M

M


Maehara Tea Farm

Japan, Kagoshima. Hironori Maehara is de eigenaar. Klein familiebedrijf in Minami-kyushu. Maakt Chiran-cha, maar alleen in aracha vorm, de laatste stap wordt uitbesteed. Jaarproductie 15 ton. 


Maejima

Okabe, Shizuoka. Tohei Maejima is de derde generatie theemaker, en is nu (2020) 70 jaar oud. Maakt alleen gyokuro. Won al veel prijzen met zijn thee’s. Past 30 dagen beschaduwing toe en werkt nog met de traditionele rijstmatten.


Majulighur Tea Estate

Assam. 615 ha. CTC en Orthodox. Genoemd naar het nabije stadje dat zelf zijn naam kreeg van de 17de-eeuwse koningin Maju Rani. Gloednieuwe fabriek voor orthodox gemaakte thee’s, maar ook gekend voor de kwaliteit van zijn CTC. Zachte, fruitige thee’s met veel mout. Eigendom van MK Teas.


Makaibari

Darjeeling, Indië. °1859, en dus één van de oudste. Makaibari betekent maïsveld. 120ha waarvan 70ha bebost. Eén van de hoogstgelegen theetuinen, boven de 1500m, en daarom elk jaar pas klaar met zijn first flush als de laagstgelegen tuinen al hun second flush uitbrengen. Biodynamisch sinds 1991 en Demeter gecertifieerd, en ook één van de meest eerlijke werkgevers. Lang geleid door Raja Banerjee die bij zijn vertrek zijn 12% aandeel schonk aan de werknemers. Raja Banerjee begon al in 1971 met permacultuur, een nieuwe en meer milieuvriendelijkere manier van telen die veel aandacht schonk aan biodiversiteit en de omgeving. Nooit in Britse handen geweest.


Malakiparai Estate

Kerala, Zuid-Indië, Anamallais bergketen, in het westelijke deel ervan. °1915 door The Amalgamated Tea Estate Company uit de UK, met de eerste aanplant in 1916. Nu eigendom van Tata. 529.76 ha thee, waarvan 157 ha met recente klonen met hoge opbrengsten. CTC van goede kwaliteit. De naam komt van de grote rotsen waarmee het terrein bezaait zou zijn.   


Malawi

Tweede belangrijkste theeproducent van Afrika, met ongeveer 19000 ha en 44 thee-domeinen, en meteen ook de oudste. Het eerste theezaad werd in 1886 meegebracht door Dr Elmslie van de Royal Botanical Garden in Edinburgh en geplant in de Missie van de Church of Scotland in Blantyre. Jonathan Duncan, de tuinier, kon twee struiken tot bloei brengen en één van hen zou de voorvader zijn van de theestruiken in Thornwood en Lauderdale in Mulanje. De eerste succesvolle plantages werden aangelegd rond 1900. In 1905 volgde de eerste export. In het begin werd de thee vooral gebruikt om de seizoenslaagtes van Assam aan te vullen en de thee was van lage kwaliteit met assamica struiken die een dunne gele thee voortbrachten. De theevelden in Malawi liggen redelijk laag en niet ideaal en zijn gevoelig voor droogte. De komst van het theezakje zorgde echter voor een kentering toen bleek dat sommige cultivars hier bijzonder mooie rode infusies voortbrachten en ideaal waren voor het gebruik in blends waar ze vooral kleur aanbrachten zodat de thee wanneer er melk werd aan toegevoegd een mooie gouden kleur kreeg. De meeste thee wordt dan ook gebruikt als opvulthee voor zakjes. De in 1966 opgerichte Tea Research Foundation is continu op zoek naar verbeteringen om kwaliteit en die mooie rode kleur te combineren. Het productieproces is niet CTC maar LTP (Lawrie Tea Processor), een iets ruwer en goedkoper procedé dat meer geschikt lijkt voor het blad uit deze regio. 90% van de productie gaat naar de UK en Zuid-Afrika. Eastern Produce Malawi is de grootste producent, goed voor ongeveer de helft van de productie. Malawi zelf is goed voor 10% van de Afrikaanse productie. Het theeseizoen loopt van december tot mei. Er zijn twee regio’s, Thyolo en Mulanje. Thyolo (9000ha) heeft de hoogst gelegen theeplantages, tussen de 900 en 1100m, Mulanje’s (6220ha) plantages liggen op ongeveer 600m boven de zeespiegel. In Nkhata Bay ligt ook nog eens 650ha. In 1996 begon een Tea Replanting Program waarbij superieure theerassen werden aangeplant en gekoppeld aan irrigatieprojecten. De laatste tien jaar worden er ook interessante witte en groene thee’s gemaakt.


Maleisië

Hier wordt vooral thee gemaakt voor plaatselijke consumptie, in de Cameron Highlands en op Borneo. In de Cameron Highlands werd thee aangeplant in de jaren 20, hij wordt mechanisch geoogst en het klimaat is net iets te goed om echt goede thee te maken. Ze zijn helder en rood met medium body maar zijn  het lekkerst lokaal wanneer ze worden gezet volgens de Teh Tarik methode.


Manipur

Sub-variant van de assamica plant. Manipur is een staat in Noordoost Indië.


Mandal Gaon

Dorp in Darjeeling op 1670 m boven de zeespiegel. In mei 2017 begon mr Moktan er met een gelijknamig klein en organisch werkend theebedrijfje. Lid van de The Tea Leaf Theory.


Mandokoro

Japan. Dorp dat deel uitmaakt van Higashiomi, op de westelijke flank van de Shizuoka berg, in de prefectuur Shiga. Theetuinen op 300 tot 400m hoogte, waar het in de winter sneeuwt. Bijna het laatste dorp in Japan waar nog uitsluitend met de hand wordt geplukt. De bemesting is organisch, met pampasgras, bladeren en soms met koolzaad. Aburakasu, een bijproduct van de winning van raapzaad en soms zelfs natto, gefermenteerde soya-bonen, worden uitgesprenkeld tussen de struiken. De theestruiken zijn hier gemiddeld 100 jaar oud en de oudste, de Daichaju, is meer dan 300 jaar oud. Ze staan individueel aangeplant, en niet op rijen zoals elders in Japan. Het zijn uitsluitend lokale varianten die gegroeid zijn uit zaad en genetisch elk verschillend zijn. Om het gewicht van de sneeuw te kunnen dragen staan ze laag tegen de grond, met heel flexibele takken. Wanneer een struik te weinig begint op te leveren wordt hij niet gerooid maar drastisch teruggesnoeid zodat hij terug kan groeien, en de ondergrondse wortelsystemen zijn vaak 100 jaar oud. Hier wordt uitsluitend met de hand geplukt, en met een andere techniek dan elders. De Echi rivier zorgt voor de bewatering. In dit dorp staat de oudste nog productieve theestruik van Japan, 7 meter breed, en geschat op een kleine 400 jaar oud. De productie staat onder druk door de hoge gemiddelde leeftijd (70!) van zijn 100-tal bewoners en de stadsvlucht van de jongeren, maar de thee is legendarisch. Je vindt deze eerder zeldzame thee ondermeer bij Seiseido, een theewinkel in Otsu, en bij The Tea Crane.


Mangalam Tea Estate

Upper Assam, Sibsagar district. Eigendom van de Jayshree Group. 117ha. Erg populair in Duitsland. Zeer dicht aangeplant in een nieuw systeem op oude theeplantages van het Towkok domein met speciaal geselecteerde P126 klonen. 

Assam Mangalam FTGFOP1, Teastation: 2nd flush, a bud and two, three leaves. 15 euro per 100 gram. Veel gouden tip. 29 november 2019, Terroir, Leuven: 90°C, 1 minuut. Erg mooie citrustonen en een aangename toets van specerijen. Lichte astringentie die echter toeneemt als de thee wat afkoelt. Mooi zacht voor een Assam. 😊😊😊(😊)


Mangzhi

China, Xishuangbanna. Eén de 6 Great Tea Mountains van Yunnan, ten oosten van de Mekong rivier. Betekent ‘koperen ketel’. Ten zuidwesten van de Gedeng berg. Anle dorp, Xiangming Township en Mengla County. 1400m hoogte. De thee lijkt op die van Gedeng maar is minder bitter en wat zoeter op het einde. Er staan oude theebomen in ondermeer Yanglin, Hongtupo, Manya, de baai van Jiangxi en Kouduo.   


Manipur Tea Estate

Deel van de DM Group in Indië. Hailakandi district, Assam. In 1954 aangekocht van Engelse eigenaars door de Indische DM Group. Ooit gestart als een producent van zaden, maar na verwoestende overstromingen in 1929 omgewerkt tot theeplantage. De oudste planten, van de sinensis variant, zijn bijna 100 jaar oud. 600 ha groot. Vooral CTC onder de Manipur en Anjaneya merknamen. 


Mannuo

Xishuangbanna, Yunnan, China. Eén van de recenter erkende theebergen van de regio. Noorden van Menghai County. Mengwang Township, en grenzend aan Lancang en Simao in Pu’er gebied. Dit is de eerste halte als je van Pu’er naar Xishuangbanna vaart. 1200-1300 m, fris en bitter. 


Manohari Tea Estate

Assam. Dibrugarh. In 2019 brak een thee van dit estate alle records: de Gold Special Grade werd zo de duurst betaalde thee op een veiling in Indië. Het is deel van een welbewust proces om meer ‘specialty teas’ te maken die ontsnappen aan de neerwaartse prijsdruk in de theewereld. 


Mansa

China. Oosten van Xishuangbanna, Yunnan. Betekent ‘seed sowing bag’. Eén van de Six Famous Tea Mountains, ten oosten van Yiwu. Ook vaak Yiwu Mansa genoemd. Bekend voor zijn new school puerh’s. Samen met de Yiwu berg en de Manla berg vormen ze Yiwu Mansa. Wangong (Dingjia dorp), Chawangshu (Guafeng dorp) en Bohetang (Pazhahe dorp) zouden de top zijn. De oudste theebomen staan in Yiwu, Mansa, Mahei, Luoshuidong, Guafengzhai, Laodingjiazhai, Manxiu en Daqishu. Eind 19de eeuw getroffen door grote bosbranden, daarvoor was het een topregio met dichte aanplant. Nu staan er nog maar her en der echt oude theebomen, en het is pas sinds 2005 dat er nieuw werd aangeplant. Zachte en eerder zoete thee’s.


Manzhuang

Xishuangbanna, Yunnan, China. Ook Manzhuan. Eén van de zes Ancient Tea Mountains. Betekent ‘ijzeren baksteen’, verwijzend naar een versterkt dorp. 300 km², ongeveer 1100 m hoog en vooral in Xiangming en Mengla. Volle, dikke pu’er thee, lang en diep. De oudste theebomen staan ondermeer in Manzhuang, Manlin, Manqian en Bazongzhai.


Maocha

China. Ruwe of onafgewerkte thee. Slaat op het basismateriaal om later oolong, shou of sheng puerh thee mee te maken. Bij oolong slaat het op de thee voor hij geroosterd wordt. Voor puerh is dit thee die geoogst, verwelkt, gevuurd (sha qing), gerold (rou nian) en in de zon gedroogd is. Hierna vertrekt hij naar de fabriek om er te worden geperst in sheng cakes of  om er shou puerh mee te maken.


Mao Xie

Cultivar. China. ‘Hairy Crab’. Ook bekend als Mian Hua (‘Cotton’). Soms gebruikt in TGY blends. Wordt gebruikt voor één van de SeZhong oolongs. Minder floraal dan TGY maar vaak veel diepgang en romiger. Veel in de kustgebieden. Daping zou het oorsprongsdorp zijn. 


Margaret’s Hope

Theeplantage in Darjeeling, in het Noorden van Kurseong. Eigendom van de Goodricke Group. 585 ha op 950 tot 1830m boven de zeespiegel. Opgestart rond 1830 maar pas echt commercieel actief sinds 1864 en toen nog bekend als Bara Ringtrong. In de jaren 20 was een zekere Cruickshank de eigenaar en toen zijn dochter Margaret op bezoek kwam vond ze het landgoed met zijn orchideën en bergzichten zo mooi dat ze beloofde terug te komen. Ze overleed echter op de terugreis en haar vader veranderde daarop de naam van het domein.

Darjeeling Margaret’s Hope, Palais des Thés: De aanplant bevat ook 20% Assam plantjes, meer dan gewoonlijk 14 juli ’17: donkerbruine blaadjes en steeltjes; nat: fruitig aroma; koperkleurig; fruitig, licht hout; leuk met melk, meer fruit 😊😊(😊)

 

Marinyn

Eén van de bekendste theetuinen van Kenia, in het Kericho district, tussen Mount Kenya en Lake Victoria. 650ha. Grote hoogte, rijke leembodems en veel regen. Krachtige, volle thee.

Kenya Black, Marinyn GFBOP: 5 euro per 100 gram, ITMA tea sommelier training London, november 2018. 96°c, 3 gram, 200ml, 1 minuut: zonder melk, en met een aangename maar erg korte fruitigheid. 2 minuten: al wat te astringent zonder melk, met melk beter maar overdreven fruitig. 3 minuten: zonder melk veel te astringent, maar perfect met melk. 😊😊(😊) 

 

Marishi

Japan. Cultivar. Recente ontwikkeling (1996). Zeer vroeg schietend maar erg gevoelig voor vorst. Kruising tussen Yaeho en een wilde cultivar. Zetten op lage temperatuur (60°C). Uitbundig groene infusie, veel umami, zeker na beschaduwing. Ontwikkeld door mr Miyoshi Yamamori.


Marokko

Ergens in de jaren na 1860 begonnen Britse kooplui groene thee te verkopen in Marokko, en de Marokkanen begonnen hem te drinken met munt en suiker, een erg verfrissende combinatie als het warm is. De gewoonte werd overgenomen in de regio en is nog steeds enorm populair. Het zetten ervan is in tegenstelling tot het koken exclusief een mannenzaak en zeer belangrijk in de gastvrijheid. De basis is Gunpowder thee


Marumo Honda Seicho

Japan, Fuji, prefectuur Shizuoka. Eiichi Honda, 5de generatie en toekomstig voorzitter van de firma. °1927. Maken fukamushicha sinds 1975. 9 ha tussen de oceaan en de Fuji berg. Zowel conventioneel als organisch, en oogstten met de hand, met handgehouden oogstmachines en met een oogsttractor. Vooral sencha. Bezitten twee stoommachines, één voor licht stomen en één voor zwaar stomen. 

Sencha, Honda Seicho: Blend van Koshun en Tsuyuhikari, speciaal gemaakt voor de Japanese Tea Maraton in 2021. 250 à 300 m hoogte. Medium steamed. 8 augustus ’21, 90ml, 80°C, 4 gram, kyusu, 60 sec. Nat blad geurt naar groentes met hints van speculaaskruiden. Gele infusie. De mond is heel dik en intens, licht astringent, met veel umami en een heel complexe vegetale toets (organisch, je proeft dat). Zoete afdronk. Tweede zetsel, 90ml, 90°C, 20 sec. Aroma is meer een open weide in de zomer (geen droge, geen hooi). In de mond een mooi stevig bittertje, gras en kruiden (geen specerijen, kruiden), zeer mooie lange finish, kervel-bitter. 😊😊😊😊

Hojicha, Honda Seicho: zeer sterk geroosterde, bijna zwarte hojicha. Droog blad geurt naar rijpe banaan in Afrika. 2.5 gram, 90ml, 100°C, 40 sec, kyusu. Het droge blad geurt naar koffie. Het natte geurt helemaal anders, naar karamel, zeer complex ook en zéér lekker, heel origineel. De smaak is meer butterscotch (babbelutten), zeker in de afdronk, zoet en lekker met een heel mooie mondontwikkeling en een heel curieus mondgevoel. Opmerkelijk. Om het diep geroosterde te krijgen werd de thee driemaal achter elkaar tot 120°C geroosterd en tussenin opnieuw afgekoeld. 😊😊😊😊(😊)

 

Masui

Kawane, Haibara district, Shizuoka. Bio. Kawane is een stadje in de heuvels van Shizuoka, op 500 tot 600m hoogte, beroemd om zijn groene thee en de prachtige Sumatakyo kloof. Geleid door Etsuro Masui. Na gewerkt te hebben in de VS en Senegal begon hij al meer dan 30 jaar geleden te werken zonder pesticides of kunstmest. In 1984 begon hij met het maken van zwarte thee met thee uit een hoekje van de tuin dat te koud was voor yabukita. Sencha en wakocha. Eerste om GABA thee te maken in Japan. Beschikt over heel mooie Koshun tuinen, maar ontwikkelde ook zelf cultivars zoals Mirai. Past alleen natuurlijke bemesting toe, met pampasgras en stro.

Masui’s Withered Sencha Mirai, Siam Teas: Uit de portfolio van The Tea Crane. 10 gram. Van de Masui-en boerderij in Kawane Shizuoka. Mirai is de naam van de unieke cultivar die hij zelf ontwikkelde vanuit de Shizu 7132 en genoemd is naar zijn dochter (of omgekeerd). 44.9 euro voor 100 gram. Ongebruikelijk voor sencha kreeg deze thee bij het maken eerst een korte periode van verwelken, voor hij gestoomd werd. Dit beïnvloed de smaak sterk. 80°C, 4 zetsel, 2 à 3 gram per 100ml. 1e zetsel, 1min, dan 30 sec, dan 1 min, dan 2 à 3 min, telkens iets heter. 20 mei ’22, 1 min, 80°C, 3 gram, kyusu, 100ml. Het aroma is vegetaal, met een toets van bouillon en boter. In de mond een onmiddellijke en erg dikke attaque van umami, echt in de stijl van een gyokuro, erg opmerkelijk. Heel dik, een opmerkelijk intens en lang zoetje, heel lange en intense afdronk. Tweede zetsel, 85°C, 30 sec: iets dieper geel. Wat duidelijker umami in de neus, zoeter ook. Intense retronasale toetsen en lange afdronk met iets zoets. Derde zetsel: heeft nog een leuk zoetje. 😊😊😊😊

Kawane Koshun 1st flush 2017, thés du Japon: Uit Aobe, Kawane Honcho in het Haibara district in Shizuoka. Kawane is een stadje in de heuvels van Shizuoka, op 500 tot 600m hoogte, beroemd om zijn groene thee en de prachtige Sumatakyo kloof. Geoogst op 23 mei 2017. 28,6 euro voor 100 gram. Geen pesticiden. Gemaakt door Masui Etsuro, die al meer dan 30 jaar thee zet zonder pesticiden, na gewerkt te hebben in Senegal en de VS, en in 1984 begon met het maken van zwarte thee met thee uit een hoekje in de tuin dat te koud was voor Yabukita. Koshun is een kruising tussen Kanayamidori en Kurasawa, zeer geschikt voor verwildering en vaak gebruikt voor oolong en kamairicha. Vrij kleine bladeren, vaak nogal samentrekkend. Bloemenaroma's en amandel zijn typisch. 10 augustus '19, laat in de middag, winderig maar droog, een bladdag. Droge bladeren ruiken lekker, als een elegante zwarte thee. Heel veel een mix van kleuren en maten, donkerbruin, lichtbruin, groen-grijs, gebroken, enkele complete bladeren. Een mooie, overweldigende maar zeer complexe geur voor de natte bladeren: vanille en bloemen. Mengsel van bruine en groene bladeren. Mooie kopergouden oranje-gloed infusie. Een heerlijk en complex aroma, vanille, bloemen en de structurele elementen van een zwarte thee. Mooie body, zeer mooie structuur met een goed ontwikkelde maar gecontroleerde astringentie die zeer goed samengaat met het zoete vanille-element. Vrij lang. De adstringentie zou wat meer onder controle gehouden kunnen worden indien gewenst door een kortere trektijd. Zeer lange nasmaak. Uitstekende wakoucha in een zeer overtuigende stijl die Darjeeling met Japan verbindt. Briljante echo. Tweede brouwsel: als je amandel zegt ruik je amandel...minder wrang, en nog steeds een genot om te drinken, alles is meer verborgen maar door het gebrek aan wrangheid ook charmanter. Mooie nasmaak. 😊😊😊😊

 

Matcha

Japan. Alhoewel het in het Westen de laatste hype lijkt, is dit een erg ouderwetse thee die teruggaat tot de Tang dynastie toen alle thee werd verkocht in poedervorm. Chinese monniken brachten het gebruik over naar Japan, en matcha wordt er nu nog steeds gebruikt in de Chanoyu theeceremonie. De intense groene kleur komt van het beschaduwen van de theeplant tijdens de laatste vier weken voor de oogst wat de productie van chlorophyl en aminozuren aanmoedigt. De kleur duidt de kwaliteit aan: te lichte of zelfs bruinachtige matcha komt van thee die niet beschaduwd werd of van thee die te oud of te slecht van kwaliteit was. Bio-matcha is echter vaak een beetje bruiner dan andere. De beste zijn diepgroen van kleur en komen vaak van Uji (prefectuur Kyoto). Eerst wordt er tencha, een groene thee gemaakt, en die tencha wordt onder een grote steen gemalen tot matcha, een langdurig proces, waarbij de beste de fijnheid van talkpoeder bereikt. De beste, Uji-matcha, is duur en wordt meestal gemaakt door kleine familiale bedrijven. Een uur malen levert ongeveer 40 gram op… Hoog in cafeïne, en de espresso van de theewereld, maar ook zeer gezond. Gebruikt als kalmeermiddel, om het geheugen te verbeteren en als hulpmiddeltje in de strijd tegen kanker (onbevestigd door een ernstige studie). Ik gebruik het ook wanneer ik lang geconcentreerd moet werken, maar de timing is belangrijk: wie het te laat op de dag drinkt doet geen oog toe. Er bestaan drie kwaliteitsniveaus: Koicha (dik) wordt alleen gebruikt in de Chanoyu ceremonie, Usucha (dun), de standaard, en een derde die wordt gebruikt voor matcha die in de keuken ingezet wordt. Bij het drinken van matcha drink je eigenlijk het pure blad, zeer rijk aan cafeïne die bij een goed gemaakte verzacht wordt door een zoete toets die ontstond door het lange beschaduwen. Het zetten van matcha is onlosmakelijk verbonden met de theeceremonie, maar voor de leek (en de ongeduldige Westerling) heb je een tas of kommetje nodig dat hoog genoeg is, een chashaku lepel en een bamboe klopper (chazen). Omdat matcha zo geconcentreerd is heb je niet veel nodig, een half theelepeltje per kop, en het water mag niet koken (80°C en géén leidingwater!). Op 80°C komt de natuurlijke zoetheid best naar voor en is de thee onmiddellijk drinkbaar, wat zo hoort bij matcha, omdat de schuimkop die na het kloppen ontstaat een wezenlijk deel van de drinkervaring is. Wanneer matcha bewust zonder schuim gemaakt wordt heet dat omatasenko, maar de bekendste school, urasenke, is altijd mét. Tijdens een echte theeceremonie worden zoete snoepjes als gekristalliseerd fruit geserveerd, en dit is een wonderlijke ervaring die je makkelijk kan kopiëren, alhoewel het maken van een tas matcha ook een beetje een kwestie van oefening is. Matcha is nooit goedkoop. Als het goedkoop is is het geen matcha…

Yuzu Matcha, Jugetsudo: Sample, Parijs, maart ’20. 110 ml water aan 80°C. Geen schuim op te krijgen en mist dus de romigheid van goede matcha, maar heeft een heel verfrissende start, zonder chemische aroma’s, het lijkt wel echt geraspte yuzu-schil. Niet slecht. 😊😊😊

Matcha Hatsumukashi, Jugetsudo: 20 gram, maart 2020. 43 euro. Shizuoka. 17 augustus 2020. 80°C, 2 schepjes, 100ml. Prachtig levendige smaragdgroene kleur. Zeer mooie en duidelijke geuren. Zachte, wat zoete smaak, erg indringend en vol, erg intens, geen astringentie. Leuk en fris. 😊😊😊(😊)

Matcha Jaku ‘Ceremonial Spirit’, Teegeschwendner: Kagoshima. Bio. 39.9 euro, 30 gram. 5 December 2019, 80ml, 75°C, 2 schepjes. 2020: Mooi wat zoetig aroma. Zacht en dik mondgevoel, structuur zonder overdreven bitterheid, een vaag vissig trekje in de smaak bij de eerste smaakimpressies, genoeg umami. Zeer lekker en intens, heel lange finish. Mooie matcha. 😊😊😊(😊)

Matcha Marufuku, Nio Teas: 36 dollar voor 30 gram. Blend van Saemidori en Okumidori. 28 Aug. 20, 2 gram, 80ml, 80°C. een stevige mannelijke matcha, dik en romig, vegetale toets. Intense smaak. Mooie bittere toets. Heel vol. Volgens de website zacht en zoet, deed ik iets verkeerds ? 😊😊😊(😊)

Matcha Seisui, Nio Teas: Yabukita. Wazuka, Kyoto. Mr Nakai. Bio. Zijn vader was één van de grondleggers van het JAS label. Sterker en grassiger. 2 gram, 100ml, 80°C, 3 September 2020:  Mooie heldergroene kleur. Opmerkelijke geur, heel complex, heel ongewoon. Dikke matcha met elementen van gebakken vis en groentes, en een bijzondere toets pompoen; vooral op het einde zijn al die elementen echt heel sterk; redelijk bitter. Bijzonder romige toets; lekkere echo, één van de lekkerste die ik ken. 😊😊😊(😊)

Matcha Washimine, Nio teas: Okumidori cultivar. Kyoto. Mr Nakai. Bio. 45 dollar voor 40 gram. 6 September 2020, 100ml, 2 gram, 80°C. Mooie lichtgroene kleur. Wat eigenaardige aroma ? Volle, ronde smaak, romig, met een heel speciale smaak, in het midden wat gebakken vis, maar complexer dan alleen dit, met een duidelijke en zeer interessante smaakevolutie, erg complex, en een zeer lange afdronk. Bijzondere kwaliteit. Heel speciaal. 😊😊😊😊

Matcha Kakitsubata, Nio Teas: Yabukita. Shizuoka. 36 dollar voor 40 gram. Ceremonial matcha. Bio. Grassig en vegetaal. Freshness and a bit of astringency. 12 September 2020, 80°C, 100ml, 2 gram. Een niet heel expressieve matcha waarvan de smaak meer komt als een nagedachte. Licht astringent, en eerder grassig dan fruitig, en zeker geen umami. 😊😊😊

Matcha, Orita-en: Global Japanese Tea Maraton 2021. Okumidori, twee à drie weken beschaduwd, met doeken die 80% van het zonlicht tegenhouden. 180 tot 200 sec gestoomd. 2 oktober ’21: 2 gram, 60ml, 70°C. Mooi schuim, fel lichtgroen. Heel afgeronde bittere toets die lang blijft hangen. Doet wat denken aan zwarte chocolade met hoog cacao gehalte. Wat bitterder dan veel andere matcha door de hoge percentages catechines die typisch zijn voor Kagoshima. 😊😊😊

Matcha Koiai, Nio Teas: Shizuoka. 39 dollar voor 40 gram. Ceremonial matcha. Gokou cultivar. Sweeter and more full-bodied. Bio. Theeveld hoog in de bergen. 80°C, 1 à 1.5 gram voor 100-150ml. 19 maart 2022, 125ml, 80°C, 2 gram. Stevig, veel body, zoet. Heel mooie retronasale toetsen. Lichte maar duidelijke bitterheid. Knappe complexiteit. Erg lekker. 😊😊😊😊

Matcha, Imanishi Seicha: Kyoto: 4 maart 2022, 1.5 gram, 50ml, 99°C. Meiryoku cultivar. Mooie felgroene kleur. Fris en zacht en deed me wat aan matcha kitkat denken. Een paar moeilijk klein te krijgen korrels. 😊😊(😊) herdaan op 25 maart, met wat meer zorg en aan 80°C. Geen heel uitgesproken smaken maar wel een mooie complexe versmoltenheid. Veel lekkerder. 😊😊😊😊

 

 

 

 

 

Matcha-iri-genmaicha

Genmaicha besprenkeld met matcha.

Matcha-Genmaicha ‘Kaimon’, Lupicia: Sample theebuiltje. 4.2 euro per 50 gram. 3gram, 1 minuut, 95°C. Mooie groene infusie. Aroma van rijst overheerst maar eronder ligt iets vegetaals. In de mond zeker aangenaam maar iets te veel rijst, iets te overheersend. 😊😊(😊)

Organic Genmaicha with Matcha, Jugetsudo: 58.63% thee, 39% gepofte rijst, 2.44% matcha. Voor december 2019. 97% bio. 50 gram, 12 euro voor 50 gram bij Jugetsudo, Parijs. 5 juli ’19, aan zee, 95°C, 60 seconden, één theelepel, 250ml. Intens lichtgroene troebel gekleurde infusie. Zeer mooie geur van gebakken rijst, met iets mariens op de achtergrond. Een dik soep-achtig mondgevoel, echt eten en drinken. Redelijk lange afdronk. Niet echt een subtiel exemplaar maar wel een duidelijk, en een erg goed evenwicht voor de smaken, zonder overdreven dominantie van de rijst. 😊😊😊(😊)

 

 

M’Bayo Tea Estate

Congo. In 2004 opgericht door Great Lake Plantations, een dochter van  het Indische MK Teas. 700ha in Bukavu. CTC en Orthodox. Eerste ISO22000 gecertifieerd theelandgoed in de regio.


McLeod Russell

39770 ha in Indië, Vietnam en Afrika. 48 theeplantages in Assam, 5 in Dooars, 3 in Vietnam, 6 in Uganda. Blending faciliteiten in Nilpur en Dubai. °1869 toen Captain J.H. Williamson en Richard Boycott Magor, twee Engelsen die in Calcutta verbleven, Williamson Magor & Company oprichtten, met theetuinen in Assam. De McLeod Russel groep, een deel van Williamson Magor, nam de laatste 50 jaar de volgende theebedrijven over: Williamson Tea Assam, Doom Dooma Tea Company, Moran Tea Company in Indië, Phu Ben Tea Company in Vietnam, Rwenzori Tea Investments, en het meest recent de Pfunda Tea Company in Ruanda. In 2011 nam dochteronderneming Borelli tea Holdings ook de Gisovu Tea Company over.  


Mecha

Japan. Gemaakt met tips van de eerste oogst die tijdens het productieproces afbraken en dan tot bolletjes ter grootte van een speldenknop gerold worden. Heeft heel weinig tijd nodig bij het zetten. Is een hoogwaardig afvalproduct en laat toe om hoge kwaliteit tegen een lage prijs te drinken.

Korogi Mecha Competition Black Tea, Yutaka Tee: Gokase, Mr Korogi. 600 à 700m hoogte, yabukita, handgeplukt in mei 2017. 24 euro voor 100 gram. Zakje van 30 gram. 21 augustus 2019, 3 gram, 3 minuten, kyusu, 150ml, 98°C. Sterk versnipperd droog blad, veel groen en lichtbruin. Lichtgouden koperrode infusie. De natte bladeren geuren sterk, met een mix van bloemen en cake, echte darjeeling first flush toetsen maar minder kruidig. Ook de infusie heeft veel van dat kruidige, maar nog veel meer de koekjes en bloemen. Mooie astringentie met wat groene noten als een first flush, bloemen, amandelen, medium body. Wanneer wat afgekoeld is er een heel mooie nazinderende zachtheid bij deze excellente thee die naast een goeie Darjeeling FF kan staan. 😊😊😊(😊) 31 januari ’21, 3gram, 3 min, klassieke theepot, 98°C, 150ml. Inderdaad nog steeds vooral een kruising tussen een Darjeeling First Flush (midden en finish) en de honing-zachtheid van een wakoucha (start). Maar wel lang en interessant en leuk om drinken, mooi hoe die twee nogal uiteenlopende karaktertrekken elkaar aantrekken en terug wegduwen.

 

Medium-Growns

Ceylon. Thee uit theetuinen ten zuiden van Kandy, in de heuvels van de Central Province. Tussen high- en low-grown in, en karakteristieken van de twee delen, zijn ze beter geschikt voor het gebruik van melk, en ze hebben een meer rode kleur. In Ceylon zelf de meest populaire thee, maar niet zo erg veel export.


Meijiang Cuipan

Provincie Guizhou, district Meitan, in het noorden van de provincie. Ook bekend als Meitan Cuiya of Mei Tan Cui Ya.  Theetuinen aan de rivier Mei, en eerder ongewoon voor China omdat het grote theeplantages zijn zoals in Afrika of Indië. Mild klimaat met veel regen. Doordat het geplukte blad vijf uur in de zon verwelkt treed er een heel lichte oxidatie op zodat de thee voller wordt en een diepere kleur krijgt. De beste is die van voor het lentefestival, in april. In Meitan staat de grootste theepot ter wereld, thuis van het Meitan Tea Museum.


Meijiawu Long Jing

Een Xihu Longjing uit het dorp Meijiawu. Zou mooi jadegroen van kleur moeten zijn.


Meiryoku

Japan. Cultivar. °1986 als #35 in Shizuoka. Kruising tussen Yabukita en Yamatomidori. De naam betekent Chinees (mei) Groen (Ryoku). Eén of twee dagen vroeger rijp dan Yabukita. Vooral geschikt voor sencha, kan goed tegen de koude en tegen ziektes. Heel diep groen wanneer beschaduwd en dus ook goed voor matcha. Meer caffeïne dan Yabukita. Verfrissende smaak.


Mei Zhan

China. Ook bekend als Mei Jian. Cultivar uit Fujian met een groot blad, gebruikt voor oolong en zwarte thee. Onder meer gebruikt voor single cultivar Jin Jun Mei. Heeft een heel eigen aroma.

Daily JinJunMei, White2Tea: Fujian. Meizhan cultivar. 11.5 euro per 100 gram. 6 februari 2022, 3 gram, kyusu, 3 min, 98°C, 150ml. Droog blad ziet er goed uit, donker, niet ‘gouden’. Nat blad, wat rokerig (geen den), licht floraal, mout voor de aroma’s van de infusie. Donker roodbruin. Heeft een mooie onmiddellijke start met cacao en mout, erg lekker, heel JJM, maar is redelijk kort in de mond maar redelijk lang in de afdronk. Zeer smakelijk theetje voor alledag. Lekker, en zeker aan die prijs. 😊😊😊😊 voor de p/k

Mei Zhan Hong Cha, 2021, Nannuoshan: 20 gram. Mei Zhan cultivar. Geplukt Mingshan, Ya’An, Sichuan, vroeg in maart 2021. 42 euro voor 100 gram.  5 februari 2023, 3 gram, 3 min, 150ml, kyusu. Droog blad: klein, mix van lichter en donkerbruin, veel flush, veel knop. Opgewarmd: koffie, iets gebrands. Nat blad: heel mooie en zachte moutigheid. Roodbruine infusie. Delicaat en eerder dun, niet zoveel body, mooie moutigheid, mooie eenvoudige afdronk. Iets van cacao ook. Tweede zetsel: echt wel een knap en fijn aroma. Een heel zacht en zachtaardige elegante zwarte thee, niks van astringentie. Ik begrijp nu de opmerkingen over bloemen van de verkoper meer. 😊😊😊(😊)

 

Melk

‘Milk in First or Last ?’ is een vraag die je nog altijd voorgeschoteld krijgt in Schotland wanneer iemand je een kopje thee aanbiedt, en dat zou dateren uit de tijd dat kopjes nogal eens stuk sprongen wanneer er hete thee in gegoten werd. Daarom werd de melk eerst uitgeschonken en dan pas de thee. Vandaag is het een gewoonte die heftige voor- en tegenstanders heeft. Het toevoegen van melk aan thee heeft vandaag een slechte reputatie (een Fransman gruwt ervan) maar heeft een historische basis. Keizer Kangxi van de Qing dynastie was zo gek op thee met melk dat zijn gevolg altijd zorgde voor melkkoeien waar hij ook was, en de Manchu keizers dronken thee met melk met hun stamgenoten, en groene thee zonder melk met hun Chinese volgelingen die ze onderworpen hadden. Sommige zwarte, stevig geoxideerde Chinese thee’s zijn uitzonderlijk lekker met melk, maar bij die met veel tip, de golden thee’s, is het echt zonde. Voor Assam is melk bijna een verplichting omdat assam erg bitter en sterk kan zijn, voor Darjeeling is het een overtreding. En nog een kleine tip voor de zuinigen onder ons: wie verstrooid was en zijn zwarte thee wat te lang heeft laten trekken, kan de harde tannines wegmoffelen door het toevoegen van melk.


Mengding Shan

De berg Meng Ding (mist- of motregen-top) is waar volgens de overlevering in 53 voor Christus Wu Lizhen de eerste zeven theestruiken plantte. Hij ligt ten westen van Chengdu in Sichuan, en er wordt Mengding Gan Lu gemaakt, een fijne groene thee. De top van de berg bestaat uit 5 pieken die als een lotusbloem uitgespreid liggen, met de hoogste, de Shangqingfeng, op 1456m hoogte en de theetuinen liggen hoger dan 1000m. Mengshan thee komt van de lager gelegen hellingen.


Meng Ding Gan Lu

Sweet Dew of Zoete Dauw of Mengding Ganlu. Thee van de berg Meng in Ming Shan in Sichuan. Groene thee. Dit zou 1200 jaar geleden de eerste plaats in China geweest zijn waar theestruiken werden aangeplant om er thee mee te maken, daarvoor zou men alleen wilde theebomen gebruikt hebben. Voor de 8e eeuw zo duur dat een pond thee meer geld waard was dan een rol zijde, en het bleef lange tijd een Tribute Tea voor de keizer. Door de grote vraag ontwikkelde de regio zich tot een belangrijke producent van thee, wat de prijs deed zakken, maar wat nog altijd veel interessanter was dan rijst en kon geteeld worden op hellingen. De oorspronkelijke thee leek waarschijnlijk wat op Matcha, maar vandaag is dit een groene thee. Nu staan de theetuinen op een hoogte van ongeveer 1000 meter, in een U rond de berg en doorsneden door de riviertjes Ming Jing en Qing Yi Jing. Het is er altijd mistig en er zijn grote temperatuurverschillen, en theestruiken in de schaduw leveren zoetere blaadjes op. Door het klimaat kan er 9 maanden lang geoogst worden, en de oogst begint hier heel vroeg, begin maart en soms zelfs eind februari, maar echte Ganlu wordt komt van de allereerste oogst, en alleen de tip en het eerste blaadje worden geplukt. Het gebruik van pesticides is verboden. De thee wordt gebakken en gerold in drie fases en dan gedroogd boven houtskool.

Mengding Ganlu, 2020, Siam teas: 25 gram, 11.6 euro. Mengding Shan, Ya’An, Sichuan. Vroege lentepluk met erg lage opbrengsten.  Laochuancha Chaihuo cultivar, uit zaad. Met de hand geplukt en verwerkt. 7 juni 2020, 90°C, gaiwan, 4 gram, 100ml, 80 sec: natte blad ruikt heel rijk, naar koekjes, met wel een groene vegetale ondertoon, maar de boventoon is rijp en rijk en complex. Strogele infusie. Bijzonder rijke aroma’s en complexe aroma’s. Koekjes en orchideeën. Heel mooie zoete aanvang. Geen spoor van astringentie. Er is een mooie fraîcheur maar het meest opvallende stuk in de mond is het tweede wanneer er een heel rijke smakengolf van koekje en geroosterde nootjes opwelt. De complexiteit stopt halfweg wel met zich te ontwikkelen en wordt dan wat eendimensionaal. Tweede zetsel, 90 sec: het nat blad heeft die leuke koekjes al verloren en is nu overwegend vegetaal-grassig, de infusie blijft wel heel mooi floraal en erg complex, heel mooi aroma. De mond start bijzonder zacht, en heeft nog altijd dat wat eendimensionale, maar start bijzonder hedonistisch lekker zoet en houdt dat lang vast, als een bijzonder goed gemaakt dessert, met een heel interessant en origineel smakenpatroon. Derde zetsel, 2 min. Het natte blad heeft opnieuw niks speciaals meer, de infusie is nu lichter en overwegend floraal, eendimensionaal maar leuk. De smaak is zoet en aangenaam en erg licht, maar blijft heel aangenaam. 😊😊😊😊   

Sweet Dew, Mengding Gan Lu, 2021, Mei Leaf: Taster. 4 gram. 9.95 pond voor 20 gram. Geplukt 19 februari 2021, eerste pluk (en niet first flush dat de hele periode bestrijkt). Laochuan Qun Ti Zhong cultivar, geplukt in de Mengding bergregio in Sichuan van 55 jaar oude struiken. Driemaal gerold. Knop en één blad. 1400m hoogte. 28 augustus ’21, 5 gram, kyusu, 85°C, 300ml, 120 sec. Droog: fijn, veel knop, fluffy, zilver en groen, mooie krul. Geur van peultjes. Nat blad, heel aparte geur, complex, maïs, vegetaal, saus bij vis. Geel. Complex, erg vegetaal, edamame, zacht. Edamame vooral bij de start, maar er is wel een behoorlijk lange afdronk ook. Misschien niet ideaal gezet, maar wel erg lekker. Mooi zoetje in finish en afdronk. Een tweede zetsel (3 minuten) is zacht en lekker, met vooral snijboon en datzelfde mooie zoetje. 😊😊😊😊

 

 

Meng Ding Huang Ya

Sichuan, China. Gele thee. Ook Mengding Huan Ya of Yellow Buds. De naam komt van de berg Meng Ding en alleen op de berg geplukte blaadjes mogen worden gebruikt. Grassig als een groene thee maar zoeter met toetsen van noten. De traditie is ongeveer 700 jaar oud. Een erg complex en zorgvuldig proces is nodig om de thee te maken, waarbij periodes van bakken in een wok worden afgewisseld met periodes waarbij de blaadjes in geel papier worden verpakt, en de knopjes worden langzaam aan geel in plaats van groen. Om een halve kilo gedroogde thee van dit type te maken zijn er ongeveer 45000 versgeplukte knopjes nodig. Zeer zacht voor de maag. Aangeraden zetmethode, westers: 3 gram op 250ml, 75-85°C, 4 tot 5 minuten. Erg verschillend wanneer hij in een gaiwan gezet wordt. Aangeraden zetmethode, westers: 3 gram op 250ml, 75-85°C, 4 tot 5 minuten. Erg verschillend wanneer hij in een gaiwan gezet wordt.

Meng Ding Huang Ya, Seven Cups, 2016: ITMA Theesommelier London november 2018. Droog, redelijk lichtgeel, nogal wat dons. Mooi gekleurde infusie. Aroma van nootjes, en mooi zoet in de mond. 😊😊😊(😊)

Meng Ding Huang Ya, Seven Cups, 2017: ITMA Theesommelier London november 2018. Lichter gekleurde infusie. Iets complexer maar minder rond en zoet, een beetje springerig 😊😊😊(😊)


Menghai Tea Factory

De Menghai Tea Factory werd in 1940 opgericht als de Fo Hai theefabriek door een 70-tal theeprofessionals van over heel China, en het is het oudste grote theebedrijf in Yunnan. Huidige naam sinds 1953. Taetea Group. Het ligt in de prefectuur Xishuangbanna, een van de topregio’s voor Pu’Erh. In 1973 één van de eerste bedrijven die een methode ontwikkelden om rijpe (shou) Pu’Erh te maken met een methode die ze wodui noemden. In 1996 geprivatiseerd. Hun logo draagt de naam Dayi en betekent ‘Groot Voordeel’. Vooral cake’s.

Menghai Gong Ting Shu Pu Erh, Hotsoup: Postgefermenteerde thee uit 2010. Uit Menghai, Yunnan. Gong Ting zou keizerlijk hof willen zeggen. 7 euro, FesTEAval 2018. Yunnan Yiping Tang Tea Industrial Co (°2005, Xishuangbanna district in Menghai, ISO9001, modern bedrijf gespecilaiseerd in Pu’Erh). 2 april 2020, Rinsed, 95°C, gaiwan, 5 gram, 100ml, 40 sec. Nat blad: leder, schoensmeer, zacht rubber. Roodbruine infusie. Infusie geurt naar de moutruimte van een whiskydistilleerderij. Uitermate verrassende smaak, heel zuivere start, chocolade, banaan, mango, mooi complex en met en lange afdronk. Pas bij afkoelen kwam de bsogrond wat terug. Tweede zetsel, 50 sec: Nat blad: Bosgrond en leder. Donkere infusie als verbrande karamel. Erg complexe aroma’s, bosgrond, mout… Zacht in de mond, heel rond, mooi lang. Derde infusie, 70 sec: Heel zacht. Schoenleder en bosgrond blijven samen overheersen. Verrassend. 😊😊😊😊

Menghai Tea Factory Shu Cha Brick 1999, Olivier Schneider: opleiding 17 april ’21, shou pu’er. Redelijk lichte fermentatie met nog ruimte om te ouderen. Very light Hongkong storage. Rinsed. 10 seconden, eerste zetsel: iets vlezigs, rijk en complex, Kruidig. Zeer complex en rijk, zowel voor aroma als smaak. Aroma is echt prachtig. Tweede zetsel, 15 sec: zeer complex, specerijen, hout, mooie evolutie. Ligt erg dichtbij een Hongkong storage sheng, en dat is de bedoeling ! Derde zetsel, 15 sec: erg lekker, cooling sensation. 😊😊😊😊

Subterrane, Menghai, Aged Shou Puerh, 2001, Global Tea Hut: GTH February 2022. 8592 Shou. Deels Hong Kong storage, maar niet de traditionele. Homage aan de 1985 blend, gemaakt met grote huang pian bladeren (9) door de Menghai tea Factory (2). 2 april ’22, 99°C, 15 sec, rinsed, 5 gram, gaiwan. Een diepe maar ook ronde aardse geur met ook iets licht fruitigs, alsof er wat fruit tussen die bosgrond ligt. Zacht en fluwelig, dik, een beetje zoet, en ook hier die erg mooie aardse tonen. Heel mooie retronasale toets en iets erg zoets achterin. 20 sec: idem. Latere zetsels bleven dezelfde zachte aardse toetsen brengen met dat zoetje in de finish.😊😊😊(😊) 

 

Mengku Tea Company

°1999 als de Shuangjiang Mengku Tea Company. Shuangjiang (dubbele rivier) is en stad in Mengku dat zelf in Lincang ligt, Pu’Er gebied dus. Gaat terug op de in 1974 gestichte Shuangjiang Company. Ook gelabeld als Mengku Rongshi (de naam van de fabriek). In 2000 gekocht door een rijke zakenman, Rong Shi, en herdoopt tot Mengku Tea Company. Nu vooral geleid door zijn zoon. In 2007 creëerden ze ook Muyechun, een merk dat vooral met thee uit Yongde werkt, dicht tegen de grens met Myanmar. Meestal betaalbare thee’s van goede kwaliteit, en omdat de fabriek bijna alle thee uit haar omgeving aankoopt hebben ze zeer goed materiaal om te blenden, breed gamma, van instapproducten tot exclusieve reeksen. Hoogtes tussen de 1500 en 2000m en veel oude bomen (Da Ye cultivar). In tegenstelling tot veel andere fabrieken kopen ze de verse bladeren en niet de half afgewerkte maocha. Hun klassiekers zijn Mu Shu Cha, Wild Arbor King en Spirit of Tea, en de recepten worden elk jaar opnieuw gebruikt. Er wordt nog veel met de hand gewerkt, weliswaar met aangepast materiaal om de grote hoeveelheden te kunnen verwerken.

Mengku Lao Shu Cha 2006 (shu natural), Olivier Schneider: opleiding 17 april ’21, shou pu’er. Groot Da Ye blad, licht gefermenteerd. Gaiwan, 100ml, 100°C, 5 gram. Rinsed. Eerste zetsel, 15 sec: heel rijk en kruidig voor het natte blad. Veel rijker in de geur dan de vorige, en compleet ander startend in de mond. Zeer zacht. Mooi houtig, en een toetsje rokerigheid. Volgens Olivier een typische 2006. Deze thee is één van zijn all time favourites. Tweede zetsel, 15 seconden: een ronde, complexe en kruidige thee met een mooi fris element. Derde zetsel, 20 sec: korrelig ook. Breed en zacht, erg mooie thee. Deze thee was licht gefermenteerd toen hij gemaakt werd en evolueert nu dus nog. 😊😊😊😊

 

Mengsong Jinghong

Da Menglong Town, Jinghong City, Xishuangbanna, Yunnan, China.  Eén van de recenter erkende theebergen van Xishuangbanna. 1500 tot 1800 m. Wilde en sterke thee. Oude theebomen in Mengsong, Miaochu, Manqian, Manjiapokan, Manwoke, Manjiaganbian, Manjiajiao en Manmaiyao.


Mengsong Menghai

Menghai County, Xishuangbanna, Yunnan, China. Eén van de 8 meer recent erkende theebergen. Betekent dam op de top van de berg. 1600 m hoogte. Ligt tegenover Nannuo. Pure en veeleer bittere thee. De oude theebomen staan vooral in Daan, Nanben, Baotingxinzhai, Bameng, Damanlv en Naka.


Men Ding Shihua

Sichuan, China. Gele thee van de berg Meng.


Men huang

Onderdeel van het proces voor gele thee, de blaadjes worden op een hoop gelegd om lang te rusten, gewikkeld in een vochtig doek. Door de combinatie van hitte en vochtigheid worden de blaadjes geel.

Miang

Thailand. Dit is een snack op basis van gefermenteerde bladeren van in het wild groeiende theestruiken of theebomen. Komt uit de grensregio met Burma, in het Noorden van Thailand. De snack wordt gemaakt door in het wild geplukte groene theebladeren te mengen met zout en ze buiten in een pot te bewaren zodat ze beginnen te fermenteren. De bedoeling is om een pakje rond elkaar gedraaide bladeren in de holte van je wang te doen zacht worden zodat de cafeïne vrijkomt, en naargelang het boeltje zachter wordt en er minder cafeïne vrijkomt te beginnen kauwen. Op het einde slik je alles gewoon door. Het is heel bitter en daarom mengen de mensen er vaak kokos of gember doorheen. Het lijkt op mondtabak maar is gezonder en geeft een stevige cafeïne-kick.


Mie

Japan. Prefectuur in het midden van Japan en thuis van het Ise Jingu schrijn, het belangrijkste van Japan. Toen in 1859 de export van thee startte was Mie één van de belangrijkste toeleveranciers. Tegen 1892 was het het belangrijkste theegebied van Japan, met ondermeer veel zwarte thee. Nu derde grootste theeproductie van Japan, met 5080 ton in 2020. Vooral kabusecha waar het het bekendst voor is, sencha en bancha. Lager gelegen van Nara en dus iets minder van kwaliteit. Een heel groot deel van de productie gaat naar Kyoto en Shizuoka om te worden geblend. 70% wordt gemaakt in het noorden van de prefectuur, in Yokkaichi, Suzuka en Kameyama. In het centrum van de prefectuur liggen andere belangrijke productiecentra, in Matsusaka, Odai en Watarai.


Mimasakacha

Japan. Licht gefermenteerde historische thee. De steeltjes en blaadjes van een oogst in de late zomer worden gekookt in een ijzeren pan en dan uitgespreid op een stromat. Het kookwater wordt dan gesprenkeld op de drogende bladeren zodat ze een amberkleurige korst vormen. Was de thee van Miyamoto Musashi, een beroemde 16de eeuwse zwaardvechter.


Mi Lan Dan Cong

China, Guangdong. Deze Dan Cong oolong wordt gemaakt met de Mi Lan Xiang Shui Xian waarvan de naam de woorden honing en orchidee bevat en daar zou de thee dan ook naar ruiken. Valt onder de Fenghuang Dan Cong oolongs (zie ook daar).


Mi Lan Xiang

Betekent letterlijk geur van de honing-orchidee, en is een naam die gebruikt wordt nadat een fenghuang dan cong oolong verwerkt is en deze typische geur krijgt. Zeldzaam en meestal duur.

Mi Lan Xiang Dan Cong Old Bushes, Teastation:  Uit Li Zhai Ping in Fenghuang op ongeveer 1200m hoogte. Een knop en twee à drie blaadjes van 100 jaar oude struiken, met de hand geplukt. 3 keer met de hand geroosterd op lychee houtskool (medium roast). 22 november ’19, bij Terroir Leuven, oosterse zetwijze. Uitermate lekkere thee, met een doordringende smaak van abrikozenconfituur. Het geroosterde is duidelijk in het droog blad, minder in de infusie. Vier keer gezet en bleef zeer lekker.  


Milima

Kericho, Kenya. Gemaakt in de Kutumbe theefabriek. Ergens tussen laaggroeiende Assam en hooggroeiende Zuid-Indische thee in.


Milk Oolong

Taiwan. Ook bekend als Nai Xiang, of milk fragrance. Echte milk oolong komt van de Jin Xuan #12 (Golden Dailily) of Jin-Shuen theestruik. Het is een cultivar met een breed blad die een heel romig aroma aflevert en vlot groeit (20% meer dan de traditionele varianten) maar de beste resultaten aflevert op grote hoogte. Om topprestaties te leveren heeft de struik echt koude nachten nodig wat de ontwikkeling van pectines in de blaadjes bevordert die ze tegen de vorst beschermen, en die de florale fraîcheur die hier zo gezocht is sterker maakt. Het is vaak moeilijk te onderscheiden of de aroma’s van de blaadjes of van toegevoegde aroma’s komen, maar wanneer de droge blaadjes sterk geuren naar room en aardbei en snoep dan is het bijna altijd een artificieel aroma: het romige van een echte milk oolong komt pas naar voren bij het zetten, en is altijd gepaard met florale toetsen en een zekere frisheid. Wat niet wil zeggen dat gearomatiseerde milk oolongs niet lekker zijn, maar hun geur is geen vrucht van de natuur. Bij sommige Milk Oolong’s spreekt men van de variant #27.

Milk Oolong Reserve, The East India Company:  90-95°C, 3 a 4 min. 22 £. 100g. 4 juli ’17: Droog aroma: heel zacht, met karamel en vanille. Droog uitzicht: grote opgerolde bolletjes. Nat mooi groen, takjes met grote blaadjes of grote blaadjes zonder takje. Geurt naar aardbeien met room (de snoepjes). De kleur van de thee is echt geoudgeel en heel helder en schitterend. In de mond doet hij wat denken aan een groene thee, maar dan met iets heel creamy, heel zacht en heel aangenaam. 😉😊😊 8 april ’18, buiten 20°C, als coldbrew, 12 gr, 1l, 12 uur ijskast: bleekgeel met groene schijn; heel zachte neus vol florale toetsen, mooi fris en romig; idem voor de mond, mooi duidelijk en lang en mooi fris met goeie zachte en afgeronde tannines    😊😊😊

Milky Oolong, Shanteo: 20 euro per 100gr. Zetadvies, 70°C, 2 à 3 minuten. Kan verschillende malen worden hergebruikt. Bevat oolong-thee en kunstmatige aroma’s. Het droge blad ruikt heel sterk naar iets melkachtigs. De kleur van de infusie is heldergeel. Het aroma is nogal overweldigend maar duidelijk en wel omlijnd, heel lekker in het begin en dan met een echo die ik minder aangenaam vind (ik heb dit vaak bij deze thee). In de mond hetzelfde, en dus niet echt mijn ding, maar het is één van de favoriete thee’s van één van mijn vriendinnen. 😊😊(😊)

Alishan Milky Oolong, Theetijd: 12.5 euro per 100gram. Thee en kaas-avond, 3 februari ’19, bij de start om de paletten te neutraliseren. Heel aardig exemplaar, zacht en evenwichtig en met een mooi aroma en een leuke afdronk 😊😊😊(😊)

 

 

Minamisayaka

Japan. Cultivar. ‘Zuidelijke Frisheid’. Romig en floraal aroma, en niet alleen voor sencha maar ook zeer geschikt voor oolong en zwarte thee.°1991 als #42, en teruggaand op NN27 en Miya A-6, beide ontwikkeld op het Miyazaki instituut in de jaren 70. Eén à drie dagen later dan Yabukita. Goed bestand tegen koude maar niet tegen extreme koude. Productiever dan Yabukita maar anders van smaak en aroma. Lang, groot, ellipsvormig blad.

Miyazaki Minami-sayaka Wakocha 2018, The Tea Crane: 30 gram, 12.68 euro. 42.27 euro voor 100gram. Miyazaki Akira in Gokase. Minamisayaka cultivar. Geoogst 10 juli 2018. 15 jaar oude struiken. Organisch. Kengo-hirohata theetuin, 20a, 580m, orientatie Noord, vulkanische as en grondlagen uit het Paleozoicum. Grote dag- en nachtverschillen, tot wel 20°C, theetuin omringd door bergen. De thee is zongedroogd om meer aroma’s vrij te maken, eigenlijk erg ongewoon voor een wakoucha. Akira Miyazaki in Gokasé van de Miyazaki Sabou teaboerderij, gespecialiseerd in kamairicha en wakoucha. De boerderij ligt op 650m hoogte in een bergachtige streek, en ze werken organisch sinds 1985, met certificaat sinds 2001. De Minamisayaka cultivar is een kruising tussen Miya A-6 en NN27, en Miya A-6 komt voort uit zaad van Takachiho en F1-9-4-48, een cultivar met een assamica ouder. Erg productieve cultivar die een paar dagen later dan yabukita is, maar een mooie opbrengst heeft en tamelijk goed tegen de koude kan. Zeer geschikt voor een heldere, groene sencha, maar ook vaak gebruikt voor kamairicha. 21 august 2019, ‘s avonds, 3 gram, 98°C, 150ml, 2 min. Natte bladeren: eerder een ongewoon aroma, fris en floraal met geen spoor van zoetheid. Redelijk veel groen blad. De infusie is helder en van een levendig oranje. Redelijk complexe en heel originele geur, floraal, geen fruit, geen honing. Sterk van karakter, redelijk astringent, gras, en bloemen. Leek eerst erg kort, maar heeft wel degelijk een nasmaak en zelfs een interessante, maar deze thee is geen vleier. 22 augustus, ’s morgens, geherprobeerd met 4 gram. Een intrigerende geur voor het natte blad, heel complex, een beetje zoet maar dat zoet is doorweven door dominerende bittere toetsen. Kan je astringentie ruiken ? De infusie is ook complex in de neus, eigenlijk erg intrigerend, met bloemen en noot (hazel). In de mond streng startend, een beetje onvriendelijk zelfs, maar later ontwikkelen zich wat zoetere en complexere tonen. Redelijk lang, met specerijen in de afdronk. Geen makkelijke thee, eigenlijk nog het lekkerst wanneer een beetje afgekoeld, en de afdronk werd dan beter, zacht en rond en interessant, en uiteindelijk zelfs met de zoete tonen van hooi.  😊😊😊😊

Black Tea from Takachiho Minami-sayaka second flush 2020, Thés du Japon: Geoogst 25 juni 2020. Takachiho town, Nishi-usuki district, prefectuur Miyazaki. 9.8 euro voor 50 gram. 3 gram, 150ml, 5 mins, 100°C.  30 oktober, 3 gram, 3mins, 150ml, 98°C. Nat blad zeer complex, en vreemd met een constant veranderend aroma: van fruit naar specerijen en tabak naar véél specerijen en iets getomateerd. Amberkleurig. Infusie: complex maar erg versmolten. Smaak: weinig astringentie, erg versmolten. Tweede zetsel: Mooie versmoltenheid, minder complexiteit, idem voor de mond die een heel klein beetje astringentie geeft. 31 oktober 2020, 98°C, 150ml, 3 gram, 3 min: nat blad: mooi aroma met vooral fruitige tonen. Heel mooie amberkleurige infusie, warm steenfruit. Mooie start met fruit maar ook met een mooie bittere ondertoon die snel kan omslaan in astringentie wanneer de thee te lang trekt. Fluwelige mondindruk, wat romig zelfs. Lange en erg mooie afdronk, heel versmolten met een mooie gebalde complexiteit.  1 november ’20, idem maar 5 minuten zoals aangeraden. Het natte blad geurt minder fruitiger en heeft meer structuur en is complexer, minder mollig, de infusie volgt dit patroon. De infusie kleurt wat dieper, logisch. Dit is enigszins tot mijn verbazing het beste zetsel. Er zit een niet astringente bittere toets in die alles een raamwerk geeft. De twee zetwijzen (3 minuten of 5 minuten) hebben echter allebei hun verdienste.  Tweede zetsel: aroma nat blad nog steeds erg aangenaam, iets zachter en fruitiger. In de mond zacht en aangenaam, maar veel minder uitgesproken dan het eerste zetsel en een beetje overbodig ? 😊😊😊(😊)

Organic Japanese Oolong, Minamisayaka, 2020, The Tea Crane: 46 dollar voor 100 gram. Gokasé, Miyazaki. Minamisayaka cultivar, 14 jaar oud. Lente 2020. Akira Miyazaki. 29 december ’20, 20 sec, gaiwan, 95°C, 5 gram, 100ml. Bijzondere vorm voor het blad, een beetje als een ruw opgerold witte thee. Heel interessante en complexe geuren, zowel voor het warme droge als voor het natte blad. Zeer complex, extreem lekker.  Diepgele infusie. Heel mooie frisse citrustoets in de mond, opmerkelijk, warme gebakken citrus op vis. Opmerkelijk complex en zeer lekker. Erg lange afdronk. Onvergelijkbaar met alles wat ik ooit al geproefd heb. Tweede zetsel, 30 sec: meer citrus en bloemen. Goudgele infusie. Ongelooflijk intens aroma, citroen uit de oven in een schotel met vis, en tegelijk ook wel floraal. Lekker zoet, en heel intens. Derde zetsel, 40 sec: vegetaler, minder citroen in het natte blad. Infusie wordt zoeter en zoeter, met een nu heel beminnelijke en zacht mooie finish en afdronk. Vierde zetsel, 60 sec: zeker nog genoeg karakter om de moeite van het zetten te zijn. 😊😊😊😊😊

Oolong, Miyazaki Sabou, GJ Tea Maraton, 2021: Licht geoxideerde Minamisayaka, vanaf 3 uur in de namiddag 20 à 30 minuten verwelkt in de zon, dan 2 uur in de schaduw, dan in de verwelkingsmachine voor een uur of tien, maar de duur hangt af van de intensiteit van de zon. 22 oktober ’21, 200ml, 2.5 gram, 90 sec, 98°C: droog blad, opgewarmd: heerlijke complexe geur, bouillon, vers brood. Ook nat blad is van een onwaarschijnlijke complexiteit, een samensmelting van geuren zoals in een keuken waar gekookt wordt (groentes, kruiden, zelfs iets vlezigs). Mooi blad met nogal wat steeltje en verkleuring aan de bladrand. Knalgele infusie, schitterend. Het aroma net voor het drinken is goddelijk ! Zeer lekker, met een lichte astringentie aan de zijkant van de tong, en een grote complexiteit (iets van gras, iets van groentes, iets van bloemen), en een hoogst opmerkelijke afdronk die rond en mollig is en die volgens de Tea Maraton mensen aan mango doet denken. Heel intens en mooi retronasaal ook. Dit is de beste Japanse oolong die ik al proefde. Ik proefde zijn oolong al vorig jaar, maar ik denk dat dit een 2021 is. 😊😊😊😊😊 Tweede zetsel, 30 sec: iets meer gebalde aroma’s. Zoeter en ronder. Zeer lekker maar minder complex (maar echt zeer lekker omdat hij wat zoeter is).

Minamisayaka Wakocha from Gokase Miyazaki 2022, The Tea Crane: Gokase. Miyazaki Akira. Oogst lente 2022. 19 jaar oude struiken. Kengo-hirohata theetuin, 20a op 580m hoogte, vulkanische as en grondlagen uit het Paleozoicum. Omringd door bergen. Grote temperatuurverschillen tussen dag en nacht (tot 20°C). 98°C, 90 sec, 4 à 5 gram voor 200ml. 13 euro voor 30 gram (ex taks). 4 maart 2023, 4 gram, 2 min, 98°C, 200ml: droog aroma licht tomaté, mooi gekruld blad. Nat blad: fris aroma van bloemen, licht tomaté, de meeste blaadjes zijn  lichtbruin, sommige nog met duidelijk groene stukken. Oranjekleurige infusie, mooi. Intrigerende smaak en prachtige en zééér lange afdronk. Onwaarschijnlijk rijk en intens. Zeer zacht. Tweede zetsel, 3 min. Zacht, ronder, iets minder floraal, meer kruidig. Nog altijd redelijk lang. 😊😊😊😊

 

 

Mincing Lane

Tot 1971 was dit de beroemde Londense ‘Street of Tea’, het hart van de wereldhandel in thee. Tijdens de tijd van de East India Company werden hier ook slaven en opium verhandeld, maar na de val van de Company verhuisden de vierjaarlijkse veilingen van East India House naar de Commercial Sales Room in Mincing Lane. De meeste theehandelaren hadden hier dan ook hun kantoren. De naam komt van het nonnenklooster dat hier ooit lag. Begin 20e eeuw werden hier elke dag veilingen gehouden, met Indische thee op maandag en woensdag, Ceylon thee op dinsdag en Chinese en andere op donderdag. De schade tijdens de Blitz en de bouwwoede na WOII maken dat hier zo goed als geen oude gebouwen meer staan, en het ligt in het hart van het financiële district.


Minekaori

Japan. Cultivar. °1988 als #38. Speciaal ontwikkeld voor kamairicha. Vooral Miyazaki, Oita en Kumamoto. Best als een kamairi tamaryokucha. Heel apart aroma. Kruising van Yabukita en Unkai. Wordt één dag later geoogst dan Yabukita, maar heeft een 30% hogere opbrengst.

Kama-iri cha from Takachiho, Mine Kaori cultivar, 2020, Thés du Japon: 13.24 euro voor 100 gram plus taks. Takachiho in het Nishi-Usuki district in Miyazaki. Gemaakt door mr Kai, theetuin op 350m hoogte, waar hij verschillende cultivars heeft staan waarmee hij kamairicha’s mee maakt. Geoogst op 22 mei 2020. 4 g, 70ml, 80-90°C, 60 sec. 15 januari 2021, 7.8 gram, 200ml, kyusu, 86°C, 60 sec: geroosterde kastanjes, en inderdaad, en vooral in het natte blad, gekookte rijst. Goudgele infusie. Zeer mooi, heel culinair aroma. Zachte en ronde thee met structuur en een lange hartverwarmende afdronk van geroosterde kastanjes in de winter. Zeer mooie complexiteit in een hartverwarmend ronde thee. Echt iets voor als het berekoud is. Tweede zetsel, 70 sec: in het tweede zetsel iets vegetalers, maar vooral is er na walsen een erg lekker fruitig tikje dat doet denken aan rood bessenfruit. Heel andere smaak, zonder de kastanjes maar met een mooie toets van fruit. Lange afdronk, mooi zoetje op het puntje van de tong. 😊😊😊😊

Wakoucha Mine Kaori, Gokase, Miyazaki Sabou, 2018, Yannoko: 2nd harvest June 2018. Miyazaki Sabou. 28 oktober 2019, ochtend, koud maar blauw, root day. Droge blaadjes zijn een grijsachtig groen, kleine gedraaide blaadjes vaak volledig. Natte blaadjes geuren erg zacht. Oranjekleurige infusie, maar hellend richting rood. Weinig aroma. Zachte smaak. 9 februari ’21, 3 gram, 3 min, kyusu, 98°C, 150ml: nat blad geurt naar specerijen, maar tegelijk met iets fris floraals. Donkerbruine infusie. Heel zachte mond, specerijen maar met een heel verfrissende afdronk en finish. Aangenaam tweede zetsel. Veel leuker dan een jaar geleden;  😊😊😊

 

 

Mingjian

Nantou, Taiwan. 400 m hoogte. Vooral bekend voor de grote productie. Hier komt veel alledaagse thee in Taiwan vandaan.


Ming Qian

Deel van de Chinese lente-oogst. Thee die geplukt wordt tussen She Ri (ongeveer 21 maart) en het Qing Ming festival (rond 5 april), het festival van de Pure Helderheid, ook bekend als de Dag dat de Tombes worden geveegd (Tomb Sweeping Day), de dag waarop Chinese families extra aandacht schenken aan hun voorouders.


Mirik Valley

Darjeeling. Vallei op de grens met Nepal, met zicht op de Himalaya.


Mi Xian

Honey Black, Taiwan, maar wordt ook in China gemaakt, in Fujian. Een zwarte thee met smaken van honing en karamel door de aantasting van de blaadjes door de Jacobiasca Formosana sprinkhaan. De naam kan ook slaan op het verschijnsel en de smaak die het voortbrengt. Bestaat ook als oolong.

Mi Xian Honey Black Tea, Simon Lévelt: Fujian. 800m hoogte. Qing Xin cultivar. Mi Xian betekent honing aroma. Goed to juni 2020. Bio. 90°C, 3 min, 3 min. 19 maart, westers: 1 theelepel, 90°C, 5 minuten: mooie kleur, mahonie-rood. Heel aangenaam zoet en fruitig aroma, honing inderdaad. Ook in de mond heel zacht, heel makkelijk, geen astringentie, mooie maar eerder korte afdronk. Lekker, niet complex, maar wel lekker. Alhoewel de thee mooi kleurt met melk, is toevoegen geen toegevoegde waarde en zelfs zonde. 😊😊😊

Mi Xian Honey Black Tea, Taitung, Taiwan, Hotsoup: Komt uit Luye, Taitung, aan de zuid-oost-kust van Taiwan in de Huadong vallei. Grotendeels aan thee gewijd stadje. Laagland. Kleine blaadjes die zijn aangetast door de Jacobiasca Formosa. 15.95 euro per 50 gram. Gekocht in juni 2018. Juli ’18: als coldbrew: amberkleurig, honing, rozijnen, lange afdronk. Zeer geschikt voor coldbrew. Daarna vergeten thee, en opnieuw 24 januari ’21, 88°C, 200ml, 3 gram, theepot, 3 minuten. Nat blad, honing maar ook nogal zurig. Amberkleurige infusie. Afgerond aroma van honing en crème caramel. Lekkere thee, mooi zacht, fijn en zoet, lange afdronk met mooie smaken. Eigenlijk een erg mooie thee, en geen idee waarom ik deze zo lang heb laten liggen. Tweede zetsel, 95°C, 3 minuten: ok, maar het eerste zetsel was beter. Wel overduidelijk honing en karamel in het aroma nu. Toch wel de moeite om twee maal te zetten. Zeer mooi. 😊😊😊😊

Mi Xian Hong Cha (Honey Black Tea): 75 gram. Meegebracht door Johan uit Taiwan, juni ’19, Hayashi shop. 15 juli ’19: zeer droog blad, meestal donkerbruin, een beetje tip en een zoet aroma. Aroma met honing en roostertonen en een beetje cacao voor de natte blaadjes. De infusie geurt zoet maar complex, met honing, fruit en specerijen. In de mond zacht en korrelig, met een eerder ingehouden maar aangename en lichtzoete smaak. 16 april ’21, 150 ml, 3 gram, 3 min, 98°C: Blad, droog: zwart en tip. Nb: nogal gesloten, maar vaag appel. Acajou bruin, helder. Mooi aroma: cacao, fruit. Eerder neutraal, in de afdronk hout met een zweem van honing; lange afdronk, retronasaal ook. Lekker maar te oud ? maar wel aangenaam, en met veel Qi ! Tweede zetsel: eerder hout in het aroma. Nogal neutraal in mond. Is wat overbodig 😊😊😊(😊)

Radiance, Nantou, Taiwan, Global Tea Hut: GTH oktober 2021. Ongeveer 1000 meter. Gui Fei Cha of Concubine Tea. Mi Xian (honey fragrance), en eigenlijk een combinatie tussen een traditionele ball-oolong en een Eastern Beauty. Aangetast door sprinkhanen, maar uit lagere plaatsen en traditioneel verwerkt als een ball-oolong. Donkergroene en mooi volledige  blaadjes (nat). 95°C, gongfu. 25 september, rinsed, 95°C, 20 sec, 100ml, gongfu, 5 gram : nat blad, rinsed: fris en heel aangename honey fragrance. Nat blad 2: fris en floral, honing. Aroma is Mi Xian. Redelijk veel body, redelijk dik, een heel mooie honingzoete finish. Mooie balans door dat frisse toetsje. Tweede zetsel, 25 sec: nog zoeter, erg lekker, heel mooie afdronk ! Derde zetsel, nog erg mooi aroma, zoet. Vierde zetsel, zwakker maar nog lekker 😊😊😊😊

 

 

Miyazaki

Japan. Theeregio op het eiland Kyushu, en samen met Kagoshima de meest zuidelijke. Na Shizuoka, Kagoshima en Mie de vierde grootste. De topgebieden zijn Miyakonojo, Saito, Takachiho en Gokase. Veel Yabukita maar ook Saemidori, Okumidori, Kanayamidori en de oude theesoort Yamacha. Subtropisch en zonnigste prefectuur van Japan, met grote verschillen tussen de kuststrook, de bergen en de dalen, met veel zon maar ook veel neerslag. 75% van Miyazaki bestaat uit bergen, en de theetuinen liggen aan de voet ervan. De hoogste zijn tot 1700m hoog. Vulkanische ondergrond. Goed voor 4.6% van de productie van thee in Japan (2014) goed voor ongeveer 1260 ha en ongeveer 3000 ton. Er zijn 25 verschillende terroirs. Miyakonojo is met 240ha de grootste, daarna volgen Kawaminami cho (138 ha), Kushima (111ha), Shintomicho (111 ha), Takanabe (103ha) en Gokase (102ha). Al de andere zijn kleiner dan 100ha. Bron   http://www.gruenertee.com/miyazaki/ De toppers qua kwaliteit zijn Miyakonojo, bijzonder geschikt voor sencha, Saito, bekend voor zijn fukamushi sencha, en Takachiho-cho en Gokase voor kamairicha, oolong en zwarte thee.

Men zegt dat de techniek om thee te bakken in een wok hier rond 1600 werd geïntroduceerd en dat het werken met stoom pas werd geïntroduceerd in 1751. Vanaf 1887 was er export en in 1902 begon men te werken met machines voor de productie. Van 1960 tot 1971 ook heel wat zwarte thee, tot de vraag in Japan instortte.

Morimoto Shiraore, Schnorr : Geteeld door Haruyo en Shigeru Morimoto. Domein in Miyazaki met twaalf kleine percelen en een eigen productieeenheid, een een aanplant met Yabukita, Kanaya Midori, Oku Midori, Oku Yutaka, Minami Sayaka, Saki Midori en Benifuki. Met deze verschillende soorten maken de Morimoto’s verschillende blends en deze diversiteit is interessant omwille van risicospreiding en is ook ecologisch beter. Deze thee is een mengeling van blaadjes en bladsteeltjes (kukicha) van de Minami Sayaka, Oku Midori en Oku Yutaka struiken, geoogst in april na beschaduwing. Bio. Heel geschikt voor coldbrew. 19,95 euro Schnorr / 100gr. juli ’18: droog, een mengeling van groene en lichtgroene blaadjes en lichtgroene takjes, een beetje vlezig qua aroma; de infusie is geel-lichtgroen, met een heel lichte neus. Ook in de mond heel licht maar met een erg speciale afdronk (spek ?) die best wel ok is 😊😊😊

 

Miyazaki Sabou Tea Farm

Japan. Gokase in de prefectuur Miyazaki. Akira Miyazaki is de president, een groot aanhanger van de kama-iri cha methode, en daarin één van de groten. Hij maakt al kamairicha sinds hij 22 is en is lid van de shinrokukai. Veel bezig met research en ontwikkelt zelf ook nieuwe apparatuur. Werkt organisch met vooral groenbemesting en een deeltje varkensmest, en is al sinds 1983 gestopt met kunstmest en pesticides, na een sterfgeval in de vriendenkring. Theetuinen op 600 tot 700m. 11ha. Theetuin uit 1930 maar pas sinds 2007 onder de huidige naam. Oogst met een kleine oogstmachine die handmatig moet worden gebruikt (geen tractor). 20-tal verschillende cultivars en ook heel wat zairai, en hij heeft uitgebreide studies gedaan naar hun gedrag. Ook geweldige wakoucha, prachtige oolong, super-hojicha en heel originele en interessante sannen bancha, maar zijn grote liefde blijft kamairicha. Hij maakt géén sencha. Eén van de grote thee-makers van Japan. Verdeeld door The Tea Crane en door Thés du Japon. Je vindt een uitgebreid interview met hem hier: Japanese Tea Marathon: Day 2 - Miyazaki - YouTube. Nog meer informatie over Akira:  Miyazaki Sabo - A Tea Farm in Miyazaki, Japan. (en-miyazaki-sabou.com)

Gokase’s Native Kamairicha 2020, The Tea Crane: 35 dollar voor 100 gram. Bio. Lente 2020. Miyazaki Akira. Takachiho cultivar. 50 jaar oude struiken. De naam van de theetuin is Jihaku en hij ligt op 600m boven de zeespiegel, noordgericht en 18 are poreuze verharde lava en rode leem. Er is meer dan 20°C verschil tussen dag en nacht en de theetuin is omringd door bergen en andere organisch bewerkte theetuinen. 4 gram, 200ml, 98°C, 40 sec. Droog, warm: pakken umami. Nat blad: een bijzonder complex aroma, veel meer dan gewoon simpel umami, zeker iets vegetaals, iets mineraals en iets heel verwarmend. Strogele infusie. Bijzonder attractieve aroma’s, winterochtenden in een zuiders land. In de mond is er een mooie umami toets, maar best ook wel veel meer dan dat. Mooie tamelijk lange afdronk. Tweede zetsel: granen en groentes voor het natte blad. De infusie geurt nog steeds naar heel vroege lente lucht, maar samen met iets als raapstelen die worden klaargemaakt. Klein bittertje en een redelijk dikke thee. Lekker maar ga hem toch ook nog eens anders zetten. Zelfde dag, 85°C, 2 min 30 sec: felgele infusie met een jade-schijn. Heel interessante en complexe aroma’s met iets vegetaals en vlagen umami. Heel zacht met een licht en mooi bittertje, en ook hier dat vegetale gecombineerd met umami, heel fraai. Tweede zetsel, zelfde parameters is een beetje teleurstellend met nogal weinig smaak, maar zoet en dik en dus wel degelijk de moeite. -😊😊😊😊 Opmerking voor mezelf: umami ? zeker ? 17 januari ’21, 8 gram, 200ml, 60 sec, 87°C: opgewarmd droog blad geurt heerlijk complex en hartverwarmend (koekjes). Nat blad vooral vegetaal en mineraal. Deze mocht inderdaad een pak warmer gemaakt worden, hij is nu nogal afwezig. Wel dik en aangenaam, maar de smaak en aroma komen niet echt door. De afdronk is wel mooi. Tweede zetsel, 98°C: beter maar nogal een straf bittertje. Niet zo’n makkelijke thee om te zetten. 21 maart ’21, als een coldbrew, een nachtje met 10 gram op een liter: schitterend, met een prachtige complexiteit, een beetje rokerig zelfs, en absoluut herkenbaar als een kamaricha. 😊😊😊😊

Organic Japanese Oolong, Minamisayaka, 2020, The Tea Crane: 46 dollar voor 100 gram. Gokasé, Miyazaki. Minamisayaka cultivar, 14 jaar oud. Lente 2020. Akira Miyazaki. 29 december ’20, 20 sec, gaiwan, 95°C, 5 gram, 100ml. Bijzondere vorm voor het blad, een beetje als een ruw opgerold witte thee. Heel interessante en complexe geuren,zowel voor het warme droge als voor het natte blad. Zeer complex, extreem lekker.  Diepgele infusie. Heel mooie frisse citrustoets in de mond, opmerkelijk, warme gebakken citrus op vis. Opmerkelijk complex en zeer lekker. Erg lange afdronk. Onvergelijkbaar met alles wat ik ooit al geproefd heb. Tweede zetsel, 30 sec: meer citrus en bloemen. Goudgele infusie. Ongelooflijk intens aroma, citroen uit de oven in een schotel met vis, en tegelijk ook wel floraal. Lekker zoet, en heel intens. Derde zetsel, 40 sec: vegetaler, minder citroen in het natte blad. Infusie wordt zoeter en zoeter, met een nu heel beminnelijke en zacht mooie finish en afdronk. Vierde zetsel, 60 sec: zeker nog genoeg karakter om de moeite van het zetten te zijn. 😊😊😊😊😊

Gokase’s Black Native Organic Wakocha, 2020:  36.5 dollar voor 100 gram. Gokasé, Miyazaki. Akira Miyazaki. Lente 2020. Gokasé native cultivar. 2min, 98°C, 200ml, 4 gram,kyusu. Mooie grote blaadjes. Nat blad: complex maar meer ingehouden dan de yamatomidori. Eigenlijk een nogal strak aroma. Ook in de mond zacht , complex, met rood fruit met een heel romige afdronk, een soort achte melkchocolade met frambozen, zeker als de thee wat afgekoeld was. Heel mooie lange romig afdronk, echt als een roomtaartje. Ook een beetje peperig. Tweede zetsel, zelfde parameters,  min 30 sec: nat blad; peperiger en kruidiger. Ook in de mond opvallend peper en specerijen, en een klein zacht zuurtje als van een hele rijpe citroen. Echt knappe afdronk, maar het romige is nu wel een beetje weg. Erg mooie pepertoets. Heel interessante en aparte wakoucha, een beetje ongewoon maar zo lekker. Ik moest wel even kennismaken ! 😊😊😊😊(😊) 8 april ’23, 200ml, 4 gram, 98°C, 2 min 30 sec: Mooi fruitig aroma, mooie hint van citrus,  en rood fruit, heel fijn, evenwichtig en beschaafd. Ook in de mond erg elegant, zacht, zoet (geen zuurtje van citrus hier), met iets romigs. Erg elegante en beschaafde en zeer lekkere thee. Retronasaal enorm lekker, echt room met fruit. Correct gescoord vorige keer en nauwelijks achteruitgegaan.

Miyazaki handplucked tea Benifuuki 2014, Yutaka Tee: Miyazaki Teafarm, Gokase. Benifuki. 600-700m hoogte, geoogst september 2014. Gereleased na 4 jaar opslag in een speciale plaats. 30 euro voor 100 gram. Het droge blad geurt uitbundig naar rozen en fruit. Grote blaadjes, gerold, erg mooi, een groen-grijs en een beetje bruin. Het natte blad heeft een wat aparte geur die wat wegglipt maar die heel positief is, met vooral bloemen, maar met een toets van citrus in de achtergrond, en zelfs wanneer afgekoeld blijft dit hangen. De infusie is helder en roodbruin, hier ook is de geur moeilijk te definiëren maar erg positief. In de mond heel floraal, redelijk diep en met een mooi complexiteit. Mist wel helderheid. 😊😊😊5 februari ’21, echt wel een apart geurtje voor het natte blad, wel leuk. Zacht, licht chocolaté, best wel aangenaam, maar heel sotto voce voor een wakoucha. Apart 😊😊😊

Wakoucha Mine Kaori, Gokase, Miyazaki Sabou, 2018, Yannoko: 2nd harvest June 2018. Miyazaki Sabou. 28 oktober 2019, ochtend, koud maar blauw, root day. Droge blaadjes zijn een grijsachtig groen, kleine gedraaide blaadjes vaak volledig. Natte blaadjes geuren erg zacht. Oranjekleurige infusie, maar hellend richting rood. Weinig aroma. Zachte smaak. 9 februari ’21, 3 gram, 3 min, kyusu, 98°C, 150ml: nat blad geurt naar specerijen, maar tegelijk met iets fris floraals. Donkerbruine infusie. Heel zachte mond, specerijen maar met een heel verfrissende afdronk en finish. Aangenaam tweede zetsel. Veel leuker dan een jaar geleden;  😊😊😊

Oolong, Miyazaki Sabou, GJ Tea Maraton, 2021: Licht geoxideerde Minamisayaka, vanaf 3 uur in de namiddag 20 à 30 minuten verwelkt in de zon, dan 2 uur in de schaduw, dan in de verwelkingsmachine voor een uur of tien, maar de duur hangt af van de intensiteit van de zon. 22 oktober ’21, 200ml, 2.5 gram, 90 sec, 98°C: droog blad, opgewarmd: heerlijke complexe geur, bouillon, vers brood. Ook nat blad is van een onwaarschijnlijke complexiteit, een samensmelting van geuren zoals in een keuken waar gekookt wordt (groentes, kruiden, zelfs iets vlezigs). Mooi blad met nogal wat steeltje en verkleuring aan de bladrand. Knalgele infusie, schitterend. Het aroma net voor het drinken is goddelijk ! Zeer lekker, met een lichte astringentie aan de zijkant van de tong, en een grote complexiteit (iets van gras, iets van groentes, iets van bloemen), en een hoogst opmerkelijke afdronk die rond en mollig is en die volgens de Tea Maraton mensen aan mango doet denken. Heel intens en mooi retronasaal ook. Dit is de beste Japanse oolong die ik al proefde. Ik proefde zijn oolong al vorig jaar, maar ik denk dat een 2021 is. 😊😊😊😊😊 Tweede zetsel, 30 sec: iets meer gebalde aroma’s. Zoeter en ronder. Zeer lekker maar minder complex (maar echt zeer lekker omdat hij wat zoeter is).

Sannen Bancha, Miyazaki Sabou, GJ Tea Marathon: Geoogst december en januari van drie jaar oude uitgroei, met de hand en redelijk diep, van zairai struiken. Daarna worden de takken, de steeltjes, de bloemen en de bladeren gescheiden, en alleen de stelen en de bladeren worden gebruikt. Daarna worden de stelen (zijn bijna takjes) en de bladeren apart bewerkt. De steeltjes en blaadjes worden apart een maand gedroogd en daarna gewokt boven een houtvuur met een wok die een temperatuur van 300°C krijgt. 24 oktober 2021, 200ml, glazen pitcher, 5 gram, 5 min, maar een deel van het water blijft in de pitcher bij de blaadjes en wordt geregeld aangevuld, en kan heel lang gedronken. Heel curieuze mengeling van stukjes tak, steeltjes en gedroogde bladeren zoals je in de herfst in het bos vind. Goudgeel. In het aroma zit iets van hojicha, iets van hout, iets van haardvuur maar ook nog van andere dingen, is heel apart en met niks te vergelijken. Is redelijk zoet (de suiker zit in de takjes), zeker achteraan, en héél bijzonder van smaak, en vooral wanneer hij een beetje afkoelt is hij echt ongelooflijk. 😊😊😊😊

Minamisayaka Wakocha from Gokase Miyazaki 2022, The Tea Crane: Gokase. Miyazaki Akira. Oogst lente 2022. 19 jaar oude struiken. Kengo-hirohata theetuin, 20a op 580m hoogte, vulkanische as en grondlagen uit het Paleozoicum. Omringd door bergen. Grote temperatuurverschillen tussen dag en nacht (tot 20°C). 98°C, 90 sec, 4 à 5 gram voor 200ml. 13 euro voor 30 gram (ex taks). 4 maart 2023, 4 gram, 2 min, 98°C, 200ml: droog aroma licht tomaté, mooi gekruld blad. Nat blad: fris aroma van bloemen, licht tomaté, de meeste blaadjes zijn  lichtbruin, sommige nog met duidelijk groene stukken. Oranjekleurige infusie, mooi. Intrigerende smaak en prachtige en zééér lange afdronk. Onwaarschijnlijk rijk en intens. Zeer zacht. Tweede zetsel, 3 min. Zacht, ronder, iets minder floraal, meer kruidig. Nog altijd redelijk lang. 😊😊😊😊

 

 

 

Mizudashi

Japans voor de coldbrew techniek waarbij thee wordt gemaakt door hem een nachtje te laten trekken op water in de ijskast. In de zomer schakelen veel Japanse restaurants over op deze techniek voor de thee’s die traditioneel de maaltijd begeleiden.


MOA

Mokichi Okada Association. Deze organisatie promoveert een systeem om aan organische landbouw te doen. Opgesteld in de jaren 30 (Steiner was niet alleen !) door Mokichi Okada in Japan. Mokichi Okada was de oprichter van de COWM, de Church of World Messianity, in het Japans de Sekai Kyusei Kyo, een messianistische beweging/godsdienst die ook vandaag nog erg populair is in ondermeer Brazilië. Eén van de drie pijlers van de godsdienst is de Art of Nature die organische landbouw promoveert via een rigoureuze set regels maar zonder grote bureaucratische kosten. In 1990 werd een Taiwanese afdeling opgericht die erg actief is in de theewereld.  


Mo Gan Huang Ya

Zhejiang, China. Gele thee uit de stad Hu Zhou. De naam komt van de berg Mo Gan Shan waar de omstandigheden perfect zijn voor goede thee en veel oude theebomen staan. Gemaakt met de Jiu Keng cultivar. De blaadjes worden een beetje later geplukt dan die voor de groene thee, rond 20 april.


Mongolië

De Mongolen drinken een sterke, gezouten en met melk aangelegde thee die ze “suutei tsai” noemen. Hij wordt gemaakt met geperste thee waaraan water, melk, zout en occasioneel vis wordt toegevoegd. Deze thee was erg belangrijk voor de Mongolen omdat water een schaars goed is op de steppes, en het weigeren van suutei tsai is een grote belediging.


Monk’s Blend

Traditionele blend, een mengeling van overwegend zwarte thee uit Ceylon met grenadine van granaatappel. Naast de granaatappel (vandaag vaak in de vorm van een extract) worden dingen toegevoegd als vanille-extract, zonnebloemblaadjes en goudsbloemblaadjes. Sommige als Monk’s Blend verkochte thee heeft een compleet andere samenstelling, maar de combinatie tussen zwarte thee, vanille en vruchtensmaken is min of meer een constante.


Monsoon Teas

Thailand. Opgericht in 2013 door Kenneth Rimdahl, op dat moment nog eigenaar van een theefirma in Spanje, om de woudvriendelijke thee’s uit Noord-Thailand te promoten. Nu al meer dan 5 winkels in Thailand en actief over de hele wereld in de verkoop van deze bijzondere thee’s. Alle theebomen staan in natuurlijke wouden (free grown) wat het gebruik van pesticides en kunstmest overbodig maakt, en geen enkele boom werd gerooid om plaats ervoor te maken. Alleen aanplant uit zaden. Fhaang Tea is de naam van de toplijn voor restaurants.  https://monsoontea.co.th/ Voor België verdeeld door het Duitse Siam Teas (goeie en snelle service!).


Mozambique

Zwarte thee voor de export en voor Zuid-Afrika. Aanplant rond Gurúè in de provincie Zambezia. Van de start in de jaren 20 tot de burgeroorlog in 1978 bloeiende industrie maar van de 22.000 ha van 1981 schoot tegen 1988 nog maar 1500 ha over. 75% van de thee wordt gemaakt tussen oktober en april wanneer de lange, koude en droge periode aanbreekt, en deze seizoensverschillen zijn erg nadelig in het ontwikkelen van een thee-industrie hier omwille van de onregelmatigheid van de aanvoer. Kan ok zijn maar er is nog een lange weg te gaan.


Mucha bergen

Taiwan. Ook bekend als Muzha. Ten zuiden van de hoofdstad Taipei. Sinds 1875 wordt hier Tie Guan Yin gebruikt, maar hier ondergaat hij een intens roosterproces boven houtskool, gespreid over verschillende dagen en dat kan hem erg doen verschillen van de Chinese varianten. De cultivar wordt hier Hong Xin Wai Wei Tao genoemd.


Mulanje

Malawi. Theegebied rond Mount Mulanje dat sterk geniet van stijgingsregens. Aan de voet van de berg liggen theetuinen die worden geïrrigeerd door het water dat van de berg komt, en de constante aanvoer van water door regen en irrigatie is de grote troef van Mulanje. Het zijn de perfecte thee’s om te blenden en zelfs de dofste Assam een gouden uitzicht te geven.


Munnar – High Ranges

13000 ha thee in Idukki, in Kerala, lang een populair vakantieoord voor de Europeanen. 950 tot 2600 m boven de zeespiegel, in de Kanan Devan heuvels, en een paar van de hoogstgelegen theeplantages van Indië. Begonnen in de jaren 1870 door een zekere A.M. Sharp (nu Silent Valley Estate). Stevige, wat zoete thee van goede kwaliteit maar zelden zo goed als die van Nilgiri.


Musashikaori

Japan. Cultivar. °1997 als #46. Sencha. Genoemd naar de provincie Musashi. Kruising van Yabukita en 27F1-73, zelf een kruising van Sayamamidori en de Taiwanese Yig Zhi Hongxin, de voorvader van Jin Xuan. 2 à 4 dagen later dan Yabukita, iets hogere opbrengst, sterk gelijkend met Yabukita. Mooie umami smaak. 


Myanmar

20% van de theeproductie van Myanmar wordt gebruikt voor het maken van Lahphet, een ingepekelde thee die voor het opdienen gestoomd wordt en dan geserveerd als een salade. Daarnaast wordt er ook al lang thee gemaakt voor lokale consumptie, vaak nog heel artisanaal en bijna altijd bio. De meest geschikte regio ligt in het oosten van het land en heet Shan. Het grenst aan China, Laos en Thailand, en het is een bergachtig gebied. Het grootste deel van de productie gebeurt in het noordelijke deel en rond Bhamo. Het terroir bestaat uit roodgele klei, zware zomerregens en een milde droge winter, met theetuinen op hoogtes tussen de 1200 en 1800 meter. Het seizoen loopt van april tot oktober, en de beste thee is die van het beginseizoen. Bhamo ligt maar 20km van de Chinese grens en de provincie Yunnan en er is veel uitwisseling tussen de regio’s. De meest unieke thee van Myanmar is de gestoomde groene thee. Deze wordt gemaakt door de pasgeplukte thee te stomen en dan in de zon te drogen (tot twee dagen). De thee wordt dan donker en lijkt qua uitzicht op Pu-Erh maar smaakt als groene thee, met de zoete tonen ervan gepaard aan meer animale toetsen. Ze zijn complex en interessant. In de provincie Kokang wordt groene thee gemaakt met een donzig uitzicht die doet denken aan witte thee en die fijner is dan de andere groene thee die hier gemaakt wordt. De geroosterde thee van Myanmar lijkt wat op de getoaste rijst van Genmaicha, alhoewel hij geen rijst bevat, maar  hij heeft een duidelijk gebakken karakter en is daardoor nogal opmerkelijk. Er wordt ook zwarte thee (die wat op die uit Ceylon lijkt) en CTC thee gemaakt (lager gelegen gebieden) die zeer goed gaat met melk. Lokaal drinkt men vooral lahpet yay, een sterke en zeer zoete thee met melk die qua zoetheid sterk varieert, van licht tot dubbelzoet.