G

Gaba Oolong

GABA of gamma-aminoboterzuur is een stof die een aantal positieve bijwerkingen heeft en die zeer populair is in het Verre Oosten. Ze zou helpen bij het ontspannen en inslapen, maar ook een rol spelen in het voorkomen van kanker, het bestrijden van stress en angsten en het verbeteren van het geheugen. Het zou ook goed zijn voor je bloeddruk en cholesterol, en sommigen zeggen dat het zelfs helpt bij schizofrenie en Parkinson. In 1987 ontdekten Japanners dat als ze hun thee lieten fermenteren (of oxyderen?) in een omgeving met veel stikstof deze hogere concentraties GABA bevatte.

 

Gaiwan

Het aanschaffen van een gaiwan of zhong is je eerste stap naar het echt appreciëren van thee, en voor sommige soorten als berg-oolongs uit Taiwan of China goed voor echt spectaculaire resultaten. Een gaiwan bestaat uit een bordje, een kommetje en een dekseltje. De kleinere hebben een inhoud van 100 à 120ml en zijn gemaakt om voor één of twee personen thee te zetten, maar er bestaan grotere die je kan gebruiken voor grotere groepen. Het aparte aan thee zetten met een gaiwan is dat je veel meer thee gebruikt voor veel minder water en heel korte trektijden (meestal begin je met 10 seconden). Een goede thee kan je dan een aantal keer achter elkaar zetten en zal telkens wat veranderen. In vergelijking met de Westerse manier van theezetten zijn de thee’s veel intenser en complexer, zeker bij de eerste zetsels. Je gebruikt ze vooral voor witte en groene thee’s. Ik zet er ook vaak oolong mee omdat de complexiteit zo mooi naar voor komt. Zwarte en pu’er thee’s zijn minder geschikt omdat ze echt heet moeten blijven tijdens het zetten. Het vereist wat oefenen en een speciale techniek om er mee te werken omdat de gaiwan heel heet is en je makkelijk je vingers kan branden omdat een gaiwan altijd in fijn porcelein is. Samen met je gaiwan set koop je ook best een al dan niet kleine theetafel, kleine witte porceleinen kopjes en een porceleinen of glazen kruikje om de thee in te gieten. Het is aangeraden om de gaiwan, het kruikje en de kopjes eerst te spoelen met heet water.

Galaboda Tea Factory

Akuressa, Sri Lanka. Regio Galle. Familiebedrijf, opgericht in 1935 door Piyasena De Silva en nog steeds in de familie. Gespecialiseerd in biologische groene thee na opleidingen in China.

Galle

Ceylon. Lager gelegen gebieden in het Zuiden van Ceylon, met de gelijknamige hoofdstad op 119km van Colombo. Gespecialiseerd in FOP en OP en eerder zachte en subtiele low-grown thee.

Gansu

Chinese provincie. Alleen de zuidelijk gelegen delen zijn goed voor thee, maar de provincie grenst aan de Zijderoute. Veel thee uit Gansu komt helemaal niet uit de provincie maar wordt hier geperst in blokken die dan de zijderoute opgaan. Op de grens met Sichuan rond Longnan wordt wat thee geteeld voor lokale consumptie maar de kwaliteit is niet groot.

Gao Shan

Taiwan. Oolong thee van theestruiken op grote hoogte. Beperkte productie. Ondermeer Li Shan, Jin Xuan, Shan Lin Xi en Ali Shan. Er wordt onderscheid gemaakt tussen Winter Gaoshan, geplukt einde oktober en Lente Gaoshan, geplukt midden juni. De thee tuinen zijn klein en de opbrengsten laag omwille van de grote hoogtes, maar de kwaliteit is hoog en de thee’s zijn erg gezocht. De grote hoogtes zorgen voor grote verschillen tussen dag- en nachttemperaturen waardoor de theeplanten verharden. Hierdoor krijgt de thee meer aroma’s, meer smaak en meer complexiteit. In het voorjaar en de zomer wisselen periodes van felle zon en nevel en mist elkaar af. Meestal worden drie blaadjes en een tip geplukt, soms ook een cluster van vier blaadjes, maar het plukken is zo goed als altijd met de hand, en het nog aanwezige steeltje is belangrijk. Het productieproces is intens en lang, en resulteert meestal in mooi opgerolde balletjes. Dit resulteert meestal in romige, wat zoete thee’s met aroma’s van bloemen en iets citrus-achtigs, maar omwille van de lage opbrengsten en het lange productieproces zijn de thee’s meestal redelijk duur.

Shan Lin Xi, 2017, Hotsoup: Taiwan. High Mountain Oolong. 40.14 euro per 100 gram. Goed tot 28 maart 2020. Thee van de Shan Lin Xi berg in Nantou, de bergachtige provincie in het midden van Taiwan. Met de hand geplukt en verwerkt in november 2017 en dus een Winter Gaoshan. Licht geoxideerd. De cultivar is Cui Yu (TTES 13). De theetuin ligt op ongeveer 1900 meter en de theeplantages liggen er sinds de jaren 70. 8 maart ’19. 99°C, 2 minuten, 3 gram, 300ml, gespoeld. De droge blaadjes hebben een snoepjes-bessengeur met een toefje room erdoor. Heel mooie opgerolde blaadjes, verschillende schakeringen van groen. De natte blaadjes geuren heel boterig en tegelijk ook bloemistentoonzaal-floraal, zijn groot en volledig met nauwelijks merkbare oxidatie, een mix van steeltjes met één, twee of drie blaadjes. Schitterend goudgele heldere kleur. De infusie geurt heel zacht en boterig, heel mooi ! Heel zachte thee, heel fris, met een klein mooi zuur citrustikje dat ook in de afdronk blijft hangen als de thee wat afkoelt. Tweede brouwsel, 2min30sec: de infusie kleurt duidelijk meer richting jade. De geur is nu complexer, nog steeds met dat boterige, maar breder en meer in elkaar vloeiend. De mond is echt lekkerder, heel complex, heel breed, en met een echt lange afdronk. Derde zetsel was wat flauw geworden, maar prachtige thee ! 😊😊😊😊

Shan Lin Xi, 2019, Hotsoup: Taiwan. High Mountain Oolong. Sample. 45.88 euro per 100 gram. Goed tot november 2021. Thee van de Shan Lin Xi berg in Nantou, de bergachtige provincie in het midden van Taiwan. Met de hand geplukt en verwerkt in oktober 2019 en dus een Winter Gaoshan. Licht geoxideerd. De cultivar is Cui Yu (TTES 13). De theetuin ligt op ongeveer 1900 meter en de theeplantages liggen er sinds de jaren 70. Strak gerolde thee in een langwerpige vorm, zoals die van een libelle. Ideaal na een zware maaltijd. 14 december 2019, 3.3 gram, 85°C, 20 sec, een keer gespoeld, 100ml, gaiwan. De natte blaadjes hebben een complexere geur dan die van 2017. Heel bleekgele infusie. Weinig smaak, een beetje menthol, wat bloemen, 20 sec is wat te kort. 80 sec: botergele infusie. Boter, brood en bloemen in de neus, maar in de mond nog altijd erg licht. Vierde zetsel, 2 min. Boterig en floraal. Niet gequoteerd want ondanks dat de thee lekker was kreeg ik hem niet echt perfect gezet. Ik vond hem klassiek gezet lekkerder dan met de gaiwan.

 

 

Gao Shan

Kan ook gewoon een aanduiding zijn voor een goede groene thee uit Fujian of Yunnan die van een wat hoger gelegen theetuin komt (of helemaal niet).

Gao Sha, Thee van Sander: 12.5 euro per 100gram. Uit Fujian. Juli 2018 als sample. 16 november ’18, 200ml, 5 minuten in de kyusu, 2.5 gram, eerst gespoeld. Mooie aangenaam geurende blaadjes. Strogele infusie. Veel gebroken blad met nogal wat steeltjes. Erg intens maar ook heel aangenaam aroma, spinazie met wat peper en room, nootjes. Erg mooi en intens mondgevoel, vol en romig, met een mooie structuur en een klein vleugje astringentie. Lekker 😊😊😊(😊). Heel goede p/k verhouding. Tweede zetsel van vier minuten ook nog steeds erg ok, iets lichter.

 

Garucha

Zuid-Korea. Eigenlijk helemaal hetzelfde als matcha en er niet van te onderscheiden.

Gedeng

Xishuangbanna, Yunnan, China. Betekent ‘lederen stijgbeugel’ of hoge grond. Anle dorp, Xiangming Town, Mengla County. Tussen Mangzhi en Yibang. 1300m hoogte. Zacht met een zoete afdronk en niet te bitter. Shibang en Xinfa zijn twee plaatsen met oude theebomen.

Gele thee

Dit is de minst bekende theesoort, afkomstig uit China waar hij goed is voor minder dan 1% van de productie. Het zou een oude en verdwenen techniek zijn die in de jaren 70 werd herontdekt, en die vooral voorkomt in Anhui en Hunan, en een paar kleine gebiedjes in Sichuan en Henan. Het is een moeilijke techniek die maar door een beperkt aantal theemeesters beheerst wordt, en het aanbod is klein. Het proces is identiek aan dat van groene thee, met uitzondering van een fase die men Men Huang noemt, en die de blaadjes geel maakt. Eerst worden de blaadjes verflenst, meestal in de zon, wat de fijnere aroma’s losmaakt. Daarna worden de blaadjes geroosterd als bij groene thee, gewoonlijk met de hand. Na het roosteren wordt het blad heel even blootgesteld aan stoom en dan opgehoopt en bedekt met papier (“sealing the yellow”) waardoor de thee begint te zweten. Alhoewel het roosteren de enzymes deactiveert zet het ophopen toch nog een lichte oxydatie in gang, en er ontwikkelt zich een romige, boterige zoetheid. Daarna wordt de thee gedroogd, een heel secuur proces, met genoeg warmte om te drogen zonder dat de zoete toetsen verdwijnen. 

Guang Xi Huang Ya: Gele thee. 10 euro per 50 gram, Hotsoup. Theesommelier cursus. Huang Ya betekent “gele scheuten”, Guang Xi is de regio, grenzend aan Vietnam, Guangnan de plaats (in het westen van de regio, aan de grens met Yunnan). Geplukt in mei 2017. 2 minuten aan 75°C. Droog: Mooi (bud and two leafs) met lange nogal grote blaadjes, niet echt geel, eerder lichtgrijs en groen, heel licht geurend naar fruit en mos. Kleur infusie: lichtgeel. Geur van groene asperges, in de mond met een vleugje noot, en een heel rond en fluwelig mondgevoel. Het nat blad is lichtgroen en een beetje gelig, en heeft een moeilijk toe te wijzen maar interessante geur. 😊😊😊

Yunnan Moonlight, Dan-Dan: Dan-Dan, 17,5 euro per 50gr. De naam verwijst naar de lichte kleur en de vorm van de blaadjes die op een maansikkel lijkt. 30 maart ’18, in een kamjove theepot: droge blaadjes zijjn groot, heel donzig behaard, lichtgrijs-wit en voelen heel vers aan. Het droge aroma is vaag gebrand, niet speciaal aantrekkelijk; na 45 seconden (6 gram aan 80°C) is het aroma heel licht, een beetje verwijzend naar groene thee maar toch anders; in de mond eveneens heel licht maar interessant, met na een paar seconden een duidelijke zoete toets aan de zijkanten van de tong, en een lange afdronk; er is iets in de smaak dat me een beetje stoort; 60 sec, tweede zet: infusie is veel donkerder geel, neigt zelfs wat naar oranje; aroma is interessant, iets grassigs, iets van gebrande boter of karamel en iets floraals (bloemkas); ook in de mond is de smaak nu veel duidelijker met iets heel aparts en een lichte astringentie; lekkerder dan de eerste zet (die ik zou durven weggieten); wanneer de thee een beetje is afgekoeld is hij heel zacht; 75 sec: infusie meer en meer oranje; de geur wordt leuker en leuker, zoeter lijkt het; in de mond nu intens, minder complex maar lekkerder (en bitterder, een beetje te voor mij, en daarom stopte ik hier), het aroma van de natte blaadjes is wel echt leuk; je moet deze proeven voor hem te kopen, hij is niet voor iedereen 😊😊

Huo Shan wild yellow tea big leaf, Dan-Dan: 11,5 euro per 50 gram. Handgemaakt van een cultivar met grote blaadjes, vroeg geplukt, meestal een knop met 3 tot 5 blaadjes. 30 maart, 80°C: na 45 seconden: de infusie is van een heel intens en redelijk donker geel, het aroma is erg geroosterd en doet denken aan geroosterde noten of pompoenzaadjes; in de mond heel origineel, zacht en erg lekker; geen grote complexiteit maar gewoonweg lekker; de afdronk is erg zoet; na 90 seconden: infusie wordt oranje-geel, richting caramel; in het aroma komt nu echt iets gebrands; de smaak blijft rond en zoet met een lange afdronk; 2 minuten: caramelkleurig: het geroosterde gaat nu naar keukengeuren, kip etc. in de mond verdwijnt het zoete en komt er wat astringentie…de thee doet denken aan gebakken Japanse hoyicha-thee 😊😊(😊)

Huo Shan Yellow Tips, Simon Lévelt: 19 mei 2018, sample. 11.90 euro per 100 gram. Two leafs and a bud. 20 mei: 2.4 gram, 250ml, 2 minuten. Droog: mooie, groene blaadjes, zachte, boterige geur met iets van bijenwas. De natte blaadjes geuren wat naar groene thee (gras), maar dan met een extra, mooi complexe laag (boter, en nog iets); in de mond iets intiems maar heel mooi complex op een erg ingetogen manier, heel mooie zachte afdronk (zetadvies was eigenlijk 5 minuten !); bijzonder lekker, de kastanje waar ze over spreken komt in de afdronk zachtjes door. Tweede zetsel (vijf minuten), het natte blad geurt veel grassiger, met duidelijker kastanje maaar minder subtiel, wel complex. De infusie is veel voller en geurt eigenlijk bijzonder lekker; ook in de mond is dit nu een duidelijke en volle lekkere thee, met een mooie lichte astringentie: zou wel eens heel lekker bij eten kunnen zijn 😊😊😊

Lahu Yellow, Siam Teas: Assamica. Monsoon Teas. Gele thee. 6.5 euro voor 25 gram. 2+1 picking. Amphoe Fang woud, Chaing Mai, Noord-Thailand. 21 mei 2020, 2 min, 75°C, 150ml, 3 gram. Nat blad: aroma met heel mooi fruit, een beetje als een licht geoxideerde 2019 wakoucha, wat tomaté. Enkle bladjes zijn onvolledig geoxideerd en nog groen. De infusie is oranjekleurig. Fruit, hooi, ergens tussen wakoucha en een first flush. Zachte, fruitige smaak. Eén van de betere gele thee’s die ik al proefde. Tweede zetsel, 60 sec, 80°C: nat blad meer puur fruit, de tomaté is weg. Leuk fruit nog. Derde zetsel, 90°C, 2 min: niet echt meer de moeite. 😊😊😊

 

 

 

Genmaicha

Japan. Een mengeling van 50% groene thee en 50% gepofte rijst. Geurt nogal overweldigend naar gepofte rijst. Leuk maar speciaal. Ook wel eens Popcorn Tea genoemd omwille van de geur en de boven drijvende gepofte rijstkorrels. Oorspronkelijk een thee voor arme mensen, want thee was duurder dan rijst en de rijst maakte de thee voedzaam en goed om tijd tussen maaltijden te overbruggen, als een goedkope snack. Hij wordt trouwens ook gebruikt in vastenperiode’s voor dezelfde reden. In Korea noemt men deze thee hyeonminokcha. Er bestaat ook een variant met matcha in Japan die matcha-iri genmaicha heet. Er zijn grote kwaliteitsverschillen, maar meestal wordt goedkope bancha gebruikt als basis. Volgens de legende ontstaan toen een bediende bij het opgieten van de thee wat rijstkorrels morste in de theepot van een samurai die daardoor in woede ontstak en de bediende ter plekke onthoofde. Toen hij zijn discussie met de andere samurai verderzette proefde hij van zijn thee en verrast door de smaak kreeg hij berouw van zijn daad en noemde de thee naar zijn bediende, Genmai.

Genmaicha Yamasaki, Metropolitan Tea Company, Canada, ITMA: 12 januari ’19, 2,5 gram, 100ml, gaiwan, 80°C. 1.8 euro per 100gram. Mengeling van Bancha (licht gele, licht bruin-groene blaadjes, redelijk breed, beetje steeltjes, geen naaldjes, met een lelijk zwart dingetje, beetje stoffig), gepofte en ongepofte rijst. De blaadjes zijn licht tot medium groen wat wijst op bancha als basismateriaal, en geuren zoet met een vegetale toets. Heldergeel. Ronde, aardige neus, met een eerder flauwe en wat zoeterige smaak. Tweede infusie, 85°C. Iets meer structuur, maar aroma volledig weg. Derde infusie, 90°C, geen aroma, geen smaak. 😊(😊)

Genmaicha Yamasaki, Metropolitan Tea Company, Canada, ITMA: 12 januari ’19, 6 gram, 100ml, gaiwan, 90°C, twee minuten. Een veel meer gestructureerd aroma met rijst en thee. Diepgele infusie. De smaak is beter gestructureerd, met een erg stevige astringentie die nogal agressief is maar de thee wel interessant maakt. Goed uitgebalanceerd, de thee profiteerde van de lange trektijd. In de mond begon eerst de rijst met een zekere notigheid, dan kwam een duidelijke vegetale toets, en de afdronk was eerder zoet. Tweede infusie, één minuut, was nog aardig, minder astringentie maar ook minder smaak, meer vegetale toetsen, minder balans. Derde zetsel was totaal overbodig. 😊😊 

Genmaicha, Shouryuuen, GJ Tea Marathon: 30 April 2022, 100°C, 30 sec, 8 gram, 150ml. Speciaal gemaakt voor de Marathon. Groter blad uit de lente-oogst gemengd met geroosterde rijst. Erg mooi droog. Heel aangename volle aroma’s, zonder overdreven roostertoetsen. In de mond veel sterkere roostertoets. Zacht en vol, maar toch niet echt mijn ding. Tweede zetsel, 1 min, sterk en met nogal veel astringentie. 😊😊😊

 

 

Georgië

In 1845 werden de eerste theestruiken aangeplant in het westen van Georgië als een experiment, met de hulp van Lao Jin Jao, een Chinese theemaker. In 1900 won een thee uit Georgië een gouden medaille in Parijs. In de tijd van de Soviet-Unie werden hier massale hoeveelheden thee aangeplant waarbij kwantiteit boven alles gold, met ruim gebruik van plukmachines en kunstmest en navenante kwaliteit. Tussen 1980 zakte de productie in, van 80.000 ha naar nog een goede 10.000 ha in 1991 toen de markt open werd gesteld voor thee van betere kwaliteit. Tegen 1994 schoot er nog nauwelijks iets van over, tot in 1996 de Duitse firma Martin Bauer terug begon aan te planten voor gebruik in blikjes ice-tea, en dit is nog steeds goed voor het leeuwendeel van de productie. Er is echter wel degelijk veel know-how aanwezig, en hoog in de bergen wordt wel degelijk uitstekende thee gemaakt, helemaal met de hand, in een stijl die ergens tussen Keemun en Nepali thee zweeft. AAA is de beste die de naam van de maker draagt, AA draagt de naam van het dorp en A de naam van de fabriek. In Tbilisi is het de gewoonte om thee te zetten in glazen decanteerkaraffen en hem te schenken in een wijnglas om beter van de aroma’s te genieten. Momenteel (2020) bedraagt de productie terug ongeveer 3000 ton en Renegade Teas is één van de kwaliteitsproducenten. Alhoewel de Russen de massaproductie van thee introduceerden in Georgië, waren het twee lokale prinsen, Mamia V Gurieli en Miha Eristavi, die als eersten thee teelden voor eigen gebruik. Melk en suiker worden zeer zelden gebruikt.

GFOP

Golden Flowery Orange Pekoe. Assam-theesoort. Orange Pekoe: volledige theeblaadjes. Golden Flowery: vroeg op het seizoen geplukte toppen.

Giddapahar Tea Garden

Kurseon Valley, rond de 1500m boven de zeespiegel. Bekend voor zijn muscatel aroma’s. 115ha, waarvan 94 aangeplant met theestruiken. Goed voor 30 ton thee per jaar. °1881, en nog steeds eigendom van de familie Shaw. 

Darjeeling Giddapahar First Flush 2020 Spring Delight EX01, Siam Teas: 31.8 euro voor 100 gram. Advent 2020, 7 december. Allereerste lentepluk (EX01) van dit domein, zeer zeldzaam en exclusief. Het Giddapahar landgoed ligt in Kurseong, op zo'n 1500 meter boven de zeespiegel en is sinds 1881 in handen van dezelfde familie. De thee's zijn bekend voor hun muscatel-toetsen, maar dat zou je hier dus niet mogen proeven want dit is de aller-allereerste lentepluk van het jaar (EX01). Wat je hier zou moeten proeven is dus fruitigheid. Om dit te bereiken wordt er zeer zorgvuldig gewerkt en een beetje tegen de traditie in. De pas geplukte blaadjes verwelken een nachtje maar worden met de hand gedraaid zodat ze niet beschadigd worden en er geen oxydatie inzet. Het maakt de blaadjes soepeler en minder bitter voor ze in roller gaan die de blaadjes vorm geeft. Hierna krijgen ze 10 minuutjes afkoeltijd en dan gaan ze in de droger. Zeer mooi nat blad met veel kleurschakeringen. 250ml, 5 gram, 92°C, 1min 30 sec: het natte blad geurt heel intrigerend, absoluut niet typisch ff, inderdaad iets fris fruitig. Goudgeel. Mooiste aroma is voor de infusie zelf met mooi zacht wit fruit. Een handvol wit fruit, nog een beetje onrijp, in een bloemenweide met lang gras. Lange afdronk. Ik ben niet zo gek op ff, maar dit is een hééééle lekkere. Zijdezacht. Tegelijk erg intens, met de ff toetsen van hooi pas secondair en het zachte fruit op de eerste lijn. Tweede zetsel, 2 min 30 sec: een beetje astringentie, maar nog altijd die prachtige fluwelen toets, en dat zeer mooie evenwicht tussen hooi en fruit. In het midden zit nu iets bijna zoets, tussen een amandel en iets van fruit, heel knap.

Glenburn Tea Estate

Teesta Valley, Darjeeling. 750ha grote plantage die uitkijkt op de oevers van de Rungeet, hoog in de Himalaya, met de Kanchenjunga bergketen op de achtergrond. Theetuinen op hoogtes tussen de 300 en de 910m boven de zeespiegel. Opgericht door een Schots bedrijf in 1859, maar later overgegaan in handen van de Indische Prakash familie uit Kalkota, nu al de vierde generatie. De First en Second Flush thee wordt op zichzelf verkocht, de Monsoon Flush gaat in Breakfast of Earl Grey blends. Er wordt ook wat witte thee, oolong en groene thee gemaakt maar in kleine hoeveelheden. www.glenburnfinetea.com

Gingia Tea Estate

Assam. Eigendom van MK Tea. 439 ha thee. Alleen orthodox. Tussen 1948 en 1960 aangeplant met zaaigoed, geen klonen. Hoge kwaliteit.

Goishicha

Japan. Gefermenteerde thee in de stijl van Chinese pu-erh. Uitsluitend gemaakt in de stad Otoyo in de prefectuur Kochi en de stad Ishizuchi-Kurocha, in de Ehime prefectuur. De thee wordt met de hand geoogst in juni op een redelijk groffe manier met lange takken, en deels van yamacha struiken. Daarna worden de blaadjes eraf gehaald en gestoomd in houten vaten met brandhout als brandstof. Die houten vaten kunnen 100 jaar meegaan en bevatten al een deel van de noodzakelijke bacteriën. De steeltjes worden dan met de hand gescheiden van de blaadjes. Het fermentatieproces heeft twee stadia, het eerste duurt een week en gebeurt aëroob door het stapelen en dan bedekken van de bladeren zodat een soort schimmel in actie schiet die de oppervlakte van de blaadjes beschadigt en klaarmaakt voor de tweede fermentatie. Die  duurt een paar weken door het toevoegen van melkzuurbacteriën (lactobacilli) en het dan samenpersen van de thee en is anaëroob. De thee is dan ook licht zuur. Wanneer hij klaar is (na 3 à 4 dagen drogen in de zon) wordt hij in blokjes gesneden die wat op go stenen lijken, en daar zou de naam vandaan komen. Een blokje bevat ongeveer 50 bladeren. Wordt ook gebruikt voor het maken van chagayu, een gerecht uit de lokale keuken, en vroeger werd hij ook gebruikt als ruilmiddel, ondermeer tegen zout. De thee wordt vaak koud gedronken en zou dan beduidend minder zuur worden.

Shikoku Goishi Cha, 2016, Hotsoup: 99.75 euro per 100 gram. Gefermenteerde thee uit Japan. Heel traditionele thee uit Japan, al 400 jaar in productie in Oftoyo in de prefectuur Kôchi, in het hart van het eiland Shikoku. Complex en heel apart productieproces waarbij de blaadjes een eerste fermentatie ondergaan door opstapeling in een ruimte waarna ze bedekt worden. Er treed nu een schimmel in werking die een fermentatieproces in gang zet. In de tweede fase worden de theeblaadjes in grote houten kuipen gegooid, besprenkeld met melkzuurbacteriën, samengeperst en opnieuw afgedekt. Nadat dit proces is uitgewerkt wordt de thee in blokjes gesneden en gedroogd op een stromat in de open lucht. De naam komt van deze fase omdat de blokjes thee nu lijken op de stenen van een go-spel. Het totale productieproces duurt bijna twee maanden. Gezet op 31 januari 2019 met vrienden, in een 150ml gaiwan, 95°C, 5 gram, 2 zettijden van telkens 10 seconden om ongeveer 300ml te hebben. Heel mooie vierkante blokjes, donkerbruin-zwart, heel lekker geurend, een beetje als kokende fruitconfituur. De infusie is helder en lichtbruin. In de neus geurt de thee naar warme rabarbertaart met crumble of een nog hete confituur, met een heel duidelijke zurige inslag die erg origineel is. Iets later kwam er nog iets anders boven dat wat leek op brett, of péérd voor de wijnliefhebbers, of zwetend paard voor de paardenliefhebbers, maar op een heel positieve manier. In de mond eveneens een wat zurige smaak, maar wel prettig, met een mooi zoet puntje. Eén van de proevers meende incontinente cavia te herkennen als aroma, maar geen van de deelnemers had hierin verdere ervaring. De thee was zo interessant dat we er een tweede zetsel op los lieten, opnieuw van twee keer 10 seconden, waarbij de blaadjs echt begonnen los te komen. In de neus kwam er nu iets zilts en zelfs iets licht rokerigs naar voor (een evolutie van dat paard?) en ook in de mond leek dat originele zuurtje omwikkeld te worden door iets rokerigs. 😊😊😊😊 Gezet en dan afgekoeld, een nacht in de ijskast, in een goed wijnglas: een interessant en aardig aroma met een toetsje vlezigheid, iets vegetaals en heel intens dat ik niet kan thuisbrengen; in de mond een mooie diepgang, geen spoor van zuurtjes (tenzij hélemaal op de achtergrond een tikje, meer een herinnering aan…) en een erg originele smaak

Goishicha, Kochi, Otoyo Goishicha Kyodo Kumiai: Global Japanese Tea Maraton, 2021. 5 februari 2022, 300ml, 1 blokje, 100°C, 5 min: roodbruine infusie. Aroma is licht-zurig, natte bladeren, pruimen, zeewier. In de mond zachten tegelijk licht zuur, eigenlijk heel leuk fris als een citroen. Geen astringentie en mooie lengte. Ook hier pruimen, zeewier. Heel speciaal. Nog een keertje of vier gezet, steeds langer en bleef erg lekker zij het minder intens. 😊😊😊😊

 

 

Golden Monkey

Yunnan of Fujian. Zwarte thee en één van de beste van China. Wordt gemaakt van de Da Bai struik, net als Bai Hai Yinzhen, en voor de oogst plukt men alleen de knop en het eerste blad, soms zelfs alleen de knop. De vroegst geoogste worden met de hand gerold, de latere machinaal maar met uitermate veel zorg. De versies zonder knop kunnen soms heel subtiel zijn. De thee geurt nogal intens floraal (rozen) en hij is heel zacht en doet soms een beetje aan chocolade denken. Zie ook Jin Jun Mei.

Gokase

Japan. Klein bergdorp in het noorden van de prefectuur Miyazaki. In de omgeving stonden veel wilde of verwilderde theestruiken en de traditionele methode hier was bakken (kama-iri cha) en niet stomen zoals elders in Japan. Na een periode waarin de staat gestoomde sencha sterk promootte begint de regio nu terug te keren naar zijn tradities en de kamairicha methode. Bergthee’s, en in de winter ligt hier sneeuw, met grote temperatuurverschillen tussen dag en nacht en vaak voorkomende dikke mist in de ochtend. De meeste theetuinen liggen op hoogtes tussen de 500 en de 800 meter. Een paar van de beste kamairicha van Japan komen uit dit dorp.

Gokase Midori Seicha

Japan. Boerderij van Yōichi Kōrogi, een kamairicha specialist. Bio sinds minstens 30 jaar. Hij won al heel wat prijzen met zijn thee, en Yoichi Korogi is er trots op dat hij nog altijd bekwaam is om hem volledig met de hand te maken, alhoewel het leeuwendeel vandaag ook bij hem geautomatiseerd is. Samen met een groep boeren, de Shinrokukai, vind hij dat deze kennis nodig is om kamairicha echt te begrijpen. Verkrijgbaar bij The Tea Crane.

Korogi Wakocha Twig Roast 2017, The Tea Crane: Yoichi Korogi. 13 dollar voor 30 gram. Takachiho, Yamanami, Native en Okumidori. Geoogst july 2017. Boerderij in Gokase. 30 augustus 2019, 150ml, 98°C, 3 gram, 2 min, kyusu. Medium bruin tot donkerbruin blad, veel twijg, ruikt naar een zeer goede topchocolade. Natte bladeren hebben een majestueuze geur, uniek en onovertroffen, uiterst complex, met kruiden, bloemen en honing die om elkaar heen draaien; ruikt naar een topwijn: een van de meest indrukwekkende geuren die ik ben tegengekomen in een zwarte thee; zeer donker nat bladmateriaal ! Een vrij donker roodbruin, beetje naar oranje zwemend, diepe gloed. Infusie ruikt goddelijk, een beetje naar zeer goede chocolade (zeezoutmelkchocolade) maar bij het ronddraaien opent zich een ongelooflijk panorama van geuren; dit ben ik tot nu toe zelden tegengekomen in een thee, alleen in enkele van de beste wijnen van de wereld. De smaak doet me denken aan een oud hotel in het Zwarte Woud met een mix van hout, gedroogde bloemen, herfstvruchten, een absolute schoonheid, zeer lang, zeer goed, mooi gestructureerd, extreem lange finish. 2de brouwsel: natte bladeren blijven zeer complex, nu iets meer houtachtig hoewel er nog genoeg fruit is; ook de infusie blijft top en zeer interessant. Hoewel de smaak minder uitbundig is, is hij nog steeds fantastisch en erg lang. Opnieuw gezet op 8 september ’20, heerlijk en nog altijd indrukwekkend. 😊😊😊😊😊

Korogi Mecha Competition Black Tea, Yutaka Tee: Gokase, Mr Korogi. 600 à 700m hoogte, yabukita, handgeplukt in mei 2017. 24 euro voor 100 gram. Zakje van 30 gram. 21 augustus 2019, 3 gram, 3 minuten, kyusu, 150ml, 98°C. Sterk versnipperd droog blad, veel groen en lichtbruin. Lichtgouden koperrode infusie. De natte bladeren geuren sterk, met een mix van bloemen en cake, echte darjeeling first flush toetsen maar minder kruidig. Ook de infusie heeft veel van dat kruidige, maar nog veel meer de koekjes en bloemen. Mooie astringentie met wat groene noten als een first flush, bloemen, amandelen, medium body. Wanneer wat afgekoeld is er een heel mooie nazinderende zachtheid bij deze excellente thee die naast een goeie Darjeeling FF kan staan. 😊😊😊(😊) 31 januari ’21, 3gram, 3 min, klassieke theepot, 98°C, 150ml. Inderdaad nog steeds vooral een kruising tussen een Darjeeling First Flush (midden en finish) en de honing-zachtheid van een wakoucha (start). Maar wel lang en interessant en leuk om drinken, mooi hoe die twee nogal uiteenlopende karaktertrekken elkaar aantrekken en terug wegduwen.

Korogi Planthopper Yabukita Wakocha, 2018, The Tea Crane: 30 gram. 4 à 5 gram, 98°C, 90 sec, 200ml. 4 infusies. Goed tot 31 maart 2021. 14 $ voor 30 gram. Gemaakt door Yoichi Korogi, een kamairicha-specialist met 30 jaar ervaring. Geoogst 22 september 2017. 40 jaar oude struiken. De theebladeren hebben een heel aparte smaak omdat ze aangevallen zijn door een kleine sprinkhaan die in de blaadjes bijt en er sap aan onttrekt. De plant verweert zich door van smaak en aroma te veranderen zodat de sprinkhaan het blad niet meer lust. 20 a groot perceel met de naam Tabako-ya op 630m hoogte en met een kruimelige, poreuze zwart lava-toplaag. Noord-zuid orientatie. Geoogst voor de tuin opnieuw bemest wordt voor volgend jaar. 28 april ’19: het droge blad is redelijk groot, mooi diepzwart en geurt wat naar hout en houtrook. Karamelbruine infusie. De natte blaadjes geuren mooi houtig en met een heel mooi fris bessenfruittoetsje. De infusie geurt licht en elegant met fruitige tonen. Heel zuivere en evenwichtige mond, wat korrelig en dik mondgevoel, heel complex met veel verschillende elementjes. Heel elegante thee ! 😊😊😊(😊)

Korogi Shuppin Yabukita Wakocha, 2017, The Tea Crane: 20 gram. 4 à 5 gram, 98°C, 90 sec, 200ml. 3 infusies. Goed tot 30 december 2020. 18.5 $ voor 20 gram. Gemaakt door Yoichi Korogi, een kamairicha-specialist met 30 jaar ervaring. Van deze thee werd maar 1kg gemaakt maar hij won verschillende prijzen. Geoogst 12 mei 2017 in Gokase, Miyazaki. “Diverse aroma; Slightly sour citrus-like scent; Fruity; Grassy undertone; Pleasant sweetness. 2nd brew: Stays strong, sweetness and sourness maintained. 19 mei 2019. Zeer complexe en interessante geur voor de droge blaadjes, klein en vaak gebroken, maar gemengd met fragmenten van groene blaadjes. De natte blaadjes geuren wat grassig, richting first flush (een beetje), maar geuren niet erg krachtig. De infusie is van een diep goudgeel met kopertonen, nog niet vaak zo gezien. De start is redelijk zurig, en de smaak twijfelt tussen fruit en takjes en gras. Geen astringentie. Tamelijk lang. Tweede zetsel, opnieuw 90 sec: geur van droog gras op een warme zomerdag. Leuk, met ook hier vooral dat grassige, zacht en rond in de mond 😊😊😊(😊)

 

 

Gokou

Japan. Ook bekend als Gokoh of Gokô. Cultivar die vooral rond Uji staat aangeplant. Gyokuro en Matcha, zeer aromatisch en in 1954 gecreëerd door het Center for Tea Experimentation in Kyoto. Traaggroeiende soort; Iets later geplukt dan Yabukita, en heel sterk reagerend op beschaduwing, met diepgroene kleuren en veel umami, en een mooi romig effect.

Gyokuro from Uji, Kyo-Tanabe “Yoneta” Goko cultivar, Thés du Japon: 13 mei 2020, handgeplukt. Inooko area, Kyo-Tanabe city, Kyoto. 5 gram, 30ml, 50°C, 120 sec. 27 dagen beschaduwd (ceiling-shelf covering). 30.18 euro per 50 gram (pre-taks). Kyo-tanabe is binnen Uji waarschijnlijk de beste regio voor top-gyokuro. Deze is handgeplukt van ongesnoeide struiken. Goko cultivar. 20 februari ’21, 30ml, 5 gram, 120sec, 50°C, in een shiboridashi; heel rijk en dense, zeer lang en extreme krachtig; in de nasmaak toetsen van witte bonen. Zeer veel umami. Tweede zetsel, 50ml, 60°C: een heel dikke en zachte thee met nog altijd veel impact en een erg lange afdronk. Er zit een heel mooie bitterheid tegen het einde aan (géén astringentie), en de afdronk is zoet. Derde zetsel, 60°C, 90 sec: zoet en zacht, en nog altijd met die leuke bittere toets erdoor geweven. Deed nu denken aan dik en pas gemaaid lente-gras, en zeker de echt heeft dat heel sterk. Vierde zetsel, 65°C, 2 mins: aangenaam maar voorbij, maar nog een erg lekkere afdronk. 😊😊😊😊

Gyokuro from Uji, Kyo-Tanabe “Dejima” Goko cultivar, Thés du Japon: 28.59 euro voor 50 gram. Inooka, Kyo-Tanabe city, Kyoto. 20 mei 2020, handgeplukt. 5 gram, 30ml, 50°C, 120 sec. 38 dagen beschaduwd (ceiling-shelf covering). Komt van een ongesnoeide shizen-shitate tuin. Met de hand geplukt. Gemaakt door mr Dejima. 21 februari 2021, 50ml, shiboridashi, 55°C, 60 sec. Erg sterk, veel umami, heel dik, heel breed uitwaaierend in de mond, met een sterke indruk achter op de tong. Heerlijk en erg complex, zeer smakelijk. Tweede zetsel, 60 sec: nog altijd erg veel umami, inderdaad richting een bouillon zeker in de geur. Zeer lekker, maar minder complex dan de Yoneta. De afdronk is al een beetje grassiger. Derde zetsel, 65°C, 120 sec: evolutie richting spinazie, en dunner nu maar met een mooie duidelijke smaak, heel recht. Zeer lekker. Wat lichte astringentie. Vierde zetsel, 70°C, 120 sec: nog altijd mooi; grassig 😊😊😊(😊)

Gyokuro from Uji-Tawara “Shimooka” Goko cultivar, Thés du Japon: Geplukt 23 mei 2020. Tachikawa, Uji-Tawara town, Tsuzuki district, Kyoto, door Mr Shimooka, één van de top gyokuro makers van Kyoto. 5 gram, 40ml, 50°C, 80-100sec. 21,18 euro voor 50 gram. 45 dagen beschaduwing. Ongesnoeid en met de hand geplukt. 27 februari 2021, 50ml, 55°C, 100 sec, shiboridashi, 5 gram. Sterke gyokuro maar met een heel aangename umami smaak die doet denken aan een bouillon maar een minder sterke dan die van mr Yoneta, vermengd met fruitigere toetsen. Zeer mondvullend en lang, mooi bittertje. Knappe afdronk. Tweede zetsel was wat vegetaler maar erg lekker en zeer zacht. Heel fluwelige en ingetogen gyokuro met een zeer mooie spanningsboog eneen prachtig bittertje. 😊😊😊😊 20 februari 2022, kyusu, 100ml, 2 mins, 50°C, 5 gram. Het natte blad heeft een heel leuk aroma dat me doet denken aan een zondagochtend, heel complex en lekker, met iets van brood maar ook de eerste geuren van de keuken waar men begint aan het maken van het middagmaal. Lekker dik, heel veel umami, fluwelig, nauwelijks bitters. Heel lekker verouderd. Tweede zetsel, 99°C, 2 sec. Veel vegetaler maar nog altijd met die maaltijd-in-aanmaak toets. 😊😊😊😊

Black Tea from Uji, Wazuka, Goko first flush, Thés du Japon, 2019: Geoogst mei 2019. Sonominoda, Wazuka town, Soraku District, Kyoto. 9.33 euro per 50 gram. Ongewone keus voor een wakoucha, goko wordt vooral gebruikt vor gyokuro. Kleine, erg mooi gevormde blaadjes, volledig, donkergrijs met wat steeltjes. De geur is een beetje vlezig maar vooral heel kruidig. Het natte blad geurt naar jam en honing, nogal straightforward maar wel leuk. Roodbruine infusie met een oranje schijn. Zoet aroma, honing en vanille. In de mond moet de thee wat vechten om boven dat onmiddellijke aroma uit te komen, maar dan erg mooie retronasale aroma’s, opnieuw zoet, gezellig, versmolten. Heel aardige thee, mooie afdronk. Echte zondagochtend thee ! Tweede zetsel grassig en kruidig, en nogal tanninerijk. 😊😊😊(😊) 31 januari 2021: nat blad heeft een rijke en complexe zondagochtend geur, heel aangenaam, mijn huis mag zo geuren. Ook de infusie geurt zoet en gezellig. In de mond erg lekker, heel versmolten, keukengeuren op zondag die door het huis trekken. Gezellige thee, met een heel mooie afdronk. Tweede zetsel, vooral specerijen, heel zacht en aangenaam. Ik geef deze thee nu 😊😊😊😊

Gokou Black tea, Azuma tea Garden, 2017, Yunomi: Harvest summer 2017 in Wazuka, Kyoto. 20 gram, 7 dollar, 31.34 euro for 100gram (excl import taxes). Geen pesticides en aangetast door de unka insectjes die het blad beschadigen en zoet maken. Natte blaadjes hebben een complexe maar ook wat eigenaardige geur, een beetje ruw. Very curious look, very red leaves, lots of stems. Koperrrode infusie, veel particles. Het aroma is een beetje vreemd, iets groens maar dan zwart. Weinig specifieks in de mond en nogal ruw, onafgewerkt lijkt het. Wel zacht, met iets dat bijna op een limonade lijkt, iets romigs ook.  17 november ’19:bevestigd.  😊😊

Waguricha, 2020: 3 gram, 150ml, 100°C. 50 gram. Gokou cultivar. Gestoomde Tamaryokucha. Eerste keer dat hij deze maakte. Via GJTea. 5 maart ’21, 4 gram, 150ml, 2 min, 75°C, kyusu. Droog blad, warm: heel rijk en rond, koekjesdeeg. Nat blad: grassig maar ook romig. Goudgeel. Heel rond aroma met umami. De smaak is zacht en rond, een beetje streng wel, met voldoende lengte maar het is niet de umami die in de lengte zet, eerder iets straks. Begint romig, eindigt wat bitter en toch wel redelijk kort. Tweede zetsel, echt leuk aroma. De smaak is zacht en start ook nu goed maar eindigt wat vreemd. Mooi zoetje.  😊😊(😊)

Matcha Koiai, Nio Teas: Shizuoka. 39 dollar voor 40 gram. Ceremonial matcha. Gokou cultivar. Sweeter and more full-bodied. Bio. Theeveld hoog in de bergen. 80°C, 1 à 1.5 gram voor 100-150ml. 19 maart 2022, 125ml, 80°C, 2 gram. Stevig, veel body, zoet. Heel mooie retronasale toetsen. Lichte maar duidelijke bitterheid. Knappe complexiteit. Erg lekker. 😊😊😊😊

 

 

Gong Cha

Of Tribute Tea. In China is de theehandel altijd al streng gecontroleerd geweest, vandaag door de Communistische Partij maar vroeger door de keizerlijke administratie. De beste thee’s moesten worden opgestuurd naar het keizerlijke hof en werden gong cha of tribute tea genoemd.

Gongfu Cha

Letterlijk vertaald als tijd voor thee of moeite voor thee. De vertaling van Gongfu is meesterschap door zelfdiscipline, en kan dus ook worden toegepast op andere dingen zoals gevechtssporten. Gongfu Cha werd meestal uitgevoerd door vrouwen en is erg bepaald door rituelen, en ontstond waarschijnlijk ergens in de vroege 18^de eeuw. Vooral in Taiwan werd het opnieuw zéér populair toen de Taiwanese theeboeren hun oolong’s begonnen te verkopen aan de groeiende middenklasse. Toch is het geen echte theeceremonie, maar gewoon een andere manier om thee te drinken zodat er ten volle van genoten kan worden. Tie Guan Yin thee, een oolong, zou de meest ideale zijn, maar het kan uiteraard met alle thee van hoge kwaliteit, alhoewel oolong de meest geschikte is. Er bestaan twee varianten: die Chaoshan in Guangdong, die iets eenvoudiger is, en die uit de Wuji bergen in Fujian, die gebruik maakt van de chahai, de kop van eerlijkheid, die ervoor zorgt dat elke deelnemer evenveel thee krijgt. Het hart van deze ceremonie is de Gaiwan waarbij kortere zettijden en hogere thee/water verhoudingen worden gebruikt dan bij de westerse manier van thee zetten. Bij het zetten van oolong met de gaiwan zijn er een aantal dingen belangrijk. Eerst en vooral heb je een theetafel nodig om het overtollige water op te vangen en kopjes, gaiwan en kannetje op te zetten zodat je niet morst op de tafel. De gaiwan en de kopjes worden eerst gespoeld met heet water uit het kannetje om ze op te warmen. Daarna worden de blaadjes in de gaiwan gelegd, en dat kan tot vijf gram zijn voor een 100ml gaiwan, een heel hoge verhouding water/thee dus. Als het water kookt worden de blaadjes een eerste keer onder water gezet en onmiddellijk afgegoten om ze te spoelen en stof en eventuele andere onreinheden weg te werken. Voor sommige oolongs is dit ook belangrijk om de gekrulde blaadjes tijd te geven om zich te beginnen ontrollen. De gaiwan wordt nu terug gevuld met water, niet tot de rand maar er een goed stuk onder, en de thee mag nu trekken (en dat kan soms erg kort zijn omwille van de hoge concentratie, 10 seconden volstaat vaak al). Ondertussen staan de kleine theekopjes terug op de theetafel, en liefst raken ze elkaar. Nadat de inhoud van de gaiwan in het kannetje is gegaan worden de kopjes uitgeschonken, liefst tegen de klok in. Deze beweging heet Gongguan xun cheng, vertaald ‘Gongguan wandelt rond de stadsmuur’, naar een beroemde generaal uit de Han-dynastie, generaal Guan Di, die altijd persoonlijk de muren checkte van een stad die hij moest verdedigen en wiens gezicht zo rood zag als de yixing theepot die hij gebruikte. Wie zeker wil zijn dat elke druppel thee uit de blaadjes is gekomen moet de gaiwan ook even schudden na het afgieten om zo ook de gouden druppels, de meest geconcentreerde, te krijgen. En wie daar erudiet bij wil overkomen kan dan Hanxin dian bing declameren, wat staat voor Han Xin telt de soldaten. Han Xin was een militair strateeg die een ingenieus systeem had ontwikkeld om te tellen hoeveel soldaten er in eender welke formatie stonden. Last but not least is gongfu meer een filosofische houding bij het theezetten en mag niet verward worden met het domweg gebruiken van de gaiwan. Het is perfect mogelijk om gongfu thee te maken met een yixing theepotje. Gongfu eist wel dat je je volledig wijdt aan het zetten van de thee en geconcentreerd alle moeite doet om hem zo perfect mogelijk te zetten, maar met zo weinig mogelijk verspilling van energie. ER bestaan trouwens drie scholen om gongfu thee te zetten: de oudste is de Chaozhou stijl, waarbij nooit meer dan drie kleine kopjes worden gebruikt en geen kannetje. Om in de drie kopjes precies dezelfde thee te krijgen is niet makkelijk en vereist veel ervaring. De Shao An stijl komt uit Fujian en is qua brouwen iets simpelder: alleen de pot krijgt een plekje op de theeboot. De theeblaadjes worden eerst uitgestald op papier en soms een beetje geroosterd. De Taiwanese stijl gebruikt een gong bei (een kannetje, ook wel bekend als de fairness cup) die ervoor zorgt dat elkeen een teeh krijgt die precies even sterk is. Soms worden ook aroma-kopjes gebruikt. De beste thee’s voor gongfu zijn Wuyi oolongs of oolongs uit het Taiwanese hooggebergte.

Gong Mei

Witte thee. Fujian. Royal Tribute Eyebrow. Twee of drie blaadjes en een knop, maar redelijk kleine knop en groot blad. Gewoonlijk een blend van verschillende cultivars (caicha). Floraal. 95 tot 100°C, maar mag ook op lagere temperatuur.

Goomtee

Darjeeling, Kurseong Valley. 300 ha. Tussen de 1000 en de 2000m hoogte. Grenst in het oosten aan Jungpana en in het westen aan Makaibari en Castleton. °1889 door Henri Lennox. Sinds 1959 in de Kejriwal familie. Mr Mahabir Prasad is de manager.

Gopaldhara Tea Estate

Darjeeling. °1881. Bestaat uit vier tuinen: Soongachi, Gopaldhara (172ha, Mirik Valley, en één van de hoogste van Darjeeling), New Glencoe en Rohini (146ha, zie ook onder Rohini). Ook witte en oolong thee. Genaamd naar zijn allereerste eigenaar, Gopal. Dhara zijn de kleine stroompjes die het terrein doorkruisen. In 1954 verkocht aan de Sona Tea Group, met Shiv Sharia als huidige eigenaar.

Gopaldhara Red Thunder Gold, Darjeeling, 2019, Hotsoup: Geplukt op 24 november 2019, Winterpluk 2019 (de website van de producer noemt het een Autumn Flush), wanneer er nachtvorst is en de plant zéér langzaam groeit. Golden Tippy Darjeeling. AV2 cultivar, en dat is redelijk ongebruikelijk omdat hij op deze grote hoogte niet vaak aangeplant wordt. Limited Edition. 50 gram, 12.95 euro. Gopaldhara estate, één van de hoogst gelegen estates van Darjeeling. Mooi droog blad met een erg aangename fruitige geur. 1 maart ’20, 3 gram, 75 sec, 88°C, 200ml. Kleur infusie tussen oranje en caramel. Erg mooie florale geur met een mooie mineraliteit. Heerlijke en complexe start in de mond, mooi warm en dik maar met een mooie strenge toets erdoorheen verweven. Knap ! Een dikke thee met veel volume, mooi rond. 2 maart ’20, 3 gram, 2min 30 sec, 88°C, 200ml. Zeer mooie infusie. Intense en mooie geur met bloemen en een mooie mineraliteit. Iets meer astringent maar nog altijd dik en rond, en complexer bij een kortere trektijd. 😊😊😊😊

 

Gorreana

Maia, São Miguel, Azoren. Gesticht in 1883 door de familie Gago de Câmara met zaden uit Brazilië. Momenteel de enige theeplantage van enige betekenis in Europa. 45 ha theetuin. 30 medewerkers. Maken elk jaar ongeveer 40 ton thee waarvan 75% lokaal geconsumeerd wordt. Geen fungicides, herbicides of pesticides, deels door de vulkanische ondergrond. Speciaal microklimaat met zeer hoge luchtvochtigheid. Oogst van april tot september. De productieapparatuur dateert nog grotendeels uit de 19^de eeuw (1840, Marshall’s) maar functioneert nog uitstekend. Ze draait op waterenergie, en dat is ook de reden waarom de plantage nog bestaat, alle andere konden niet op tegen de goedkope thee uit Afrika. Drie zwarte thee’s (Orange Pekoe, Pekoe en Broken Leaf) en één groene (Hysson). Momenteel geleid door Sara Mota en haar zuster Madalena, de zesde generatie al, sinds mr Mota onverwachts overleed aan een hartaanval.

Orange Pekoe: Gekocht bij Gorreana, januari 2020. 4.2 euro voor 100 gram. Gemaakt van het jongste blad. Aromatisch en licht. 14 februari ’20: 3 mins, 95°C, 3 gram op 250ml. heel leuke fruitige geur voor de droge blaadjes, mooie mengeling van klein blad en licht gekleurde tip. Nat blad geurt heerlijk naar steenfruit (rood en geel). Heel mooie oranjerode infusie die heerlijk fruitig geurt, erg à la Wakoucha. Ook in de mond valt die heel mooie lichte fruitige toets op, die ondersteunt wordt door iets fris en saliens (of is dit mijn inbeelding ? ). Mooie zachte mond waarin de smaak onmiddellijk openwaaiert en lang blijft hangen. Excellente thee. Verrassende complexiteit met melk. 😊😊😊😊

Pekoe: Gekocht bij Gorreana, januari 2020. 3.5 euro voor 100 gram. Voller en minder aromatisch en van het tweede blad. 15 februari ’20, 3 gram, 3 mins, 95°C, 250ml. Oranjekleurige infusie met sterk getomateerd aroma, heel aangenaam. De smaak is aangenaam en vol, lichte tannines, leuke afdronk maar minder lang dan de Orange pekoe. Erg aangename thee, ook met melk.

Broken: Gekocht bij Gorreana, januari 2020. Gemaakt met lager geplaatste blaadjes. Zacht en weinig tannines. 16 februari ’20, 3 gram, 3 minuten, 150ml, 95°C. Wat stoffig maar leuk aroma, in lijn met de vorige twee maar veel korter, maar toch een heel aangename tas. .

Hysson: Gekocht bij Gorreana, januari 2020. 4 euro voor 100 gram. Rijk aan tannines.

Moinha Preto: opgestuurd eind februari 2020. 1.14 euro per 50 gram. Resultaat van de eerste selectie en eigenlijk de allerkleinste deeltjes die doorheen de zeef vielen.

Encosta de Bruma: opgestuurd eind februari 2020. 10 euro per 100 gram. Alleen de knop en het eerste blad worden gebruikt. Geoogst eind juli begin augustus wanneer op de hoogste delen van de theetuin bijna altijd mist hangt. De omstandigheden maken de thee licht en zoet.

 

Gou Gu Nao

Groene thee uit Suichuan, Jiangxi, China. Ondergrond van verweerd graniet in de vorm van rood zand dat makkelijk afwatert, vochtig en subtropisch, heuvelachtig. Gou Gu Nao is de naam van de lokale thee die voor de eerste keer werd vernoemd in 1796, en dit betekent hondekopthee, naar de berg waar de eerste plantages op werden aangeplant. Gemiddeld op 800m hoogte. Ooit bekend als Ding Shang thee. Suichuan County zelf is dicht bebost en heuvelachtig, en had tegen 2019 19.000 ha thee-aanplant. Wordt vooral lokaal gedronken. 

Great Britain

Lang beschouwd als hét theeland bij uitstek, en ooit in zijn eentje verantwoordelijk voor de wereldhandel in thee, maar vandaag wordt nog slechts 3% van het totale verbruik uitgemaakt door bladthee, al de rest komt in theebuiltjes en is van lage kwaliteit. In 1974 gebruikt de gemiddelde Brit nog 70 gram thee per jaar, nu nog 20 gram. Toch blijft de sociale rol van thee in hedendaags Groot-Brittannië niet te onderschatten, en het is een heel traditioneel vertoon van gastvrijheid en genegenheid om iemand thee aan te bieden. Ooit was thee echter de motor van de grote koloniale mogendheid die het was: zowel de industriële revolutie als de macht van het Britse leger hebben heel veel te danken aan thee. Niet alleen leverde elke kop een stevige shot caffeïne, de gewoonte om melk en suiker toe te voegen (builders tea) maakte het ook zeer voedzaam, en doordat het water gekookt moest worden ook veilig in tijden van cholera en andere door vervuild water overgebrachte ziekten. Ondanks het overwicht van de theebuiltjes van de grote merken als PG Tips, Yorkshire of Twinings, kan je nog altijd lokale blenders vinden die hun eigen breakfast tea of earl grey maken, en het is inderdaad om ze uit te zoeken wanneer je in Engeland of Schotland bent.

Green Mark

Yunnan. Tussen de jaren 50 en 70 werden in Yunnan door Chinese staatsfabrieken een legendarische reeks theecake’s gemaakt die toen heel goedkoop waren en nu legendarisch zeldzaam en duur (zie voor meer uitleg onder Red Mark). Van midden 1950 tot midden 1960 hadden ze een groene in plaats van een rode stempel in het midden en worden daarom Green Marks genoemd. Bij thee’s waarbij de groene stempel uiteindelijk geel verkleurde spreekt men van Yellow Mark’s. De weinige bewaarde zijn zeer duur maar er bestaan ontelbare vervalsingen en kopieên.

Groene thee

Dit is de oudste theesoort en in China en Japan is dit de thee die normaal elke dag gedronken wordt. Hij is goed voor één derde van de wereldproduktie. Ooit was het ook de eerste thee die Europa bereikte, maar hij is bij ons verdrongen door zwarte thee. Het grote verschil tussen groene en zwarte thee is dat bij groene thee alles wordt gedaan om oxidatie te vermijden, en bij zwarte thee alles om hem in gang te zetten. Na de pluk worden de blaadjes bestemd voor groene thee verwelkt door ze een paar uur te laten drogen, traditioneel op bamboematten, modern een mechanisch aangedreven bamboe-trommel waar doorheen lucht wordt geblazen. Daarna worden ze verhit, meestal door ze te bakken of te stomen en de hoge temperaturen vernietigen de enzymen en vermijden oxidatie. Daardoor blijven de aroma’s en vluchtige oliëen in de blaadjes bewaard, en blijven de blaadjes groen. De techniek zorgt er ook voor dat er erg veel catechines in de thee bewaard blijven, polyfenolen die als antioxidant fungeren en een positieve invloed op de gezondheid hebben. Er zijn twee manieren om dit te bereiken: roosteren of stomen. De eerste wordt vooral in China toegepast. Net als bij zwarte thee begint het proces met het verflensen van de theeblaadjes, en bij de allerbeste gebeurt dat in de zon (dit brengt de florale geuren meer naar boven). Daarna worden de theeblaadjes geroosterd in een grote pan of kom waaronder met hout of kolen wordt gestookt, een techniek die men in China sha qing noemt. De theeblaadjes worden met de hand tegen de zijkanten geduwd om ze te verhitten en dan afgekoeld door ze weg te nemen en terug van boven uit in de pan te gooien. Door de verhitting worden de enzymes gedeactiveerd en stopt het oxidatieproces, en blijft de thee groen. Indien de blootstelling aan hitte te groot was krijgt de thee een licht gebrande smaak, indien ze te kort was oxideert hij licht en krijgt hij een gelig-gouden kleur, en beiden zijn veel voorkomende foutjes. Vandaag zijn veel van die pannen electrisch verwarmd, wat iets makkelijker werkt, en het proces is ook geindustraliseerd door grote roterende trommels te gebruiken, wat goedkoper is maar minder verfijnd. De tweede techniek wordt vooral gebruikt in Japan voor het maken van sencha. Hierbij worden de enzymes gedeactiveerd door stoom, en de duur van de blootstelling bepaalt hoe de thee gaat zijn. Bij korte blootstelling van zo’n 20 à 30 seconden krijgt men een thee die sterk en erg astringent kan zijn, met een heldere, gele kleur. Langer stomen (tot twee minuten) geeft een zachtere thee met minder aroma’s en een groenere kleur. Na het stomen of bakken worden de blaadjes gerold of gedraaid in een bepaalde vorm waardoor de celwanden breken en de aroma’s aan het oppervlak komen te zitten. Het is tijdens dit proces dat ze hun typerende vorm krijgen, naaldjes voor de meeste Japanse maar de Chinezen kennen veel verschillende vormen. Daarna worden ze gedroogd zodat ze nog slechts 3% van hun oorspronkelijke vochthalte overhouden. Daarna worden ze verkocht aan een tussenpersoon die ze dan nog sorteert volgens grootte voor ze verpakt worden, en er de nog achtergebleven steeltjes uit haalt. Groene thee wordt best snel gedronken, zes tot acht maanden na verpakken.

Gua Feng Zhai

Xishuangbanna, Yunnan. Pu’er dorp. Veel oude bomen, maar ligt tegen de grens met Laos en er wordt dus ook veel blad uit Laos gebruikt. Traditioneel sterker dan thee uit Yiwu.

Guangdong

Provincie in China. Zowel Macau als Hongkong grenzen aan deze provincie. Het is er heet en mistig, met weinig bergen, en de thee die ervandaan komt is eerder basic. Gulao of Kooloo is de uitzondering. Heel veel Chinese immigranten komen uit dit stuk van China. In deze provincie werd ook veel pu’erh gepostfermenteerd voor Hongkong en de export, en ergens in de jaren 60, 70 werd hier waarschijnlijk voor de eerste keer geëxperimenteerd met shu pu’er.

Kwantung, l’Atelier du Thé, Douai: China. Eigenlijk Guangdong, naar de provincie. Gekocht september 2017, gedronken winter 2017-18. Kleine donkerbruine blaadjes met wat tip. Nogal fruitig aroma. Nat: aardig, thee. Infusie:  Typische wat zoet-fruitige Chinese thee, met melk sterk richting Nesquick ! Eigenlijk een heel leuke ontbijtthee, fruitig maar met een goede structuur; ik kan mij indenken dat dit de smaak was van English Breakfast toen die nog vooral uit Chinese thee bestond. Geen top, maar een heel aardige second cup voor in de ochtend 😊😊(😊)

 

Guangxi

Chinese provincie in het Noorden van China aan de grens met Vietnam met een spectaculair landschap. Dit is het thuis van de jasmijnthee.

Guang Xi Jin Huang Long, 7ème Tasse: Uit Guangxi. Zwarte thee. Opgerold in bolletjes. Veel tip. 7.2 euro voor 100 gram. 20 juli ’20, 3.3 gram, 150ml, 4 min, 98°C. Roodbruine infusie. Nat blad heeft iets van gefermenteerd fruit, en in de infusie komt hetzelfde terug. Zacht en eerder timide in de mond, met een duidelijk zuurtje. Mooie afdronk, zacht en kruidig. 😊😊😊

 

Guangzhou

China. Bij ons beter bekend onder zijn oude naam, Canton. Wereldstad, waar de grootste theemarkt van China ligt, de Fang Cun markt. In 2018 werd ze nog zwaar getroffen door een overstroming, maar hier liggen in een aantal straatjes en blokken meer dan 3000 theewinkels.

Guan Zi Zai Tea Company

Ook Zhuan Zhi Zhai. Kleinschalig theebedrijf in Yi Wu. De baas is de oudere broer van de baas van de Yong Pin Hao fabriek.

Gua Zi Jin

China. Rotsthee. Betekent ‘Golden Melon Seed’, genoemd naar de vorm van het blad. Naast de vier hoofdcultivars bevat Wuyi honderden varianten die vaak maar in kleine hoeveelheden bestaan, en maar heel zelden worden geëxporteerd. Sommigen worden gebruikt in Wuyi Da Hong Pao blends.

Guiding Yunwu

Provincie Guizhou, China. Komt van de Yunwu berg in Guiding. Groene thee, laag in cafeïne. De blaadjes lijken op vishaakjes met witte donzige haartjes. Knop met twee blaadjes. Kan op verschillende momenten geplukt worden maar de beste komt zoals gewoonlijk uit de plukperiode voor het Qinming festival begin april. Een zachte thee met toetsen van honing. 

Gui Fei

Taiwan. Ook Zhuo Yan Cha. De hier gebruikte cultivar is Chin Hsin, oorspronkelijk uit Fujian op het vasteland van China, en tijdens de Japanse bezetting (1895-1945) aangeplant als meest geschikt voor het Taiwanese hoogland. Het is een traaggroeiende plant die ook tamelijk ziektegevoelig is, maar zijn thee geurt delicaat en zacht, en is heel populair voor het maken van oolong. Hij wordt ook gebruikt voor Dong Ding en Baozhong. Door zijn trage groei ontwikkeld hij in moeilijkere omstandigheden (hoogte, zeewind, kou) complexe aroma’s, en in dit geval kreeg hij nog een extra invloed te verwerken: die van de jabobiasca formosana, een kleine groene sprinkhaan. Tijdens een paar weken in het jaar begint deze te eten van de jonge blaadjes van de theestruik die hierop reageert door aroma’s te ontwikkelen die ofwel de sprinkhaan afstoot ofwel predatoren ervan aantrekt (de wetenschap is nog niet heel duidelijk hier). Wanneer de teler echter op het juiste moment oogst nemen de blaadjes die aroma’s mee en het verwelkingsproces ‘fixeert’ ze zodat ook de thee nu een aroma ontwikkelt dat doet denken aan honing en bepaalde fruitsoorten. Dit gebeurt meestal twee keer per jaar, in juni en in september. Hier spreken we van Gui Fei oolong, vertaald als de thee van de favoriete concubine. Het is een zeer lekkere thee, en bij uitstek geschikt om te spelen met temperaturen en trektijden. Hij is altijd bio vanwege het simpele feit dat elke pesticide ook de sprinkhaan zou weghouden of doden, waardoor de thee niet langer Gui Fei is. 

Gui Fei Empress Oolong, Hotsoup: 47,32 europ per 100 gram. Komt uit Jenai, Nantou in midden-Taiwan, een schilderachtig en bergachtig thee-gebied. Juli 2018: 95°C, 2 gram, 200 ml, 5 minuten. Klassiek westers  gezet. De natte blaadjes geuren ongelooflijk lekker en complex en heel zuiver. De infusie is licht bruinig, en geurt naar fruit en honing, maar een andere, lichtere honing dan bij een rode thee. Hij doet een beetje denken aan een Dancong maar is veel eleganter en zuiverder en complexer. 😊😊😊(😊) 4 augustus 2018: 80°C, 2 gram, 200ml, 3 minuten, met de Kamjove. Goudgele infusie, complex geurende natte blaadjes. De neus is eerder zoet en fruitig, met ook iets als hooi (kan ook zoet zijn). In de mond nogal bescheiden maar met een opvallende heel fruitige toets met heel helder steenfruit (perzik). Tweede zetsel, iets donkerder infusie, nu eerst geurend naar hooi dan naar fruit. In de mond straffer en zoeter, met minder duidelijk steenfruit behalve in de afdronk waar hij héél duidelijk is. 😊😊😊😊 7 oktober ’18: 90°C, 3 gram op 100ml, met de gaiwan. Gespeeld met trektijden ! Eerste zetsel, 10 seconden: bleekgeel, aroma van hooi. Fijne smaak met een snoep-zoetjes, lichte honingtoets en lentebloemen. Twee zetsel, 30 seconden: de kwaliteit van de blaadjes wordt nu duidelijker omdat ze zich ontrollen, een mengeling van groen en bruin en alles ertussen; dieper gele infusie; wat houtiger aroma, nog meer hooi; meer fruit in de mond, erg lekker met duidelijke perzik afdronk, nog altijd eerder timide maar op een heel mooie manier;  1 minuut: echte honing voor de blaadjes; meer naar oranje toe gaande infusie; perziksmaak is wat bruter geworden, nog altijd sterk in de afdronk, wat meer echte honing in de smaak; klein tikje astringentie; 45 sec: blaadjes volledig ontrold, de gedeeltelijke oxydatie is heel mooi zichtbaar; heel mooi extra zoet laagje bovenop de olong geur van de blaadjes; diepgeel; thee is dikker, minder smaak 3 mins: minder smaak nu, voor mij wat voorbij 😊😊😊😊

 

Guinomi

Japan. Kleine kop, meestal voor saké, maar ook voor gyokuro.

Guizhou

Provincie in het zuidwesten van China. Bergachtig met een vochtig subtropisch klimaat, en momenteel leidend onder droogte. Redelijk arme provincie. Thuis van de Yao en Miao minderheden. Subtropisch, vochtig en bergachtig. Snelgroeiende thee-industrie, met nu al een kleine half-miljoen ha aanplant. Ondermeer Duyun Maojian en Meijiang Cuipan. Vooral groene en zwarte thee voor binnenlands gebruik. Lipton is er onlnags begonnen met de productie van theebuiltjes voor de Chinese markt maar plant ook export met het product. In Guizhou wordt ook een gefermenteerde thee gemaakt, opnieuw vooral voor eigen gebruik.  

Gu Jingzhou

 

Gulao

Provincie Guangdong, China. Ook bekend als Kooloo. Gulao is een stad waar een groene thee wordt gemaakt die van rijke ondergrond komt in een vlak gebied, eerder van basiskwaliteit ware het niet dat hij wordt geroosterd in een grote trommel aan 300°C, wat de thee een opmerkelijke getoaste smaak geeft. In Australië wordt de thee dan gebruikt in Billy Tea blends die het brakke Billabong water moesten maskeren. Er zouden op de markt grote verschillen in kwaliteit en karakter zijn, maar de thee is erg zelden in het westen en wordt vooral gedronken in Macao en Australië.

Gunpowder

Ook bekend als Zhucha, Zhu Cha, Ping Shui Zhu, Pearltea of Parelthee. Thee die gerold werd in de vorm van compacte bolletjes die wat op buskruit lijken om langer goed te blijven. Vandaag wordt de meeste Gunpowder gerold met machines, maar de beste nog steeds met de hand (pinhead gunpowder). Vooral afkomstig van Pingshui in de provincie Zhejian. Uiterlijke kwaliteitskenmerken zijn de glans die erop duidt dat de thee redelijk vers is, en de grootte van de korrels, en des te groter ze zijn des te minder de kwaliteit (des te kleiner de korrel, des te jonger het blad). De naam zou of komen van de lichte rokerigheid die de thee vaak heeft, of van het bolletje dat in heet water “explodeert” tot een lang blad, of simpelweg van het Chinese gang pao de, dat versgezet betekend. De betere zijn licht amberkleurig en smaken een beetje toasty, minder goed gelukte geuren vaak naar tabak. Er zijn een aantal varianten: Pingshui gunpowder, de meest voorkomende en vaak verkocht als Temple of Heaven Gunpowder, Formosa gunpowder, uit Taiwan bij Keelung, met andere aroma’s en Ceylon gunpowder, groene thee van boven de 1800m boven de zeespiegel. Vaak gebruikt als basis voor muntthee.

Gunpowder: Cursus Theesommelier, 23 oktober ’17. 5.07 euro. 80°C, tweekannen-techniek, 2 minuten. Droog: grote kleurverschillen, weinig aroma; nat: veel steeltjes, bruin en groen door elkaar, rokerig aroma; kleur van de infusie is geel en onzuiver, met veel stofdeeltjes, het aroma is rokerig, de mond is rond. Niet onaangenaam maar niet echt lekker ook. Zonde van de tijd. 😊(😊)

 

Guoqing Township

China, Yunnan, Jiangcheng. 13400 bewoners. 1733 ha theetuin, met ongeveer 440 ha verwilderde theebomen (90% van de oude theebomen in Jiangcheng staan hier). Vroeger sterk gericht op export naar Vietnam maar na de Tweede Wereldoorlog weggedeemsterd, en pas recent herontdekt als bron voor gefermenteerde Puer thee. De theestruiken kwamen oorspronkelijk uit Yiwu.

Guricha

Japan. Andere naam voor tamaryokucha.

Gushu

Oude theebomen in Yunnan, vaak tussen de 300 en 600 jaar oud, alhoewel de term ook gebruikt wordt voor 100 jarigen. De blaadjes worden gebruikt voor Pu’Er. De oudste boom zou rond de 1000 jaar zijn. Ze worden verhuurd aan theeproducenten die de blaadjes laten oogsten en een eerste bewerking krijgen voor ze naar de fabrieken gaan waar er gefermenteerde thee mee zal worden gemaakt. In de verkoop wordt de term te pas en te onpas gebruikt, en soms bevat een gushu thee maar kleine hoeveelheden blad van oude bomen. Binnen de bomen maakt men ook onderscheid tussen nieuwe aanplant, wilde bomen en verwilderde bomen (arbor trees). Jong kunnen deze thee’s zeer bitter zijn en ze hebben jaren nodig om te verzachten.

Er is een verband tussen smaak en leeftijd bij planten en de theeplant is hierop geen uitzondering. Des te ouder een theeboom wordt des te complexer de smaak van de blaadjes zijn.    

Jing Mai 400 year Gushu Raw PuErh Spring 2018 - Young Gushu, Mei Leaf: 10.95 pond per 35 gram. Gong Fu 5 gram per 100ml, westers 1 gram per 100ml. Gongfu 10 sec, elke keer 3 erbij, 12 infusies, westers 120 sec, elke keer 30 sec erbij, 5 infusies Goed tot augustus 2057. 5 gram, 100ml, 90°C, 10 seconden (na spoelen). De natte blaadjes die eerder klein zijn zijn een mengeling van overwegend groen met lichtbruin, en ze geuren naar mineraliteit, iets vegetaals en iets erg zoets, heel levendig en springerig. Na een tijd ruikt het schaaltje wat naar appelcake. Goudgele infusie. De smaak is erg apart, heel jong en mineralig, met toetsen van gedroogd fruit en een best wel strakke astringentie. Behoorlijk lange afdronk. Tweede zetsel, 15 seconden: infusie is diepgeler. Voller en veel rijker aroma voor de blaadjes, bloemen, rozijnen. De infusie geurt nu veel complexer, minder hoekig maar heel volledig, warme appel maar met een mooie mineralige ondertoon. De astringentie is nog steeds erg duidelijk maar er kleven aroma’s aan. Lange levendige afdronk. 3^de zetsel, 25 seconden: blaadjes veel fruitiger, maar ook nog steeds een mooie mineraliteit. In de mond ronder, met astringentie die wat naar achter verhuist, maar stevig doorweegt in de afdronk. De bitterheid is interessant en erg apart, maar toch ook wel heel duidelijk. Eerste maal dat ik zo duidelijk een smaak kan toewijzen aan bitterheid. 8 oktober ’20, 90°C, 5 gram per 100ml. Rinsed. 10 sec nat blad nogal complex, warme steen, gedroogde abrikoos, noisette boter; mineralig, rond, fluwelig, nogal zoet, medium dik. 2^e zetsel, 15 sec: nb warmer, ronder, breder; metallic aroma infusion; heel mineralig, droge wat korrelige toets. Derde zetsel, 20 sec: meer complexe neus, dieper, iets diepern mooiste van de drie. Warme appel, met warm fruit erin, erg mooie zoete draai. Lange afdronk, veel mineraliteit ook.Er zit ook iets astringents en hards helemaal achteraan waar ik minder van hou, iets van wat te heet gezette groene thee. Ik wordt flink zenuwachtig. Vierde zetsel, 23 sec: zoet. Grassiger en vegetaler. Vijfde zetsel : idem 😊 😊 😊 (😊)

Young Gushu 2020, Mei Leaf: 15 gram (PuErh headliners packet). 10.95 £ voor 30 gram. Bang Dong Da Xue Shan dorp, vlakbij Lincang, ten NO van de West Lan Cang rivier. 200 tot 300 jaar oude bomen op 1600m hoogte.  Da Ye Zhong cultivar. Lente-oogst. Knop en drie bladeren. Zongedroogd. 5 gram per 100ml, 25 sec. 16 oktober ’20, gongfu, 99°C, 5 gram, 100ml, 25 sec: droog blad: aloe vera, appelsien en framboos-aardbei ? Nat blad: heel frisse aroma’s, citrus, bakbanaan, iets kruidigs (fenegriek blijkbaar). Infusie licht goudgeel. Geur infusie: complex, fris, heel geschakeerd, opwekkend. Smaak: zacht en dik, citrusfruit, frisse lucht, natte rots, geen spoor van astringentie. 30 sec : Nat blad duidelijker, minder frisse aroma’s, meer bakbanaan, meer van het geroosterde en kruidige. Geur: gerookte zalmsla van den Delhaize! Infusie echt goudgeel. Smaak: zacht en rond en vegetaler/jong houtiger met bittertje. 35 sec : vegetaler (kreupelhout) en veel zoeter (tipje van de tong). 😊 😊 😊 😊

Wildwood Black, Gushu Dianhong, Mei Leaf: 9.95 £ per 30 gram. Mei 2019, Fengqing Da Ye Zhong uit Fengqing in Yunnan. 100 tot 200 jaar oude bomen. 1200m hoogte. Knop en blaadjes. Gongfu 3.5 gram, 25 sec. Westers 0.6 gram per 100ml, 2 minuten. 1 oktober ’20, 3 min, 3 gram, 200ml, 98°C, kyusu. Nat blad: nogal bescheiden, wat banaan ? karamelkleurige infusie. Geur van de infusie verwijst naar assamica, zwarte thee, beetje fruit. In de mond een beetje flauw vind ik…13 oktober ’20, 3 gram, 250ml, 3mins, 99°C: er zit echt iets van fruit in de neus hier, maar de mond is echt wel erg gesloten, alleen bij echt slurpen komt de fruitigheid naar boven. Onvergelijkbaar met klassieke Chinese zwarte thee, heel fris ook, met veel Qi. Combineert inderdaad elementen van een zwarte Yunnan thee met een jonge Sheng Pu’Erh. Raar beestje. Na toevoeging van een beetje melk (op advies van mei leaf) nog vreemder, nog meer pu’er én assam naast elkaar. Ongelooflijk vreemd maar niet onaangenaam aroma: gushu sheng trekken naast assam fruit. Héél intense smaken wanneer precies de juiste hoeveelheid melk is toegevoegd. 😊😊😊(😊)

 

Guwahati

Grootste stad van Assam en Noord-Oost Indië. Thuis van de Assam Branch Indian Tea Association en het Guwahathi Tea Auction Centre (in Dispur), de grootste CTC veiling ter wereld.

Gu Yu

Deel van de Chinese lente-oogst. Lenteregens-thee, geoogst tussen 20 april en 6 mei.

Gu Zhu Zi Sun Cha

Zhejiang, China. Guzhu Zisun of Purple Bamboo Shoot. Groene thee uit de Guzhu vallei, ten zuiden van het enorme Tai meer, het grootste zoetwatermeer van China.  De onbewerkte blaadjes hebben een purperen schijn en lijken wat op bamboescheuten. Twee blaadjes en een knop. Nogal zeldzaam en er zijn veel vervalsingen op de markt. Het aroma wordt vaak vergeleken met dat van orchideeën. In 771 liet keizer Dai Zong van de Tang dynastie hier China’s eerste keizerlijke theetuin aanleggen. Tegen 785 waren er 30.000 seizoensarbeiders nodig om de thee te oogsten en maken en was de uitbuiting van de lokale bevolking die in het plukseizoen haar eigen velden moest verlaten op zijn top. In de 10^de eeuw dwong de Kleine IJstijd de keizer om zijn theetuinen te verhuizen naar Fujian.

Zi Sun Cha, 2021, Siam Teas: 33.9 euro voor 100 gram. Gu Zhu berg in Changxing, Zhejiang. Knop met één of twee blad. Purple Bamboo Shoots. Imperial Tribute Tea. Ook gekend als Gu Zhu Si Sun Cha of Chang Xin Cha. Komt van de Zhang Lin coöperatieve die op zijn theeplantage geen kunstmest of pesticides gebruikt, op de hellingen van de Gu Zhu. Oude struiken, sommige meer dan 100 jaar oud. Theetuinen zijn omringd door bomen, goed voor de biodiversiteit. Er wordt alleen geoogst in april in de vroege lente, daarna worden ze teruggesnoeid en de rest van het jaar met rust gelaten. Klassiek verwerkt tot naaldjes, volledig gemechaniseerd. 85°C. 23 mei ’21, 3 gram, 100ml, 2.5 min, 85°C. naaldvormige blaadjes, een beetje als sencha. Een erg vegetal aroma maar zacht en rond, met iets extra, dat ook terugkomt in de smaak die naast het vegetale (richting spinazie) ook iets extras heeft, dat erg apart is en wat doet denken aan gyokuro, zowel in het begin als helemaal op het einde van de afdronk, een soort umami zoetheid. Vooral het retronasale, de afdronk is heel apart. Heel zacht mondgevoel. Tweede zetsel, idem: veel vegetaler, minder umami. Intens. Derde zetsel, zoet maar met een interessante en heel andere smaak die veel minder vegetaal lijkt en waar wat zoethout in zit ? Interessante en lekkere, intense groene thee 😊😊😊(😊)

Spring High Mountain Zi Sun Cha 2022: Purple Bamboo Sprout. 36.8 euro voor 100 gram. Uit Changxing in de provincie Zhejiang in de Gu Zhu bergen. Knop met 1 à 2 blaadjes. Uit de Zhang Ling theeplantage, die ecologisch werkt en die meer dan 100 jaar oude struiken heeft (en één van de originele tribute tea plaatsen was). Geen pesticides, geen kunstmest. Omringd door bos met ondermeer oude ginkgo bomen. 1 + ½ pluk in de vroege lente, daarna worden de struiken gesnoeid en met rust gelaten tot volgend jaar (het snoeisel is de bemesting). 5 aug. 22, Oostende, 11.30 en later, winderig, wolken en opklaringen. In mijn nieuwe gaiwan, 5 gram, 25 sec, 100ml, 80°C: droog blad is heel mooi en geurt zeer complex. Nat blad geurt fris, orchidee en wat citrus ? bleekgele infusie. In de mond zacht maar ook tintelend fris, toetsen van licht gebakken paddenstoel. Mooie lange afdronk. 2^e zetsel, nat blad geurt nog complexer en breder. Iets strakker, verse pinazie, heel mooi retronasaal, mooi bittertje. 3^e zetsel, 35 sec, kruidiger (groene kruiden), iets licht mariens, iets zoets ook. Erg lekker. 😊😊😊😊

 

Gu Zu Qun Ti

Zhejiang, China. Hiermee wordt zowel Gu Zhu Zi Sun groene thee gemaakt als Zi Sun Hong Cha, een rode thee. Paars getopte blaadjes.

Gyokuro

Of Dierbare Dauw of jade dew. Japanse groene thee. Hij kan gemaakt zijn van Yabukita zoals de meeste sencha’s, maar meestal wordt hij gemaakt van er beter voor geschikte cultivars als Asahi, Okumidori, Yamakai of Saemidori. Hij werd voornamelijk rond Kyoto aangeplant. Gyokuro wordt geoogst in de prefecturen Aichi, Kyoto en Mie waar de meer zuidelijke ligging voor warmere temperaturen zorgt die nodig zijn voor deze teelttechniek. De naam betekent smaragd- of juweel-dauw en slaat op de kleur van het extract. Het is een erg exclusieve thee, de duurste Japanse.

De thee kan maar één keer per jaar worden geoogst. Een drietal weken voor de oogst, begin mei, worden de planten afgedekt met speciale matten die de plant voor 80 à 90 % afschermen van zonlicht, een procedé dat ooishita wordt genoemd. Dit onderdrukt de ontwikkeling van polyfenolen en maakt de thee minder bitter, zoeter dus, en met een hoger chlorofyl-gehalte (en dus groener), en de plant groeit trager. Na twee à drie weken beschaduwing worden alleen de zachtste, nieuwste bladeren geoogst, 30 seconden gestoomd, geperst en gedroogd en opgerold tot fijne, donkergroene naalden. Er kan maar één keer per jaar geoogst worden, daarna moet de plant herstellen, en gyokuro is dus altijd duur. Bij het kopen van gyokuro is de intensiteit van de kleur een indicatie van de kwaliteit, en het verschil met de gewone sencha van dezelfde producent moet beduidend zijn.

De oorsprong van schaduwthee gaat terug op de oudste theetuinen van Japan in Togano’o waar de schaduw van bomen zorgde voor een groot kwaliteitsverschil (zie onder Togano’o). Het verhaal gaat dat de huidige techniek in 1835 per ongeluk werd ontdekt toen een theehandelaar, Yamamoto Kahei, naar Uji kwam om de productie van tencha te bestuderen. Hij zag dat de planten werden afgedekt tegen de vorst en kwam op het idee om dit te doen met andere struiken die voor sencha bedoeld waren, met als resultaat minder tannines en meer caffeine. Hij vond ook een betere manier uit om de thee te stomen zodat de blaadjes zoeter werden en hun felgroene kleur beter behielden. De naam was eerst dan ook een merknaam van de Yamamotoyama Tea Company. De beste appellation voor deze thee zou Yamecha zijn.

Bij het zetten is de temperatuur van het water heel belangrijk en die zou nooit boven de 60°C mogen zijn. Absolute topkwaliteit wordt zelfs gezet op nog lagere temperaturen (40 à 50°C). Het is ook heel belangrijk om het juiste zachte water te gebruiken omdat Japan bekend is voor de kwaliteit van zijn bronwater. In België is Spa zeer geschikt. Tenslotte moet voor het zetten ongeveer het dubbele worden gebruikt van sencha: 1 gram per 30ml is aangeraden. Dit maakt van gyokuro behoorlijk dure thee maar je kan hem zonder probleem drie keer opnieuw zetten met dezelfde theeblaadjes. Niet roeren tijdens het trekken, en best niet drinken na het avondeten, dit is een thee waarvan je wakker blijft. 

Gyokuro, Simon Lévelt: Groene thee. Lentepluk. 60°C. 18.9 euro. 4 juli ’17: droog uitzicht: kleine fiijne naaldjes, varierend van donker- tot lichtgroen. Het droog aroma is een beetje zoet en wat melkachtig, bijna als clotted cream. Nat zijn de blaadjes mooi groen, met steeltjes en stukjes blad. Het aroma van de natte thee is lekker en zacht, doet wat denken aan gras maar ook aan zeewier, zonder dat de thee echter heel zilt is. De thee zelf is heel zacht, maar minder intens dan ik dacht (volgende keer iets meer ? ). Geen spoor van astringentie. Zeer lekker (maar vond de arake van PdT lekkerder…) 😊😊😊 Erg lekker als coldbrew. Er nu op terugkijkend toen niet goed gezet…

Gyokuro Asahi, Gourdon Négoce de Thé (nu Thé Minuscule): 39.95 euro per 100 gram, 2017. Bio. 3 juni 2018: schitterend goudgeel; het natte blad heeft een zeer aangenaam en zuiver aroma. Het aroma is zoals het moet zijn, imposant en edel, met iets boterigs; de smaak is evenwichtig en beheerst, ook hier met iets nobels en heel zuiver en breed; bijzonder lang ook  😊😊😊😊 1 november 2018, met de kyusu, 5gram op 150ml, ong 70°C, 3 minuten. Goudgeel. Een vol en intens aroma, veel umami. Ook in de mond veel umami, niet zoet, wel een heel mooie astringente -toets, mooie intensiteit, lange afdronk 😊😊😊(😊) 8 februari 2019, kyusu, ong 70°C, volle theelepel, 2 minuten: een heel mooi, elegnat en ingehouden aroma, heel fijn; in de mond een heel fijne astringentie en heel elegant, met een heel lange en evenwichtige afdronk. Anders dan drie minuten, maar zeker zo lekker, fijner 😊😊😊(😊)

Praise of Shadows, Gyokuro, Paper & Tea: 28 euro voor 20 gram, Paper & Tea uit Berlijn. Uit Kagoshima. 3 gram, 150ml, 65°C, 1 minuut. November 2018, London, ITMA training. Dik mondgevoel. Het nat blad geurt naar gekookte groenten. In de neus nogal marien, groen. Volle thee, redelijk lang. Tweede zetsel: de natte bladeren geuren wat naar omelet met een vlezige toets. De smaak is veel dieper, met een heel klein astringent tikje. 😊😊😊(😊)

Misho, Gyokuro, Jugetsudo: Bio. 20 gram. Voor september 2019. Kyoto. 60°C, 2 minuten. 26 euro. 16 maart ’19, 3 gram, 150ml, 2 minuten, 60°C. jadegroene infusie. Zeer mooi, vol aroma, met mooie spinazietoets, een klein vissig trekje. Zeer vol mondgevoel, piepklein tikje astringentie achteraan, heel dik, heel complex. Intens. Wat grassige afdronk. Heel mooie echo. 😊😊😊😊 Een tweede brouwsel was de intensiteit weliswaar kwijt, maar bleef overtuigend lekker, zelfs iets meer yummy, iets minder overweldigend. 15 april ’20, 150ml, 4 gram, 60°C, 2 min: opgewarmd blad geurt heel apart, versgesneden gras op een zomerdag maar ook aroma’s die vlezig aandoen, mooi veel umami. Het natte blad heeft dat vlezige nog meer. Goudgele infusie. Ook de infusie geurt veel meer vlezig dan grassig en heeft behoorlijk wat umami. De smaak is complex en erg mooi rond maar heeft ook een wat eigenaardig metalen trekje. Geen of nauwelijks astringentie.Er komt een wat grassig bittertje op het einde, in het begin is de smaak vooral vlezig. Lange finish. Tweede zetsel, idem: meer jadegroene infusie. Bij het natte blad kreeg de grassigheid nu de overhand, bij de infusie was de geur sterk verminderd. Veel zoetere attaque en mondgevoel, meer complexiteit leek het, en zonder die metaligheid. De afdronk verwees nu heel dudelijk naar gras, compleet zonder het vlezige. 28 februari ’21, 5 gram, 50ml, shiboridashi, 55°C, 2 mins. Zeer zacht, heel dik, een zeer aangename mix van bouillon en grassigheid, met de tweede in de hoofdrol en vooral aanwezig in de start, terwijl de bouillon het in het tweede deel meer overrneemt. Erg aangenaam bittertje. In een tweede en derde zetsel neemt de grassigheid sterk over.

Gyokuro Uji, 2018, Hotsoup: Bio. Oogst voorjaar 2018. Goed tot jul 2021. Afkomstig uit Ujitawara. Geen pesticides. Gebruik van een natuurlijke biologische kunstmest. Manier van telen heet Daichi tono kakutoh (“met veel moeite en geduld). 24.5 euro voor 50 gram. Ambient brew met Perrier, een uurtje getrokken, 3 gram, 250ml. Een héél curious maar ook zeer lekker aroma, hij doet me denken aan iets van bij de viswinkel in Oostende. Ook in de mond dat erg specifieke en curieuze element maar hier ook umami, en iets van zeewier en gerookte vis, heel intens en droog en vol rond-dwarrellende smaken. Heel bijzonder, heel lange afdronk. 3 november ’19: 4 gram, 65°C, 1 minuut, 200ml. Jadegroen. Ook hier in de neus dat eigenaardige element en duidelijk koude gebakken vis. In de mond umami en heel zacht, en vooral in het begin ook weer dat element en dan de gebakken vis. De umami zit vooral achterin. 11 maart ’20, 4 gram, 70°C, 1 min, 200ml, 60 sec: Erg zacht, pakken umami, zacht aroma met warme broodkorst en frangipane…dat vreemde element van in november is meer versmolten. De mond is dik, eerst met een heel mooie zuivere groene vegetale toets die wordt aangevuld door iets van broodkruim, een tikje vissigheid, een mooi ecomplexe finish; tweede zetsel, 90 sec: lekker, vooral groen, vegetaal, gras,bitterder, mooie afdronk nog wel. 😊😊😊(😊) 1 maart ’21, 5 gram, shiboridashi, 2 mins, 50ml, 55°C: geen echte umami, wel grassig en nogal bitter; tweede zetsel, een heel zuivere grassigheid

Premium Gyokuro Yame, Azumaya: 35 euro per 50 gram. 40°C, 3 min. Houdbaar tot juni 2020. 16 april ’20, 4 gram, 3 minuten, 40°C, 150ml, kyusu. OPgewarmd blad, ei en miso. Jadegroene infusie. Nat blad: ook hier vooral omelet, maar met een sausje erbij. In het aroma van de infusie zat nu ook iets vegetaals-grasssigs, naast de umami, maar het aroma is eerder bescheiden. De smaak is vol en rijk, geen spoor van bitter, en ook hier die heel licht gebrande omelet, ik zou zeggen met wat rijst met daar een miso-sausje op. Mooie lange afdronk, mooi zoetje. Wanneer de thee verder afkoelt komt er iets notigs (pinda). Tweede zetsel: zoet, erg lekker, iets minder duidelijk maar nog steeds die heerlijke en wat aparte smaak van miso en ei. 😊😊😊😊 1 maart ’21: omelet met umami ! bijna glutineus, vol en versmolten maar nog altijd duidelijjk dat ei. Nogal een bittere afdronk. Tweede zetsel: bitterheid komt sneller naar voor, wat meer grassige afdronk. R zit wel iets onaangenaams in deze thee.

Gyokuro Cha Musume, Nio Teas: Kagoshima. 34 dollar voor 100 gram. Umami, zoet, en wat hazelnoot. 1 min aan 60°C. Kan nog 2 à 3 maal gezet worden. Organisch. Mr Sakamoto sinds 1985. 60°C, 60 sec, 150ml, kyusus, 5 gram. 30 Aug. 20: lichtgele infusie. Nat blad en infusie vooral umami als geur. Onmiddellijk umami, dan nog iets anders (hazelnoot, kan wel). Zoet en rond, maar niet echt erg dik. Redelijke afdronk. Tweede zetsel, 20 sec: de hazelnoot valt iets meer op. Derde zetsel, heeft nog wat umami en blijft zoet. 😊😊😊

Gyokuro Sasa Hime, Nio teas: Van dezelfde mr Sakamoto in Kagoshima. 38 dollar voor 100 gram. Bio. Umami, caramel, zomergras, spinazie, hazelnoot. 2 min, 60°C. 30 sec voor 2^e tot 4^e zetsel. Saemidori, Okumidori en Yabukita. 3 september ’20, 60°C, 2 mins, 150ml, 5 gram: Droog blad: erg mooie geur, mooi uitzicht. Infusie lichtgeel. Aroma: grassig maar ook toetsen van hazelnootchocolade . Smaak: even een beetje neutraal, dan komen grassigheid, vlaagjes umami en hazelnoot samen opwellen. Heel fijneastringentie. Frisse finish. Tweede zetsel: veel zoeter, veel grassiger, minder umami, hazelnoot achterin. Leuk. Derde zetsel: grassig, nog een beetje zoet 😊😊😊(😊)

Gyokuro Cha Meijin, Nio Teas: Mr Sakamoto in Kagoshima. Bio sinds 1985. Premium Gyokuro. 38 dollar voor 50 gram. Saemidori cultivar. Heel zoet, veel umami, dense. 6 september ’20, 1 min, 60°C, 5 gram, 150ml, kyusu. Mooie rijke aroma’s voor het droge blad, erg complexe met veel umami voor het natte. Heel bleke lichtgroene infusie. Heel frisse aroma’s. Veel umami in de eerder lichte smaak die vooral in het middenstuk en het einde komt. Iets lichts rokerigs of gebakken, geroosterde hazelnoot. Dense volgens de leverancier maar vind dat eigenlijk niet. Erg mooe complexiteit, en des te meer je ervan sipt des te meer die groeit. Best wel fascinerend eigenlijk. Zeer mooie gyokuro. Tweede zetsel, 30 sec. Licht jadegroene infusie. Aroma vol umami. Zeer zoet voor de smaak, maar ook nog steeds zeer complex ! 😊😊😊😊

Gyokuro from Uji, Kyo-Tanabe “Yoneta” Goko cultivar, Thés du Japon: 13 mei 2020, handgeplukt. Inooko area, Kyo-Tanabe city, Kyoto. 5 gram, 30ml, 50°C, 120 sec. 27 dagen beschaduwd (ceiling-shelf covering). Kyo-tanabe is binnen Uji waarschijnlijk de beste regio voor top-gyokuro. Deze is handgeplukt van ongesnoeide struiken. Goko cultivar. 20 februari ’21, 30ml, 5 gram, 120sec, 50°C, in een shiboridashi; heel rijk en dense, zeer lang en extreme krachtig; in de nasmaak toetsen van witte bonen. Zeer veel umami. Tweede zetsel, 50ml, 60°C: een heel dikke en zachte thee met nog altijd veel impact en een erg lange afdronk. Er zit een heel mooie bitterheid tegen het einde aan (géén astringentie), en de afdronk is zoet. Derde zetsel, 60°C, 90 sec: zoet en zacht, en nog altijd met die leuke bittere toets erdoor geweven. Deed nu denken aan dik en pas gemaaid lente-gras, en zeker de echt heeft dat heel sterk. Vierde zetsel, 65°C, 2 mins: aangenaam maar voorbij. 😊😊😊😊

Gyokuro from Uji, Kyo-Tanabe “Dejima” Goko cultivar, Thés du Japon: 28.59 euro voor 50 gram. Inooka, Kyo-Tanabe city, Kyoto. 20 mei 2020, handgeplukt. 5 gram, 30ml, 50°C, 120 sec. 38 dagen beschaduwd (ceiling-shelf covering). Komt van een ongesnoeide shizen-shitate tuin. Met de hand geplukt. Gemaakt door mr Dejima. 21 februari 2021, 50ml, shiboridashi, 55°C, 60 sec. Erg sterk, veel umami, heel dik, heel breed uitwaaierend in de mond, met een sterke indruk achter op de tong. Heerlijk en erg complex, zeer smakelijk. Tweede zetsel, 60 sec: nog altijd erg veel umami, inderdaad richting een bouillon zeker in de geur. Zeer lekker, maar minder complex dan de Yoneta. De afdronk is al een beetje grassiger. Derde zetsel, 65°C, 120 sec: evolutie richting spinazie, en dunner nu maar met een mooie duidelijke smaak, heel recht. Zeer lekker. Wat lichte astringentie. Vierde zetsel, 70°C, 120 sec: nog altijd mooi; grassig 😊😊😊(😊)

Gyokuro from Uji-Tawara “Shimooka” Goko cultivar, Thés du Japon: Geplukt 23 mei 2020. Tachikawa, Uji-Tawara town, Tsuzuki district, Kyoto, door Mr Shimooka, één van de top gyokuro makers van Kyoto. 5 gram, 40ml, 50°C, 80-100sec. 21,18 euro voor 50 gram. 45 dagen beschaduwing. Ongesnoeid en met de hand geplukt. 27 februari 2021, 50ml, 55°C, 100 sec, shiboridashi, 5 gram. Sterke gyokuro maar met een heel aangename umami smaak die doet denken aan een bouillon maar een minder sterke dan die van mr Yoneta, vermengd met fruitigere toetsen. Zeer mondvullend en lang, mooi bittertje. Knappe afdronk. Tweede zetsel was wat vegetaler maar erg lekker en zeer zacht. Heel fluwelige en ingetogen gyokuro met een zeer mooie spanningsboog eneen prachtig bittertje. 😊😊😊😊 20 februari 2022, kyusu, 100ml, 2 mins, 50°C, 5 gram. Het natte blad heeft een heel leuk aroma dat me doet denken aan een zondagochtend, heel complex en lekker, met iets van brood maar ook de eerste geuren van de keuken waar men begint aan het maken van het middagmaal. Lekker dik, heel veel umami, fluwelig, nauwelijks bitters. Heel lekker verouderd. Tweede zetsel, 99°C, 2 sec. Veel vegetaler maar nog altijd met die maaltijd-in-aanmaak toets. 😊😊😊😊

Gyokuro from Uji, Kyo-Tanabe ‘Yamashita’ Kyo-midori cultivar, Thés du Japon: 16 mei 2020, met de hand geplukt. Fugenji gebied, Kyo-Tanabe stad (één van de beste plaatsen voor Gyokuro), Kyoto. 38.12 euro voor 30 gram. Gemaakt door Yamashita Shinki, de kleinzoon van Yamashita Toshikazu, het hoofd van de Yamashita Shinjuen theetuin. Komt uit de ‘shizen-shitate’ tuin die niet gesnoeid wordt. Met de hand geplukt, tent-beschaduwing op drie niveaus. Met de hand gerold. Bewerkt in kleine partijen van 25kg wat telkens resulteert in 4 kg thee. Gemaakt van de zeldzame kyo-midori cultivar. 36 dagen beschaduwd. 5 gram, 30ml, 50°C, 120 sec. 13 maart ’21, 5 gram, 50ml, shiboridashi, 50°C, 2 mins. Heel mooi aroma. De eerste slok is een schok zoals het hoort te zijn met heel intense smaken van umami, bouillon, en erg rond en zoet. Heel dikke consistentie, heel mondbedekkend, extreme lang. Ondanks de heel indrukwekkende kracht toch ook elegant en complex. Tweede zetsel: heel complex en fijn, en nog steeds met en superlange afdronk. Derde zetsel, 10°C warmer: heel complex, ‘groener’, maar fijn niet zwaar, mooie astringentie, erg apart achteraan. Prachtige afdronk. 😊😊😊😊(😊)

Gyokuro from Uji, Kyo-Tanabe “Yoneta” Uji-hikari cultivar, Thés du Japon: Geplukt 9 mei 2020, met de hand. Shizen-shitate theetuin. Uji-hikari cultivar. Inooka area, Kyo-Tanabe city, Kyoto. Mr Yoneta. 5 gram, 30ml, 50°C, 120sec. 34,94 euro per 50 gram. 25 dagen beschaduwing. 6 maart ’21, 5 gram, shiboridashi, 50ml, 55°C, 2 minuten. De heel dikke infusie heeft een héél speciale en erg lange finish, en in de afdronk zit citrus. Veel umami, maar heeft ook iets romigs. Zeer intens en complex. Tweede zetsel, nu echt jadegroen. Zeer mooi klein bittertje, iets vegetaler achterin. Derde zetsel, zeer lekker, bijna mijn favoriet. Bessen, veel sterker dan in het eerste zetsel, ook in de erg mooie afdronk. Heel speciaal. 😊😊😊😊

Uji-tawara Organic Gyokuro, 2020, The Tea Crane: 52.5 dollar voor 100 gram. Goko en Uji-midori cultivars. Lente 2020. Bio. Nagatani Soen boerderij. 5 gram, 60°C, 100ml, 180 seconden. 14 maart 2021, 5 gram, 50ml, shiboridashi, 120 sec, 60°C.  Droog aroma, opmerkleijk complex. Bijzondere smaak, als een medicijn, niks dan kruiden, een door een oliefilm omringd bittertje, héél complex, héél bijzonder. Tweede zetsel, 65°C: die kruidigheid is echt opmerkelijk, en heel complex, wel ook wat bitter. Zeer lang en ook die complexiteit houdt aan. Echt een handvol kruiden  (geen specerijen !), en dan lang gekauwd. Derde zetsel, 70°C: die opmerkelijke kruidigheid, als een kruidenpastille, blijft hangen. Opmerkelijke thee. Niet voor beginners. 😊😊😊(😊)

Gyokuro, Kuma-en, 2020: Proefpakket GJ Tea Marathon. 20 dagen beschaduwing. GI certificaat (en dus gemaakt volgens de 7 regels). Saemidori. Oogst 2020. 3 gram, 30ml, 2 min, 50°C. 5 december ’21, 40ml, 2 min, 3 gram, 50°C, shiboridashi: heel licht groene infusie. Nat: grassig, wat bouillon. Zoet, heel sterk, intens. Umami. Vooral vegetaal. Heel complex. Lange afdronk. Tweede zetsel, 35 sec, 70°C. heel mooi bittertje. Veel umami, nog altijd intens, zeer lekker. Dere zetsel, 80°C. Zoet, aangenaam. 😊😊😊😊