H

Hadong

Zuid-Korea. Soms ook Wadong. 1200 jaar geleden werden hier de eerste Chinese theestruiken aangeplant, en het is de oudste theeregio van Korea, beroemd voor zijn groene thee. De Seomjingang en de Hwagaecheon rivieren zorgen voor veel mist, en de ondergrond bestaat uit goed drainerende kiezel. Veel thee wordt hier nog met de hand geplukt. Niet zo’n groot gebied, maar topthee’s, ondermeer van de Jiri San theeberg.

Jukro, Palais des Thés: lente 2018 gekocht in Brussel. Hadong, Zuid-Korea. Met de hand geplukt en verwerkt op de Jukro boerderij. 67 euro per 100gr. 5 januari ’19, 4 minuten, 6,4 gram op 650ml, op zijn westers in een theepot. De droge blaadjes zijn donkerbruin met enkele gouden tips ertussen. Geuren naar chocolcade en vanille. De natte blaadjes geuren erg intens, met zwarte chocolade, fruit, iets geroosterds en iets bijzonder lekkers achterin ! De infusie is mooi bruin en ruikt heel lekker, met vanille en chocolade. Heel smooth, geen spoor van astringentie, wel rond en zacht en met een heel klein uplifiting tikje fraicheur op het einde. Hij start met heel duidelijke chocolade waar dan subtiel iets van hout inschuift en het overneemt van de chocolade. Zeer evenwichtig en in balans, heel gastronomisch. Een statige, koninklijke thee, zéér lekker op een heel beschaafde manier. De natte blaadjes zijn nu afgekoeld en het deksel van de pot heeft iets heerlijks hout in de neus, één van de mooiste hour-geuren die ik al ontmoette. Ook de natte blaadjes geuren nu anders nu ze afgekoeld zijn, maar heerlijk complex. Nieuwe aankopen in 2021 en 2024 bevestigen, grotendeels in dezelfde lijn. Prachtige complexiteit. 😊😊😊😊(😊)

N°516, Woori, Paper & Tea: Wadong, Zuid-Korea. Jin-berggebied. Met de hand geplukt. Dubbele oxydatie gevolgd door een stevige roosterbehandeling. 20 gram, 25 euro. Best before 31 jan 2022.  24 aug 2019 in Berlijn. 7 september ’19, late namiddag, wisselvallig maar droog, fruitdag. 3gram, 2 min, 90°C, 200ml. Klassieke theepotje. Erg mooi droog blad, groot en volledig, mooi geoxydeerd (geen tip). Het natte blad heeft een erg aparte soeperige geur (zuring). Eerder lichtgekleurde roodbruine infusie. De infusie geurt zoet, maar ook met iets fris-zurigs, pas geplukte bermkruiden en bloemen. Erg levendige thee in de mond, mooi zuurtje, heel fris, een erg aparte maar lekkere attaque. Veel karakter. Er zit iets van cacao en de nogal complexe en evoluerende mond, maar ook iets van versgesneden wilde bloemen en kruiden. Mooie astringentie. Tweede brouwel, zelfde tijd: ok maar niet erg interessant. 😊😊😊

Korean Black, Postcard teas: Gemaakt door Mr Ha van Dong Cheon, Hwagae, voor een coöperatieve van 88 boeren. . Best voor jun 2023. Geoogst april 2021. Sejak grade, half verwilderde Hadong cultivar in de Chirisan bergen. Geen pesticides, geen kunstmest. Dong Cheon doopte deze thee om tot dancha in plaats van het bebruikelijke hongcha, verwijzend naar de meditatie-term dannan. 95°C, 4 gram op 150ml. 40£ voor 100 gram. 6 juni ’22, 150ml, 95°C, 2 min, 4 gram. Droog blad: klein, donkerbruin en gekruld, mooie kwaliteit. Chocolade en violetjes, opgewarmd meer mout. Het natte blad heeft een complex en dik aroma, met nogal wat kruidigheid maar niet explosief, zelfs een beetje verstopt. De roodbruine infusie heeft aroma’s in dezelfde tonen, heel warm, met vanille en cacao.  Een heel mooi bittertje weeft hier door elegante tonen van chocolade met fruit. Mooie lange afdronk, die bijna zoet wordt als een hele goeie melkchocolade. Tweede zetsel, idem, 3 min: nat blad geurt heel verwarmend, comfortabel, gezellig, hetzelfde gaat op voor de infusie. In de mond iets minder bitterheid, een beetje zoeter, zeer lekker, met een wat verschillende afdronk (duidelijker in het zoete). Derde zetsel, vijf minuten: zoet, aangenaam, meer floraal nu. 😊😊😊😊

 

Handunugoda Tea Estate

Sri Lanka. Tittagalla, Ahangame in het zuiden van Sri Lanka. Rubber, kaneel, kokosnoot en thee. 30 ha thee. Bekend voor zijn ‘Virgin White Tea’, geplukt met gouden schaartjes en onaangeraakt dor mensenhanden. De 10 kg die elk jaar wordt gemaakt wordt opgekocht door Mariage Frères. Malinga Herman Gunaratne is de eigenaar, die het kocht na decennia lang ervaring te hebben opgedaan in de theeindustrie. Gespecialiseerd in kleine partijen waarmee hij al heel wat prijzen won.

Ha Giang

Vietnam, in het Noordoosten. Theetuinen op 1000 m boven de zeespiegel.

Vietnamese Breakfast, Postcard Teas: aangekocht in London, lente 2022. Ho Thau gemeenschap in Ha Giang, in het noorden van Vietnam. 12£ voor 100 gram. Komt van een groep familiale boerderijen die minder dan 6ha groot zijn. Gevonden door Minh Nguyen die al 10 jaar thee soekt voor Postcard Teas in Vietnam. Afkomstig van boomgroepen in het hooggebergte vlakbij het dorp Ho Thau in de bergachtige provincie Ha Guang, op de grens met Yunnan. Boeren van de etnische minderheid Dao. De meeste mensen maken hier groene thee, sheng puerh of simpele zwarte, maar Nguyen betaalt hen meer voor kwaliteit en maakt er ongeveer een ton goede zwarte thee mee per jaar. Groot en onregelmatig blad met wat tip. Niet veel aroma. 17 September 2022, namiddag, winderig en nat. 3 gram, 150ml, 3 min, 100°C. Interessant aroma voor het natte blad, een beetje wild, met wat fruit onderin maar iets ruws mineraligs erboven op (niet aards !). Ook het aroma van de infusie heeft dat wilde onstuimige, gemengd met iets fruitigs. In de mond zacht, fris, ook hier weer dat een beetje wilde dat inderdaad wat doet denken aan zwarte chocolade, zeker in de lekkere en redelijk lange afdronk. Ik vind dit voor zijn geld een erg lekkere thee. 😊😊😊😊 Op aanraden van de verkoper, met melk: ik zie er het nut niet van in. 😊😊

 

Hainan

Provincie in China. Robuuste thee uit een zeer toeristische streek van China. Sommige exemplaren zijn ok, maar de meeste is zeer basic.

Haiwan Tea Factory

Yunnan. ° 1999 door Zhou Bing Liang, de oud-eigenaar van de Menghai Tea Factory. Veel van hun material komt van hun bezittingen op de Yushu berg in het ZW van Xishuangbanna, maar ze gebruiken materiaal van bijna overal. Erg modern en groot bedrijf met een heel goede reputatie voor Pu’Er. Bekend voor zijn productie van eerder eenvoudige maar voor zijn prijs erg correcte Pu’er in grote hoeveelheden, helemaal in de stijl van de oude communistische fabrieken.

Happy Valley Tea Estate

Tweede oudste theedomein van Darjeeling, gesticht in 1854 door een Engelsman, David Wilson, als de Wilson Tea Estate. In 1903 nam Tarapada Banerjee, een Indische edelman uit Hooghly, het domein over, en in 1929 volgde de buur, de Windsor Tea Estate, waarna de twee werden samengevoegd onder de huidige naam. In 2007 nam de Ambootia Tea Group het domein over, moderniseerde het productieapparaat, herplantte veel en schakelde over naar bio. 3km ten Noorden van Darjeeling. 177ha op een hoogte van 2100 m boven de zeespiegel, wat het ook één van de hoogste van de wereld maakt. Er werken 1500 mensen. Sommige struiken zijn heel oud en veel zijn tussen de 80 en 150 jaar oud. Het is de dichtstgelegen plantage bij Darjeeling.

Harumidori

Japan. Cultivar. Afstammeling van Kanayamidori en Yabukita. Laatschietend, zes dagen na Yabukita. Erg productief maar niet in de eerste jaren. Kan goed tegen de winterkoude, en wordt in de herfst één à twee weken voor Yabukita gesnoeid. Weinig astringentie, veel umami.  

Harumoegi

Japan. Cultivar uit 1981 voor sencha. Betekent ‘geelgroene lente’. Ontwikkeld in het Miyazaki Tea Research centre uit de senlgroeiende Chamoto F1NN27 en ME52, een cultivar die resistent is tegen ‘gray blight’. Chamoto is zelf een kruising tussen Yabukita en een Zairai uit Shizuoka. ME52 werd in 1932 ontdekt in Miyazaki. Eén à twee dagen later dan Yabukita. Kan goed tegen de koude en brengt veel op. Fris en zoet en eerder licht.

Havukal Tea Estate

Nilgiri, Zuiden van Indië. Fairtrade. Nog bezig met de conversie naar organische landbouw. Vooral groene thee.

Hayashi

Japan. Theedomein in Kirishima, prefectuur Kagoshima. °1897 door Iwao Hayashi. Nu geleid door Shutaro Hayashi, vijfde generatie in samenwerking met zijn oom. Bio sinds 1993 toen vader Osamu Hayashi merkte dat hij steeds meer moest gebruiken voor minder kwaliteit en hij zich zorgen maakte over de gezondheid. Papa houdt zich nog steeds bezig met het bestuderen van insectenbestrijding op een biologische manier. De verwerkingseenheid ligt in het midden van de plantage, een groot voordeel. Het domein heeft geen directe buren zodat er ook niet gesproeid wordt in de directe omgeving. Vooral Yabukita en Asatsuya, maar ook wat benifuuki.   

Hei Mu Dan

China. Rotsthee. Betekent ‘Black Peony’. Naast de vier hoofdcultivars bevat Wuyi honderden varianten die vaak maar in kleine hoeveelheden bestaan, en maar heel zelden worden geëxporteerd. Sommigen worden gebruikt in Wuyi Da Hong Pao blends.

Hekai

Menghun Town, Menghai, Xishuangbanna, Yunnan, China. Eén van de recenter pas erkende theebergen, ten noorden van de Nannuo berg. Dichtbij Pasha en Bulang. Hekai betekent bron van water. Thuis van de Lahu, één van de oude etnische minderheden van Yunnan. 1400 tot 1700 m. Duidelijke bitters die echter snel kunnen omslaan in iets zoets. Ligt op de ‘Golden Mile of Pu’erh’ en is hierdoor veel bekender geworden. Hekai dekt eigenlijk 9 dorpen, 6 van de Lahu, 2 van de Dai en één van de Hanu. Manlong, Manmai, Mannan en Banpen zijn enkele namen.

Hekien Ocha no Junpei

Japan, Toyota in de prefectuur Aichi. °1870. 0.5 ha. Klein meer goed theebedrijf, geleid door Yoshimasa Yamauchi, de vijfde generatie hier, die lange tijd in een theewinkel werkte voor het het bedrijfje overnam. Matcha, kabusecha en hojicha. 

Kabusecha, Aichi, Hekien Ocha no Junpei: Yabukita. Competition level. 30 dagen beschaduwing. Handgeplukt. 5 gram, 100ml, 2 mins, 40°C. Donkergroen, stalig glanzend droog materiaal, heel mooi en uniform. Nat blad geurt complex, umami en vegetale toetsen. Lichtgele infusie. Heel dik. Veel umami, bijna richting gyokuro maar niet zo fel. Umami op een dekentje, heel zacht met een zoet tikje om te stoppen en een mooie lange en interessante afdronk. Tweede zetsel, 80°C, 100ml, 1 min: iets minder dik maar nog altijd wat zoet, interessant en complex, met een tikje bitter en zoet naast elkaar ! 😊😊😊😊

Henan

Provincie in China, één van de meest dichtbevolkte en lang één van de armste, vaak getroffen door natuurrampen en oorlogen. Bakermat van de Chinese beschaving. De Dabie bergketen ten zuidoosten van Xinjang levert Xinjang Maojian op, een excellente groene thee, maar een groot deel van de provincie is iets te koud voor thee.

Henta Seicha

Japan. Kirishima, in de prefectuur Kagoshima. °1968 door Satoru Henta, de vader. Nu geleid door Kôichi Henta. 200 tot 300m hoogte aan de voet van de Kirishima berg. 25 ha, maar ooit begonnen met 10. Maakt zelf zijn organische compost. Hun organische sencha en matcha zijn hun topproducten. Ze maken ook Tencha en Fukamushicha. Cultivars: Yutakamidori, Okumidori, Saemidori, Asatsuyu, Asanoka, Sakimidori, Kanayamidori, Yabukita, Benifuki, Tsuyuhikari, Harumidori, Sayamakaori, Meiryoku, Kusawara en Seimei-zairai.

Henta Sencha, Nio Teas: 32 dollar voor 100 gram. 8 verschillende cultivars waaronder Asatsuyu, Okumidori en Saemidori. Mr Henta. 29 augustus ’20, 75°C, 1 min, 150ml, kyusu, 5 gram: nat blad, vegetaal en nogal chaotisch. Lichtgeel. Aroma is vooral zoet. Opmerkelijk zoet, dik mondgevoel, met een frisse toets aan de zijkant, die de mond doet wateren. De umami zit vooral in het midden. Grassige afdronk. Geen astringentie. De smaken in deze thee botsen een beetje alle kanten uit. Tweede zetsel, 20 seec: veel groenere infusie. Meer umami in de neus. Erg zoet en springerig startend. Beetje meer astringentie. Volle smaak. Derde zetsel, 25 sec: nog steeds lekker zoet, fijne grassige toets, resten van umami. Lekker. 😊😊😊

Henta Asanoka, Nio Teas: Mr Henta. Asanoka cultivar. Kagoshima. Eén van de drie single-cultivar teas van deze producer. Licht gestoomde asamushi. 230m boven zeeniveau. Mix van eerste en tweede flush. A sweeter tea that shows a little bit of a smokey, cereal note. 1 minuut 75°C. 2 à 3 extra zetsels. 31 doller voor 100 gram. 28 aug. 20, 5 gram, 60 sec, 75°C, kyusu, 150ml. In het aroma van het natte blad zit iets extra’s bovenop klassieke sencha geuren, iets van binnenlucht. Goudgeel met groene schijn. Ook in het aroma valt dat binnenskamerse op, de geur van een hete stoof. De smaak is ook apart, met iets van de keuken, iets heel warms, graan (géén brood ) ? Tweede zetsel, 45 sec: echt groen. Dik en korrelig, maar met een bittere toets en weinig leuks nog. Niet mijn favoriet… 😊😊(😊)

Henta Saemidori, Nio Teas: Saemidori. Mr Henta. Sweet and umami with a thick liquor and bright green colour. 32 dollar voor 100 gram. 230m boven zeeniveau en een blend van first and second flush. 1 min op 75°C. Dan telkens 20 sec. Niet beschaduwd. 30 augustus ’20, 5 gram, 60 sec 75°C 150ml. Zowel droog als nat blad hebben een interessante en complexe geur. Jadegroen en troebel. Heel intens aroma. Dik, mooi klein bittertje, mooie kleine grassige toets. Tweede zetsel, 20 sec: wat grassiger aroma maar heel complex. Mooie grassige smaak met dotjes umami en een interessante complexiteit. Erg heldere thee (qua smaak, niet qua uitzicht !). Derde zetsel: nice 😊😊😊(😊)

Henta Okumidori, Nio Teas: Okumidori cultivar. Kirishima. 33 dollar voor 100gram. Mr Henta. Licht gestoomde asamushi, 7 dagen beschaduwd voor de oogst. 230 m boven zeeniveau en een mix van eerste en tweede oogst. Fruity, strawberry, mango and papaya. 6 September 2020, 150ml, 5 gram, 60 sec, 75°C. Mooi aroma voor het natte blad. Jadegroene infusie. Erg fruitige aroma’s. Aardbei en mango. Dikke thee. Heel rond en fruitig, zo goed als geen astringentie. Tweede zetsel: opnieuw fruitig, maar met iets meer umami. Lekker en zacht. Derde zetsel: nu op zijn grassigst. 😊😊😊(😊)

Henta Matcha, Nio Teas: Mr Henta. Kirishima. Sweet and fresh. 34 dollar voor 30 gram. Saemidori cultivar. Light sweetness with a slight grassy undertone. Bio. Omringd door bossen en redelijk hoog gelegen. 1 à 2 gram voor 70 tot 100ml, 80°C. 20 september ’20, 80°C, 100ml, 2 gram. Heel romige matcha, mooi zacht, innteressant aroma, complx vond ik, lekkere en lange afdronk, geen astringentie. Doet me wel een beetje denkan aan de Saemidori Sencha van hetzelfde huis. 😊😊😊(😊)

 

High tea

Oorspronkelijk het avondmaal dat boeren en arbeiders voorgezet kregen als ze thuiskwamen, met kaas, spek, koud vlees, pies, aardappelen of brood en een grote pot thee. Geëvolueerd naar iets van de hogere klasse voor de zondag wanneer het personeel zijn vrije dag had.

Hohin

Japan. Ook bekend als houhin of shiboridashi. Kleine theepot zonder oor, zoals een gaiwan, maar dan met een snuit. Bestaat met een zift, maar die kan erg grof zijn om kleine bladdeeltjes door te laten. Vooral gebruikt voor gyokuro, de meeste zijn niet geschikt voor kokend of heel heet water. Kunnen zeer mooi versierd zijn.

Hokumei

Japan. Cultivar. ‘Noord Thee’. Goed voor sencha maar ook icho of oolong. Vooral geschikt voor de koudere delen in het Noorden van Japan. De ouders zijn Sayamamidori en 5507, beide afstammelingen van Yabukita. °1992 als #43 en ontwikkeld door het Saitama instituut. 3 a 5 dagen na Yabukita.

Sencha from Sashima, 2021, Hokumei cultivar: Fukamushi sencha. Geoogst 13-16 augustus 2021, Otsutsumi gebied, Koga city, prefectuur Ibaraki. 13.14 euro voor 100 gram (zonder invoertaks). Sashima is samen met Sayama en Ashigara één van de drie grote theeproducerende regio’s in de buurt van Tokyo. Er wordt vooral fukamushi gemaakt, en er zijn niet zoveel producenten maar ze zijn jong en dynamisch. Deze werd gemaakt door mijnheer Yoshida. Half diep gestoomd. 26 maart ’22, 4.5 gram, 100ml, 80°C, 50 sec. droog, een intens grassige geur. Verse nog bedauwd geplukte kruiden voor het nat blad. Mooi lichtgele infusie. Stevige ronde aroma’s. In de mond onmiddellijk nogal veel bitters, en een stevige groene thee. Ik verwachte wat meer zachte impressies, maar die leken er vandaag niet bij te zijn. Tweede sessie, iets minder warm, 60 sec. Dieper groen. Start nog altijd bitter maar krijgt dan en zeker in de afdronk meer umami. Derde zetsel, 85°C, 1 min: nu echt eerst een bittertje en dan umami. Speciaal. 😊😊😊

 

Hong Hai Tang

China. Rotsthee. Betekent ‘Red Crab Apple’, genoemd naar de kleur van het blad. Het anthocyaan in het blad doet het rood uitslaan. Naast de vier hoofdcultivars bevat Wuyi honderden varianten die vaak maar in kleine hoeveelheden bestaan, en maar heel zelden worden geëxporteerd. Sommigen worden gebruikt in Wuyi Da Hong Pao blends.

Hongkong Storage

Pu’Erh term, ook wel Wet Storage genoemd. In tegenstelling tot Pu’erh uit Dry Storage die een extreem langzame natuurlijke fermentatie ondergaan, zijn dit Pu’erh die door ze gecontroleerd te bewaren in een warme en vochtige omgeving een versneld fermentatieproces ondergaan, waarna ze tien of vijftien jaar drogen en verder fermenteren. Ze krijgen hierdoor een heel ander smaakpatroon dan thee van dezelfde leeftijd in natuurlijke fermentatie. In het begin van de 20^ste eeuw was thee in Hongkong dat op dat moment een zeer arme bevolking kende een product dat in massa gedronken werd aan erg lage prijzen en bij eten, en dat werd nog erger toen Hongkong overspeold werd door mensen die op de vlucht voor de communisten waren. Omdat de eethuizen een constante wilden in hun aanbod werden theecakes aangekocht in bulk en gestockeerd in grote warehouses. Na een paar decennia begon men te merken dat de thee onderaan de stapels of tegen de muren of op de laagste verdieping van een warehouse (thee is een bulkproduct) waar de vochtigheid het hoogst was anders smaakte dan die vanboven of van hogere verdiepingen (Hongkong kent een erg hoge luchtvochtigheid). Die thee werd dan verplaatst om hem terug te doen droger worden, en na een tijd merkte men dat deze thee’s veel sneller dan de thee’s die droog bewaard werden evolueerden en veel sneller (een relatief begrip, je spreekt nog altijd van decennia) zacht werden en hun astringentie sterk verminderde. Dit schiep een vraag naar dit soort thee’s, zeker toen de communisten stopten met arttisanale productie en een heel uniform product begonnen te maken in fabrieken. In Hongkong wist men echter dat de manier van opslag en het spelen met de vochtigheid een enorm smaakverschil kon geven, en begonnen theehandelaren zich op deze manier te onderscheiden. Dit kan heel veel vormen aannemen, van het plastsen van extra waterdamp-aanmakers gedurende een periode, een afwisseling van wet storage, dry storage en zo een paar keer na elkaar. Ook de kamers waarin dit gebeurde ontwikkelden zo geheel eigen microflora zodat ook de plaats waar het gebeurde eigen karakteristieken meegaf. De hele techniek was heel empyrisch en een resultaat van experimenten en vallen en opstaan, zodat een thee die van hetzelfde jaar is toch heel anders kan smaken. Eén van de redenen van de populariteit van deze thee’s was dat men er uren mee toe kon komen zodat mensen die anders op hun piepkleine appartementjes zaten nu hun tijd konden doorbrengen in de theehuizen, en uren met één pot doen die geregeld werd bijgeschonken. Pas later begonnen mensen thee’s te verzamelen omdat er zo grote verschillen waren. Vandaag zijn sommige van deze thee’s zeer duur omdat ze heel zeldzaam zijn geworden, maar sommige zijn ook nog best betaalbaar. Ze zijn ook zeer drinkbaar, alhoewel er ook heel veel thee de ronde doet waarbij de wet storage mislukte en ongewenste geuren naliet en in handen van onscrupuleuze handelaren kwamen die via blenden met andere thee’s of zelfs chrysanthemum deze kwalijke geuren proberen weg te moffelen. Er bestaat ook eerder licht gefermenteerde wet storage puerh, maar het ideaal is toch de zwaar gefermenteerde waarvan de soep zeer donker en bijna zwart is.   

Hong Xin Tie Guan Yin

‘Red Heart’ Tie Guan Yin. Over het algemeen is weinig geweten dat er van de Tie Guan Yin cultivar twee verschillende zijn, de Hong Xin ‘Red Heart’ en de Lu Xin ‘Green Heart’. De eerste kan beter tegen de koelte van grote hoogtes en is hoger van kwaliteit dan de tweede die vooral lager wordt aangeplant. De blaadjes van de Hong Xin variant hebben een rode schijn als ze jong zijn die later groen wordt als de andere. De Hong Xin variant wordt vaak, maar niet altijd, gebruikt voor de meer traditionele Tie Guan Yin’s.

Hong Yun TTES 21

Taiwan. Cultivar voor rode thee. Sinds 2008. Kruising tussen Keemun uit Anhui en Assamica uit Burma, Kyang, in Assam. Bekend als Red Rhythm of Red Rhyme omwille van de lange afdronk, maar dat is niet echt een correcte vertaling naar het schijnt, en Red Charm wordt ook gebruikt. Heel arbeidsintensief omdat de struiken botten over een week wat eerder lang is en de selectie belangrijk is voor de kwaliteit (en daarom minder populair bij de boeren, en redelijk duur). Smalle maar grote bladeren die een heel intense thee voortbrengen. Vaak stevige astringentie. Citrus is ook heel typerend, net als perzik (niet altijd) en Aziatische peren. .

Hong Yun Rode thee TTES21, 2015, Hotsoup: 14,95 per 25 gr. Hong Yun rode thee TTES21, afkomstig uit Yuchi, Nantou, Taiwan. Deze thee groeit op 700m tot 800m hoogte en is geplukt en verwerkt in juli 2015 door Mr. Lee. Hong Yun #21 (sinds 2008) is een hybride thee, een kruising tussen de Indiase Kyang en Chineese Keemun rode (zwarte) thee en is erg moeilijk te produceren. De friszure kersige fruitigheid van de keemun past prachtig bij de honingzoete dikke smaak van de Indiase thee. De rinse smaken complementeren de jam achtige smaak. 30 december ’17, 24 februari ’18: nat blad ruikt naar gekookt fruit inclusief het zurige daarvan ; infusie: amberkleurig met een zeer mooie rode schijn; zeker na wat walsen opvallend aroma van kersen naast een zachtere en wat zoetere grondtoon, heel opvallend en interessant aroma en erg complex; in de mond valt alles meer samen, en de thee is lekker maar niet zo goed als in de neus, maar na een tijdje komt het chocoladetoetsje van een Qimen wel boven, zeker na het toevoegen van een wolkje melk (t mag misschien niet, maar t is wel heel lekker); goed gestructureerd, met ragfijne tannines; tweede infusie met nog iets duidelijkere chocolaté  😊😊😊😊 3 december ’18: de droge bladeren zijn donker van kleur en opvallend groot. Echt wel een mooie complexiteit voor de natte bladeren, heel aangename geur. In de neus nog steeds een mooie frisse fruitigheid naast wat zoetere toetsen van honing, niet heel uitgesproken meer maar lekker. Ook in de mond komt die confituurachtige fruitigheid geregeld door, ook in de afdronk. Leuk in de ochtend (de confituur op je toast zit al in de thee …). 😊😊😊😊 24 maart 2019: met stukje zwarte chocolade, hmmm, bij elke sip kwam die chocolade terug !

Hong Yun Black, 2020, Mist: Geoogst 10 april 2020. Hoogte 1100m. Meishan, Alishan, Chiayi County, Taiwan. Familiebedrijf van Sheng en Emily. Bio, als één van de weinige in de regio. Hong Yun cultivar. 33 euro per 100 gram. 4 juni 2021, 5 gram, 100ml, gaiwan, 95°C, 60 sec: groot en volledig blad. Heel origineel en fruitig en floraal aroma, heel zuiver. Amberkleurige redelijke diepe kleur. Ook in de smaak apart met een sterke citrustoets, als een tangerine, strak en wat astringent startend en dan heel wonderlijk openplooiend. Geweldig lange afdronk. Bijzonder. Tweede zetsel, 60 sec: vooral heel floraal in het natte blad. Nog steeds met die tangerine, vooral in de attaque, maar minder uitgesproken en meer floraal. 😊😊😊(😊)

 

Hosoi Noen

Japan. Theeboerderij in Wazuka, Kyoto. 5^de generatie. Kenta Hosoi is de voorzitter van de vereniging voor traditioneel theerollen. In 2018 won hij de eerste prijs in een competitie voor handrollen van thee op de traditionele manier. Gespecialiseerd in schaduw-sencha van hoge kwaliteit.

Hotsoup

Nederland. Eén van de meest interessante Nederlandstalige verkoops-websites, met een breed kwaliteitsaanbod van over de hele wereld. Bestaat sinds 2006 en is sinds 2009 biologisch gecertifieerd. Rogier en Nanette Van Apeldoorn, beide echte kenners. Constant evoluerend gamma, sterk voor beginners met veel uitleg, en de moeite voor kenners vanwege dezelfde uitleg en het hele mooie aanbod topthee’s, onder het label ‘high end’. www.hotsoup.nl

Houjicha, Hojicha

Japan. Geroosterde Bancha. De gezette thee is bruin van kleur en de blaadjes zijn geroosterd in een porseleinen pot (een houroku) boven een houtskoolvuur, een beetje zoals de Chinese geroosterde groene thee’s. Het procede werd in de jaren 20 van vorige eeuw voor het eerst toegepast in Japan. Vandaag wordt het gedaan met roterende trommels die de thee verhitten tot 200°C. De smaak is mild en in Japan is dit vaak de thee voor de kindjes die pas wanneer ze wat ouder zijn overstappen naar de al wat moeilijkere smaken van sencha. Hij wordt vaak geserveerd in de avond en zelfs voor het slapengaan omdat een groot deel van de caffeïne verdwenen is tijdens het roosteren. Leuke icetea. Zetten op 75-90°C, met trektijd 2 minuten.

Hojicha Bio, Obubu: Japansethee.be, 17 euro per 80 gram. Afkomstig van japanse theemaker Obubu. 85°C, tweekannentechniek. Droog: takjes, lijkt op droge bosgrond in de Kempen, bruin, en geurt naar hout, mineralen (ijzer) en okkernoten. Nat: lijkt op natte dennebosgrond, is bijna zwart en ruikt naar bosgrond. De infusie is bruin met een oranje schijn, en geurt naar sterk gebrande popcorn, caramel, wijn. De smaak is lang en heeft iets zoets en de thee is helder met een scherp toetsje. Heel apart maar best lekker. 😊😊😊

Obubu Gold Hojicha, Theetijd: Theetijd, 10 euro per 100gram. Gemaakt met in mei geplukte sencha uit Wazuka. 80-85°C. Heel zachte hojicha van een wonderlijke complexiteit. Geproefd bij een stukje Oud Brugge en de thee maakte de kaas veel complexer, maar werkte in beide richtingen: ook de thee werd complexer en voller en duidelijker. 😊😊😊(😊)

Noike Houjicha, Nio Teas: 5 gram sample. Wazuka, ten Z van Kyoto. Mr Yuma Noike, Chaburaya farm. Kleine boerderij die omringd is door woud. 1ha thee in het midden van een dennebos. Deels beschaduwd door de grote dennen die aan de rand staan. 5 gram, 75°C, 1.5 mins, 200ml. Het natte blad heeft een nogal complex aroma, wat tabak, wat hout, wat gefermenteerd fruit. Mooie licht koperrode kleur. Zeer zacht, zowel in de neus als in de mond. Mooie afdronk. Tweede zetsel, idem, maar wat meer een klassieke hojicha, met een iets duidelijker aroma. Derde zetsel, nog steeds een echt mooi aroma, zoete hojicha. In de mond nu zacht en met minder smaak, maar zoet een aangenaam. 😊😊😊(😊)

Kuki Hojicha Issin-en, Nio Teas: Gemaakt op de Issin-en boerderij door Mr Issin, in de bergen van Takachiho. Erg donkere, zwaar geroosterde houjicha. 75°C, 150ml, 5 gram, 1min30 sec. Inderdaad heel stevig geroosterde geur voor het natte blad. Nogal donkere kleur, acajou. Complex aroma, één van de meest complex geurende hojicha die ik ken. Bijzonder complex in de mond, zacht en eigenaardig duidelijk sterk geroosterd maar nooi té, en nooit aagebrand.  Iets van koffie maar later in de mond meer hout. Zeer mooi gebalancerd. Heel zacht aanvoelend in de mond, bijna fluwelig (creamy, zegt de website). Tweede brouwsel, 20 sec: caramelkleurig. Erg lekker aroma, koffie met chichorei maar dan hele lekkere. Heel zacht en romig in de mond. Heerlijk. Derde zetsel, 20 sec: nog steeds mooie neus. 😊😊😊😊

Kawabata-en Houjicha, Nio Teas: 4 September 2020, 5 gram, 150ml, 1min30sec, 74°C, glazen pitcher. Bijzonder complex en lekker voor het droge blad. Wel wat steeltjes. Een elegante en mooie geur voor het natte. Lichtbruine caramelkleurige infusie. Zeer mooi warm aroma, granen. Lichte en zoete attaque, mooie warme en bijna troostende smaak, een heel elegante en lekkere zachte hojicha. Mooie complexe smaakpatronen die wat aan eten doen denken, meer dan aan thee. Het was misschien de moment (zware week), maar ik vind deze zéér lekker. Lange afdronk. Tweede zetsel, 30 sec: nat blad geurt fruitig. Donkergoudgele kleur. Stevig gebakken graankoekjes in de neus. Heel zachte en aangename smaak, gebakken vis (zat in het eerste zetsel ook al wat). Derde zetsel: zoet, zacht 😊😊😊😊

Hijiri Hojicha Obayashi Tea Farm, Aichi, Postcard Teas:  Sample, July 2020. Boerderij in Okumikawa, Aichi. 100 jaar oude Yabukita bomen en zairai struiken. Blend van groene thee en twijg, en in het seizoen geroosterd door de kleinzoon die zo zijn eerste verantwoordelijkheden begint op te nemen. April 2018 ? Roasted medium-high. Tabak, toast en gecarameliseerd fruit. 90°C, 3 tot 4 gram per cup, 2 infusies. 15 pond voor 100 gram. 19 september ’20, 4 gram, 2 mins, 90°C, 180ml, kyusu. Nat blad: absoluut geen klassieke hojicha geuren, meer wakoucha fruit. Karamelkleurige infusie. Geur infusie, een heel zachte hojicha, sigaar, donker gebakken broodkorst, nét niet verbrand. Zeer zacht, bijna fluwelig, uitermate lekker, complex en aangenaam. Alles wat aan een hojicha soms niet zo ok is, is hier wél ok, en meer dan ! Excellent ! Wat een lekkere avondthee zeg ! Ongelooflijk lange en sterke echo. Tweede zetsel, nat blad nu nog meer zoete tabak. Heel zuivere aroma’s van hout en tabak. In de mond iets meer een klassieke hojicha maar zeer lekker. 😊😊😊😊

Asamiya Kuki Hojicha Roasted Twig 2020, Katagi Koka-en, The Tea Crane: Sample. 2020. Takatomo Katagi. Asamiya, Prefectuur Shiga. Uitsluitend steeltjes. 3 à 4 gram, 100ml, 1 à 2 mins. Bio. 2 januari ’22, 4 gram, 200ml, 98°C, pitcher, 90 sec: mooie complexiteit voor het aroma, er zit hier heel wat in (mout, maar zeker ook honing, hout en iets zeer lekker fris…). Helder roodbruin (maar meer bruin dan rood). Beetje schuim. Ook de smaak is uitermate complex, ook hier zit heel veel in. Heel mooi zoetje dat tegelijk mooi fris blijft. Tweede zetsel: minder complexiteit maar even smakelijk als een normale hojicha. 😊😊😊😊(😊)

Hojicha, Tsukigase, Global Japanese Tea Marathon: Yamata-midori, bio. Lente-oogst, gevolgd door een dag verwelking onder de schaduw van bomen, daarna gemaakt als een sencha en licht geroosterd. 9 April 2022, 5.3 gram, 175ml, 75°C, 2min30sec. Steeltjes en nogal gebroken blad. Warm, droog: chichorei. Nat blad, veel steeltjes en redelijk veel nog erg groen blad. Uiterst opmerkelijk aroma dat ik nog nooit rook bij een hojicha, wel met die typische cacao toets, maar met daaronder iets heel fris. Kleur van een oude wijn, heel helder, geoxideerd goudgeel. Heel complex aroma, echt uniek voor een hojicha. In de mond zacht, complex en breed, licht astringent, heel lange finish. Zacht. Wat een ongelooflijk interessante hojicha is dit. Zo lekker zeg, fris en elegant ook. 😊😊😊😊(😊)   

Mountain-Grown Roasted (Hoji)-Bancha, Siam Teas: 21.9 euro voor 100 gram. Uit de portfolio van The Tea Crane. Tsukigase, bio sinds 1984. Sinds 2011 zelfs geen dierlijke mest meer. Fumiaki Iwata. 3 gram 100ml, 90-100°C, 3 tot 5 min voor één zetsel, indien er meer gewenst zijn 1 à 2 mins. 4 june 2022, 100ml, 4 mins, 98°C, 3 gram: nat blad (veel steeltjes): zachte roostertonen, cederhout. Helderbruin. Zacht aroma. Zacht en rond, nogal mild, beetje kort. Wel leuk. 😊😊😊(😊)

 

 

Hsinchu

Noordwest Taiwan. Hoogvlakte op ongeveer 200m hoogte. Bekend voor zijn oolong’s, die hier 40 tot 60% oxydatie kennen. Dongfan Meiren (Oriental Beauty of Bai Hao oolong) komt uit deze regio.

Huading Yunwu

Zhejiang, China. Groene thee van de berg Tiantai.

Hualien

Oostkust van Taiwan. Niet de grootste theeregio van Taiwan, maar misschien wel de meest diverse. Theetuinen in de vlakte maar ook tot op 1000m hoogte. Zowel oolong als groene thee en zwarte thee.  Ten zuiden van Hualien ligt ook Taitung, een andere kleine theeregio.

Huang Bai Zhi

°1939, overleden 2021. Groot kenner van Phoenix Dancong thee’s, waarover hij vijf boeken publiceerde (nog niet vertaald). Tussen 1996 en 1998 deel van een groep die de theebomen van de Phoenix berg klassificeerde (5120 bomen met 123 verschillende varianten).

Huang Da Cha

Provincie Anhui. Gele thee. ‘Big Yellow Tea’. Bot en drie of vier blaadjes. Romig als een gele thee maar smaakt eerder als geroosterd brood of koffie of chocomelk dan thee omwille van het zware roosterproces dat hij ondergaat. Deze thee zou goed combineren met kaas en rood vlees in een roomsaus.

Huang Da Cha, Simon Lévelt: 19 mei 2018, Sample. Gele thee. 6.4 euro per 75 gram. 20 mei ’18: 2.4 gram, 85°C, 250ml, 120 sec. Droog: melkchocolade, zoetig, cacao, de blaadjes zijn donker geroosterd en redelijk groot van blad. Nat: curieuze mengeling van iets groens en toast; ‘cime di rape on toast’. De infusie is intens geel, in de neus gerooosterd brood, in de mond zacht en vol. Tweede zetsel, idem maar 180 sec: natte bladeren geuren meer versmolten en minder groen. De infusie gaat wat richting caramel, de neus is interessanter, de mond is lichtjes tanninerijk maar smaakt bijna hetzelfde. Derde zetsel, idem: kleur gaat naar het oranje, natte blaadjes geuren naar een wat vreemde cake. In coldbrew doet de thee denken aan een Hoyicha. 😊😊

 

Huang Dan

China. Cultivar. Vaak met toetsen van Osmanthus bloemen. Vroege variant. De oolong-thee die ermee gemaakt wordt heet Huang Jin Gui. Ook gebruikt in Tie Guan Yin blends.

Huang Gan

Taiwan. Kruising tussen Huang Dan en Tie Guan Yin. ‘Yellow Mandarin’. Familie van Qing Xin. Beipu en Miaoli. Ondermeer in Eastern Beauty.

Huang Guan Yin

China. Cultivar. Kruising tussen Tie Guan Yin en Huang Dan.

Huang Jin Bai Lu

China, Sichuan. Golden White Dew. Zwarte thee van topkwaliteit, een beetje als Jin Jun Mei. De Golden slaat op de grote hoeveelheid tip (120 knopjes voor één gram), de White Dew op de plukperiode die in de herfst valt (september). Voor de eerste keer gemaakt in 1959 voor voorzitter Mao en sindsdien in productie maar in zeer kleine hoeveelheden. Gemaakt van halfwilde oude theebomen hoog in de bergen.

Huang Pian

China. Betekent Yellow Leaves, en eigenlijk een bijprodukt van Pu’Er. Voor de productie van pu’er plukt men meestal de vier eerste blaadjes (bij groen is dat alleen de knop en het eerste, soms ook het tweede). Bij de selectie worden het derde en vierde blad vaak er terug uitgehaald omdat ze gelig zijn, of te groot en te lelijk. De boeren houden ze apart en dit is de thee die ze zelf drinken. Hij is lichter dan de pu’er van hetzelfde lot maar omdat de blaadjes wat ouder zijn hebben ze vaak veel smaak. Zelden gecommercialiseerd maar goedkoper dan ‘normale’ Pu’er en vaak echt lekker.

Huang Xiao Cha

Provincie Anhui. Gele thee. ‘Little Yellow Tea’. Kleinere blaadjes dan Huang Ya. Romige gele thee, its zoeter en floraler dan Huang Ya omdat de blaadjes ook kleiner zijn.

Huang Ya

Sichuan, China. Ook bekend als Yellow Bud. Thee van de Mengding berg, met theetuinen op hoogtes rond de 1000 meter boven de zeespiegel en veel mist (meng). De beste thee wordt geoogst in de lente van de botten en er wordt een gele thee mee gemaakt die een zoete toets combineert met het aroma van versgesneden gras (voor de beste exemplaren). Zie ook Mneg Ding Huan Ya.

Huangshan

Anhui, in het Zuidwesten van de provincie. Oude naam Huizhou. Gebied rond de Huangshan Shan bergen. Hier wordt al meer dan 1000 jaar thee gemaakt. Huizhou omvatte de theegebieden Xiunung, Qimen, Jixi, Jixian en Shexian. Tijdens de Ming en Qing dynastieën vond de roerbak-techniek om het groen te fixeren intrek. Het succes van de groene Huangshan Yunwu en Tunxi thee’s, leidde tot nieuwere thee’s als Taiping Houkui en zwarte thee’s als Maofeng en Keemun. De Hui handelaren verspreidden de thee over heel China en zelfs tot in Japan en Portugal. Na de val van het Keizerrijk ontstonden drie fabrieken, in Qimen, Tunxi en She die groene en zwarte thee maakten. Na successen met Huangshan Maofeng en Taiping Houkoui die op korte tijd populair werden ontstonden nieuwere thee’s als witte Huangshan, Yinhao, Dishui Xiang, Keemun Xiangluo en Huangshan Green peony. Momenteel wordt er elk jaar 40.000 ton thee gemaakt, met een plantareaal van 54.000 ha. 

Huangshan Mao Feng

Provincie Anhui, China. Yellow Mountain Fur Peak. Groene thee. Net als Keemun één van de 10 beste thee’s van China. De thee komt van de Huang Shan (Gele Berg) bergketen, een ruw gebergte met een harde winter en veel mist, waar de geschikte plaatsen voor thee niet dik gezaaid zijn maar wel heel erg goede thee opleveren. De hoogste toppen van de keten liggen op 1800m, maar de beste theetuinen liggen op hoogtes tussen de 300 en 800m. Alleen de bot en het eerste blad worden geplukt, en voor een standaard Mao Feng is dat de bot en de twee eerste bladeren, en de thee zou dus aromatischer moeten zijn en fijner. De beste worden geplukt voor het Qingming festival waarbij de voorvaderen worden geëerd. Heel typisch is de geur van magnolia, maar ook orchidee wordt genoemd, of bamboescheutjes. Het blad heeft een zilverachtige schijn dankzij de fijne haartjes of mao, vooral aan het einde of feng van het jongste blad. De vorm van de blaadjes lijkt wat op sommige rotsen in dit gebied, de cultivar is Huang Shan Da Ye Zhong.  Het aanbod is erg beperkt, en hij wordt geregeld geschonken aan internationale hoogwaardigheidsbekleders en diplomaten. De legende rond de thee is die van het koppeltje dat van elkaar gescheiden werd door de jaloezie van hun heer. Toen die de vrouw tot concubine nam en de man uit de weg liet ruimen, zocht de weggelopen vrouw haar minnaar in de bergen. Nadat ze hen gevonden had weende ze zo veel dat er zich een stroompje vormde en veranderde zij in een theestruik. Dat de regio vandaag bijna continu gehuld is in mist en wolken zou nog steeds zijn oorsprong vinden in het verdriet van de jonge vrouw. Hou Gu en Tang Kou zijn hooggelegen terroirs die bijzonder uitblinken. Zetadvies, westers: 2.5 gram op 250ml, 75-85°C, 4 à 5 minuten. De interessantste resultaten krijg je vaak met een gaiwan (meer thee op minder water en kortere trektijden, voor meer uitleg zie onder gaiwan).   

 

Huang Wen

China. Producent in Wei Shan in Hunan. Zoon van Huang Xue Qin, die het bedrijf oprichtte in 1994 toen hij zijn taxibedrijfje van de hand deed. Wen starte in de theeindustrie in 2013. 400 ha, goed voor 600 ton thee. Verdeeld door Camellia Sinensis.

Huang Zhi Xiang

Of Huangzhi Xiang. Aroma van gardenia’s of oranjebloesem. Aroma dat zich kan ontwikkelen wanneer goede dan cong oolong gemaakt wordt, hangt af van de manier waarop de thee gebakken wordt.

Hubei

Provincie in China. Ligt naast Anhui, en is veel minder bekend, maar de productie is eigenlijk groter en wie zoekt kan hier erg mooie thee vinden. In de westelijk gelegen heuvels wordt gestoomde groene thee gemaakt, één van de weinige plaatsen in China waar dit gebeurt. De naam Hubei betekent ‘gebied ten Noorden van het meer’, en dat meer is het grote Dongting meer. In het westen ligt een bergketen waar de Yangtze rivier doorheen snijdt en Hubei kent een paar enorme stuwmeren, maar het zijn de meest westelijke grensgebieden waar thee wordt gemaakt. De beste zwarte thee komt van het gebied rond Yichang en benadert de kwaliteit van latere Keemun’s. De klassiek gemaakte groene thee’s zijn grassig en sappig, en de beste komen van hooggelegen theetuinen. Er bestaat ook Lu Zhen en En Shi Lu Yu, gestoomde groene thee, uniek voor China en minder vegetaal dan hun Japanse tegenhangers. 

Hubei Brick Tea

Zeer decoratieve tegelthee uit Hubei.

Hui Ming

China, Zhejiang. Ook bekend als Jingming Huiming of Jingning Huiming naar het dorp. “Witte thee”, alhoewel het wel degelijk een groene thee is, en geen witte. Komt van de hellingen van de berg Chimu. Volgens de legende plantte de monnik Hui Ming theestruiken rond zijn tempel 1100 jaar geleden. Won in 1915 een gouden medaille in San Francisco maar de productie viel stil tijdens WOII, en werd pas terug opgestart in 1979. Oogst van april tot mei en september tot oktober. Knop en twee blaadjes. Rijke thee met floraal aroma, vaak ook met elementen als perzik of kruiden en een lange afdronk. Huiming is ook de naam van de cultivar. Zetadvies, westers: 2.5 gram op 250ml, 75-85°C, 3 à 5 minuten. De interessantste resultaten krijg je vaak met een gaiwan (meer thee op minder water en kortere trektijden, voor meer uitleg zie onder gaiwan).

Hunan

Provincie in China. De naam verwijst naar de ligging ten zuiden van het meer, en hiermee wordt het Dongting meer bedoeld. Het bekendst voor zijn Jun Shan Yin Zhen, een gele thee, zijn Wei Shan Mao Jian, een licht-rokerige groene thee, en traditionele tegelthee. Mao was afkomstig van deze provincie. Thee is hier een snel groeiende en innoverende industrie maar onder de makers van de gele thee vind men vaak oude en erg traditionele theemeesters. Minder bekend als regio, maar één van de grotere theeregio’s van China.

Jin Jian Mei, Thee met een verhaal: Thee geselecteerd door Mei Lan Hsiao, Belgium Chinese Tea Arts Centre, en ontwikkeld voor haar door een theeboer uit een nationaal park in de regio Hunan. De bemesting is organisch. Handgeplukt en met de hand gewokt. 17.8 euro voor 50 gram. 2 gr, 250ml, 45 sec, 95°C. Bijna alleen gouden tip, mooie fijne redelijk grote draadjes, heel mooi uitzicht. Roodbruin. Ergens in september: Heel apart en filigraanfijn aroma met mooi frui, een vleugje cacao ? in de mond fris, een beetje astringent, maar nogal dun eerst, dan krijgt de thee (je moet slurpen) iets heel lekkers, fascinerend eigenlijk, iets zoets en fruitigs, verslavend lekker vooral in de attaque want lang is hij niet. 5 november ’18, 6 gram op 400ml, westers, 95°C, 3 minuten. Roodbruin. Al bij het schenken stuwt er een heerlijke geur op uit de pot die heel sterk doet denken aan aardbeienconfituur, ook de losse blaadjes geuren hiernaar maar op een heel complexe, interessante en vreselijk lekkere manier. De infusie heeft een iets andere geur waarbij die confituur nog meer omvat zit in andere dingen. De mond is heel elegant, heel fijn, met alleen de allernoodzakelijkste astringentie, en een heel mooie smaak, met een medium-lange maar niet sterke afdronk 😊😊😊😊 31 december 2019, 95°C, gaiwan 100ml, 4.2 gram, 1 min. Het natte blad rook zeer aromatisch en zeer fruitig, met lychee en druiven. Kleine, lang en fijn gerolde blaadjes in zwaardvorm, uitsluitend tip. De kleur van de infusie is rood met oranje. In de geur zit mout en fruit, een beetje lijkend op niet-traditionele jin jun mei. De mond is licht en fris, met een beetje astringentie, iets peperigs en medium lengte. Tweede zetsel, 1 min 25 sec: het nat blad geurt nog steeds prachtig maar is nu iets aardser en ruwer. De infusie is nu meer een roodbruin, de kleur van mahoniehout, en de thee smaakt moutiger met meer astringentie. Derde zetsel, 2 min: terug meer fruit in het nat blad. Aangenaam in de mond, met een fris zuurtje. 😊😊😊😊

Gu Zhang Mao Jian, Lindfield: 10 euro per 100 gram. Cadeauke van Fabio, oktober 2020. 26 oktober ’20, 2min 30sec, 150ml, 3 gram, 80°C. Flauw aroma. Wat vage notigheid, alles is nogal vlak, maar net leuk genoeg om te drinken. Astringentie onder controle, notigheid is wel aardig, ronde, zelfs wat mollige thee. De afdronk is aardig maar valt bijna onmidellijk dood 😊😊(😊) 

Mao Jian Xiang pre-Qing Ming, 2019, Grand Cru, Palais des Thés. 75 euro per 100 gram. 53 gram. 6 gram, 4 minuten, 75°C, 300ml. Provincie Hunan. Bio. Xiang is een taal, ook gesproken door Mao, die in Hunan gesproken wordt. Mao Jian slaat op het uitizcht van de blaadjes. 14 april ’20, 4 gram, 200ml, 4min, 78°C: erg kleine fijne gekrulde blaadjes. Nat blad: een erg vol aroma, niet echt vegetaal, wat grassig, zacht. Strogele infusie. Erg neutrale mond, met echt op de achtergrond rijke tonen en een mooie fluwelen minerale afdronk, heel elegant, iets heel zachts notigs. Erg mooie zachte tonen die retronasaal doorkomen. Moest er even aan wennen omdat dit een thee is die fluistert en niet schreeuwt. Geen astringentie (na een zettijd van vier minuten !). Een zéér beschaafde thee. Tweede zetsel met 5 minuten, zelfde parameters: zeer notige aroma’s in de neus maar met een licht gebrande bittere zijtoon na walsen. Nat blad geurt nu wat vegetaler maar op een erg interessante manier. Iets zoeter in de mond, iets notiger, géén astringentie ! maar helaas iets minder complex en elegant. Maar zeker de moeite van het zetten en aan deze prijs mag dat ook. 😊😊😊(😊)

 

 

Huo Shan Huang Ya

Provincie Anhui. Gele thee. Mount Huo Yellow Sprout (omwille van het hoge percentage botten). Ooit werd dit beschouwd als een Gong Sha (Imperial Tribute) thee. Het is een eerder lichte gele thee, een beetje notig van smaak met lange blaadjes, en romig zoals andere gele thee’s. Het maken ervan was vergeten maar werd in de jaren 70 herontdekt. Vroeg geplukte blaadjes, meestal rond het midden van april. Eén knop en twee blaadjes, of “één vlag, één pistool” met een nog gesloten blaadje en één dat al open staat. Gele thee wordt snel gemaakt, en het productieproces duurt maar een halve dag. In China zegt men ’s morgen geoogst, ’s middags gemaakt. Kan tot drie keer toe herbruikt worden, en de Gaiwan is de meest geschikte zetmethode. Geurt vaak naar verse bamboe en kruiden maar het notige is het meest typisch. De cultivar is vaak Huoshan Morning. De beste kunnen bijzonder complex zijn. Zetadvies, westers: 2.5 gram op 250ml, 75-85°C, 4 à 5 minuten. De interessantste resultaten krijg je vaak met een gaiwan (meer thee op minder water en kortere trektijden, voor meer uitleg zie onder gaiwan). Deze thee vraagt eignelijk om meerdere keren na elkaar gezet te worden, de eerste keer 45 seconden, met telkens 15 of 30 seconden erbij, en liefst met de gaiwan.

Huo Shan Huang Ya, Twinings: 12 £ per 50 gr. Vroeg geplukte blaadjes. 1 a 2 minuten. Kan tot drie keer toe herbruikt worden. 17 maart 2018: 85°C, 80 sec. de natte blaadjes geuren naar geroosterd brood en bloemen; infusie: een heel mooi intens geel; in de neus is het eerste dat opkomt geroosterde nootjes, dan ook honing, hij zou ook moeten geuren naar orchidee, alleen weet ik niet hoe orchidee ruikt 😊, en naar kamperfoelie, en nu je het zegt…. In de mond zacht en rond, met een zoet tikje in de afdronk, en heel vaag iets geroosterds. Tweede brouwsel, 3 minuten: nog meer het geroosterd brood, en in de mond wordt hij licht bitter en overheerst het geroosterde, zonde eigenlijk; wanneer de thee wat afkoelt overheerst één bepaald aroma; lange afdronk wel; derde keer, zeer zacht in de mond, maar de smaak is wat weg, lijkt nu het meest op groene thee 😊😊😊

Huo Shan Huang Ya, Dan-Dan: 2.6 euro per 5gram. 25 maart ’18: mooie, groene, plat en recht geplooide blaadjes met een erg lekker en zoet aroma; 1^e trek, 45 seconden: infusie is lichtgeel; de natte blaadjes hebben intrigerende en complexe geur; een heerlijk complex aroma, helemaal niet grassig maar eerder floral en fruitig, met iets zoets; in de mond een opvallende notigheid, mooi zoet, geen spoor van iets gebrands; hele mooie finish, lange afdronk; heel volle, zachte en zuivere smaak met een prachtig zoet toetsje; topthee ! 2^e treksel: 60 sec: iets gelere kleur voor de infusie; het aroma is in dezelfde lijn maar meer versloten, een beetje als de geuren van een keuken in actie; in de mond iets meer structuur, maar nog even lekker (iets minder lang ?); de geur van een vroege zomerochtend…derde infusie 90 sec: geen kleurverschil, aroma en smaak worden nu vegetaler, in de mond nu umami en iets soepigs. 😊😊😊😊

 

Hwangcha

Zuid-Korea. Theesoort die nog het meest lijkt op gele thee maar dat dan ook weer niet helemaal is. Zie ook balhyocha. De thee wordt verwelkt, gerold, gestapeld en gedroogd, en is licht geoxideerd (waardoor nogal wat Koreanen hem beschouwen als een zwarte thee). 

Hyson

Historische groene thee die in de 18^de eeuw heel bekend was als exportproduct naar het Westen. Hij was toen redelijk duur was en werd hoog ingeschat. 70% van de thee die de Boston Tea Party in de haven gooide was Hyson. Het was één van de verzamelnamen voor thee en de naam zie je vaak op oude thee-caddy’s. Tegen 1800 bood Twinings de volgende groene thee aan: Twankey en Singlo als thee’s van lage kwaliteit, Imperial als medium-kwaliteit en Hyson en vooral Young Hyson als topkwaliteit. Komt oorspronkelijk uit Anhui, en bestaat meestal uit de wat oudere blaadjes, en vandaag is het een thee van lage kwaliteit. Opmerkelijk is dat de thee gestoomd wordt en niet gebakken zoals de meeste andere Chinese groene thee. Young Hyson of Lucky Dragon bestaat uit de vroegst geplukte blaadjes en wordt ‘voor de regens’ geoogst. Hij bestaat in 4 verschillende kwaliteiten. Tegen 1870 had de naam veel van zijn populariteit verloren, en vandaag ontmoet je hem nog zelden in een actueel aanbod.   

Young Hyson Lucky Dragon: ITMA tasting, februari 2019. 4 euro per 100gram, Metropolitan Tea Company, Canada. De droge blaadjes hebben een wat stoffig aroma, zijn grijsgroen met wat steeltjes en veel lichtbruine blaadjes, heel droog, met de beste blaadjes gekruld. 130ml, 1 min 30 sec, 3 gram, 80°C: diepgouden infusie, troebel. De natte blaadjes geuren naar oude thee, de infusie is geurloos. De smaak is zoet, geen astringentie, nogal vlak. Tweede zetsel, 2 minuten: beter gebalanceerd, zoet, wat vegetaal, leuke astringentie, wat zoethout in de echo. Een derde zetsel leverde zoet water op zonder structuur of smaak 😊😊

Hysson, Gorreana: de basis groene thee van Gorreana. Groen en bruin gekapt blad. 6 augustus ’20: 80°C, 2 mins, 3 gram, 200ml. Diep Goudgeel. Een wat groen aroma. Weinig speciale smaken maar rond, zacht en aangenaam.