, Kusmi Tea: Luchthaven. Zwarte thee, 2% citroenschil, bergamotolie uit Calabrië. 12 euro/100gr. 2.5 gr, 90°C, 3 mins. Travel Exclusive doos. 12 november ’17: Droog: een heel zacht en verleidelijk aroma. Infusie: zacht, warm aroma. In de mond zacht en smooth, met veel body, creamy en helemaal geen voerdreven bergamot-toets, eerder ingheouden zelfs. Excellent kopje thee ! 😊😊😊

Earl Grey Yin Zhen, Damman Frères: 7 euro per 100g. zwarte keemun thee en witte thee, bergamot olie en bloemblaadjes. 12 november ’17: 4 minuten, 90°C, 2.5 gr. Een spectaculair maar beetje scherp aroma van bergamotolie. Donkerbruin blad met wat zilvertips en korenbloemblaadjes. Aroma van overwegend bergamot, maaar niet overdreven. Start een beetje astringent, is eerder fris dan zwaar, duidelijk thee-ig karakter, honing toets, aanwezige afdronk. Niet slecht, goed uitgebalanceerd, eerder zacht. 😊😊(😊)

Eighty°

Zeer mooi vormgegeven theetijdschrift van Martin Bohaçik, nu al aan zijn vijfde deel toe. Absoluut de moeite voor de foto’s, maar ook voor de verhalen en de informatie ! www.readeighty.com

Emrok

Kenya. Nandi gebied. Eigendom van Robert en Emily Keter. Theefabriek die één van de meest moderne van Kenya is (°2012), gelegen in het midden van Ogirgir Tea Estate, en geleid door een Indische specialist-manager. 2000 meter boven de zeespiegel. Het domein werd opgericht in 1960 en in 2002 verkocht aan de Keters. CTC maar sinds 2015 ook Orthodox en deze werd bijna onmiddellijk verkozen tot beste orthodoxe thee uit Kenya. Het eigen CTC merk heet Keben. Beetje in de stijl van Darjeeling First Flush, maar in droge periodes meer naar Ceylon Uva. Typisch zouden toetsen van mandarijn en clementijn zijn. Rainforest Alliance Certified, en heel goed bezig met MVO. Gebruiken geen pesticides maar zijn nog niet gecertifieerd organisch. Bescheiden productie van paarse thee. www.emroktea.com

En Shi Lu Yu

China. Groene thee uit de provincie Hubei, rond de stad En Shi. Ook bekend als En Shi Jade Dauw of En Shi Gyokuro. Een groene één blad en één bot-thee, opvallend omdat sinds 1936 deze thee gestoomd is en niet gebakken, en vanaf 1945 zou men hem de Chinese Gyokuro noemen. Komt vooral uit de bossen rond Wufeng. Zelfde productieproces als Japanse sencha maar toch anders. Floraler en minder vegetaal dan hun Japanse tegenhangers. Het dorp waar de thee gemaakt wordt behoort tot de Miao, een minderheidsvolk in China.

Ethical Tea Partnership / ETP

Code op producenten-niveau die garandeert dat de producent streeft naar conformiteit met bepaalde standaarden op het vlak van discriminatie, gezondheid en veiligheid, kinderarbeid, eerlijke verloning en man-vrouw verhoudingen. Het lidmaatschap duidt aan dat bepaalde standaarden in acht worden gehouden en gecontroleerd en dat er naar verbetering wordt gestreefd.