O

Obubu

Kyoto. Japanse theeproducent in Wazuka, Kyoto. °2004 door Akohiro “Akky” Kita en Yasuharu “Matsu” Matsumoto. Klein bedrijf dat ook erg bezig is met sociale inspanningen. Mooi gamma. Akky-san begon ermee toen hij nog studeerde, en hij is een eerste generatie theemaker, een rusteloos man met een groot gevoel voor humor die heel sterk is in sencha en graag experimenteert. Hij en Matsu reizen veel naar het buitenland en hebben een systeem opgezet van internships waarbij studenten van over heel de wereld kunnen kennismaken met Japanse thee en de waarden ervan verder uitdragen. Home - Kyoto Obubu Tea Farms

Kabuse Sencha, Obubu: 40 gram. Package Tea Marathon summer 2021. Geoogst in mei, 500m hoogte. JAS. 35 jaar oude yabukita. Licht gestoomd (20 seconden), twee weken beschaduwd. 7 augustus ’21, 5 gram, 70°C, 60 sec, 200ml: nat blad: vegetaal maar met iets aparts, snoep (spekken, guimauves). Infusie is geel met een jadegroene inslag. Nogal licht. Geen astringentie. Een lichte umami toets in de afdronk. 60 sec was te kort. 8 augustus ’21, 200ml, 5 gram, 75°c, kyusu, 90 sec: droog blad, warm: pakken umami, heerlijk ! Nat, hele mooie frisse vegetaliteit met een citrustoets, heel fris. Kleur tussen geel en licht jade. Vol en breed startend, licht qua body, umami in de start, met iets vegetaals er heel mooi doorheen geweven. Heel mooi bitter lijntje. Uitermate mooi mondgevoel en evolutie. Bleef zeer lekker ook wanneer afgekoeld. Tweede zetsel, 2 min, 85°C: zacht, zoeter en erg lekker. Mooie afdronk. 😊😊😊😊

Gold Hojicha, Obubu: Theetijd, 10 euro per 100gram. Gemaakt met in mei geplukte sencha uit Wazuka. 80-85°C. Heel zachte hojicha van een wonderlijke complexiteit. Geproefd bij een stukje Oud Brugge en de thee maakte de kaas veel complexer, maar werkte in beide richtingen: ook de thee werd complexer en voller en duidelijker. 😊😊😊(😊)

Kyoto Obubu Tea Farms Pine Needle Matsuha-no-Wakoucha 2018: Theetuin in Wazuka bij Kyoto. Yabukita, en gemaakt als wakoucha maar gerold als sencha en dus een heel originele vorm voor wakoucha. Geoogst in juli. 8 juni ’19, 3 gram, 300ml, 3 minuten, 95°C. De natte blaadjes combineren de aroma’s van fruit en bloemen, de infusie is koperkleurig, mooi, helder en schitterend. In de mond helder, met een heel mooie achterliggende toon (de maker zegt molasse) die ik moeilijk kan plaatsen en hints van zwarte chocolade. Mooie complexiteit. Mooie densiteit, compleet, een beetje korrelig maar ook elegant en licht qua body. Erg mooie fraîcheur, echt opmerkelijk.  Tweede zetsel is lichter en korter maar erg lekker en met een vederlichte maar lange afdronk 😊😊😊😊

Hoji Wakoucha, Obubu: Roasted black tea. 30 gram. Seed-grown yabukita. 90-100°C, 5 min, 5 gram, 200ml. Juni oogst, unshaded. 10 augustus ’21, 100°C, kyusu, 3 gram, 150ml, 3 mins. Droog: beetje verrast door het droge licht citrusachtige aroma en het uitzicht, grote stukken blad in alle schakeringen van bruin. Opgewarmd zeer aangename geur, opmerkelijk fris en fruitig, meer kou dan hoji. Kleur: goud met bruine inslag. Nat blad: verrukkelijk ! zoet, fruitig, origineel, noch hojicha noch wakoucha, iets tussenin: heel mooi aroma. Confituur, maar van wat ? Duidelijk aanwezig zoetje, boventoon die fruitig is maar ook wat kruidig zoals een tabak, tussen de lijnen door iets van hojicha roostertonen.  Zoetje blijft ook echt hangen. Hééél lekker. Mooie lange en constante afdronk. Héééérlijke thee.  😊😊😊😊 Tijdens een nieuwe sessie midden september gemerkt dat ook een heerlijke thee is voor in de nazomer, met die mengeling van dat rijpe fruit en die roostertonen. Echt heel mooie complexiteit en intensiteit, met dat echt leuke zuurtje dat alles heerlijk fris houdt.

Obuku-cha

Japan. Een seizoensthee die men serveert met Nieuwjaar. Ondanks de naam bevat hij geen echte thee, wel een mengeling van umeboshi, opgelegde pruimen, en kombu, een zeegroente. De gewoonte is vooral populair rond Kyoto. Bestaat ook als een top-genmaicha met sencha of als een super-matcha, maar wordt altijd alleen maar verkocht rond Nieuwjaar.

Ocha no Kajihara

Japan. Ashikita town in Tsuge, in het zuiden van de prefectuur Kumamoto. Theeboerderij met 2ha in de bergen rond Ashikita en in Ono onsen, op 200 à 300m hoogte. Oogst met een handgevoerde oogstmachine. °1950’s. Grote temperatuurverschillen door de hoogte. Veel mist. Gespecialiseerd in kamairicha en de zijne is heel origineel. Volgde opleidingen in Taiwan en China om zijn kamairicha techniek nog te verbeteren. Struiken tussen de 2 en de 70 jaar oud, en nog met ongeveer 0,2 ha yamacha (wilde struiken). °1955, en nu de derde generatie met Toshihiro Kajihara, met meer dan 30 jaar ervaring. Maakt ook oolong en wakoucha. Het grootste deel van de productie wordt in Ashikita zelf geconsumeerd en hij is zo klein dat hij geen groothandelaar nodig heeft, hij doet de hele verkoop zelf. Zijn Yamacha wordt met de hand geplukt door vrijwilligers en vrienden. In 2020 verloor hij een deel van zijn theestruiken door een grondverschuiving. Verkrijgbaar bij The Tea Crane.

Kumamoto Dansho Kamairicha, 2020, The Tea Crane: Native. 40 gram. 200ml, 90°C, 4 à 5 gram, 40 sec. Ocha No Kajihara Tsuge Tea, Ashikita, Kumamoto. 80 year old native seed-grown cultivar. May 2020. Toshihiro Kajihara is de maker, hij is de derde generatie. 15 dollar voor 40 gram. 28 mei 2021, 40 sec, glazen pitcher, 90°C, 150ml, 4 gram. Nat blad: verrassend complex, vegetaliteit en mineraliteit door elkaar, als frisse buitenlucht. Goudgele kleur en dezelfde complexiteit in de aroma’s. Volle thee met een redelijk strak einde. Lange afdronk. Heel bijzonder bij Goudse kaas en brood. Ook een tweede zetsel aan 50 sec was erg mooi, met aroma’s als een zomernamiddag op het platteland, en in de mond een mengeling van kruiden en planten aan de kant van de weg. Mooi en origineel. 😊😊😊😊

Summer Harvest Koshun Wakocha, 2020, The Tea Crane: 40 gram. 14.5 dollar voor 40 gram. Kumamoto, Kyushu. Zomer 2020. Toshihiro Kajihara. 28 mei 2021, 3 minuten, 150ml, 4 gram, 100°C. In een nieuwe kleine kyusu voor aan zee. Droog warm blad, erg neutraal. Het natte blad levert fruit maar wat weggedoken en ook wat hard. Amberkleurig. Fruitig maar niet erg expressief en wat bitter. 😊😊😊.

Black Tea from Ashikita Benifuki first flush, 2019, Thés du Japon: 10.59 euro voor 50gram. Geplukt 27 april 2019. Zonder pesticides. Gemaakt door Toshihiro Kajihara van de Ocha no Kajihara teafarm in Tsuge in Ashikita dorp in Kumamoto. 2ha grote theeaanplant in de bergen en in Ono Onsen, op 200 to 300m hoogte. Zijn grootvader begon de boerderij in 1955, Toshihiro is nu de derde generatie en begon thee te maken wanneer hij 20 was (hij is nu bijna 60).  Hij is eigenlijk een kamairicha talent maar leerde hoe zwarte thee te maken van een specialist uit Taiwan. 5 April 2020, 3 gram, 3 min, 98°C, 150ml: nat blad: een complex en fruitig aroma, specerijen. Infusie: oranjekleurig. Erg mooie wakoucha neus, met fruit en een vleug vanille. In de mond een heel fijne astringentie achteraan en terugkomend in de afdronk; fijn fruit, vooral abrikoos. Mooie ronde mond. Vooral in de afdronk komt er mooi fruit en opnieuw vanille. Eigenlijk een zeer bescheiden thee, met en astringentie die wat afschrikt, maar één die alles goed maakt met een magnifieke afdronk. Tweede zetsel, idem: zachter dan het eerste, timide-beschaafd, minder astringent. Erg aangenaam. 😊😊😊😊

Black Tea from Ashikita Zairai first flush, Thés du Japon, 2019:  Geoogst 3 mei 2019.  . Gemaakt door Toshihiro Kajihara van de Ocha no Kajihara teafarm in Tsuge in Ashikita dorp in Kumamoto. 2ha grote theeaanplant in de bergen en in Ono Onsen, op 200 to 300m hoogte. Zijn grootvader begon de boerderij in 1955, Toshihiro is nu de derde generatie en begon thee te maken wanneer hij 20 was (hij is nu bijna 60).  Hij is eigenlijk een kamairicha talent maar meerde hoe zwarte thee te maken van een specialist uit Taiwan. 9.8 euro per 50 gram. Geen pesticides. 5 september ’19, 150ml, 98°C, 3 gram, 2 mins. Het droge blad is lang, donkerbruin en volledig: erg mooi materiaal. Een heel ernstig aroma voor het natte blad, hout, fruit, honing, lang, smal en ellyptisch van vorm. De infusie kleurt helder en een naar oranje overhellend karamelbruin. Diepe, zoete geur, met een onmiddellijk opwellende complexiteit wanneer men walst, wanneer toetsen van gras en kruiden worden toegevoegd. Niet veel body, en minder zoet dan de neus deed vermoeden. Een toets van first flush frisheid (gras). Erg mooie zoete finish, vol specerijen  en honing, een kruidige toets in de finish. Geen astringentie. 😊😊😊(😊) 12 september ’20, 3.2 gram, 150ml, kyusu, 98°C, 3 min: echt opvallend complex voor het natte blad. Ook de geur bevestigd volledig, qua smaak lijkt de thee wat intensiteit verloren te hebben voral in de finish (en het blad was erg droog geworden).

Black Tea from Ashikita Zairai first flush, 2020, Thés du Japon:  Geplukt 8 mei 2020. Toshihiro Kajihara, Tsuge, Ashikita Municipality, Kumamoto prefectuur. 3 gram, 150ml, 100°C, 4 min. 9.8 euro. Geen pesticides. 6 juli 2021, 3 gram, 150ml, 3 mins, 100°C, kleine kyusu. Eigenlijk vooral een kamairicha specialist met nogal wat zairai aanplant, maar de laatste jaren maakt hij ook wakocha. Natte blad is redelijk groot, volledig en bijna ongeschonden, en geurt zoet, naar koekjes, met een mooie kruidige toets. In de mond is hij heel zacht, heel evenwichtig, met een mooie versmolten complexiteit. Gedronken terwijl Toshihiro geinterviewd werd tijdens de GJTea Maraton. 😊😊😊😊

Kamairicha, 2021, GJ Tea Marathon:  Geen beschaduwing. Blend van Zairai, Yabukita en Oku Yutaka. 4 gram, 150ml, 1 min, 80°C. Droog warm blad: brood. Nat: een heel speciale set van aroma’s: vegetaliteit maar ook veel fraîcheur, erg rond, eerder ongewoon voor een kamairicha. Heldergele infusie. Ronde smaak, erg versmolten, erg rond. De afdronk is zo rond en fluwelig dat hij bijna niet opvalt. Volgens hem is dat omdat hij wokt maar met veel vocht zodat hij tegelijk ook een beetje stoomt. Zoet maar met mooi bittertje. Tweede zetsel, 15 sec: echt opmerkelijke geur voor het natte blad, veel frisser of mineraliger dan een andere kamairicha. Een zachte, zoete en erg originele kamairicha. 😊😊😊😊

Kumamoto native Kamairicha Densho, 2022, The Tea Crane: Ashikita, Kumamoto. Oogst mei 2022. 80 jaar oude stokken, niet gekloond. Toshihiro Kajihara is de boer. Ocha na Kajihara Tsuge boerderij. Tengetsu theetuin op 150m hooge, zand. Veel mist. 200ml, 90°C, 4à5 gram, 40 sec. 25 maart ’23, 5 gram, 40 sec, 90°C, 200ml. Mooi materiaal, met een mooie vegetale geur. Nat blad, heel vegetaal maar met een bijgeur van koekjes (door het bakken in een wok). Heldergele infusie die al snel troebel en licht jadegroen werd. Licht zoet, geen bitters, umami in de afdronk (waar ook een heel lichte astringentie in rondhangt). Wat mineralig. Tweede zetsel is zoet en aangenaam. Leuke thee. 😊😊😊(😊)

Ogura Tea Garden

Ashigara, Kanagawa. Yuki en Junko Ogura zijn oorspronkelijk uit Tokyo en kwamen tien jaar geleden naar Odawara om dichter bij de natuur te staan en met thee bezig te zijn. Ze leren van andere boeren in Ashigara. Geen pesticides. Joshunen is de merknaam. Yuki werkte voorheen als een resigids voor trips naar theegebieden als Assam en Darjeeling.

Oku-hikari

Japan. Cultivar die populair is in Shizuoka. Kruising tussen Yabukita en Cy225, een Chinese cultivar uit Hubei.

Okukuji Chagyo Kumiai

Japan, Daigo, prefectuur Ibaraki, in één van de weinige bergachtige delen van de prefectuur. Thee-coöperatieve met 35 leden. °1966 toen een groep bedrijfjes samengingen. 29ha, conventioneel en organisch. Er wordt geoogst met handgevoerde oogstmachines omdat het hier zo steil is. De fabriek wordt gedeeld door de leden. Meestal wordt er 70 à 90 seconden gestoomd, wat langer dan normaal (bergthee met dikker blad). Shinobu Fujita is de president sinds 2017, derde generatie theemaker in zijn eigen boerderij van 2.5, Yamatanie. Sencha en Hojicha. Dit is één van de meest noordelijke plaatsen om nog groene thee te maken, hierna begint het appelgebied in Japan.

Sencha, Okukuji Chagyo Kumiai: Yabukita. Geoogst rond 10 mei, geen beschaduwing, tamelijk intens gestoomd. 5.5 gram, 50 sec, 200ml, 80°C. Gele infusie. Eerder vegetaal aroma. De smaak is licht en grassig, vegetaal ook, met een mooi volume en een lichte astringentie, en umami maar alleen wanneer de thee wat afkoelt. Tweede zetsel, 100°C, 10 sec: iets fruitiger in de neus, astringenter in de mond. 😊😊😊

Okumidori

Japanse thee-cultivar. Zoete, fruitige variant die men herkent aan zijn citrus-tonen in het aroma. Heel rond, en heel groen, en weinig astringentie. De blaadjes zijn wat ronder, en worden 8 dagen later geplukt dan de Yabukita variant. Het is één van de laatst geoogste theesoorten. De plant is dan ook goed op plaatsen met risico op late nachtvorst. In 1972 geregistreerd als cultivar #32, en een kruising tussen Yabukita en Shizuoka Zairai #16. Meestal voor sencha, maar soms ook voor matcha. Vaak geblend met Yabukita.

Henta Okumidori, Nio Teas: Okumidori cultivar. Kirishima. 33 dollar voor 100gram. Mr Henta. Licht gestoomde asamushi, 7 dagen beschaduwd voor de oogst. 230 m boven zeeniveau en een mix van eerste en tweede oogst. Fruity, strawberry, mango and papaya. 6 September 2020, 150ml, 5 gram, 60 sec, 75°C. Mooi aroma voor het natte blad. Jadegroene infusie. Erg fruitige aroma’s. Aardbei en mango. Dikke thee. Heel rond en fruitig, zo goed als geen astringentie. Tweede zetsel: opnieuw fruitig, maar met iets meer umami. Lekker en zacht. Derde zetsel: nu op zijn grassigst. 😊😊😊(😊)

Matcha Washimine, Nio teas: Okumidori cultivar. Kyoto. Mr Nakai. Bio. Smooth and creamy. Great for koicha. 1 – 1.5 gram voor 150ml, 80°C. 45 dollar voor 40 gram. 6 September 2020, 100ml, 2 gram, 80°C. Mooie lichtgroene kleur. Wat eigenaardige aroma ? Volle, ronde smaak, romig, met een heel speciale smaak, in het midden wat gebakken vis, maar complexer dan alleen dit, met een duidelijke en zeer interessante smaakevolutie, erg complex, en een zeer lange afdronk. Bijzondere kwaliteit. Heel speciaal. 😊😊😊😊

Fukamushicha, Orita-en:  Global Japanese Tea Maraton 2021. Okumidori cultivar. 120 à 180 seconden gestoomd. Bio, onbeschaduwd want hij vindt beschaduwing te veel een mode en hij is een traditionalist op dit vlak. 2 oktober ’21. Droog blad: je kan zien dat dit stevig gestoomd is, mooie complexe en frisse geur. Droog blad, warm: notig, gebrande granen. 160ml, 4.5 gram, 2 min 30 sec, kyusu, 70°C. Heel vol en rijk aroma, niet echt vegetaal, eerder romig en wat geroosterd. Jadegroen. In de mond fijner dan in de neus, zeer beschaafd maar toch stevig, klein maar fijn bittertje. De smaak is een beetje ingehouden maar heel strak en duidelijk, maar niet extravert. Een thee om bij te eten volgens de maker. Tweede zetsel, zelfde parameters maar 30 seconden: minder notig. Diep groen nu, bijna matcha. Meer opvallend zoetje geflankeerd door een zeer mooi bittertje. Orita san raadt hier een stukje cake bij aan. Zeer lekker. 😊😊😊😊

Matcha, Orita-en: Global Japanese Tea Maraton 2021. Okumidori, twee à drie weken beschaduwd, met zilveren doeken die 80% van het zonlicht tegenhouden. 180 tot 200 sec gestoomd. 2 oktober ’21: 2 gram, 60ml, 70°C. Mooi schuim, fel lichtgroen. Heel afgeronde bittere toets die lang blijft hangen. Doet wat denken aan zwarte chocolade met hoog cacao gehalte. Wat bitterder dan veel andere matcha door de hoge percentages catechines die typisch zijn voor Kagoshima. 😊😊😊

Okuyutaka

Japan. Oku-Yutaka. Cultivar uit zaden van de Yutakamidori en Chahon-F1NN8, ontstaan in het Onderzoeksinstituut van Shizuoka. Geregistreerd in 1983 als N°34. Vooral voor sencha. Eerder een late cultivar, 6 dagen na Yabukita. Goede productiviteit. Verfijndere smaken dan Yabukita, en vaak meer intense, rijke umami-aroma’s. Kan goed tegen de koude. Geen makkelijke cultivar voor grote geautomatiseerde bedrijven. 

Ômi Cha

Japan. Benaming voor thee uit de prefectuur Shiga.

Oolong

China en Taiwan. Goed voor 10% van alle thee in China geproduceerd. Ligt tussen groene en zwarte thee in omdat de blaadjes niet volledig geoxideerd zijn (tussen de 10 en 75%). De term betekent “Zwarte Draak” omdat sommige blaadjes in heet water de vorm van een drakenstaart krijgen. Wordt vooral gemaakt in de Chinese provincie Fujian, het meest in de Wuyi bergen, waar het ontstond, en op de hellingen van Taiwan (Formosa Oolong) waar 50% van de totale productie vandaan komt. Lente- en herfst-oogsten zijn de beste in China, in Taiwan is de winter-oogst de beste. De blaadjes zijn vaak groter dan die van andere thee’s, en er is hier geen sprake van een knop en twee blaadjes, maar meestal worden volledige en aparte blaadjes gebruikt. De pluk is in China bijna altijd met de hand. Het maken van oolong is moeilijk en vereist concentratie en een grote beheersing van de techniek, wat zich vertaald in de hoge prijzen, maar goede oolong’s kunnen heel complex en lekker zijn. Men begint met de vers geplukte theeblaadjes een uurtje te laten verflensen in de zon, waardoor een eerste vorm van oxidatie in gang wordt gezet. Hierbij mag de zon niet té fel zijn, anders treedt zonnebrand op. Ze zijn klaar wanneer zacht aanvoelen, hun glans verloren hebben en een beetje beginnen te verrimpelen. Daarna verhuizen de blaadjes naar binnen waar ze verflenzen op matten of in de conventionele trog. Na een uurtje of acht komen de stevig ruikende florale geuren vrij die aanduiden dat de blaadjes klaar zijn voor de volgende stap. Hierna worden de blaadjes in een grote rieten mand gedaan die rond word gedraaid, waardoor de uiteinden van de blaadjes gekneusd worden en beginnen te oxideren, terwijl het midden van het blaadje min of meer ongeschonden blijft. Da Hong Pao wordt tot zeven maal zo bewerkt, en tussen een passage in de draaiende mand in worden de blaadjes op rekken gelegd om zachtjes te oxideren. De theemeester moet met zijn neus bepalen hoe lang de pauzes moeten zijn. Daarna worden de blaadjes op relatief lage temperaturen geroosterd om vocht te verdrijven en het oxidatieproces in de hand te houden, samengedrukt en opnieuw geroosterd. Daarna worden ze gerold en verpakt als maocha en zo opgestuurd naar de theehandelaren die de thee dan aanpassen aan hun behoeftes. Het oudste type komt uit het noorden van Fujian en wordt striped oolong genoemd. De lange gedraaide blaadjes zijn in de lengte gerold en zijn meestel redelijk zwaar geoxideerd. Bij een ball oolong, meer typisch voor het zuiden van Fujian, worden de blaadjes in een bal gerold, en dan terug geroosterd, een proces dat zich tot 32 keer herhaald. Ze kunnen (en moeten) vaker gezet worden omdat de balletjes tijd nodig hebben om te ontrollen. Het hele proces wordt begeleid door vakmensen wiens interactie de stijl bepaald, en er is een grote varieteit aan oolong’s. Het uitzicht wordt grotendeels bepaald door de duurtijd van de oxidatie, maar de meeste zijn licht tot medium geoxideerd en doen aan groene thee denken. Licht geoxideerde oolong’s worden jade oolongs genoemd, de zwaardere champagne oolongs. Sommige oolong’s uit Taiwan worden nadien nog eens gebakken in een oven, wat ze ze zachter en complexer maakt en eerder fruitig dan floraal, en dit zijn populaire thee’s voor na de maaltijd. Ze worden amber oolongs genoemd. De hoogte van de theeplantages heeft ook een belangrijke rol, met berg-oolong’s als Li Shan en Ali Shan (boven de 1000m) en lager gelegen varianten als Tung Ting.  Onder oolong varianten vind je ondermeer Oriental Beauty (zwaar geoxideerd), pouchong (de minst bewerkte), jade oolongs, ball oolongs, Dong Ding (30% oxidatie) Gao Shan (hooggelegen oolongs), milk oolongs (zacht en romig), baked oolong en aged oolongs. Om kwaliteit en type te bepalen zijn kleur en conformiteit van vorm belangrijk. De lichter gekleurde oolongs die nog richting groen gaan zijn meestal eerder vegetaal van aroma en smaak en kennen smaken als boter, bloemen en gras. De donkerdere zijn geroosterd en gaan meer richting tropische vruchten, honing en soms lichte rokerigheid. De gebruikte cultivar is van groot belang, ook in de prijsstelling, en veel van de interessante komen van één bepaalde cultivar, alhoewel er uitstekende blends zijn. Oolong’s profiteren het meest van de gongfu cha techniek en leren werken met een gaiwan is hier echt een voordeel om de thee’s meer te leren waarderen. Soms wordt oolong ook qing cha genoemd, wat letterlijk ‘donkerblauwe’ thee betekent en duidt op het hoge, ‘keizerlijke’ niveau van deze thee.

Oostfriesland

Regio aan de Noordzee in Duitsland. Thee werd hier voor het eerst gedronken in de 17^de eeuw en al snel maakten de Oost-Friezen hun eigen blends, en dat doen ze nog steeds. Met een jaarconsumptie van 300 liter per persoon per jaar behoren ze tot de grootste theedrinkers van de wereld. De vier blenders, Bünting, Onno Behrends, Thiele en Uwe Rolf kopen hun thee in Hamburg, de grootste draaischijf voor thee op het Europese vasteland. De meeste blends bestaan voornamelijk uit second flush Assam met kleine hoeveelheden Darjeeling en Ceylon. De thee wordt sterk gezet en opgegoten over een klontje suiker of kluntje waarna ook room wordt toegevoegd met een speciale lepel, de rohmlöppel. Als de room naar beneden zakt vormt hij een wulkje. Hij wordt geserveerd in kleine porceleinen kopjes. Het cijfer drie is belangrijk. De thee wordt gedronken in drie gulpen: de eerste voor de room, de tweede voor de thee zelf en de derde voor het laagje thee rond het gesmolten suikerklontje. De gastheer schenkt drie keer uit en zo herhaalt het proces zich driemaal en minder wordt aanzien als onbeleefd. Thee wordt gedronken ‘s morgens, als elfuurtje, als drieuurtje en ’s avonds.

Ostfriesen Blatt-Mischung Bio, Teehaus & Galerie, Speyer: 22 augustus ’18. 100°C, 3 tot 4 minuten. 2019-2020: een stevige moutige ontbijtthee met net wat te weinig  karakter. Best met melk. 😊😊

Oothu Tea Estate

Singampattu, Tamil Nadu, Zuiden van Indië. Eén van de eerste theetuinen die ooit een bio-certificaat kregen. Ligt in het Singampatti reservaat. Opgericht in 1987 door Ricky Muthanna. Nu biodynamisch.

Orange Pekoe of OP

De theebladeren worden geplukt met de bal van de vinger, niet met de nagels of met een schaar om kwetsen van de blaadje te voorkomen.

Oriental Beauty

Donker geoxideerde champagne oolong uit Taiwan. De naam komt van Koningin Victoria die er gek op was en de thee deze naam gaf (Dong Fang Mei Ren in het Chinees). Soms ook Bai Hao Oolong (oolong met wit haar) of Wu Se Cha (oolong met vijf kleuren) genoemd. Komt uit de meer westelijk gelegen delen van Taiwan als Hsinchu, Taoyuan en Miaoli, waar hij vooral tussen 1895 en 1945 werd aangeplant onder de Japanse bezetting. De cultivar is Chin-Hsin Da Pa (ook Qingxin Dapa of Qing Shin). Hoog geoxideerd, ongeveer 70%, en gemaakt van blaadjes die tijdens de eerste helft van juni worden geoogst en die zijn aangetast door een insect, Jacobiasca formosana, een kleine krekel, die een fermentatieproces in gang zet dat de blaadjes zoet maakt. Deze thee is dus altijd biologisch want insecticides doden de beestjes die noodzakelijk zijn voor de smaak. In het begin noemden de boeren hem Pengfeng Cha, of thee van de pochers, omdat de eerste boeren die de thee verkochten en er, tot hun eigen verbazing, hoge prijzen voor kregen, in hun dorpen met groot scepticisme bekeken werden en amper geloofd. De thee is zijdezacht en zoet, en heeft een heel verleidelijke geur van orchideëen. Ook bekend als Fancy Oolong, Bai Hao oolong, Pong Hong, White Tip Oolong en Dong Fang Mei Ren. 

Orita-en

Japan, Chiran, Miyami-kyushu, Kagoshima. °1965. 40 ha, 100m boven zeeniveau maar zeer vlak. 25ha in Chiran, op een stuk vlak land bij de zee. Bio sinds 1973 (met vallen en opstaan), met 40 medewerkers die instaan voor het wieden. Kan oogsten van april tot december, wat nogal uniek is. Oogst met grote oogstmachines. Geleid door Nobuo Orita, die in 1970 de boerderij overnam van zijn vader toen hij 24 jaar oud was, en zijn zoon Mitsushi. Sinds 2000 JAS gecertifieerd. Nobuo san begon met de productie van zwarte thee in 1971 maar werd ziek door de pesticides die hij gebruikte en besloot in 1973 het roer om te gooien, en is zo één van de bio-pioniers van de Japanse theecultuur. Had het in het begin heel moeilijk, hij had geen voorbeelden en er was geen vraag naar organische thee. Wonnen ondertussen al heel wat prijzen met hun thee. Uitstekende matcha en fukamushicha. Omdat hij zo groot is verkoopt hij rechtstreeks aan zijn klanten, zonder de tussenkomst van de groothandel, en hij exporteert ook heel wat, vooral naar de VS.

Fukamushicha, Orita-en:  Global Japanese Tea Maraton 2021. Okumidori cultivar. 120 à 180 seconden gestoomd. Bio, onbeschaduwd want hij vindt beschaduwing te veel een mode en hij is een traditionalist op dit vlak. 2 oktober ’21. Droog blad: je kan zien dat dit stevig gestoomd is, mooie complexe en frisse geur. Droog blad, warm: notig, gebrande granen. 160ml, 4.5 gram, 2 min 30 sec, kyusu, 70°C. Heel vol en rijk aroma, niet echt vegetaal, eerder romig en wat geroosterd. Jadegroen. In de mond fijner dan in de neus, zeer beschaafd maar toch stevig, klein maar fijn bittertje. De smaak is een beetje ingehouden maar heel strak en duidelijk, maar niet extravert. Een thee om bij te eten volgens de maker. Tweede zetsel, zelfde parameters maar 30 seconden: minder notig. Diep groen nu, bijna matcha. Meer opvallend zoetje geflankeerd door een zeer mooi bittertje. Orita san raadt hier een stukje cake bij aan. Zeer lekker. 😊😊😊😊

Matcha, Orita-en: Global Japanese Tea Maraton 2021. Okumidori, twee à drie weken beschaduwd, met zilveren doeken die 80% van het zonlicht tegenhouden. 180 tot 200 sec gestoomd. 2 oktober ’21: 2 gram, 60ml, 70°C. Mooi schuim, fel lichtgroen. Heel afgeronde bittere toets die lang blijft hangen. Doet wat denken aan zwarte chocolade met hoog cacao gehalte. Wat bitterder dan veel andere matcha door de hoge percentages catechines die typisch zijn voor Kagoshima. 😊😊😊

Orthodox

Rond 1860 ontwikkelden de Britten in het noordoosten van Indië een eigen productiemethode voor thee, sterk gemechaniseerd en vereenvoudigd zodat ze konden wedijveren met de Chinese goedkope thee (die dat vooral was dankzij de goedkope arbeidskrachten). De methode werd sindsdien continu verbeterd en staat tegenover de veel eenvoudigere CTC methode die wordt gebruikt voor theezakjes. Er zijn vijf fases. De eerste is het verwelken waarbij na 14 tot 17 uur 60 tot 70% van het vocht weg is en de thee klaar is om verder te verwerken. Hiervoor wordt de thee uitgespreid op roosters en geventileerd. Dit proces maakt dat de blaadjes nu klaar zijn om te worden gerold, een proces dat 10 à 20 minuten duurt en ervoor zorgt dat de celwanden gebroken worden en er oxidatie optreedt. De gerolde blaadjes worden dan opnieuw uitgespreid, maar nu op laden in staal, keramiek of glas in een vochtige omgeving met een temperatuur tussen de 20 en 30°C. Dit oxidatieproces kan kort zijn 15 à 30 minuten voor een First Flush) of lang (4 uur voor een stevige Assam). Het oxidatieproces wordt stilgelegd op de juiste tijd door blootstelling aan temperaturen van 120°C in een grote machine, en het vochtgehalte zakt nu naar 2 tot 6%. Hierna worden de blaadjes gesorteerd op grootte en als dusdanig ingedeeld voor ze verpakt worden.

Osada-en

Isegawa, Shizuoka. °1948. Producent en groothandel in thee die vooral samenwerkt met boeren van de Isegawa coöperatieve van theeboeren in Haruno, regio Tenryu en prefectuur Shizuoka. Osada Natsumi is theemeester in de vierde generatie. Werkt onder meer met kurokoji gisten uit de sake wereld om een gefermenteerde zwarte thee te maken.

Kukicha, Osada-en: Isagawa dorp in Shizuoka. Osada-en boerderij. Bio, en in een bio-omgeving. 22 dollar voor 100 gram.  60°C. Het natte blad heeft zowaar umami. Leuk en fris aroma. In de mond mooi startend met umami, dan mooi complex. Op het einde wat neutraler, en niet veel afdronk. Tweede zetsel, 20 sec: meer hooi nu, zeker in de mond, opvallend zelfs, met een beetje astringentie ook. De umami is weg. 😊😊😊

Yamabuki Nadeshiko, Grand Cru, Osada-en, Palais des Thés: Harunocho, Isagawa, Shizuoka, Japan. Donkere, gefermenteerde thee, een kouhakkoucha, waarin technieken worden toegepast die uit de sake wereld komen. Het startpunt is een blend van organische Bancha aracha die gemengd wordt met 50% water. Daarna worden ze verhit om de bacteriên te doden, en uitgespreid op tafels in een steriele en temperatuurcontroleerde kamer. Daarna wordt er gemengd met zwarte koji gist (Aspergillus Oryzae) om het fermentatie proces in gang te steken (3 dagen). Daarna wordt alles gemengd met een extract van benifuki bladeren om smaak te geven. De thee wordt dan opnieuw verhit om de bacteriën te doden en gedroogd voor hij verpakt wordt. Yabukita, Fujimidori, Benifuki en Native op 400m hoogte. Natsumi Osada als theemeester. 90°C, 5 min. 6 gram, 300ml. Droog blad: een licht zurige geur. 12 juli ’20, 150ml, kyusu, 3 gram, 100°C, 5 min: ietwat zurige aroma’s van onder meer appel. De mond is het leukst: zacht maar met een erg interessante start, en met een heel versmolten en complex en fris middenstuk. Mooie fruitige afdronk.  😊😊😊(😊)

Otoyo Goishicha Kyodo Kumiai

Japan, prefectuur Kochi, Otoyo regio. Coöperatieve van theeboeren die de traditionele gefermenteerd Goishicha maken. Opgericht 2010. 1ha. Bio. In de jaren 50 bleef er nog maar één producent over die goishicha kon maken, nu heeft de coöperatieve opnieuw 5 leden. Er wordt met de hand geoogst en een deel van de aanplant is yamacha, wilde thee.

Goishicha, Kochi, Otoyo Goishicha Kyodo Kumiai: Global Japanese Tea Maraton, 2021. 5 februari 2022, 300ml, 1 blokje, 100°C, 5 min: roodbruine infusie. Aroma is licht-zurig, natte bladeren, pruimen, zeewier. In de mond zachten tegelijk licht zuur, eigenlijk heel leuk fris als een citroen. Geen astringentie en mooie lengte. Ook hier pruimen, zeewier. Heel speciaal. Nog een keertje of vier gezet, steeds langer en bleef erg lekker zij het minder intens. 😊😊😊😊