J

Jade oolong

Ook bekend als green oolong. Dit is een ball-oolong, maar dan eentje die niet gebakken werd en dus veel groener blijft van uitzicht, en daar komt dan ook de naam vandaan. Het aroma primeert hier, en dat moet floraal en verleidelijk zijn. De beste worden geoogst in de winter en de lente wanneer de mist rond de heuvels van Nantou het hardnekkigst is, de temperatuur het laagst en de groei van de theestruiken het traagst.

Jalan Industries

Assam, Indië. Familie Jalan. Bezit vier theetuinen en is zeer modern uitgerust en geleid. In de Chota Tingrai theetuin in Tinsukia wordt sinds 2016 thee gemaakt in de Japanse stijl. Masanori Yanagawa, een Japanse theemeester, en Shoji Hara, van de Japanse thee-familie Hara, begeleiden hier het proces en met de hulp van moderne Japanse machines en technieken wordt hier tamaryokucha, hojicha, matcha en guricha gemaakt. De thee’s komen uit onder de naam Mana Organics (bio) of Midori (niet-bio) van de Chota Tingrai Hara Green Tea Factory. Het is de enige grotere fabrikant van groene thee in Indië. Jalan maakt ook klassieke CTC Assam. 100 ha zijn nu biologisch.  

Japan

Japan is het theeland bij uitstek, alhoewel het maar goed is voor 1.9% van de wereldproductie. Japanners drinken veel thee, bijna op elk moment van de dag, grotendeels groene en zowel warm als koud. Thee werd in de 8e eeuw geintroduceerd vanuit China en was dan een luxeproduct dat ook medicinaal werd gebruikt. De vroegste vermelding in de literatuur is uit het begin van de 9^de eeuw in de Nihon Kouki (Latere Kroniek van Japan) wanneer keizer Saga thee wordt aangeboden door Seichu, een Boedhistische monnik. Het drinken ervan brak echter niet echt door voor in 1191 de monnik Eisai, de vader van de Rinzai-school, een strenge variant van zen-boeddhisme, theezaden meebracht. Hij schreef het boek Kissa Yojoki (vert. Theedrinken voor de Gezondheid), een handboek over de medicinale krachten van thee. Eén van de plaatsen waar hij de zaden plantte was de Kozanji-tempel ten Noorden van Kyoto waar zich nog steeds de oudste theetuin van Japan bevindt.  De teelt begon dan populair te worden in de Uji regio in Kyoto, nog steeds vooral voor de elite, maar ook voor de monniken voor wie het een essentieel deel was van hun zen-opleiding. Tijdens de Edo periode groeide het areaal sterk en in de 18^de eeuw werd de sencha methode ontwikkeld wat thee goedkoper maakte zodat thee doordrong tot alle lagen van de bevolking. Door de dure arbeidskrachten is thee in Japan erg geindustrialiseerd, maar dat hoeft geen invloed te hebben op de kwaliteit. De plukmachine’s zijn geperfectioneerd en zorgen voor adembenemend gestructureerde thee-landschappen. In koudere streken wordt de vorst bestreden door gigantische mechanische waaiers die wanneer de temperatuur onder een bepaald punt zakt de lucht begint in beweging te brengen zodat er minder vorstschade ontstaat. Theestruiken groeien in Japan niet los van elkaar maar worden in lange rijen en dicht op elkaar geplant. De bovenkant van die rijen wordt in een boog gesnoeid zodat de plukkers of de machines makkelijk aan de jonge blaadjes kunnen. Na WOII breidde de theecultuur zich nog uit, en vandaag, 2018, heeft Japan 45400ha theestruiken aangeplant, goed voor ongeveer 85.000 ton thee. De theeplantages liggen meestal op plaatsen waar het warm en vochtig is, in de buurt van water en op heuvels, op het hoofdeiland in de buurt van Shizuoka en Kyoto, en op de eilanden Shikoku en Kyushu. De oogst begint eind april. Zo goed als alle thee in Japan is groen. 75% van de thee in Japan wordt gemaakt van de Yabukita kweekvariant van de theeplant die zeer geschikt is voor het terroir, intens geurt en in Japan’s koelere weersomstandigheden snel groeit. De zilte, mariene toetsen van Japanse groene thee zouden deels komen van de cultivar, deels van de nabijheid van de zee en deels van de bemesting met vismeel. De grote export-klant is de VS, al sinds 1853.

Jasmine Tea

De meeste jasmijnthee komt uit Guangxi, maar oorspronkelijk komt de allerbeste uit Fuzhou in Fujian. Chinese handelaren uit Fujian beweren dat de jasmijnbladjes eleganter geuren dan die van Guangxi. De groene thee die aan de basis ligt van jasmijnthee is geen topkwaliteit: Guangxi is bekender voor de kwantiteit dan voor de kwaliteit, maar de jasmijn bloeit er als nergens anders. De bloem wordt geoogst in mei, tijdens een héél korte periode van een paar uur wanneer de knoppen nog net niet open zijn. Het is de bedoeling dat ze zich openen in contact met de thee wat de meest intense aroma’s geeft. Een nacht is dan voldoende opdat de thee de zoete jasmijn-aroma’s opneemt. De volgende dag worden de bloemblaadjes en bloemknoppen eruit gezeeft, en zijn alle sporen van hardheid uit de thee verdwenen. Jasmijnthee is perfect bij een groot deel van de Chinese keuken en wordt dan ook vaak geschonken in Chinese restaurants. Chrysanthemum en osmanthus, zoeter en dominanter dan jasmijn, kunnen op dezelfde manier gebruikt worden, maar zijn vooral bij het dessert succesvol. Jasmijnthee blijft tot vandaag erg populair in Beijing, volgens sommigen om de slechte kwaliteit van het lokale water te verdoezelen. De drank was heel populair sinds de Qing periode maar wordt al beschreven in de 14^de eeuw.

Java

Indonesië. Hier komt de beste klassiek gemaakte (niet-CTC) thee van het land vandaan. Hoogtes tussen de 700 en 1500m boven de zeespiegel. Die van rond Bandung, op 1400m hoogte, zijn de beste en lijken op die van Uva Ceylon maar dan goedkoper (Purbawinda, Tanawattee, Cisaruni en Dayeux Manggung zijn goede voorbeelden). September tot november is de beste oogstperiode. De thee van Malabar zou meer op die van midden-Ceylon lijken maar dan met meer tip. Panglejar en Pangehotan thee heeft door de oudere rode ondergrond meer weg van lage hoogte-Ceylon, met een moutige smaak en diepzwart blad. Meer naar het zuiden en oosten liggen Semugih en Kaligua, die frisser zijn en doen denken aan Ceylon medium-growth. Wonosari en Cibuni zijn goede voorbeelden van de uitstekende CTC thee die hier in de Kenyaanse stijl gemaakt wordt. Chakra is een goede producent van groene thee en oolong. Gunung Titiran maakt rond Sukabumi uitstekende groene thee in de Jong Jing stijl.

De theegeschiedenis van Java begon in 1827 toen de jonge J.I.L.L. Jacobson op het eiland aankwam met de vaste overtuiging dat er thee kon worden geteeld en gemaakt. Het eerste experiment, met 500 theestruiken uit Japan, mislukte, maar de ondernemende Jacobson bleef niet bij de pakken zitten en begon naar China te reizen om er struiken, zaden en theemakers te zoeken. Na een paar mislukkingen en nadat de Chinese overheid een prijs op zijn hoofd had gezet schreef hij in 1843 een handboek over de procedures bij het opstarten van een theetuin en -fabriek, één van de eerste ooit. Zijn vroege overlijden in 1847 trok een streep door het verhaal maar in 1877 werd de eerste thee uit Java verkocht in London en in 1878 werden zaadjes uit Assam aangeplant, en die bleken wonderwel geschikt voor het klimaat. Tegen het begin van de 20^e eeuw was Java de vierde grootste producent van de wereld, bijzonder populair in Perzië.

Mélange Hollandais, Le Comptoir Florian: Blend van Ceylon, Java en Assam BOP.  4.5 euro per 100 gram. 5 juli 2020, 3.3 gram, 250ml, 4 mins, 98°C, ouderwetse theepot. Droog blad is gebroken en heeft een fris en houtig karakter, aangenaam. Er zit een frisse fruitige toets in het natte blad. Mooie roodbruine, heldere infusie. Zuiver aroma, mout maar zeker ook fruit. Fruitig en mooi fris met een duidelijke astringentie. Mooi mondvullende melange. 😊😊😊

Jeoncha

Zuid-Korea. Lijkt heel sterk op sencha en is er eigenlijk de Koreaanse versie van. Altijd eerste en tweede pluk.

Jeju

Zuid-Korea. Klein eiland met 84 theeboerderijen, goed voor 341 ha. Een klein deeltje ervan is bestemd voor de export, maar toch is het Jeju thee die je het meest ziet in het buitenland. Vulkanische ondergrond, rijk aan mineralen en organisch materiaal, en met een hoog gehalte aan kiezel voor een goede drainage. Hier werd het bio-antwoord op de theecrisis van 2007 in Korea geformuleerd, toen gehaltes aan pesticides in Zuid-Koreaanse thee onrustwekkend hoog bleken.

Jejudo Impérial, Zuid-Korea, Palais des Thés: 19.5 euro per 100 gram. Bio. Geoogst op het eiland Jeju. 3.5 gram, 75°C, 4 mins, 200ml. Zomer 2020. In de neus aromas van de zee en vis, hazelnootjes en umami, absoluut top, en één van de mooiste en overtuigendste groene thee-aroma’s die ik ken, echt vol umami, en die echt benieuwd maakt naar de rest. Licht jadegroen. Zachte smaak, veel umami. Mooi en licht tikje astringentie, net genoeg. De thee zou zwaar kunnen zijn, is inderdaad nogal mollig, maar is net evenwichtig genoeg om alleen maar hedonistisch te zijn. De smaak bevestigd 100% de geur. Lange afdronk. Werkelijk uitstekende thee voor elke liefhebber van groene thee en makkelijk te zetten. 😊😊😊😊

Jiangcheng

Yunnan, China, en een deel van Pu’Er City, in het zuid-oosten van de regio. De regio grenst aan Laos en Vietnam. Ooit één van de vertrekpunten van de Tea Horse Road. De naam verwijst naar het feit dat het omringd is door drie rivieren. Menglie is de hoofdstad. Hoger dan 110 m en subtropisch. Omvat de steden Menglie, Zhengdong, Qushui, Baozang en Kangpin, en de townships Guqing en Jiahe. Veel theemerken uit Puer en Yiwu hadden hier een bedrijfje dat hun export naar Vietnam verzorgde. Er wordt dan ook geschat dat hier nog zo’n 800ha hun wilde oude theebomen hebben, een schatkamer voor studenten van de thee-plant. Daarnaast kent de regio ongeveer 447ha verwilderde oude theebomen, vooral rond Guoqing Township. De regio kent heel wat 6 tot 700-jaar oude theebomen, en de grootste is 12m hoog en 6 meter breed. Na een grote bloeiperiode tijdens de Franse bezetting van Vietnam, verdween de regio van de thee-radar om nu te worden herontdekt. De thee heeft wat weg van die uit Mengla en wordt vaak als dusdanig verkocht omdat hij dan meer opbrengt. Bij veroudering wordt hij vaak zoet en fruitig.

Jiangsu

Vroeger ook bekend als Kiangsu. Vlakke waterrijke provincie in het oosten van China, met 1000km kust aan de Gele Zee, en grenzend aan Anhui, Shandong en Zhejiang. Dichtbevolkt en welvarend. Ligt al redelijk ver naar het Noorden, maar de zee tempert het klimaat zodat er in de enkele heuvels van de provincie thee kan worden geteeld. Hier wordt vooral Bi Lo Chun gemaakt met thee van de Dong Ting berg.

Jiangxi

Provincie in het zuiden van China, tussen de Blauwe Rivier of Jangtsekiang in het noordwesten en een bergachtig gebied in het zuiden. Ook bekend als Ganpo Dadi. De Gan rivier loopt door dit gebied en zijn vallei vormt het belangrijkste deel van deze provincie. Thuis van ondermeer Lu Shan Yun Wu, Chun Mee, Wei Shan Mao Jian en Bei Gang Mao Jian.  

Ning Hong, 2017, Cha-Hu-The:Geoogst lente 2017. 3 à 4 min, 85°C. Zwarte thee. Theetuinen tussen de 1000 en 1500 m hoogte boven de zeespiegel. 39 euro per 100gr. 3 maart 2018: 3min, 85°C. Veel gouden tip. Nat kleine bruine wat gesnipperde blaadjes. Heldere roodbruine kleur. heel speciaal aroma; in de mond uniek, nog nooit zo iets geproefd; fris lychee fruit en daarna chocolade, heel complex; goeie wijnvervanger bij meatloaf op zondagmiddag, blijft goed overeind, interessante smaakcombinatie; 4min, 85°C, tweede zetsel, nog complexer en een veel langere en erg mooie afdronk, wel wat astringent. Hout, perzik en een absoluut zoete toets in de mond; heerlijk. 😊😊😊😊 1 juli ’18, 3 minuten, 85°C. Lychee, cacao. Mooi volume, rond en fris, goeie structuur, cacao en fruit; redelijk lang 😊😊😊😊 7 november, 5 min, 95°C: te astringent, verstrooid…

Ning Hong, 2018, Cha-Hu-Thé: oogst lente 2018. 26 juni ’19. 3 min 30 sec, 85°C, 250ml, 3 gram. Zeer mooi droog aroma met chocolade, zwarte sichuan-peper. Gouden blaadjes, bijna de helft is tip, veel stof (haartjes). Nogal donkere roodbruine infusie. Heel speciaal aroma, heel vlezig zoals in zwaar ingekookt vleesjus. Zéér lekker, onmiddellijke attaque van bijzonder stevige tonen van zwaar fruit; weinig astringentie, zoet zonder suiker. Zeer veel volume, zeer veel smaak, poederig, een ‘dikke’ thee, fluwelig mondgevoel. Erg complex en intens, heerlijke thee. 😊😊😊😊. Onwaarschijnlijk lekker met melk…

Jianyang

Regio in Fujian, China. Uitstekende witte thee’s. Ook bekend voor zijn zwarte keramiek, ooit uitstekend geschikt om de Chinese variant van matcha, White Phoenix, in te bereiden, waarbij de groen-witte kleur mooi afsteekt tegen het zwarte. In China nog steeds gebruikt voor groene thee, waarbij een paar blaadjes achterblijven in de thee voor het contrast met het zwarte van de kom. Een typische afwerking is het hazenvacht-patroon dat lijkt op de haren van een haas.

Jiayi

District in Taiwan. Nog maar pas, in de jaren 90, opgestart als theeregio. De Ali Shan bergen liggen hier. In de Yu Shan bergen liggen ook veel kleinere theeboerderijen.

Jinggu

Yunnan, China, gebied in het midden van de Pu’Er prefectuur, naast Lingcang en Shuangjiang Mengku. Eén van de grotere gebieden hier, met ondermeer Kuzhu, Puzhen, Lao Wushan, Yangta en Xiao Jinggu als bekendere terroirs. Veel oude theetuinen.

Jinggu Tea Factory

Jinggu, Yunnan, China. °1958. Was gespecialiseerd in het maken van tegelthee (tea bricks) en maakte in 1973 de allereerste shou tea bricks. De tegels uit de jaren 60, 70 en 80 worden vandaag verhandeld op internationale beurzen voor veel geld. Er bestaan dan ook uiteraard ontelbare kopieën en vervalsingen.

Jingmai

China, Yunnan. Berg in Lancang, in het zuidwesten van de prefectuur Pu’Er, en de meest zuidwestelijke. Thuis van de bulang, een minderheid die zo’n 1800 jaar geleden uit Myanmar kwam. Subregio waarvan de thee’s hoge prijzen halen. Werken met een cultivar met kleinere blaadjes, de Zhong Xia Ye Zhong. Mengeling van zeer oude theebomen in het wild, tot 2700 jaar oud, halfwilde maar ooit door de mens aangeplante bomen die tot 1000 jaar oude kunnen zijn, en zeer oude plantages met een mengeling van struiken en bomen die tussen de 100 en 1000 jaar oud zijn en die op hoogtes tussen de 1250 en 1550m hoog staan. De bomen groeien in een complex eco-systeem dat toelaat om biologisch te werken. Eén van de grootste en oudste authentieke thee-gebieden van de wereld. De eerste theemarkt in de regio wordt vermeld in 1139. Typisch zou een aroma van orchidee zijn, maar er is en verschil tussen de noordkant (zoet, en indien oud genoeg bekend voor zijn hui gan of nasmaak) en de zuidkant (ook bekend als Meng Jing, sterker ruikend en bitterder maar met een zoete nasmaak). Naast Jingmai maakt ook het dorp Mangjing deel uit van het gebied. Jingmai kan ook slaan op het gebied ten westen van de Lancang rivier en is dan algemener.

Jing Shan Mao Feng

Province Zhejiang. Deze Mao Feng heeft een grote culturele betekenis omwille van zijn geschiedenis. Rond de Tianmu berg, ten westen van Hangzhou, liggen de theetuinen die de beste Mao Feng van Zhejiang voortbrengen. Jing Shan is een bergregio in Yuhang, zelf een deel van Zhejiang, heel geschikt voor thee en met een lange geschiedenis. De Jing Shan berg is de noord-oostelijke piek van de Tianmu bergen, en daar bevindt zich de Jing Shan tempel. Hier planten en telen Boedhistische monniken al eeuwenlang thee, en de verzorging van de planten maakt deel uit van hun dagelijkse rituelen. De thee zelf heeft een mooi dons op de jongste blaadjes (Mao Feng), en de thee is zuiver en geurt bijzonder mooi, met vooral florale en fruitige toetsen. Het is van hieruit dat thee zijn reis naar Japan startte toen een Japanse bezoeker, Eisai, de kennis opdeed hoe thee te maken, en met theezaad naar Japan trok. Theeceremonies in Japan en China ontstonden waarschijnlijk hier, en deze thee heeft dan ook een grote culturele betekenis.

Jingting Lv Xue

Anhui. Ook bekend als Jing Ting Green Snow. Jingting berg ten noorden van de stad Xuancheng. Een historische maar verdwenen theesoort die in de jaren 70 van vorige eeuw terug opdook. De legende is dat een jong meisje dat thee plukt voor haar verlamde moeder op de berghelling in een boom klom die bijzonder mooie blaadjes had. Ze gleed uit en viel te pletter, maar de geplukte blaadjes dwarrelden als een groene sneeuw naar beneden, en overal waar een blaadje neerkwam groeide een theeboom van dezelfde kwaliteit zodat de andere bewoners van het dorp niet meer de gevaarlijke helling opmoesten. Een wat minder poëtische uitleg voor de naam is de kleine sneeuwstorm die de haartjes van de blaadjes teweegbrengen in het glas wanneer de thee gezet wordt. Het is een thee die zelden in de export gevonden wordt en die je bijna alleen ter plekke kan kopen.

Jin Guan Yin

Ook bekend als Guanyin Hong of Tie Guan Yin Black. Kruising tussen Tieguanyin en Huangjin Gui, twee in Fujian populaire cultivars. De blaadjes zijn wat zachter en kleiner dan normale TGY en groeien sneller. Volgens verschillende bronnen zou nogal wat TGY eigenlijk met deze economisch interessante cultivar gemaakt zijn, maar zouden ze bijna altijd inferieur van smaak zijn. De cultivar zou echter wel heel geschikt zijn voor zwarte thee. De geuren verwijzen meestal naar bloemen maar worden ook als duidelijk zoet omschreven, als een koekje.

Black Orchid, An Xi Zheng Xian, 2018, Hotsoup: 16,95 euro voor 50 gram. Sample. Thee uit Chang Ta dorp, Long Juan, Anxi. Geplukt voorjaar 2018. Jin Guan Yin cultivar. Sample, cadeau december 2018. 2.5 gram, 3 minuten, 90°C, westers. Twee kleine blaadjes en een top. 31 december ’18: in de neus wat cacao en inderdaad orchidee. Mooie nogal dikke thee met interessante smaakpatronen die wat in het rond botsen, lekker zoet en erg leuk. 1 januari ’19, 2 gram, 3 min, 200ml, 90°C. De natte blaadjes geuren naar druiven en bloemen. In de neus van de infusie zijn die druiven niet aanwezig en overheerst de andere geur die zeer aangenaam floraal is, mooie complexiteit. De smaak is goed, een beetje meer door elkaar hotsend dan de neus, en eindigt wat dun, maar wel lekker.  😊😊😊 8 februari ’19: laatste restje. Bij slurpen een heel opvallend floraal aroma, echt orchidee, bijna parfum, was me nog nooit zo opgevallen. 😊😊😊(😊) 27 september ’20, een restje, 2.9 gram, 95°C, 3 min, kyusu, 150ml. Het natte blad geurt nog altijd erg aangenaam, met druiven en ook iets floraals. Ook de infusie geurt nog erg lekker, en heel apart eigenlijk. De thee heeft niet zoveel body, maar hij is wel erg lekker, en nog erg mooi voor zijn leeftijd.  😊😊😊(😊)

Jin Jun Mei

Fujian, China. Ook bekend als ‘Golden Monkey' of 'Golden Eyebrows'. Afkomstig van Tongmu, een dorp in de Wuyi bergregio, waar ook veel Lapsang Souchong vandaan komt. Jin Jun Mei wordt vaak beschouwd als een luxeversie van lapsang souchong of van Zheng Shan Xiao Zhong, geplukt op hoogtes boven de 1500 meter boven de zeespiegel en met meer honing in de smaak. Het productieproces is als dat van Lapsang Souchong maar dan zonder het roken, en met uitsluitend bot. Momenteel erg populair in China, maar bestaat nog niet zo lang en werd pas in de zomer van 2005 uitgevonden door Jiang Juan Xun en zijn collega’s mr Zhang en mr Yan. Mr Jiang was de president van de Wuyi Zhenghsan Tea Company, bekend voor zijn zwarte thee, de twee anderen werkten voor de Ma Lian Dao theemarkt in Beijing. Toen de drie Tongmu dorp bezochten waar het bedrijf zijn beste Lapsang haalde kwam Mr Zhang met het idee om alleen de knoppen te plukken voor een zwarte thee met een hogere kwaliteit en vooral een beter imago dan de standaard Lapsang Souchong. Na een dag plukken in de xiao cai cha theetuin had een plukster 750 gram knoppen verzameld, te weinig voor mechanische bewerking, en mr Jiang gaf de opdracht de thee met de hand te rollen. De aroma’s van honing die vrijkwamen waren zo veelbelovend dat besloten werd de thee te drogen met een mand uit bamboe boven de traditionele houtskool, en zo werd de eerste 150 gram Jin Jun Mei gemaakt. Toen de drie bedenkers de thee proefden geurde hij naar honing en bloemen, was uitermate zacht en zoet in de mond, met een prachtige afdronk. Hij kreeg de naam Jin Jun Mei, verkocht onmiddellijk voor heel hoge prijzen, en zo was de Jin Jun Mei geboren.

Alhoewel de allereerste Jin Jun Mei een zomerpluk was uit juli, wordt de meeste nu geplukt in de lente, voor het Qingming festival, daarna wordt het te warm en groeit de struik te snel, de blaadjes zijn dan voor Lapsang Souchong. De naam zegt veel over de thee, die zeer populair is, en commercieel een absoluut schot in de roos, in die mate zelfs dat het een echte hype werd. Jin betekent goud, en het is een typische vergissing om te denken dat dit slaat op de kleur van de blaadjes. In het Westen wordt dan ook zeer veel Jin Jun Mei verkocht die uitsluitend bestaat uit gouden knop, terwijl de originele versie (en de topkwaliteit) donker van kleur is, naar het zwart toe, doorspikkeld met goud. In feite slaat Jin op de waarde van de thee, die ‘goud waard is’ voor de producent. Jun betekent ‘fijn paard’, maar het oude teken Jun betekende ook ‘hoge berg’, en hier kan je interpreteren dat de thee eruit ziet als een mooi paard en van hoog uit de bergen komt. Volgens één, weliswaar Chinese, bron betekende het vooral dat mr Jiang hoopte dat dankzij de thee zijn bedrijf zo snel als een goed paard hoge toppen zou bereiken. Mei is wenkbrauw en slaat op een hoge kwaliteit voor thee en heeft ook connotaties met gezondheid en lang leven.

De populariteit van deze thee heeft ervoor gezorgd dat zwarte thee uit Fujian populairder en duurder werd, en of dit een marketing- dan wel een smaak-verhaal is niet duidelijk. Deze thee kan behoorlijk duur zijn, en er zijn grote prijsverschillen. Er is aardig wat thee op de markt onder deze naam waarvan de oorsprong op zijn minst twijfelachtig is. Veel Jin Jun Mei komt ondertussen niet meer uit Tongmu, en zelfs niet meer uit de Wuyi bergen. Hij heeft alleen de productiemethode gemeen met de echte. Daar is alleen iets mis mee als dit niet vermeld wordt, maar de echte komt uit Tongmu, en er zijn grote kwaliteitsverschillen tussen de thee’s die Jin Jun Mei genoemd worden. Het is trouwens een zeer populaire misvatting dat de thee uitsluitend mag bestaan uit gouden tip. De thee die zo verkocht wordt komt niet uit Tongmu en is eigenlijk geen echte Jin Jun Mei die eerder donkerzwart is. Ook een overvloed aan dons is eigenlijk geen goed teken. Een erg duidelijk kwaliteitsverschil kan je wel merken aan de blaadjes. Sommige Jin Jun Mei wordt gemaakt van materiaal uit Yunnan dat veel te grof is met veel te grote blaadjes. Echte Jin Jun Mei bestaat uitsluitend uit tip, is vaak met de hand gerold, en de droge blaadjes zijn dus echt klein en gekromd, een beetje als hoge kwaliteit Keemun, wat maakt dat je er héél veel nodig hebt om 100 gram thee te maken, en de thee dus moet duur zijn. Als hij goedkoop is, is het geen echte Jin Jun Mei, zoals hij oorspronkelijk bedoeld was. De naam werd overigens nooit gepatenteerd, zodat het toegelaten is om alle thee gemaakt van knop zo te noemen. Het voorvoegsel Tong Mu is belangrijk omdat het dan al tenminste aanduid dat de thee uit het correcte dorp komt. De gebruikte cultivar is idealiter ook de halfwilde Xiao Zhong, maar daarvan is zo weinig beschikbaar dat de kans dat je Jin Jun Mei van deze cultivar komt én in Tong Mu geplukt is, zéér klein is.

Voor de kwaliteit is naast de verwerking ook de cultivar belangrijk. Oorspronkelijk werd een field-blend van verschillende varieteiten (xiao cai) gebruikt om zo dicht mogelijk in de buurt van een ideaalbeeld te komen. De beste (en de duurste) wordt gemaakt van deze wilde theeplanten in Wuyi, en komt van de knoppen van de zijkanten van de wilde struiken. Doordat ze zo klein zijn heb je 1000 tot 1500 knoppen nodig om 10 gram thee te maken, en elke knopje is met de hand gerold bij de allerbeste. Ook thee’s die uitsluitend van recentere aanplant met de Mei Zhan cultivar binnen Tongmu dorp kunnen behoorlijk duur zijn. Een heel goede indicatie voor de kwaliteit is de afdronk die heel diep en héél lang moet zijn, en Chinese proevers vinden dit belangrijker dan het aroma. Dit zou trouwens typisch zijn voor de oorspronkelijk gebruikte cultivar.

Er bestaat ook iets als Yin Jun Mei, ook uit Tong Mu, die gemaakt wordt met een knop en een blad, maar Yin betekent zilver, en het is dus een wat lagere kwaliteit. .

 https://www.wufeng-tea.com/jin-jun-mei/

Jin Jun Mei, Be Your Tea: 15 euro per 50gr. Wuyi bergen, Fujian. Theesommelier cursus. 15 euro per 50gr, Be Your Tea. 90°C, 2 minuten. Geoogst april 2017. Droog: kleine gerolde blaadjes, heel mooi van kleur, lichtbruin tot donkerbruin-roodachtig, goudkleurige botten, aroma van champagne, muskaat, heel complex. Infusie roodbruin, aroma van snijbloemen en smakend naar bloemenwinkel, een mengeling van bloemen en mineralen (uit die zakjes die je erbij krijgt), heel licht en zacht mondgevoel, en na afkoelen een heel duidelijke moscatel-geur. Nat: mooi blad, kleur van chocomelk, geur van een wilde haarbos van een vrouw, heel complex wel. Vreemde thee maar interessant en niet onaangenaam. 😊😊😊

Jin Jun Mei, Theetijd: Pre Qing-Ming, lente 2018, uit Tong Mu. 16 december ’18, in de ochtend, op zijn westers, 95°C, 5 gram op 500ml, 2min 30 sec: mooie licht gekleurde kleine en volledige blaadjes, ziet er topkwaliteit uit, zeer stoffig (veel haartjes). Geen duidelijk aroma. De natte blaadjes geuren bijzonder complex, mooie faicheur, veel fruit maar ook iets als rode kool met dat ietwat zurige. Roodbruine infusie, mooi helder. Nogal zoet en fruitig aroma, heel aantrekkelijk, geeft zin om te drinken. In de mond een bijzonder heldere thee met een een heel mooie volle rondeur, heel zuiver, een uiterst plezierige thee ’s morgens na het eten. Veel drinkplezier ! 😊😊😊😊

Da Shan Jin Jun Mei, Hotsoup: 34 euro per 100 gram. Uit Da Shan in Fuzhou, Fujian. 500ml, 5 gram, 2 minuten, 10 november 2018: droog, mooi met veel gouden topjes. De natte blaadjes geuren wat naar mout en hebben iets duidelijks zoets (géén cacao !). De infusie is goudoranje, en het aroma is heerlijk, met iets zoets maar ook iets van specerijen, heel complex eigenlijk. In de mond helder en met een mooie fraicheur, na wat afkoelen is er in de finish en de afdronk ook duidelijk wat cacao. 😊😊😊(😊)

Jin Jun Mei, N°1, Thee van Sander: uit het proefpakket Jin Jun Mei, 2019. Basiskwaliteit en niet uit Tongmu dorp. 26 euro voor 100 gram. 6 december ’19, gaiwan 100ml, 1 min, 2.5 gram, 90°C. Nat blad: kruideniersaroma, een mengeling van kruiden, gerookt vlees, kookluchtjes, maar niet onaangenaam. Goudgele infusie met licht oranje schijn. Ook in de mond die indruk van geroosterd vlees en kruiden, maar zacht en aangenaam. Een leuke thee, nogal ontypisch voor Jin Jun Mei, maar er bestaat slechtere thee 😊😊😊 2nd brew, meer cacao voor het nat blad, minder roostergeur. Ook de infusie is zachter en eigenlijk angenamer. Zachte, licht rokerige thee, nog steeds erg aangenaam, maar over de hele lijk ook iets zeer chemisch dat zelfs wat branderig is. 23 december ’19, gaiwan, 98°C, 2 mins, 2.5 gram. Nat blad heeft een sterke roostergeur met rokerige Lapsang Souchong toetsen. De infusie geurt clichématig jin jun mei maar best wel lekker met een mooie fruitige toets. In de mond valt een zuurtje op, en iets plakkerigs droogs dat ik niet kan plaatsen maar dat wat chemisch aandoet; mooie zoete nadronk wel. Ook een tweede zetsel is nog erg lekker, met een mooie zoete toets en een mooie lange finish. Derde zetsel, nog altijd erg zoet, en bijna even lekker. Een heel mooie commerciele jin jun mei. 😊😊😊

Jin Jun Mei 2, Thee van Sander: iets hogere kwaliteit maar ook niet uit Tongmu. 55 euro voor 100 gram. Sander ontdekte aroma van roos hier. 6 december ’19, gaiwan 100ml, 1 min, 2.5 gram, 90°C. Nat blad: zeer fijne blaadjes, erg donker, een beetje een zure toets, erg ingehouden eigenlijk. Caramelkleurige infusie met een gesloten en wat zurige geur. In de mond een eerder dunne thee, geurt wel wat naar bloemen en is redelijk lang maar er is niet veel meer. Geproefd bij wat noten en zo erg lekker, en met een opvallende echo wel: puur rozen. Ook in het tweede zetsel is het vooral dat wat opvalt. 😊😊(😊) 23 december ’19, 2 min, gaiwan 100ml, 98°C, 1.5 gram. Zowel de natte bladeren als de infusie geuren vooral naar zwarte thee, maar na walsen komt er iets floraals boven dat aangenaam is maar heel zwak. In een tweede zetsel erg duf geworden. 😊😊

Jin Jun Mei 3, Thee van Sander: uit Tongmu zelf. 90 euro voor 100 gram. 6 december ’19, gaiwan 100ml, 1 min, 2.5 gram, 90°C. Mooi uitzicht, een mix van zwart en gouden tip. Mooi gevormde tipjes voor het natte blad, een rijkere en diepere geru dan de twee met cacao en berghoning. Oranjekleurige infusie. Elegante, zeer zachte en fijne smaak, maar weinig uitgesproken. Tijdens het tweede zetsel gaf het nat blad meer specerijen dan cacao, en ook de infusie kreeg een verwarmend aroma, als kruidenkoek. Mooie volledige smaak maar beperkte afdronk. 23 december ’19, 2.5 gram, gaiwan 100ml, 98°C, 2 mins. Aangenaam maar ingehouden en bedeesd aroma voor het natte blad. De kleur van de infusie ging richting mahoniehout. De infusie geurde meer ovetuigend, nogal typische jin jun mei aroma’s. Weinig smaak, zacht en neutraal. In het tweede zetsel was de geur nog ok, maar de smaak was erg kort en redelijk neutraal. Zijn geld niet waard. 😊😊(😊)

Jin Jun Mei 4, Thee van Sander: eveneens uit Tong Mu, maar single varietal Mei Zhan van een theeplantage die zo’n 8 à 9 jaar in gebruik is. 120 euro voor 100gram. Heel mooi droog blad, zeer mooi gevormd blad, veel lichtere. Het natte blad heeft een zeer complexe geur met een hele mooie fruitige toets. Infusie is vooral geel. Zeer lekker en zeer complex, heel breed en zacht, en heel origineel, met maar weinig gemeen met wat vaak doorgaat als klassieke Jin Jun Mei. Een Chardonnay thee met de volheid van Bourgogne. Opmerkelijk lekker en heel verrassend. Maar het was in het tweede zetsel dat de thee volledig tot zijn recht kwam. Het natte blad ontwikkelde nu prachtige tonen van honing, een heel mooie zoetheid, en de infusie was opvallend donkerder. Ook in de mond, terwijl de thee wel zijn rondeur behield, kwamen nu zeer mooie kruidige tonen naar voren, heel mooi en goed geponeerd. Deze thee lijkt wat op de eerste, maar die is er een karikatuur van. Derde brouwsel: aroma blijft mooi, nog steeds duidelijk specerijen in het natte blad. In de mond nog zoeter nu, en erg lekker. Vierde en vijfde zetsel, blijft mooi zoet smaken met een leuke afdronk met vleugjes specerijen. 22 december, 2.6 gram, gaiwan, 98°C, 2 mins. Het natte blad heeft een zeer mooi en zeer complex aroma, de infusie iets minder eigenlijk; maar in de mond kwam alles terug. Hij deed me opnieuw sterk denken aan de grootsheid van een top-chardonnay, heel zacht, heel volumineus, heel aanwezig, heel complex, met een zoetje dat perfect in het midden van de mond zit. Mooi licht bittertje in de mond. Lange mooie ronde finish. Tweede zetsel, een beetje anders, wat creme brulée, maar zelfs na afkoelen zo mooi en rond en zacht en lekker ! 😊😊😊😊

Jin Jun Mei 5, Thee van Sander: Mei Zhan uit Tongmu. Vroeger geplukt, hele kleine knoppen. 265 euro voor 100 gram. 8 december ’19, gaiwan 100ml, 1 min, 2.5 gram, 85-90°C. Nat blad, complex aroma, met iets zuurs, hele kleine knoppen. Goudgele infusie. Heel zacht en zoet maar ook erg neutraal. De thee laat heel weinig los. Tweede zetsel, 90°C, 7 sec: meer oranjekleurige infusie. Meer complexiteit voor het natte blad maar nog altijd heel ingehouden. Smaak blijft heel neutraal. Derde zetsel, 2 mins: teleurstellend. 22 december ’19, 2.3 gram, in een gaiwan, 98°C, 2 min. Redelijk intense geur voor de natte blaadjes, met zurige elementen, sigarentabak en iets van fruit. De infusie ruikt ongeveer hetzelfde. Een erg neutrale smaak, met een moeilijk te vatten patroon, maar dan wel even een mooie finish die zééér lang blijft hangen. Heel zacht. Tweede zetsel is zoet en zijdezacht, met een heel ingehouden kracht. Bizarre ervaring eigenlijk. Mooi maar zo bescheiden… 😊😊😊(😊) 

Jin Jun Mei Honey Style, Premium Label N°31, Teastation: 12.6 euro voor 50 gram. Huang Gang Shan berg in Tong Mu Guan, 1500-1800m hoogte. Cultivar Fu Yun N°6. Handgeplukt pre-qingming. 100% oxydatie, fully fermented. Kleinschalig familiebedrijf. 11 januari ’20, 3 gram, 100ml, 90°C, 1 min 30 sec: nat blad is redelijk groot voor een jin jun mei. Mooi, karaktervol en erg breed aroma, heel duidelijk. De kleur van de infusie is roodbruin maar sterk naar het oranje toe. Zeer mooie, frisse neus, heel fruitig, mooie honingtoetsen, heel aangenaam, springerig. In de mond erg zacht, met een lange complexe afdronk, maar eerder dun van structuur. Wanneer de thee wat afkoelde kwam er wat astringentie en een tikje van fermentatie. 2 minuten: iets meer roodbruin in de kleur. In de neus kwam het moutige nu veel meer naar voor, en op een wat eendimensionale manier. In de mond zoeter, met ook friszurige elementen en puntjes fruit die opsprongen. Derde zetsel, 2 min 30 sec: aroma’s zijn een beetje neutraal nu, maar de smaak is nog steeds erg lekker met een zoete finish die aan de zijkanten van de tong blijft hangen. 😊😊😊😊 12 januari ’20, 5 gram, 20 sec: mooie honingrijpe aroma’s voor het nat blad via het deksel, maar ook scherp-zurige toetsen; oranjekleurige infusie. De geur is zacht maar tegelijk heel fris, de mond is wat dun en de afdronk kort, maar hij start wel erg aangenaam. Tweede zetsel, 30 sec: het nat blad is wat minder duidelijk geworden, maar de honing bleef wel hangen. In de mond aardig met ingehouden fruit en honing en iets houtigs, maar lekker en met een redelijke finish. De smaak stijgt mooi op. 40 seconden: blijft lekker wegdrinken, zoet en aangenaam

Gleaming Brow Jin Jun Mei, Mei Leaf: 16,95 £ voor 15 gram, gekocht 2 jan 20 (133 euro voor 100gram). Pre-Qing Ming pluk in maart 2019 van in het wild groeiende Xing Cun Xiao Zhong Wuyi Lapsang planten in Tong Mu. Met de hand gerold en elke 10 gram is good voor 1000 tot 1500 handgerolde tips. Volgens hen zou er niet meer dan 30% gouden tip in een authentieke JJM mogen zitten. Gongfu, 3 gram, 90°C en 10 seconden, dan telkens 5. Tot 8 maal. 11 januari ’20, 100ml, 3 gram, 90°C, 10 seconden. De blaadjes zijn extreem klein en fijn ! Het natte blad heeft een onwaarschijnlijk complexe geur, met zwarte chocolade en iets heel floraals (ik dacht aan iets als rozebottel, mei leaf aan geranium). Goudgele infusie met een oranje schijn. Aroma’s van chocolade, en een dessert met ondermeer chocolade, echt heerlijk. In de mond zeer zacht, een echt fluwelig mondgevoel, heel mondvullend, zijdezacht en luxueus. Heel lange finish. Wat een proefervaring ! 15 seconden: het natte blad geurt identiek maar dieper en intenser. In het goudgeel van de infusie zit nu iets meer oranje. De neus blijft complex maar krijgt nu ook iets moutiger (en iets van tomaat, rozebottel ?). In de zeer zacht, iets zoeter achtering. Zeer lange afdronk (ik ben na 20 seconden gestopt met tellen). Geen spoor van een zuurtje hier, bedwelmend lekkere thee. 20 seconden: vleziger aroma’s voor het blad, en nog meer oranje voor de infusie. Nog steeds een erg mooie neus, zacht moutig; in de mond ook nog altijd heel rond en fluwelig, met meer fruit. 25 seconden: fruit zet zich nog wat verder door in de thee die nu wel timide wordt maar nog altijd leuk wegdrinkt. 😊😊😊😊😊

Jin Jun Mei, Theetijd: 25 maart ’20, 200ml, 95°C, 3 gram, 2 min: Nat blad: overweldigend fruitig, steenfruit, niet complex, wel leuk. Kleur infusie: troebel bruinrood-oranje. Aroma: zeer overweldigend plezant, zoet en floraal, in de moderne stijl maar erg leuk. Smaak: heel direct fruit en bloemen, niet complex, één toon maar wel een erg lekkere; geen contemplatieve thee, wel een crowd-pleaser in een heel moderne stijl, bijna limonade 😊😊😊(😊)

Lapsang Jin Jun Mei Golden Eyebrows, Siam Teas: Advent, 23 december. Tongmu. Gedroogd boven droog dennehout dat zo goed als geen rook geeft. 37.9 euro voor 100 gram. Pre-Qingming. Warm droog blad: chocolade, kruiden, fruit / veel tip, mooi. Nat blad: specerijen en warm fruit. Roodbruine infusie met een zeer zoet en kruidig aroma. In de mond zacht, fruitig maar niet explosief, eerder ingehouden, nogal zoet, en erg lange afdronk; erg frisse mond. 3 min: Moutiger en breder en rustiger aroma. Zeer aangename geur ook voor de infusie. Zeer zacht, dat zurige is nu weg, geen dikke thee. Minder geforceerde smaken, aangeamer; ik vind de tweede zetsel eigenlijk beter. Derde zetsel, zacht, fluwelig fijn en nog bijzonder lekker met een heel aangename afdronk. 😊😊😊(😊)

Sweet Spice Jin Jun Mei, 2021, Mei Leaf: Tong Mu Village. Geplukt 28 maart 2021. Xing Cun Xiao Zhong cultivar. 1200 m hoogte. 15.95 £ voor 15 gram (125 euro voor 100 gram). 12 december ’21, gaiwan, 4 gram, 25 sec, 95°C, 100ml. Heel fijn bladmateriaal, donkerbruin met lichtere stukjes. Aroma nat: kaneel, fruitjam, iets van karamel. Lichtbruin, mooi en helder. De infusie geurt naar kaneel en nogal zwoele bloemen. Zacht en dik en zeer smakelijk, met een uitwaaierende complexiteit en een erg lange afdronk. Kaneel, violetjes en koekjes (geen zandkoekjes, malted biscuits zegt ML). Mooi maar prijzig. Tweede zetsel, 30 sec: specerijen en jam, heel zacht ook, fluwelig. Derde zetsel, 35 sec: meer jam in de neus, maar dan komt de kaneel weer. Zoeter nu. Vierde zetsel, 40 sec: kaneel en fruit. Iets astringenter in de mond, de smaak verdwijnt wat, het aroma blijft beter. Lekkere afdronk wel ! Zelfde dag, kyusu, 3 gram, 3 min, 95°C, 150ml. Infusie kleurt meer oranje. Aroma nat blad is nu veel meer richting klassiekere JJM, met fruit, en veel minder kaneel dan in de gaiwan, veel floraler en met de klassieke mouttoetsen van een JJM. Ook in de mond veel meer een JJM, weinig te merken zelfs van de kaneel, maar ook veel minder complex. Best in de gaiwan dus. 😊😊😊(😊)    

Daily JinJunMei, White2Tea: Fujian. Meizhan cultivar. 11.5 euro per 100 gram. 6 februari 2022, 3 gram, kyusu, 3 min, 98°C, 150ml. Droog blad ziet er goed uit, donker, niet ‘gouden’. Nat blad, wat rokerig (geen den), licht floraal, mout voor de aroma’s van de infusie. Donker roodbruin. Heeft een mooie onmiddellijke start met cacao en mout, erg lekker, heel JJM, maar is redelijk kort in de mond maar redelijk lang in de afdronk. Zeer smakelijk theetje voor alledag. Lekker, en zeker aan die prijs. 😊😊😊😊 voor de p/k 

Cocoa Malt Queen, Jin Jun Mei, 2022, Mei Leaf: Jin Jun Mei. Geplukt 22 maart 2022. Xiao Ye Zhong cultivar. Tong Mu, Fujian, China. Knop en één blad. 1200m hoogte. 95°C, 4 gram per 100ml, 20 sec. 10,95£ voor 30 gram. Droog blad, melkchocoladebruin, veel tip, fijne blaadjes. Droog blad, mout, ‘malted milk’, een beetje nogal bittere cacao-geuren. Nat blad: warme kersen, mout. Kleur: diep roodbruin. Aroma: mout en cacao, rozen ook, verrassend complex. Mond: zacht, medium body. Rond, cacao, warme melk ‘malted’ (maar je vindt dat niet vaak bij ons), mooie zacht afdronk in een fijner register met rozen en iets van kersen. Klassieke JJM in een erg aanvaardbare prijsklasse, maar complexer dan op het eerste gezicht leek. Heel smakelijke thee met een lange afdronk. Tweede zetsel is eenvoudiger maar ook zoeter en erg lekker. 😊😊😊😊  

Jin Jun Mei, 2022, Nannuoshan: 50 gram. Geoogst begin April 2022, Dashuikeng, Wuyishan. . Huang Guan Yin. 57 euro voor 100 gram. ‘gember, rood fruit, lelie’. 3 gram, 150ml, 99°C, 3 min, kyusu. Droog blad, warm: koekjes, frangipane, lelies. Nat blad, mooi aroma, complex en versmolten, tomaat, bloemen, mout. Prachtige oranje kleur voor de infusie (Crodino). Heel zacht en rijk, medium bodied, floraal. Heel rijk aroma (steranijs, tomaat, lelie). Lang maar niet heel lang, het zit hier vooral in de mond, minder in de herinnering, maar terwijl ik het schrijf blijf ik hem wel proeven. Erg lekker. Tweede zetsel: gewoonweg lekker. Uitstekende thee, zijn geld waard ? net wel. 😊😊😊😊

Jin Jun Mei, Tealicious: 12 maart 2023, winderige namiddag, 95°C, 3 min, 3 gram, 150ml. Droog: mooie kleine blaadjes, mengeling van zwart en nesquick-bruin. NB: mooi fris JJM aroma, intens en diep, na wat afkoelen bessenconfituur. Roodbruine infusie. Zacht in de mond, met mooie fraicheur, veel body maar de afdronk is aan de korte kant. Tweede zetsel, iets langer:opnieuw vooral heel lekker bij de start, en nu ook zoeter in de mond, en zelfs eigenlijk iets langer…eigenlijk nu lekkerder dan bij het eerste zetsel. In de winkel sprak men van gebruik als icetea, en dat experiment ga ik wel eens proberen. Nu al zeker. Vreemd toch dat die afdronk er in het tweede zetsel wel heel duidelijk is. Lekkere thee. 😊😊😊(😉)

Jin Mu Dan

China. ‘Golden Peony’. Cultivar voor oolong, volgens sommige bronnen 40 jaar geleden ontdekt, maar meer waarschijnlijk rond 2000 door het Fujian Tea and Research Institute, en daar dan in 2003 erkend als nieuwe variant. Kruising van Huang Dan en Huang Guan Yin, bekend voor zijn aromatische kenmerken als oolong. Mooie aroma’s, lang, zoet en full-bodied.

Fig Butter Black, 2022, Mei Leaf:  Jin Mu Dan cultivar. Geplukt in Song Xi, Wuyi, Fujian, China, op 600m hoogte, in maart 2022. Zwarte thee van een oolong cultivar. 7,95£ voor 35 gram. Gekocht december 2022. Knop en twee blaadjes. 9 december ’22, 25 sec, gaiwan, aan zee, 17.30hrs, bewolkt, koud en winderig, 100m, 3,5 gram, 90°C. Eerste zetsel: droog blad, warm: pannacotta. Nat blad, warme melk, yoghurt, vijgen. Mond: Nogal dik. Floraal. Vijgen. 2^e zetsel, 25sec, 95°C: aroma: vijgen, yoghurt. Mond: heel vol, inderdaad een beetje olieachtig, interessant. Mooie afdronk, wat boterig. Derde zetsel, 30 sec, 95°C: erg lekker, zacht, beetje boterig, wat karamel. 😊😊😊😊

Jin Shuan

Cultivar uit Taiwan. Ook bekend als Chinsuan, Milky oolong, Tai Cha N°12.

Jiu Keng

China. Traditionele cultivar, veel gebruikt voor Long Jing. Omdat hij een dieper wortelsysteem heeft en trager groeit dan Long Jing 43 is hij voller van smaak maar ook minder zoet. Thee’s van deze cultivar(s) zijn vaak ook erg mineralig.

Jiu Qu Hong Mei

China, Hangzhou, Zhejiang. Ook gekend als Nine Meander Red Plum of Jiu Qu Oolong. Enige zwarte thee van Zhejiang (alle andere zijn groen). Wordt wel eens de rode Long Jing genoemd omdat dezelfde cultivar wordt gebruikt. Voor het eerst gemaakt in 1926. Omgeving Hangzhou. Fruitige thee. De blaadjes zijn gewoonlijk zwart en lang, en met de vorm van vishaakjes. Longwu, in het westen van Hangzhou, is één van de belangrijkste plaatsen. Eén van de belangrijkere makers is Lu Huafang in Xihu met 12ha aanplant van meer dan 50 jaar oude theeplanten.   

Jiu Qu Hong Mei, Le Cha Hû-Thé: Geoogst lente 2017. 16.5 euro per 100gr. 3 juni ’18: infusie, roodbruin; neus een storm van cacao en zoete rijke honing; in de mond rijpe appel, heerlijke thee met een redelijk lange afdronk. Een heel (h)eerlijke thee 😊😊😊(😊) 2 juli ’18: 2min 30sec, 90°C, 3 gram, 250ml. Droog: zeer donkere mooi gekrulde blaadjes, geurend naar zwarte chocolade. Nat zijn de blaadjes donkerbruin, redelijk groot en smal, moutig en vlezig met veel peper en specerijen. De infusie is amberkleurig en redelijk donker en heel intens. Het aroma doet wat denken aan cacao maar nog meer aan specerijen en fruit en is erg mooi. In de mond nogal astringent en heet nogal smaakloos; lekkerst wanneer wat afgekoeld en dat met een leuke afdronk 😊😊😊(😊) 2 september ’18: bevestiging, en wat een heerlijk aroma heeft deze thee toch ! 15 november ’18: dit is toch wel echt schitterend, bij het zetten wolkt dat aroma op bij het uitgieten, ’s ochtends is deze thee een echt plezier 😊😊😊😊

Jiuqu Wulon

Zwarte Draak thee. De naam Jiuqu betekent ‘beek met negen bochten’. Vaak verward met Oolong, maar dit is een zwarte thee, volledig gefermenteerd. Wel eens Red Plum genoemd naar de koperrode kleur van de gezette thee. Mild en subtiel.

Jin Xuan

Zie Taiwan #12.

Jun Chiyabari

Nepal. Theetuin in Nepal, in de regio Hile, op tussen de 1600 en 2250 m hoogte boven de zeespiegel, 115 km van de Himalaya. Doordat warme lucht uit het zuiden en koude uit het noorden elkaar hier ontmoeten hangt er vaak mist, en de hoogte zorgt ervoor dat het frisser is dan normaal op deze breedtegraad, met koele nachten. Alle aanplant ligt op minder dan 10 km van de fabriek, en ze kochten vaak land dat moeilijk te bewerken was en dus niet verpest door chemicaliën of uitgeput. De theestruiken komen uit Indië, Japan, Taiwan en Nepal en werden aangeplant op kleinere percelen met elk zijn eigen cultivar. Organisch gecertifieerd sinds 2012, en ze gebruiken geen bemesting en geen onkruidbestrijders (in de lente zorgt het onkruid voor de biodiversiteit, in de winter dient het afgestorven onkruid als bodemverrijker). Ongeveer 90ha en een jaarproductie van ongeveer 15 à 20 ton. Jun Chiyabari betekent Maan-verlichte theetuin en werd opgezet door twee broers, Bachan en Lochan Giyawali, in 2000, met de eerste aankoop van land in 2001 en de eerste bescheiden verkoop in 2002. Ze kwamen uit de hotel-business maar waren opgegroeid in Darjeeling en toen de toeristische industrie instortte door lokale onlusten gooiden ze zich op thee. Werken met zeer ervaren theemeesters en managers uit bekende domeinen als Margaret’s Hope of Castleton in Darjeeling. Worden ook getraind door theemeesters uit Taiwan en Japan, en ze zeggen vaak dat hun terroir dat van Darjeeling is maar hun productiemethodes Chinees, en dat ze zich zo onderscheiden van de andere. Heel innovatief. Naast de eigen theetuinen kopen ze ook bij andere theeboeren die ze op alle manieren helpen om een goed bestaan uit te bouwen en die ook opleiding krijgen over teelt en nieuwe tendenzen. Geloven heel sterk in biodiversiteit en duurzame landbouw en steunen heel veel lokale initiatieven. Heel veel verschillende theeën omdat ze zes oogsten hebben, verschillende cultivars en verschillende microklimaten. Link: Jun Chiyabari

Himalayan Tippy Black tea, 2015, Hotsoup: 9,95 euro per 50gr. Himalayan handrolled tippy black, een biologisch gecertificeerde zwarte thee. Deze thee is handgeplukt en verwerkt in de herfst van 2015. Een goed gestructureerde expressieve thee, met een mengeling van jeneverbes en exotische bloemen, een aanhoudende smaak, kortom een zeer aantrekkelijke thee. 24 december ’17: Spa, 85°C, geen melk. Droog: zeer mooie redelijk grote gekrulde blaadjes, een mengeling van heel licht tot mooi donkerbruin; droog aroma is vaag fruitig;  infusie: amberkleurig; een zachte en attractieve neus; een heel mooi smaakpatroon, lichtjes fruitig en zoet, zeer lekker en evenwichtig 😊😊😊(😊)

Nepal Moondrops, Jun Chiyabari, 2019, Hotsoup: Bio. 10.95 euro per 25 gram. Licht geoxideerde thee. Hendgeplukt en verwerkt in voorjaar 2019. 27 maart ’20, gaiwan, 88°C, 20 sec: nat blad: heel intensieve geuren, banaan, honing en iets groens. Goudgele infusie. Zacht en fluwelig aroma, heel rond en smakelijk. Na walsen wat vegetalere elementen die vooral fraicheur aanbrengen. In de mond vallen de vegetale elementen iets meer op in het begin, maar in de mooie afdronk liggen ze echt naast de banaan en de honing die na een seconde of twee de overhand krijgen en dan lang blijven hangen. Erg mooie thee, met een heel fluwelen en rijke complexiteit. Heel apart en helemaal anders dan Chinese oolongs. 😊😊😊😊 25 sec: nat blad: een meer versmolten, ‘edeler’ aroma. Iets dieper goudgeel. Iets minder expresseive neus. In de smaak een hogere versmoltenheid, met ook nu nog vooral die banaan in de afdronk. 30 sec: nat blad: een warm gezellig maar nu wegdeemsterend aroma. In neus en mond bijna volledig verdwenen, met alleen nog een vage echo van de smaken maar zonder bitterheid en nog een beetje afdronk. Jammer maar het eerste zetsel was echt super. Zeer lekker theetje. 😊😊😊(😊) omwille van het gebrek aan infusies.

Nepal Royal Ruby Jun Chiyabari, 2021, Hotsoup: Bio. Higal, Hile, Nepal. Zomerpluk (23 mei, 4 en 6 juni) in de Ramché en Nigalé divisies op gemiddeld 1850m hoogte. Blend van verschillende cultivars. Licht geoxideerde rode thee. 17.15 euro voor 25 gram. 28 september ’21, 3 gram, 3 minuten, 150ml, kyusu, 90°C. Droog blad warm, een chocoladebroodje recht uit de oven. Nat blad: een vol warm en fruitig aroma, redelijk complex. Koperrode infusie. Zacht en vol met een lange afdronk, een lichte fruittoets, geen astringentie maar wel korrel (leuke korrel). Ook mooi in een tweede zetsel, fruitig, zacht en erg aangenaam. 😊😊😊😊

Jungpana

Kurseong, Darjeeling. Jungpana Tea Estate is bekend voor de kwaliteit van zijn muscatel darjeeling thee’s. Heel moeilijk bereikbaar en geisoleerd gelegen domein met een heel eigen soort ondergrond en omgeving. Na een hangbrug in hout en koord volgen er nog 600 trappen om het te bereiken. 1000 tot 2000m hoogte. Genoemd naar een dappere gurkha, Jung Bahadur, die zijn leven gaf in de verdediging van zijn meester tegen een luipaard en al stervend naar water – pana vroeg. °1899 door Henry Montgomery Lennox, met Camellia sinensis var. sinensis zaadjes, en ook vandaag nog staat er bijna uitsluitend deze cultivar aangeplant. Zijn opvolger, een O’Brien, verkocht het landgoed na WOII aan de Rana familie uit Nepal. In 1956 nam de Indische Kejriwal familie het over.

Jungpana Spring Delight First Flush 2021 EX1, Siam Teas: 37.9 euro voor 100 gram. 24 mei 2021, 5 gram, 90 sec, 96°C, 225ml. Glass pitcher. Nat blad: groentensoep met erwtjes-zoetheid en tuinkruiden. Diep goudgeel. Zeer vol en rond. Vegetaal maar ook bloemen en stukjes gedroogd fruit. Zeer mooie en lange afdronk. 😊😊😊😊

Jungpana SFTGFOP1 2nd Flush, Gourdon, Metz: 11.9 euro voor 50 gram. 13 januari ’18: 100°C, 2 minuten; gedroogd blad, mengeling van heel veel kleurschakeringen, zelfs tot wat groen toe, fijne, kleine blaadjes, droog aroma is een beetje zoet; natte bladen, mooie bruine blaadjes met klein beetje groenere, versnipperd, sterke muscatel geur; infusie is melkchocoladebruin; mooi zuiver en fruitig aroma; de smaak doet inderdaad een beetje denken aan druiven; lange afdronk; op het einde beetje melk toegevoegd en ook dit is zeer lekker  😊😊😊 21 juli ’18: idem, lekkere afdronk heeft die thee ! zeer mooie fraîcheur ook 8 november ’18, 95°C, 6 gram op 400ml, 2 min 45 sec. De natte blaadjes geuren naar muscatel wanneer ze een beetje afkoelen. De koperbruine infusie geurt fruitig en complex. Net iets te veel astringentie, de afdronk is kort. Thee bewaard in het zakje van de winkel en al wat achteruit gegaan ?

Darjeeling Jungpana Autumn Flush 2019 FTGFOP1 CH, Siam Teas: Advent kalender, 17 december 2020. 18.4 euro voor 100 gram. Jungpana Tea Estate. Zeer mooi droog bladmateriaal, alle kleuren! 5 gram, 250ml, 96°C, 4 min. Droog blad, warm: kurkdroog stookhout, tabak. Nat blad: Zeer verwarmend aroma, als van een urenlang doorgestoomde ovenschotel met fruit. Heel homey en comforting. Diep amberkleurig en ook de infusie geurt prachtig naar dat warme fruit en nog warme mout in een brouwerij (een hele goeie wel). Zeer zacht, geweldig plezierig fruit dat als het ware je mond binnenbuitelt. Zacht maar ook fris met een lichte aangename astringentie. Doet inderdaad heel winters en warm aan, een echte thee voor de koude en donkere dagen. Tweede zetsel: meer nadruk op de moutigheid, minder het fruit, maar zeer zacht en aangenaam. 😊😊😊😊

Jun Shan Yin Zhen

Hunan, China. Gele thee. Ook gekend als Yun Shan, Junshan Yinzhen, Silver Needle of the Gentleman Mountain. Komt van het meestal in mist gehulde en erg vruchtbare eiland Yunshan (Yun Mountain) in het Dong Ting meer, en wordt de tien (of zeven) dagen voor het Qing Ming festival geplukt, waarbij alleen de botten worden gebruikt, en het gebruik van de vingernagels moet worden vermeden. Er zijn 60.000 knoppen nodig om een kilogram thee te maken… Zeldzaam en zeer duur. Was de favoriete thee van voorzitter Mao. Het is aangeraden om deze thee te maken in een glazen pot zodat je de botten zichzelf ziet ontplooien. Verleidelijke en een beetje zoete thee, vaak zeer lang. Meestal heeft de thee een oranje schijn. De cultivar is de Jun Shan Qun Ti Zhong. Rond de theeplant groeit een geneeskrachtig kruid, He Shou Wu, waarvan men zegt dat het een deel van zijn geur afgeeft aan de plant. De echte is alleen top als hij gemaakt werd van de lokale cultivar die er al lang voor wordt gebruikt. De overheid plantte een tijdje meer productieve cultivar’s aan, maar die bereiken nooit de finesse en het karakter van de echte (en helaas wordt dit zo goed als nooit vermeld op de verpakking). Het productieproces duurt drie dagen, is heel precies en moeilijk, en buiten het bakken wordt alle contact met de handen vermeden om smaakcontaminatie te voorkomen. Aangeraden zetmethode, westers: 3 gram op 250ml, 75-85°C, 4 tot 5 minuten. Erg verschillend wanneer hij in een gaiwan gezet wordt.

Jun Shan Yin Zhen , Dan-Dan: 31 maart ’18. 5 gram sample. 58 euro per 100gram. Met de Kamjove gezet, 45 sec, 80°C. Bleekgeel. De groengrijze blaadjes zien er uit als dennenaaldjes en verspreiden een intrigerende geur; de geur van de natte blaadjes is erg complex, met iets van vis, maar eigenlijk van een heel gerecht, met iets geroosterds, als een gebakken vis; de infusie is lichtgeel en heeft dat geroosterde niet, het aroma en de smaak zijn heel licht en fijn, de afdronk heel zoet; tweede trek, 75 sec: intens en diep maar mooi geel infuus; de natte blaadjes geuren nu echt goddelijk goed, als een heel goed gerecht; in de mond iets vetter, opnieuw zonder dat heel specifieke van de natte blaadjes, alhoewel het rokerige na een tijdj wel wat bovenkomt; 3^e treksel, 2 minuten: heel intens geel; pas nu gaat de geur van de natte blaadjes ook naar de thee die nu ook op zichzelf heerlijk is, met een lange afdronk; 1 april ’18, onmiddellijk 2 minuten (gezien op het internet) kleur infusie mooi bleekgeel; de blaadjes ruiken nog altijd het lekkerst, maar nu zit er ook meer van die aroma’s in het glas, en de neus heeft een uitgesproken fruitig en licht mineraal karakter; de smaak is meer uitgesproken zoet en zacht; de blaadjes ruiken echter nog steeds naar vis met groentjes en kruiden en de lichte rookgeuren van een keuken, echt schitterend 😊😊😊😊

Jun Shan Yin Zhen, Seven Cups: 25 juni ’18. Bij Stijn van Schoonlandt thuis. 132 euro per 100 gram. Qun Ti Zhong cultivar. Zeer complexe thee, zowel in de neus als in de mond, heel lang, en met een hele mooie zoete toets achterin. Prachtige thee ! 😊😊😊😊

Jungjak

Zuid-Korea. Ook semul-cha of medium sparrow, een third flush thee. Geplukt einde mei. 70-80°C. Kleur van jade en meer body dan wujeon.