R

Raspberry Jam (RJ)

Sommige cultivars van de assamica theestruik geven een Raspberry Jam karakter aan de thee, vooral bij de Keyhung  of K1 cultivar die men terugvind in theetuinen als Itakhooli, Oaklands, Khobong en Keyhung.

Ratnapura

Sri Lanka. Eén van de lager gelegen gebieden, goed voor lowgrown tea’s. Sterke robuuste thee’s. New Vithanakande is een bekende producent hier.

Red Mark

Legendarische reeks Puer thee’s uit Yunnan, gemaakt in de jaren 50, de zgn Yin Ji Cha periode (Masterpiece era). Dit waren de eerste theecake’s die de staatsbedrijven in Yunnan maakten in de jaren 50 en 60 en die allemaal een wikkel kregen met een rood teken. Het waren blends met veel tip die zich ontwikkelden tot zeer aromatische en complexe thee’s. Het materiaal komt bijna uitsluitend uit Mengla. Aan kleine verschillen tussen de wikkels kan men zien hoe oud ze zijn omdat de drukblokken sleten en dan fijner werden gesneden om ze langer te kunnen gebruiken. Het centrale teken is dat voor thee, met in een cirkel errond acht keer het karakter zhong voor China. De kleur rood verwees naar de communistische partij. De cake’s hadden verder geen enkele aanduiding van kwaliteit of herkomst. Er bestaan ook Blue Marks, Green Marks, Yellow Marks en Orange Marks die jonger zijn dan de rode. Toen eind jaren 80 (maar vooral na 1990) het verouderpotentieel van Puer werd erkend en de Red Marks die nog in stocks in Hong Kong en elders in Azië opgeslagen lagen de markt op kwamen ontstond er snel een hausse voor deze oude cake’s met snel stijgende prijzen, en een originale red Mark kost vandaag meer dan 10.000 euro. Er zijn dan ook ontelbare vervalsingen en kopieën van deze thee’s die waardeloos zijn maar vrolijk verkocht worden op het internet en in de vele winkels en winkeltjes die vooral op toeristen mikken.

Red oolong

Zie onder Amber oolong

Renegade Tea Estate

Ooit was Georgië een belangrijke theeregio, maar de ineenstorting van de industrie in de vroege jaren 90 leidde ertoe dat fabrieken werden gesloten en duizenden hectares kwamen braak te liggen. Nu, 30 jaar later, in het begin van 2017, begon een kleine groep van zeven theeliefhebbers, zes uit Estland en één uit Litouwen rond te trekken in Georgië, op zoek naar de beste theetuinen. Die zaten verstopt onder varens, in de regio van Imereti, en dankzij de varens kon je zien waar er theetuinen geweest waren. Veel andere theetuinen waren gerooid en werden gebruikt voor andere landbouwgewassen. Uit een vijftigtal kandidaten werden de meest geschikte geselecteerd en door verschillende terroirs te selecteren zorgden ze ervoor dat er variatie in de teelt zat, zodat ze keuzes konden maken. 2019 is hun eerste theejaar, toen ze ongeveer 450kg thee maakten. In 2020 was dat 1000 kg en voor 2021 verwachtten ze nog eens een verdubbeling. Ze werken biologisch omdat de ooit zwaar aan kunstmest en pesticides blootgestelde theetuinen na 30 jaar verwaarlozing hersteld waren en het ecosysteem een verantwoorde teelt mogelijk maakt. De lange koude winters zijn fataal voor de meeste insecten die thee lusten en de grootste natuurlijke vijand is … de koe. De drie actuele theetuinen zijn Renegade, 17.5ha op 400 tot 450m hoogte, en heel geïsoleerd, Rioni, 12ha op 250 tot 300 m hoogte, waar ook de fabriek ligt en met een aanplant die grotendeels nog uit 1930 dateert, en Mandikori, 17.5 ha op 400 tot 500m hoogte. De stokken zijn 50 tot 70 jaar oud, en afkomstig van zaad, en dus geen klonen. Hun grootste werk in de theetuin is het bedwingen van de uitbundige varen-groei. www.renegadetea.com

Renegade Georgian Black, Hotsoup: Georgië. Uit het dorp Zhoneti in Imereti. Oogst ochtend 29 juli 2019 en rond 14u verzameld. Domein van 2ha op 200 tot 300m boven zeeniveau. Dit is Batch 7 (55-56). Heerlijk milde thee die nog iets verder kan rijpen. 22 uur lang verwelkt, 45 minuten lang gerold, 5 uur geoxideerd bij 29°C, daarna nog een half uur gerold en 40 minuten gedroogd bij 120°C. 16 euro voor 100 gram. 13 december ’19, nat en koud, vooravond, 200ml, 2 min, 85°C, 3 gram. Mooi droog blad, groot en donkergrijs met af en toe wat lichtbruine ertussen, beetje getomateerd aroma. Mooi nat aroma en ook hier komt die tomaat weer wat naar voor, zij aan zijn met florale elementen, lekker wel. Infusie is goudgeel met een oranje schijn. Aangename geur, wat kruidig, wat tomaat. In de mond een verrassend zuivere en verfrissende thee, heel licht, mooi zoet zonder zwaar te zijn, er zit heel wat in. Geen astringentie, en een zwarte die wat elementen van een groene heeft. Mooi volume, mooie structuur. Knap gemaakt, origineel en verfrissend.  Wanneer de thee afkoelde kwamen er wat first flush karakteristieken naar voren die de thee nog wat meer richting groen duwden, maar door de grote zachtheid stoorde dat niet (dit was niet meer het geval in april 2020) 😊😊😊

Renegade Berry Breeze, 2020, Hotsoup: Dorp Zhoneti, Imereti, Georgië. Batch 32, geoogst 11 mei 2020. 13 februari ’21, 92°C, 3 min, 3 gram, 150ml, brown betty. Droog blad warm, veel meer specerijen, koekjes dan de Burnished Beauty. Oranje infusie. Dikke laag specerijen over de florale toetsen. Smaak is korrelig maar eerder flauw. Bessen alleen in de neus. Geen afdronk. Opnieuw geprobeerd op 19 februari, in de ochtend, 3 gram, 3 minuten, 93°C, 150ml, in een glazen pitcher: het resultaat was veel beter ! Het natte blad geurde fris en grassig maar ook met bessen, en mooi zacht. Een klein deel (10%?) van de blaadjes was niet helemaal geoxideerd. De kleur van de infusie was knal-oranje, het aroma verwees naar bessen en hooi. Wanneer nog heet is de smaak zacht maar niet erg uitgesproken en lijkt de neus het te winnen van de mond, maar wanneer de thee een beetje afgekoeld is hij heel zacht en fijn, zeer complex en erg lekker, vooral in het tweede deel. Heel aanwezige thee. Mooie afdronk. Een tweede infusie stuurde de smaken meer richting first flush met vooral hooi, maar de thee bleef zeer zacht in de mond, fluwelig en lang. 😊😊😊(😊)

Renegade ‘Burnished Beauty’, 2020, Hotsoup: Dorp Zhoneti, Imereti, Georgië. Heerlijk milde thee. Oogst 29 april 2020, Batch 10. 10.95 euro voor 50 gram. 13 februari ’21, 96°C, 3 min, 3 gram, 150ml, brown betty: nat blad, warm, heel floraal-fris met een tikje chocola. Nat blad: lekker geurtje, heel floraal. Oranjekleurige infusie. Ook de infusie geurt naar bloemen met een vleugje tomaté (lavendelchocolade, of is dat subliminaal ?). Heel zachte thee, geen astringentie, weinig intensiteit in vergelijking met de neus. Lichte afdronk. Intrigerende retronasale aroma’s. Tweede zetsel: zacht en erg leuk in de neus, in de mond wat kort, maar nog altijd lekker. 😊😊😊(😊)

Rohini Tea Estate

Kurseong, Darjeeling. Oude theetuin die tussen 1962 en 1994 gesloten was maar die daarvoor bijna 1300ha groot was. Rond 1994 werd 108ha heraangeplant, maar 38ha hebben nog de oude jat theestruiken waarvan de second flush een top-Darjeeling voortbrengt. Bestaat nu uit vier theetuinen: Jaberhat (450m hoogte, 24ha), Kotidhara, Pailodhara, samen 80ha en aangeplant met AV2 en T78 klonen en Tukuriya (1200m hoogte, hier staan de meeste van de oude struiken). Nu 320 ha groot met 138ha thee-aanplant. Eigendom van de Soongachi Tea Group sinds 2000. 40ha aanplant met AV2.    

Rohini Gold Wire Darjeeling, 2018, Hotsoup: 9.5 euro voor 25 gram. Tweede pluk 2018, beperkte oplage, Golden Tippy kwaliteit. 4 gram, 1 minuut, 80°C, 7 november 2018. De droge blaadjes hebben een vlezige, erg aparte geur (zwarte-woud-ham) en zijn heel uiteenlopend qua kleur, van lichtbruin tot zwart. De kleur van de infusie is goudbruin. De natte blaadjes zijn klein en redelijk volledig en geuren overweldigend naar spek en iets zoets gekarameliseerd, als het sausje dat je serveert bij gelakte eend. Ook de thee heeft deze bijzondere geur. In de mond komt ook eerst die karamel, dan komt er een meer moutige mondindruk. De astringentie is bijzonder mooi geproportioneerd, de afdronk is lang. 😊😊😊😊 2.5 gram, 250ml, 85°C, 3 minuten: de natte blaadjes gaan veel meer richting gerookte ham, maar toch ook hier weer die eend ernaast, als een salade van eendenborst en spekjes. Het aroma is opmerkelijk lekker, iets evenwichtiger en minder uitbundig dan de vorige keer. Ik vind de mond opnieuw bijzonder lekker, met meer versmolten smaken en indrukken. Tweede zetsel, 3 minuten 30 sec: zeker niet slechter, meer de herinnering aan het feestmaal (of net buiten de deur van het restaurant…) in de neus. Ook in de mond minder uitbundig maar absoluut de moeite van het zetten. 😊😊😊😊27 februari ’21 , uit een bijna leeg zakje, 90°C, 70 sec, 3 gram, 150ml, kyusu. Droog blad in de opgewarmde kyusu, een heerlijke vlezige neus, kampvuur-achtig – zwarte woudham. Complexe frisse aroma’s, stevig én fruitig, voor het natte blad. Licht roodbruin. Een heel fijne, mooie geur, floraal maar tegelijk ook die ham, opnieuw heel fris. In de mond heel versmolten, maar zeer lekker, fijn en elegant. Nog steeds een bijzonder lekkere thee, die echt kort gezet moet worden (drie minuten maakte ham wat te astringent en hij verloor veel van zijn finesse). 😊😊😊😊

Rohini Enigma Muscatel Darjeeling, Hotsoup: 9.5 euro per 25 gram. AV2. 2nd flush 2018. De droge blaadjes zijn opvallend veelkleurig. 4 gram, 400ml, 1 min 30 sec, 8 november 2018. Zeer mooie heldere strogele infusie. Aroma van hooi. Mooie zoete toets in de mond, heel zacht, mooie finish, lange afdronk. Een verfijnde, aangename Darjeeling. 😊😊😊(😊)

Rohini Early FF Witte Darjeeling 2019, Hotsoup: Hotsoup, 8.95 euro per 25 gram. Gekocht 21 maart 2019, goed tot 19 maart 2021. Early First Flush. Cultivar BB157, geplukt begin februari in Darjeeling, op het Jethikupi perceel. Levendig, fluweelzacht, exotisch met iets van fresia. 22 maart ’19: alleen al de droge blaadjes geuren majestueus lekker, naar de lente in een land ver weg van hier, zo complex heb ik droge blaadjes nog maar zelden weten geuren. De natte blaadjes geuren verrassend floraal, heel levendig en met iets van een exotisch parfum ook. Ook het aroma is heel zacht, met een mooie lentefrisheid op de achtergrond en bloemen op de voorgrond. Ook in de mond heel complex startend, een bijna fizzy concert van smaakjes, lente in een kopje. Blijft ook lang en elegant hangen…Tweede zetsel, idem: de natte blaadjes geuren nu meer naar takjes en jong snoeisel. Iets minder hoge tonen, iets minder complex, maar zacht en lekker, en nog steeds met een ongewoon mooie zachte afdronk. Derde zetsel, wat meer water met een (lekker) smaakje maar blijft zeker wanneer afgekoeld erg aangenaam (ik denk dat ook een goeie coldbrew wordt). Ging zeer goed met een stukje melkchocolade ! 😊😊😊😊 Werkte niet met de gaiwan. 17 januari ’21, 5 min, 3.5 gram, 200ml, 78°C: zacht, heel floraal, vooral in de neus. Leuk, vooral met die heel florale retronasaliteit en afdronk.

Rohini Jethikupi Early FF Witte Darjeeling 2020, Hotsoup: 38 euro voor 100 gram. Geplukt op 24 januari (!) 2020 op het Jethikupi perceel, cultivar BB157. 25 maart 2020, glazen pitcher, 200ml, 85°C, 2 min, 3 gram. Droog blad: mooi, vooral groen, gemengd met enkele geoxideerde en ook wel wat wit. Veel fluff. Leuk en fris aroma. Nat blad: fris en levendig lente aroma; kervelsoep, groentesoep. Kleur infusie: Strogeel. Aroma infusie: zoet, vegetaal, asperges. Smaak: zoet startend, levendige smaak, een beetje munt ook, kervel; zoete afdronk 😊😊😊(😊)

Ronnefeldt

Theehuis uit Frankfurt. °1823 door Johann Tobias Ronnefeldt. Als jonge man leert hij het vak bij een grote Frankfurter handelaar en bij een koloniaal warenhuis in Rotterdam. In 1823 begint hij op zichzelf in Frankfurt. De zonen nemen in 1860 het bedrijf over na opleidingen in Hamburg, London en Parijs, en Ronnefeldt wordt een bekend theemerk in de regio. Tegen het einde van de 19^de  eeuw neemt Rudolf Ronnefeldt het besluit zich te specialiseren in theehandel, en hij laat de nevenactiviteiten één voor één verdwijnen. In 1962 wordt Herwarth Westphal, telg van een bekende familie van thee-importeurs mede-eigenaar. In de jaren 80 maakt Frank Holzapfel als nieuwe bedrijfsleider er een thee voor het betere hotelwezen van. In 1991 wordt Thee-Handels-Kontor Bremen overgenomen. Jan-Berend Holzapfel is de huidige bedrijfsleider. Naast de hotels werkt het merk ook met een 2000tal winkeliers die het merk aanbieden in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Erg bezig met kwaliteit, maar ook met de opleiding van zijn partners en de hotels. Lid van het Ethical Tea Partnership en rapporterend over zijn duurzaamheid via een GRI rapport. https://www.teeshop-ronnefeldt.com/

English Breakfast: Zakje, 1.5 gram, 28 april ’18, Holiday Inn, Frankfurt. 12.93 euro per 100gram. 30 april ’18, 100°C, 4 minuten, Spa. Ceylon uit het oosten van het eiland. Mooi gekleurde infusie, redelijk duidelijke Ceylon-aroma’s. Zonder melk: redelijk mild en aangenaam. Kleurt mooi chocolademelk bruin met melk, rond en zacht. 😊😊

Rooibos

Afkomstig uit Zuid-Afrika en ondermeer heel populair in Duitsland. Heeft niks te maken met thee en wordt gemaakt van de blaadjes van de Rooibos (Aspalathus linearis), een plant uit de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae). Oorspronkelijk kom hij uit de buurt van Cederberg, maar sinds de jaren 30 wordt hij geteeld voor het maken van thee. De blaadjes worden geplukt, gestampt en in de zon gelegd om te drogen en te oxideren, waardoor ze een roodbruine kleur krigen. Rooibos bevat geen cafeine en is dus bijzonder geschikt voor ’s avonds. Er zit ook nauwelijks tannine in en hij krijgt dus geen bittere smaak door lang te trekken. De thee is erg gezond en bevat Vitamine C, calcium, ijzer en anti-oxidanten. Hij zou licht ontspannend zijn en goed voor de slaap, en helpen tegen kwaaltjes als hooikoorts, astma, allergieën, maagklachten, acne en eczeem. Baby’s krijgen in Afrika koude rooibos tegen darmkrampjes. Rooibos wordt ook verwerkt in verzorgingsproducten voor de huid omwille van zijn anti-inflammatoire en anti-microbiële werking. Er zijn mensen die niet houden van de wat branderige smaak van rooibos en die vermijden door het zakje eerst onder te dompelen in heet water en dat heet water weg te gooien, waarna de thee iets langer mag trekken. Ooit ook bekend als masaï-thee tijdens de Apartheid.

Rooibos ‘Jardin de Valloires’, Valloires Nature: 1 september ’17. Rooibos, biet, rode besjes, rozenbottel, natuurlijke aroma’s van pioenroosblaadjes. Bio. Anderhalve theelepel op 200 ml, 95°C, 4 minuten. 28 oktober ’17. Droog: ruikt heel fris en fruitig (rood fruit en citrus); mooie rode kleur, helder; heel lekker aroma van rode besjes en rozen, lekker fris; heel smakelijke, natuurlijk overkomende, fruitige en frisse thee ! 😊😊😊😊(😊)Eén van de lekkerste rooibos-blends die ik al dronk ! 29 oktober ’17: coldbrew. Heel mooie warme kleur, een wat rozig oranje met een mooie glans en mooie schakeringen; Mag niet te koud, want dan komen de aroma’s en de smaak er niet door. Beetje warmer is dit een echt lekkere en zelfs wat complexe en frisse drank die sterk verwijst naar citrusfruit

Rose Congou

Traditionele Chinese blend, gemaakt van zwarte Congou thee en rozenblaadjes, waarbij de rozenblaadjes hun oliën afgaven aan de thee en zo zijn smaak veranderden. Kan ook heel makkelijk zelf gemaakt worden.

Rou Gui Wuyi Oolong

China, Fujian, uit de Wuyi bergen. Ook bekend als Cassia Oolong (kaneel) omdat hij er sterk naar geurt. Vroeger heel beperkt, maar sinds de jaren 80 gestaag groeiend in aanplant, en nu al redelijk breed aangeplant in de regio. Wordt nu ook beschouwd als één van de vijf Si Da Ming Cong sinds hij in 2003 officieel erkend werd en de naam Rou Gui kreeg, maar eigenlijk wordt hij al een drietal eeuwen gemaakt. De duurste en meest exclusieve komt van Niu Lan Keng en kan zeer duur zijn.

N°59 Rou Gui Competition Grade, 2018, Teastation: Proefpakket Geplukt 4 mei 2018 in Shui Lian Dong, in Wuyishan. Roasting level medium (3x). Thee uit het kerngebied, in competition grade en dus eerder beperkt verkrijgbaar. Familie Chen. 14 maart ’20, 100ml, 4 gram, 90°C, 60 sec. het natte blad heeft een nogal apart aroma, eerder ingetogen met fruittonen helemaal achterin. Voor de infusie overheerst één florale toon. In de mond eerder timide maar best wel bijzonder. 70 sec: er is wel fruit in de neus, maar dit is de minste van de vier uit het Teastation pakket. De roostertonen zijn hier heel licht, er is wat fruit maar niet veel. Ook in de mond is de thee nogal dun en eerder neutraal, zonder veel afdronk. 15 maart, 4,5 gram, 100ml, 10 sec, gaiwan, 95°C. Heel mooie complexe geur voor het natte blad, kaneel, fruit, chocolade. Erg mooi blad. In de mond erg zacht maar heel consistent en dik van smaak. Zeer mooi evenwicht en erg mooie mineraliteit. Tweede zetsel, 20 sec: zeer mooie neus maar meer de roast komt nu meer door en de bessen zijn wat meer op de achtergrond. 25 sec: neutraler nu, wel nog een erg mooie afdronk.  😊😊😊(😊)

Wuyi Rui Gui Oolong, 2017, Hotsoup: 6.53 euro voor 7 gram, 78.3 euro voor 100 euro. 31 maart 2018. ‘Cinnamon’ Oolong thee, geoogst lente 2017, afkomstig uit de stad Long Juan Dongshan, gelegen in Anxi, een voor zijn oolong’s bekende streek in het hinterland van de grote havenstad Quanzhou (waar Marco Polo nog verbleef), in de provincie Fujian op de zuidoostkust van China. Medium geroosterd, en de natte bladeren hebben een donkergroene schijn. De naam Rui Gui betekent kaneel. Het is een Wuyi Oolong, of een Yan Cha, een rotsthee, omdat hij de smaak zou krijgen van het water dat van hogerop de berg naar beneden sijpelt en zo zijn mineralige smaak afgeeft. Goudkleurig brouwsel. Kan zeer vaak opgegoten worden. Vaak geserveerd bij het eten, en een zeer oud type thee (Qing-dynastie, 18^de-19^de eeuw). 29 december ’18, in de gaiwan, 3 gram, 100ml, 80°C, 20 seconden, na spoeling. De natte blaadjes ruiken fris, levendig en mineralig, met inderdaad iets kaneel-achtigs, en ze zijn groot en mooi van vorm. In de mond mineralig en levendig, en met nogal wat afdronk, een beetje zoals een da hong pao. Doet een beetje aan TGY denken, maar toch ook weer echt anders. Very Vivace !  Tweede zetsel: heel plezierig en levendig aroma vanuit de gaiwan. De thee geurt naar bloemen, met af en toe opduikende kaneel. Mooie lange afdronk. Derde zetsel: nog altijd mooi ruikende blaadjes, maar de infusie verliest nu intensiteit en karakter. 24 maart ’20, gaiwan, 100ml, 95°C, 20 sec, rinsed. Natte blaadjes: kaneel, overduidelijk, en fris en levendig. Infusie oranjekleurig. Zeer mooi en rijk aroma voor de infusie, heel knap, kaneel met iets fris erdoorheen verweven. In de mond zacht mondgevoel, eerder dik, maar tegelijk een bijzonder levendige thee met specerijen maar ook met leuke frisse toetsen. Lange afdronk, erg leuk. 25 sec: nat blad: nu eerst en vooral fruit, en dan later die kaneel. Aroma en smaak van infusie zeer fris en lekker, en ook hier heel opvallend eerst dat fruitige (perzik onder meer). Groot verschil met eerste infusie. 😊😊😊😊

Rou Gui, Rui Quan, Global Tea Hut: Editie september 2019. half handgemaakte Rou Gui van Rui Quan, het bedrijfje van de Huang familie, van oude bomen in Hui Yuan Grotto in Wuyi. Met de hand geoogst en verwelkt, maar dan geschud, gevuurd en gerold met de machine. Houtskool roast. 300 tot 500m hoogte. Vader Huang Xian Yi is een heel bedreven en ervaren theemaker, geholpen door zijn zoon Sheng Hui. 12^e generatie. Werken al erg lang organisch. Hun allerbeste thee’s worden volledig met de hand gemaakt, omdat ze alleen zo al hun bewegingen kunnen aanpassen aan de staat van de bladeren, die elk jaar anders is. Bijna de helft van hun thee wordt nu zo gemaakt, wat ze een uitzondering maakt in hun regio, waar gewoonlijk alleen nog de topthee door de oudste wordt gemaakt. Alhoewel ze net als alle andere boeren buiten het Wuyi park zijn moeten gaan wonen toen het UNESCO erfgoed werd kregen ze rond 2005 toelating om hun thee nog in het park te maken om de bladeren minder ver te laten reizen, in een gebouwtje dat ze ombouwden tot museum om er nog op de traditionele manier te werken, onder meer met ronde matten opgehangen aan bamboe palen zodat de blaadjes langs alle kanten lucht krijgen. 15 maart ’21, kleine yixing, 25 sec, 99°C, 5 gram, 100ml. Mooi aroma voor het natte blad, wat fruit maar vooral specerij. Amberbruine infusie. De smaak is fris en kruidig, kaneel, veel fraîcheur en ook iets gronderigs. Erg lang. In de daaropvolgende zetsels wordt de thee zachter maar behoudt zijn steeds lichter wordende kaneeltoets, en na het derde lijkt er wat honing bij te komen. Zeer zacht vanaf het vierde zetsel met een mooie kaneel-herinnering… leuke thee, maar niet zo heel complex. 😊😊😊(😊)

#Ruby18 of #TTES18

Cultivar uit Taiwan voor zwarte thee. Kruising tussen een Assam en Chin Shin, een directe afstammeling van de wilde Camellia Formosensis. Zeer zachte en rijke thee. Wordt ook Sun Lake Moon Tea genoemd.

Ruby Black, 2018, Mei Leaf: gekocht mei 2019. Sun Moon Lake zwarte thee, cultivar Ruby #18, uit Nantou in Taiwan, op 600m hoogte. 8.95 pond per 30 gram. Kruising tussen Chin Xin en Assam, ontwikkeld door de TTRES tussen 1962 en 1999. Eén knop, twee bladeren. Geoogst lente 2018. 20 mei 2019: nat blad, heel interessant en complex aroma, (doet me denken aan een gerecht, een tomatensaus met laurier en olijven)); amberkleurige infusie. Een erg kruidige mond, kamferolie, mooie mineraliteit, er is een soort astringentie die echter niet bitter is maar structuur geeft. Interessante en complexe thee. Heel lang. Erg lekker en origineel. 😊😊😊😊 Tweede zetsel, idem: nog steeds lekker, iets minder intens, wel nog lang en met die mooie droge mineraliteit achterin. Het aroma is nu wat zoeter, net als in de mond. Lekker. 1 mei 2021, 3 gram, 150ml, kyusu, 3 min, 98°C: nat blad bevestigt, zwarte olijven, kruiden. Mooie kleur, een echte rode thee. Zeer mooi en interessant aroma.

Rui Quan

China, Wuyi bergen. Klein theebedrijfje in de Wuyi bergen, en naast het klooster het enige dat nog thee produceert in het park zelf, in een klein fabriekje dat ten behoeve van toerisme werd opgericht nadat alle producenten uit het Wuyi park verdreven werden en verplaatst naar de rand. Vader Huang Xian Yi (12^de generatie) is een heel ervaren theemaker die wordt geholpen door zijn drie zonen, Huang Sheng Hui, de oudste, voor de marketing en de klantendienst, Huang Sheng Liang, de middelste, als supervisor van de productie, en Huang Sheng Qiang als de boekhouder. Werken al erg lang organisch. Rond het midden van de jaren 2000 kregen ze opnieuw de toelating om thee te maken in het park, op de traditionele manier met ronde matten aan bamboepalen om de thee te verwelken (in het dorp vlak buiten Wuyi gebruikt men de binnenkoer en de parking)). De thee moet zo ook minder ver reizen. De helft van hun productie is volledig met de hand, voor de andere helft is alleen het verwelken en het oogsten met de hand. Bij het met de hand werken tijdens het bakproces kunnen de bewegingen worden aangepast aan de staat van de bladeren dat precieze jaar. Terrassen op 300 tot 500m hoogte, in totaal 50 are.

Ruisui

Taiwan. Hualien County. Tussen het hooggebergte en de Oceaan, op de dunbevolkte oostkust die zeer veel neerslag kent maar ook veel zon. De hitte en de vochtigheid maken het terroir zeer geschikt voor zwarte thee, en de opbrengsten zijn hoog zonder dat men kunstmest moet gebruiken. De aanwezigheid van de Jacobiascana Formosa zorgt voor zoetheid, de beroemde Mi Xiang of Honey Fragrance.

Rusland

Rusland leerde thee kennen in 1638 toen tsaar Mikhail I er kreeg van de Mongolen. Tientallen jaren later proefden de Russen Chinese thee en in 1679 tekenden ze een verdrag over de import van thee uit dat land in ruil voor pelzen. Russische thee wordt gemaakt in samovars waarbij een geconcentreerde sterke thee wordt gebrouwd en warm gehouden in een “chainik”-theepot die bovenop de samovar wordt warm gehouden. Deze sterke thee, “zavarka” genaamd, wordt door de vrouw van het huis geschonken in glaasjes in metalen houders en dan aangelengd met heet water van de samovar. Hij wordt meestal zwart gedronken met toevoeging van jam, honing of suiker. 

Russian Caravan

In Frankrijk bekend als Caravanes Russes. Traditioneel een blend van Keemun, geroosterde Oolong en Lapsang Souchong, alhoewel de laatste soms vervangen wordt door Yunnan wanneer de rokerige toets niet gewenst is. Gaat terug op de theetransporten per kameel over land die via Mongolië en Siberië Rusland binnenkwamen. Vroeger werd beweerd dat de passage door de koude berggebieden een extra toets aan de thee toevoegden, wat de reden was dat hij duurder was dan degene die over het water kwam. Het zweet van de lastdieren en de rook van de kampvuren waarrond de pakken thee werden gestapeld voor de veiligheid zouden voor een uniek aroma zorgen. Er is nooit een vaste formule en elke theehandelaar mag een beetje doen wat hij wil, maar er zitten heel aardige exemplaren tussen. Het is overigens een echte Europese blend, en Chinezen houden er niet van.  

De eerste Russen die ooit thee proefden waren twee kozakken, Vasili Tumenets en Ivan Petrov, in 1616 uitgestuurd door de tsaar naar de Altin Khan, een Mongoolse prins. In hun verslag vermelden ze dat ze aan het hof van de Khan een drank kregen die bestond uit gekookte melk en gesmolten boter, en de blaadjes van een hen onbekende plant. Twee jaar later bereikte een andere kozak Beijing waar de Chinese keizer hem een brief gaf die een handelsrelatie aanbood. Helaas kon niemand in Rusland hem lezen omdat hij in het Chinees was... Ook een eerste officiële missie van de Russen naar China eindigde in een fiasco omdat de Russische gezant, Fedor Baikov, weigerde om te kowtow'en voor de keizer en het ceremoniële aanbod van een tas thee, eveneens bereid met melk en boter, afsloeg, een grove belediging. Nog eens vier jaar later had een tweede missie tien puds thee ontvangen om aan de tsaar te geven maar de gezanten verkochten de thee in Beijing en kochten met de opbrengst juwelen waarvan ze verwachtten dat die meer in de smaak zouden vallen. Tegen 1674 was thee echter ingeburgerd in Moskou waar het de reputatie had om 'dronkenschap te vermijden als je het dronk voor het drinken, en goed was tegen de kater als je het dronk na het drinken'. Tegen 1727 ontstond er in Khyakhta, op de Chinees-Russische grens, een handelsnederzetting die ondermeer diende als markt voor de opkomende theehandel.

De thee bereikte Khyakhta door karavaans die in de zomer bestonden uit honderden ossenkarren, maar in de strenge winters moesten dus kamelen gebruikt worden. Daarvoor zorgden twee Mongoolse stammen en zo'n karavaan kon klein zijn, vanaf 20 kamelen, maar de grootste telden tot 1000 lastdieren. Ze hadden niet alleen thee mee maar ook zijde, porselein, tabak, edelmetalen en vooral gedroogde Chinese rabarber, een laxatief medicijn dat heel populair was in Europa. De Russen ruilden ze voor pelsen en huiden. Wanneer een karavaan verwacht werd trokken de Russische handelaars en naar de dichtstbijzijnde hoogte zodat ze met verrekijkers het aantal kamelen konden schatten. Dat gaf hen een dag of vier om onderling af te spreken en hun prijzen te bepalen. 

Vanuit Kyakhta vertrok de thee met schepen (in de winter met karren en sleeën) naar Nizhny Novgorod waar de grote markt was waar de Russische handelaren hun thee kwamen kopen. In 1862 kregen ze concurrentie van de Engelsen die hun goedkopere thee, "Canton thee" via de zee naar London en dan naar Novgorod brachten, maar deze thee was zwarter en heviger gebrand om tegen de zeereis te kunnen en veel Russen bleven de weliswaar duurdere Russian Caravan thee prefereren. Tegen 1903 was de Trans-Siberische spoorlijn klaar en kon thee via de trein van Beijing naar Moskou reizen, en dit was het einde van de thee-karavaan's. 

Caravanes Russes: Gourdon Négoce de Thé, Metz. 8.5 euro. 12 oktober ’17. februari ’18. Droog: donker geoxideerde blaadjes in de meerderheid. Mooie kleur infusie, karamelkleurig. De neus is licht rokerig maar niet overdreven, alhoewel ik toegeef dat je hier een beetje voor moet zijn. In de mond is dit wat ze noemen een comforting cup of tea, rokerig maar ook vlezig, eerder licht gestructureerd. Onder de rooksmaak ligt een leuke, licht fruitige basis, die je vooral merkt als je slurpt. De afdronk is lang. 😊😊😊

Rutsiro

Rwanda. Bio. Uitkijkend op Lake Kivu. Frisse kwaliteits-CTC, met voldoende body en sprankelende goud-oranje kleur. Heel modern uitgerust en continu goed tot zeer goed presterend. Bio.

Ruttonpore Tea Estate

Cachar District, Assam. Sinds 1986 eigendom van de DM Group. Erg jonge plantage, de meeste planten zijn rond de 20 jaar oud. 800ha, vooral CTC, maar ook bladthee. Verkocht onder Ruttonpore en Suprabha merknamen.

Rwanda

In Rwanda werd al thee aangeplant in de jaren 20 maar de echte start hier was in de jaren 50, en dankzij de grote hoogte waarop het land ligt (1600 tot 2500 meter boven de zeespiegel) maakt het naast de alombekende koffie ook uitstekende thee, vaak gebruikt in blends om er kleur aan te geven, maar steeds meer aantrekkelijk op zichzelf. Met veel zon maar weinig hitte (dankzij de hoogte), genoeg regen en mist dankzij de bergen en koele nachten zijn de omstandigheden bijna perfect. Het terroir bestaat enerzijds uit goed drainerende vulkanische heuvels met veel regen en anderzijds uit goed gedraineerd moerasland met turf. Het grootste deel van de aanplant bestaat uit assamica, maar her en der staan ook oude Chinese jat struiken. De beste maanden zijn juli tot september. Het grootste deel van de productie bestaat uit uitstekende CTC thee, heel helder en erg goed reagerend op melk. De Ieren zijn er dol op, maar ook in Britse en Pakistaanse blends wordt hij veel gebruikt. Heuvelthee’s als Gisovu en Kitabi springen er een beetje bovenuit, maar bijna alle Rwandese thee is lekker. Rutsiro en Sorwathe zijn twee bovenmaats goede producenten.

Rwanda Mountain Tea

°2006, toen Ruanda aan een privatiseringsproces begon met de verwerving van 90% van de aandelen van Nyabihu en Rubaya, twee theedomeinen in het Noordwesten. In 2009 volgde de Kitabi Tea Company in het zuiden. In 2010 kocht het in partnership met het Indische Jay Shree Tea & Industries ook 60% van de aandelen van Gisakura Tea en Mata Tea. In 2012 volgde Rutsiro Tea.  Gericht op kwaliteit en steeds vaker organisch. Sterk gericht op export. Vooral CTC thee, maar ook wel wat Orthodox (bladthee).

Rwenzori Highlands

Uganda. Thuis van de Ugandese hooggroeiende thee. Deel van de Albertine Rift, zelf een extensie van de Western Rift. Domeinen langs een 300km lange lijn onmiddellijk ten noorden en zuiden van de Evenaar. Vooral gemaakt voor de Egyptische en de Pakistaanse markt, maar niet zo goed als die van Kenya. Veel potentieel voor verbetering. 

Ryokucha

Japans voor groene thee.

Ryurei

Variant op de Japanse theeceremonie waarbij iedereen op een gewone Westerse stoel zit en niet in de voor Westerse mensen vaak erg belastende seiza hurkzit. Op die zithouding na even traditioneel en ceremonieel als de klassieke, en in de 19^de eeuw gecreëerd door Gengensai Seichu, het toenmalige hoofd van de Urasenke theeschool. Voor de eerste keer uitgevoerd in 1872 toen veel Westerlingen een tentoonstelling in Kyoto bezochten. Ook de andere theescholen passen vandaag de Ryurei ceremonie toe die ook voor oudere mensen veel aangenamer is.