K
Kabusecha
Japan, ook Kabuseicha of Kabuse Sencha. Voor het maken van deze thee wordt dezelfde procedure gevolgd als bij Gyokuro maar duurt de beschaduwingsperiode maar een week. Goedkoper dan gyokuro en qua smaak een beetje tussen deze en sencha in. De naam komt van kabuse en dat betekent netten. Die netten zorgen voor een soort natuurlijke onregelmatige schaduw. De thee moet eerder worden gezet als een sencha dan als een gyokuro.
Kamo Native Wild Kabusecha 2019 – Tokuya’s Natural Wild Kabusecha 2019: Kamo, Kyoto. Tokuya Yamazaki in Goko. Geoogst 21 mei 2019. Goko cultivar. Sugitani Goko teagarden, 10a, 123m southward facing, geen kunstmest. 7 tot 10 dagen beschaduwing. 4.5 gram, 75°C, kyusu, 1 minuut, 140 ml. Droog: glossy schijn voor de diepgroene bladeren, gemengd met lichtgroen blad en steeltjes, die lang en plat zijn, net niet in naaldvorm. Mooi aroma, wat vlezig, wat tomaat (2019!). Het nat blad geurt naar spinazie en umami. Bleekgele infusie. De neus is vooral gecentreerd rond de spinazie. In de mond duidelijk afgelijnd, heel klein beetje astringentie, nauwelijks merkbaar. Mooie afdronk. Tweede zetsel, 85°C, 60 seconden: intenser geel voor de infusie. In de neus veel romiger. In de mond een mooi bittertje, vooral achteraan, en ronder en breder dan het eerste zetsel, veel dikker, veel umami en erg romig (typisch Goko). 😊😊😊(😊)
Kabusecha Chumushi, 2018, Hotsoup: Japan. Uit Kumamoto, Kyushu. First Flush 2018. 90% Yabukita. Bestaat uit 50% Kabusecha die wat langer gestoomd is dan gewone sencha. Schone smaak, zoet en rond met een gemiddelde textuur. 35.9 euro per 100 gram. 10 april ’20, 3 gram, 45sec, 75°C, kyusu, 200ml: nat blad: een eerder zoet aroma, vegetaal, grassig. Strogeel. De infusie geurt eerder zoet, een beetje als vers gras. In de mond rond, eerder bescheiden, met ook hier dat zoet grassige. Tweede infusie, 1 minuut: een meer jadegroene kleur voor de infusie. Mooie zuivere geur voor het natte blad, en een aangename voor de infusie. Ook de smaak is aangenaam en lekker, met een fijne afdronk. Zelfde dag, namiddag, 100ml voor 3 gram. Duidelijk notiger element in de aroma’s. Jadegeel. Bijzonder heldere klare smaak, minder grassig, meer notig. Mooi dik in de mond. Heb de thee zo veel liever. Ook tweede zetsel was lekker, ook hier vooral nootjes. 😊😊😊(😊)
Kabusecha, Aichi, Hekien Ocha no Junpei: Yabukita. Competition level. 30 dagen beschaduwing. Handgeplukt. 5 gram, 100ml, 2 min, 40°C. Donkergroen, stalig glanzend droog materiaal, heel mooi en uniform. Nat blad geurt complex, umami en vegetale toetsen. Lichtgele infusie. Heel dik. Veel umami, bijna richting gyokuro maar niet zo fel. Umami op een dekentje, heel zacht met een zoet tikje om te stoppen en een mooie lange en interessante afdronk. Tweede zetsel, 80°C, 100ml, 1 min: iets minder dik maar nog altijd wat zoet, interessant en complex, met een tikje bitter en zoet naast elkaar ! 😊😊😊😊
Kabusecha, Nakamori Seicha, Mie: Yabukita, dubbellagig beschaduwd. Lente-oogst. 17 juni 2022, hittegolf, 7 gram, 60 sec, 70°C, 130ml. Nat blad: umami en vegetaliteit. Troebel en lichtgroen. Erg veel umami die onmiddellijk start. Lekkere finish en afdronk, heel rijk. Complexiteit en smaak vooral achteraan. Opmerkelijk verkoelend effect. Tweede zetsel, 85°C, 30 sec: jadegroene infusie. Zoet en zeer zacht, maar met een licht bittertje. 😊😊😊(😊)
Tokuya’s Natural Cycle Goko Kabusecha, Siam Teas: Uit de portfolio van The Tea Crane. Jaargang onbekend. 10 gram. Tokuya Yamazaki. Kamo, zuiden van Kyoto. 54.9 euro voor 100 gram. Uit de Sugitani Goko tuin van de Shizen Noen theeboerderij. Steile hellingen, geen bemesting. Goko cultivar. 70°C. 2 à 3 gram per 100ml, 2 min. 21 januari ’23, 3 gram, 100ml, 2 minuten, 70°C. droog: donkergroene, fijne en redelijk grote maar ook erg onregelmatige speldjes, beetje blauwige schijn. Goudgele infusie. OK maar verkouden proefde te weinig. 28 januari ’23, 4 gram, 150ml, 2 min, 70°C, kyusu. Nogal vegetaal in de neus, maar zeer zachte mond, met veel umami, erg lang. Romig en een beetje astringentie Viel me wat( tegen eigenlijk, voor die prijs toch😊😊😊.
Kagoshima
Japan. Prefectuur in het zuidwestelijke punt van het eiland Kyushu met een warm, subtropisch klimaat, de meest zuidelijke prefectuur na Okinawa. Tweede grootste theeregio van Japan, goed voor 8000ha en 23.900 ton (cijfers 2020) en een derde van de Japanse productie. Kende zijn grootste successen pas na de Tweede Wereldoorlog toen boeren uit deze regio naar Shizuoka gingen om de nieuwe methodes te bestuderen, en was in 1883 pas N°7 in de lijst. Korte tijd zo wat de belangrijkste regio voor zwarte thee tot de ineenstorting van de vraag in 1971 waarna de producenten overstapten op groene thee. Kent een 15tal theegebieden, en veel jonge creatieve en ambitieuze theeboeren. Verfrissende, grassige thee, diepgroen van kleur, vaak met veel umami. Subtropisch met zeer vruchtbare grond door de nabijheid van een actieve vulkaan maar ook de enige Japanse thee die tijdens het maken gewassen wordt om de asresten (shirasu) af te spoelen komt hier vandaan. De vlakke ondergrond, goed voor 99.6% van de aanplant, maakt mechanisatie heel makkelijk en zo goed als alles wordt geoogst door oogstmachines, en er wordt zelfs geëxperimenteerd met robots. De blaadjes zijn hier iets kleiner dan die in Shizuoka en dat maakt de thee vaak iets delicater en zachter. De vroegst geoogste vroeg geoogste (hashiri sencha) thee van Japan komt uit deze regio, van de eilanden Tanegashima en Yakushima. Door de zuidelijke ligging kan er erg vroeg gestart worden met oogsten, meestal al begin april. Het klimaat laat vaak een vierde oogst toe in oktober, yonban. 32% van de aanplant is yabukita, 27% is yutakamidori die een vollere smaak oplevert en Saemidori 13%. In tegenstelling tot in Shizuoka vriest het hier nooit en moeten de cultivars dus niet vorstbestendig zijn en hier komen heel wat cultivars voor waarvoor het elders te koud is zodat er veel minder yabukita staat dan in andere regio’s. Sofu is ook populair. In het Makurazaki Tea Research Station werden cultivars als Benifuki, Benihomare en Sunrouge ontwikkeld. De verschillende theeregio’s van de prefectuur zijn Tanegashima, Yakushima, Satsuma (Minami-Kyushu, Chiran, Ei en Kawanabe) en Osumi (Kirishima, Makizono, Takarabe, Sueyoshi, Shibushi). 41% van de thee-productie is organisch (slechts 5 % voor heel Japan). Vooral sencha en bancha, maar de laatste jaren ook meer matcha. Enkele van de bekendere producenten zijn Orita, Kasuga, Hayashi, Sakamoto, Mankichi Watanabe en Wakohen.
JA Kagoshima Chagyo
Japan, Kagoshima. Grote plaatselijke coöperatieve, opgericht in 1975.
Kaihua Longding
China. Zhejiang. Groene thee. Longding betekent Dragon Top, Kaihua verwijst naar de regio. De cultivar zou de Jiu’Keng Zhong zijn en de thee voor de eerste keer gemaakt in de jaren 50. De beste wordt eind mei geplukt, maar ook die tot midden april is goed. Er bestaan verschillende kwaliteitsniveau’s (Grade’s).
Kakegawa
Japan, stad in het westen van Shizuoka. Vooral bekend voor zijn Fukamushi Cha, minder voor zijn sencha. Het terroir is hier lager gelegen dan in andere delen van Shizuoka en veel vlakker, wat de lagere kwaliteit van de thee (meestal Yabukita) verklaart. Het stevigere stomen brengt wat meer zoete toetsen naar voren die er van nature minder aanwezig zijn en maakt de aroma’s sterker dan die van andere regio’s. Het is de regio met de langste levensverwachting van Japan en sommigen beweren dat de Fukamushi Cha hier van aan de grondslag ligt.
Kaley Tea Estate
Sri Lanka. Klein theedomein in Kotapola in de Laaglanden, vlakbij het Sinharay reservaat, een tropisch regenwoud. Organisch en artisanaal. Handgeplukt en handgerold. Eigenaar Udena Wickremesooriya.
Kamairicha
Japan. Groene thee die niet gestoomd wordt maar gebakken in een pan zoals in China. Nu vooral in enkele gebieden op het eiland Kyushu en nog maar goed voor 5% van de Japanse productie. De theebladeren worden gebakken en dan gerold tot ze droog zijn, en de techniek is dezelfde als voor veel Chinese groene thee. Het is ook op Japan de oudste methode, en heel lang werd ze gebruikt voor de basisthee voor het volk. Het eindresultaat heet Tamaryokucha wanneer de blaadjes opgekruld zijn en Kamanobicha wanneer ze recht en naaldvormig zijn. Sommige cultivars zijn meer geschikt dan andere voor deze methode, en een aantal ervan werd speciaal ervoor geselecteerd en ontwikkeld omdat men mogelijkheden zag in de export. Zetadvies, westers: 2.5 gram op 250ml, 75-85°C, 3 à 5 minuten. De interessantste resultaten krijg je vaak met een gaiwan (meer thee op minder water en kortere trektijden, voor meer uitleg zie onder gaiwan).
Ureshino Kamairicha Sayamakaori, 2017, Hotsoup: 33.9 euro per 100gr. Met de hand in de pan geroosterde thee, een techniek die in de negende eeuw door de Japanners is geadopteerd van de Chinezen. Deze thee is afkomstig uit Ureshino, Japan, in de prefectuur Saga in Kyushu. In Ureshino wordt thee gemaakt sinds 1440, maar in Saga begon de Japanse theegeschiedenis toen in 1191 een monnik theezaden meebracht uit China. Geoogst 15 mei 2017, de theemeester is Mr. Shigeyoshi Ota. De variëteit is Sayamakaori, een intrigerende cultivar. Deze thee wordt snel gebakken in plaats van gestoomd. Als laatste worden de blaadjes gerold en komt de definitieve vorm van de droge thee er in. 1 augustus ’18: de droge blaadjes hebben de vorm van kommaatjes of vishaakjes en ruiken zoet, met toetsen van jam en chocola, ze zijn klein tussen olijfgroen en blauwgroen; 90 sec, 80°C, 2.2 gram, 200ml. Natte blaadjes eerder vegetaal, bladgroentes; goudgeel, helder. Aroma zoet, confituur; smaak noten (met veel pit, haha); bloemen (in volle bloei), een heel open en rijke thee die je blind in zou schatten als een rode thee; tweede zetsel, ook 90 sec, iets koeler water; aroma nu zoeter en meer groene thee; 😊😊😊(😊)4 augustus in coldbrew: licht troebel goudgeel; in de fles groen, in het glas troebel goudgeel; een heel aparte en lekkere neus met toetsen van aardbeienconfituur (gek zeg), na walsen héél sterk zelfs (geproefd in een goed wijnglas); in de mond start hij als een leuke goed gestructureerde groene thee om dan langzaam om te slaan naar een duidelijke chocoladesmaak. Heel licht bittertje achterin. Bij braadkip ? hier kan je culinair iets mee doen! 😊😊😊😊 4 augustus, iets lagere temperaturen: zoeter en zachter, minder uitgesproken. 😊😊😊 18 augustus ’18: 75°C, 90 seconden. goudgeel, helder; aroma is zoet als een jam; in de mond een duidelijke en tegelijk milde en zoete groene thee zonder een spoor van astringentie, heel hartig en aangenaam; tweede zetsel, blaadjes nu volledig ontrold; een toch wel anders en veel interessanter aroma, heel apart, maar in de mond wat vlakker, en met een opvallende wat vlezige finish 😊😊😊(😊)
Ureshino Kamairicha Fujikaori, 2018, Hotsoup: geoogst begin mei 2018. 13.25 euro voor 25 gram. Theetuin op 400 m hoogte. Cultivar uit Fujieda in Shizuoka. Kruising tussen Shizu-inzatsu 131 en Yabukita. Een goede cultivar voor Kamairicha maar erg moeilijk te zetten als een sencha. De infusie is bleker geel dan die van de Sayamakaori. De natte blaadjes geuren eerst naar hout, dan naar spinazie en de schil van asperges, en ze zijn groter en heler dan die van de vorige, de gekartelde rand valt ook op. De infusie geurt boterig en heerlijk als een cake, met een zoet tikje dat aan maïs doet denken (dank u, Mariella Erkens). Na een tijdje kwam daar opnieuw die spinazie bij en hij deed me erg denken aan de spinazie van een gerecht met room en vis. In de mond was de thee zacht maar niet zo mollig als de vorige, mooi duidelijk. Het tweede zetsel deed de natte blaadjes nog vegetaler ruiken en maakte het aroma frisser en complexer, minder cake, meer kruidig (eucalyptus). De mond bleef mooi boterig maar was nu wat frisser, en wanneer de thee wat afkoelde was dat boterige heel mooi in evenwicht met een tikje fraîcheur en een tikje astringentie. Heel mooie thee. 😊😊😊(😊)
Ureshino Kamairicha Zairai, 2018, Hotsoup: geoogst begin mei 2018, 17.95 euro per 25 gram. Theetuin op 400m hoogte. Zairai betekent dat de thee werd geoogst in een tuin met allerlei soorten cultivars door elkaar, waar de kruisingen spontaan gebeurden. Het natte blad, grof versnipperd, geurde erg vegetaal en fris. De infusie was bleekgeel, en geurde erg mooi rond en warm, met een mooie complexiteit (een beetje van alles dus, maar dan in elkaar gedraaid...). In de mond was de thee boterig als een koekje, zeker in de finish, en hij deed wat denken aan zo'n meergranen koekje (met extra boter!). Ook hier zo'n mooie complexiteit, mooi los en aangenaam, met een heel lange maar ingehouden fijne finish. Het tweede zetsel was goudgeel, met hetzelfde aroma maar minder sterk. Ook het koekjeselement was wat minder sterk. 😊😊😊(😊)
Kamairicha ‘Gokase’ 2018, Lupicia: Theemeester Yoichi Korogi. Thee uit Gokase in Miyazaki. Bio. 17 euro, doosje van 50 gram. 4 à 5 gram, 85°C, 1 & 1min30sec. 16 februari ’19: mooie diepgroene blaadjes, heel mooi gekruld, met een aangenaam maar enigszins ingehouden aroma. Mooie heldere lichtgroene infusie. Wat afstandelijk aroma, vegetaal en wat romig. In de mond eerder wat flauw, vegetaal, wat spinazie, iets floraals ook, ik ga de dosis wat opvoeren. Nieuwe poging, 8 gram: meer astringentie maar niet teveel, maar het aroma wordt niet echt duidelijker, misschien is het een beetje een bescheiden thee ? 17 februari als coldbrew, 12 uur in de ijskast: schitterend en zeer mooi jadegroen. Een erg mooi rond romig aroma, niet heel uitgesproken maar wel helder; in de mond hetzelfde, de smaken zijn er maar lijken elke keer weer weg te dansen als je ze zoekt. Mooie afdronk, erg leuk bittertje 😊😊😊
Kama-iri-cha from Fujieda, Unknown cultivar, 2019, Thés du Japon: Thés du Japon, 13.33 dollar voor 50 gram, plus 5.45 importtaksen. Geoogst in mei 2019. Geproduceerd door Koyanagi Tsutomu wiens vader de schepper was van de Fuji-kaori cultivar. Deze thee werd gemaakt van de loten van een ongeïdentificeerde plant die samen met andere uit Kyushu werd aangeleverd. De producent plantte ze op een klein perceel in Shimonogo en deze zeer ongewone groene thee is het resultaat. 4 maart 2020, 3 gram, 150ml, 60 sec, 80°C. De droge blaadjes ruiken zéér lekker. Zeer ongewone geur voor de natte blaadjes, iets van bloemen, koekjes… Strogele infusie. Een zeer zachte thee in de mond, met een lange en zachte afdronk. Eerder floraal in de mond, en zijdezacht zonder een spoor van astringentie. 8 maart ’20, herzet met 5 gram op 200ml. Bij et walsen komt er een ongewone geur van verse zomerbloemen tevoorschijn. Lekkere thee die ook nu me eerst aan koekjes deed denken. De afdronk is lekker maar wat verwarrend met vage toetsen van citroen en bloemen. Intrigerende thee. Zeer lekkere afdronk. 😊😊😊😊
Gokase’s Native Kamairicha 2020, The Tea Crane: 35 dollar voor 100 gram. Bio. Lente 2020. Miyazaki Akira. Takachiho cultivar. 50 jaar oude struiken. De naam van de theetuin is Jihaku en hij ligt op 600m boven de zeespiegel, noordgericht, 18 are poreuze verharde lava en rode leem. Er is meer dan 20°C verschil tussen dag en nacht en de theetuin is omringd door bergen en andere organisch bewerkte theetuinen. 4 gram, 200ml, 98°C, 40 sec. Droog, warm: pakken umami. Nat blad: een bijzonder complex aroma, veel meer dan gewoon simpel umami, zeker iets vegetaals, iets mineraals en iets heel verwarmend. Strogele infusie. Bijzonder attractieve aroma’s, winterochtenden in een zuiders land. In de mond is er een mooie umami toets, maar best ook wel veel meer dan dat. Mooie tamelijk lange afdronk. Tweede zetsel: granen en groentes voor het natte blad. De infusie geurt nog steeds naar heel vroege lente lucht, maar samen met iets als raapstelen die worden klaargemaakt. Klein bittertje en een redelijk dikke thee. Lekker maar ga hem toch ook nog eens anders zetten. Zelfde dag, 85°C, 2 min 30 sec: felgele infusie met een jade-schijn. Heel interessante en complexe aroma’s met iets vegetaals en vlagen umami. Heel zacht met een licht en mooi bittertje, en ook hier dat vegetale gecombineerd met umami, heel fraai. Tweede zetsel, zelfde parameters is een beetje teleurstellend met nogal weinig smaak, maar zoet en dik en dus wel degelijk de moeite. -😊😊😊😊 Opmerking voor mezelf: umami ? zeker ? 17 januari ’21, 8 gram, 200ml, 60 sec, 87°C: opgewarmd droog blad geurt heerlijk complex en hartverwarmend (koekjes). Nat blad vooral vegetaal en mineraal. Deze mocht inderdaad een pak warmer gemaakt worden, hij is nu nogal afwezig. Wel dik en aangenaam, maar de smaak en aroma komen niet echt door. De afdronk is wel mooi. Tweede zetsel, 98°C: beter maar nogal een straf bittertje. Niet zo’n makkelijke thee om te zetten. 21 maart ’21, als een coldbrew, een nachtje met 10 gram op een liter: schitterend, met een prachtige complexiteit, een beetje rokerig zelfs, en absoluut herkenbaar als een kamaricha. 😊😊😊😊
Kama-iri cha from Takachiho, Mine Kaori cultivar, 2020, Thés du Japon: 13.24 euro voor 100 gram plus taks. Takachiho in het Nishi-Usuki district in Miyazaki. Gemaakt door mr Kai, theetuin op 350m hoogte, waar hij verschillende cultivars heeft staan waarmee hij kamairicha’s mee maakt. Geoogst op 22 mei 2020. 4 g, 70ml, 80-90°C, 60 sec. 15 januari 2021, 7.8 gram, 200ml, kyusu, 86°C, 60 sec: geroosterde kastanjes, en inderdaad, en vooral in het natte blad, gekookte rijst. Goudgele infusie. Zeer mooi, heel culinair aroma. Zachte en ronde thee met structuur en een lange hartverwarmende afdronk van geroosterde kastanjes in de winter. Zeer mooie complexiteit in een hartverwarmend ronde thee. Echt iets voor als het berekoud is. Tweede zetsel, 70 sec: in het tweede zetsel iets vegetalers, maar vooral na walsen een erg lekker fruitig tikje dat doet denken aan rood bessenfruit. Heel andere smaak, zonder de kastanjes maar met een mooie toets van fruit. Lange afdronk, mooi zoetje op het puntje van de tong. 😊😊😊😊
Kumamoto Densho Kamairicha, 2020, The Tea Crane: Native. 40 gram. 200ml, 90°C, 4 à 5 gram, 40 sec. Ocha No Kajihara Tsuge Tea, Ashikita, Kumamoto. 80 year old native seed-grown cultivar. May 2020. Toshihiro Kajihara is de maker, hij is de derde generatie. 15 dollar voor 40 gram. 28 mei 2021, 40 sec, glazen pitcher, 90°C, 150ml, 4 gram. Nat blad: verrassend complex, vegetaliteit en mineraliteit door elkaar, als frisse buitenlucht. Goudgele kleur met groene inslag en dezelfde complexiteit in de aroma’s. Volle thee met een redelijk strak einde. Lange afdronk. Heel bijzonder bij Goudse kaas en brood. Ook een tweede zetsel aan 50 sec was erg mooi, met aroma’s als een zomernamiddag op het platteland, en in de mond een mengeling van kruiden en planten aan de kant van de weg. 😊😊😊😊
Kamairicha, 2021, GJ Tea Marathon: Geen beschaduwing. Blend van Zairai, Yabukita en Oku Yutaka. 4 gram, 150ml, 1 min, 80°C. Droog warm blad: brood. Nat: een heel speciale set van aroma’s: vegetaliteit maar ook veel fraicheur, erg rond, eerder ongewoon voor een kamairicha. Heldergele infusie. Ronde smaak, erg versmolten, erg rond. De afdronk is zo rond en fluwelig dat hij bijna niet opvalt. Volgens de maker is dat omdat hij wokt maar met veel vocht zodat hij tegelijk ook een beetje stoomt. Zoet maar met mooi bittertje. Tweede zetsel, 15 sec: echt opmerkelijke geur voor het natte blad, veel frisser of mineraliger dan een andere kamairicha. Een zachte, zoete en erg originele kamairicha. 😊😊😊😊
Fujieda Kamairicha Fuji-Kaori, 2021, Thés du Japon: 9.8 euro voor 50 gram. 20 april 2021. Shimonogo, Fujieda, Shizuoka. Koyanagi Tsutomu, de zoon van Koyanagi Mitsugi die mee aan de wieg stond van de Fujikaori cultivar. Fujikaori van de eigen theetuin. 4 December 2021, 150ml, 3 min, 80°C, theezakje. Goudgele infusie, helder. Nogal zoet aroma, zeer floraal, amandel, doet wat denken aan snoep. Licht in de mond, maar met lekkere elementen, een beetje zilt, een beetje rooster maar niet veel. Lichte maar aangename afdronk. 😊😊😊
Ureshino Kamairicha 2021, Inoue Seichaen, Saga: 11 jaar oude Tsuyuhikari struiken. 10 dagen beschaduwd (meer umami, minder bitters). Global Japanese Tea Marathon 2021. 19 december ’21, 200ml, 80°C, 5 gram, : droog, klein en fijn gekruld blad, mooie kleur. Warm: koekjes en amandelspijs. Nat: heel complexe vegetaliteit, boterig. Briljant goudgeel. Zeer interessante start, boterig, rijk, complex, dik. Excellent, heel lang ook. Mooie roostertoets. 2de zetsel, 100°C, in en uit. Iets bitterder maar ook zoet. Lekker maar niet zo complex. 😊😊😊😊
Kumamoto native Kamairicha Densho, 2022, The Tea Crane: Ashikita, Kumamoto. Oogst mei 2022. 80 jaar oude stokken, niet gekloond. Toshihiro Kajihara is de boer. Ocha na Kajihara Tsuge boerderij. Tengetsu theetuin op 150m hooge, zand. Veel mist. 200ml, 90°C, 4à5 gram, 40 sec. 25 maart ’23, 5 gram, 40 sec, 90°C, 200ml. Mooi materiaal, met een mooie vegetale geur. Nat blad, heel vegetaal maar met een bijgeur van koekjes (door het bakken in een wok). Heldergele infusie die al snel troebel en licht jadegroen werd. Licht zoet, geen bitters, umami in de afdronk (waar ook een heel lichte astringentie in rondhangt). Wat mineralig. Tweede zetsel is zoet en aangenaam. Leuke thee. 😊😊😊(😊)
Kameroen
De eerste theestruiken werden hier in 1914 aangeplant door Duitse boeren, in het zuidwesten van het land, in Tole. In het noordwesten liggen er ook, in Ndu waar de plantages hoger liggen. In Djuttitsa staat 600ha gestekte thee. Vandaag is het land goed voor ongeveer 1570ha theestruiken. Soedan en Tsjaad zijn de grootste afnemers.
Kamimizu-en
Mimata, Miyazaki, aan de voet van de Kirishima berg. °1896 door Kamimizu Sousuke. In 1931 installeerde de tweede generatie de eerste machines en vanaf 1965 deden ze alles zelf, van oogst tot productie en verkoop. In 1979 werd bijna hun volledige oogst vernield door een late vorst en kochten ze sprinklers om dit tegen te gaan. Vandaag werken ze zonder pesticides of kunstmest, maar ze zijn fanatiek bezig met het bestuiven of sproeien van water om de natuurlijke bio-ritmes van de theeplant te ondersteunen. Het bedrijf maakt ook een speciale thee voor coldbrew, Bio-Tea genaamd, die ze promoten als sportdrank en die maar 30 minuten moet trekken. Verdeeld door Yunomi.
Kamo Shizen Nōen
Japan. Theeboerderij in Kamo, in het meest zuidelijke deel van Kyoto, tegen de grens met Nara. Kamo is een kleine stad op de zuidflank van de bergen in een vallei waardoor een kleine rivier loopt. Hierdoor is er nogal wat natuurlijke schaduw, geregeld mist en zijn de winters er koud (wat de blaadjes zoeter maakt). Geleid door Tokuya Yamazaki, °1983. Begon organisch (shizen) te werken omdat de herbicides en pesticides die hij gebruikte hem ziek maakten. In het begin was dit moeilijk omdat zijn al verzwakte theestruiken zonder kunstmest en pesticides bijna niet leefbaar waren, maar door geleidelijk aan eerst te stoppen met kunstmest en dan met pesticides wist hij heel de boerderij organisch te maken. Hierdoor begonnen zijn verschillende theevelden een eigen terroir te tonen en begon hij uiteindelijk veel betere prijzen te krijgen voor zijn product. Verkrijgbaar bij The Tea Crane.
Tokuya’s Wild Sencha, 2020, The Tea Crane: 46 dollar voor 100 gram. Kamo Estate, Kyoto, gemaakt door Tokuya Yamazaki. Yabukita. Lente 2020. Bio. 3 à 4 gram, 80°C, 200ml, 40 sec. 1 januari 2020, 40 sec, 78°C, 200ml, kyusu, 4 gram. Origineel beetje zoet aroma, complexe versmoltenheid. Bleek jadegeel. Fijn aroma. In de mond erg zacht, wat timide, maar met een mooie complexiteit, heel versmolten, die heel erg op de achtergrond ligt. Erg interessante maar bescheiden thee. Lange afdronk en een mooie finish. Allemaal erg sotto voce wel. Tweede zetsel, 80°C, 45 sec: intensere knalgele infusie. Mooie vegetale toets voor het aroma. In de mond een complexe en interessante reeks tonen, een mooi bittertje, een beetje mineraliteit, een heel volle en karaktervolle mond met op de achtergrond rondzwevende umami. Prachtig geplaatste bitterheid, achteraan en voortlopend in de afdronk. Derde zetsel, 80°C, 50 sec: nog altijd strak maar ook lekker zoetje. Sencha met persoonlijkheid. 😊😊😊😊
Tokuya’s Native Wild Wakocha 2017-2019, The Tea Crane: 30 gram, 12.68 euro. 42.27 euro voor 100 gram pre-taksen. Tokuya Yamazaki, °1983, van de Kamo Shizen Noen tea farm in Kyoto, tegen de grens met Nara, in de kleine stad Kamo. Verpakt in 2019 maar geoogst in 2017, 25 juli. Heel oude theestruiken, exacte leeftijd onbekend. Higashiyama Shozai tea garden, 10a, 140m, theeberg, noordgericht, en de oudste en zwakste struiken worden niet elk jaar geoogst. Omringd door woud, met zonlicht pas laat in de ochtend. Alleenliggend in de bergen. 4 dagen verwelking gevolgd door stevig kneuzen om de oxidatie in gang te steken. Grott en grof blad (beter voor wakocha). 23 augustus 2019, 3 gram, 2 minuten, 150ml, 98°C, kyusu. Het droge blad ziet eruit als hojicha of heel droge houtsnippers, ze ruiken wat peperig en scherp. Het natte blad geurt eerder bescheiden maar best wel fruitig, ook hier een beetje scherp, en er is een spoor van bos en padddestoel. De infusie is lichtbruin met tinten oranje and stofpartikels in de vloeistof. Hoge fruitige toon voor het aroma van de infusie. De smaak is zacht, fris en met een helder en zuiver fruit dat na een paar seconden een mooie aciditeit ontwikkeld met elementen van druivensuiker. Mooie vibrerende afdronk, zonder paddenstoel, wel iets romigs. Heerlijke maar nogal ongewone thee. 😊😊😊😊 8 april 2023, 4 mins, 4,5 gram, 98°C, 200ml. Een beetje als een test, want laatst geproefd meer dan twee jaar geleden. Geen bitters, zo goed als geen astringentie. Er zit iets zoets in met een leuke natoon van fruit. Iets van room ook. Heel fris. Opmerkelijk.
Tokuya’s Natural Cycle Goko Kabusecha, Siam Teas: Uit de portfolio van The Tea Crane. Jaargang onbekend. 10 gram. Tokuya Yamazaki. Kamo, zuiden van Kyoto. 54.9 euro voor 100 gram. Uit de Sugitani Goko tuin van de Shizen Noen theeboerderij. Steile hellingen, geen bemesting. Goko cultivar. 70°C. 2 à 3 gram per 100ml, 2 min. 21 januari ’23, 3 gram, 100ml, 2 minuten, 70°C. droog: donkergroene, fijne en redelijk grote maar ook erg onregelmatige speldjes, beetje blauwige schijn. Goudgele infusie. OK maar verkouden proefde te weinig. 28 januari ’23, 4 gram, 150ml, 2 min, 70°C, kyusu. Nogal vegetaal in de neus, maar zeer zachte mond, met veel umami, erg lang. Romig en een beetje astringentie Viel me wat( tegen eigenlijk, voor die prijs toch😊😊😊.
Kanagawa Nokyo Chaba
Kanagawa, Japan. Coöperatieve uit 1965. Hier wordt Ashigara-cha gemaakt, thee uit Kanagawa die in Ashigara verwerkt wordt. Theevelden in de Tanazawa en Hakodate bergen. De geoogste thee wordt verzameld, verwerkt en dan geblend en opgedeeld in 11 verschillende kwaliteiten. De gebruikte cultivars zijn Yabukita, Asatsuyu, Okumidori, Saemidori, Tsuyuhikari en Yamanoibuki. Breed gamma.
Kanayamidori
Japan. Cultivar die ontstond uit een kruising tussen Yabukita en S6 (Shizuoka Zairai N°6) in 1949. Geselecteerd als N°30 in 1970 en dan hernoemd als Kanayamidori, naar de ondertussen opgeslorpte stad Kanaya. Iets kleinere blaadjes dan Yabukita en wordt gewoonlijk vier dagen later geoogst. Productiever dan Yabukita, beter bestand tegen de koude. De sencha van deze cultivar heeft veel body en vaak een aroma dat wat aan room of melk doet denken.
Mankichi Watanabe Kanaya Midori Koucha, Le Cha-Hû-Thé: 17 euro voor 100 gram. Bio. Mr Mankichi Midori Watanabe. Heel geïsoleerde theetuin op het erg mooie eiland Yakushima, Kagoshima, Kyushu. Voor 30 juni 2020. Gemaakt met de laat-schietende Kanaya Midori. Blend van eerste, tweede en soms ook derde pluk, omdat de blaadjes genoeg zonlicht moeten krijgen om voldoende catechines te ontwikkelen. De thee wordt twee jaar gestockeerd voor hij op de markt komt zodat hij fruitig, fris en licht overkomt. 18 april ’19, 3 gram, 250ml, 90°C, 2 min. Droog aroma: een nogal fris en houtig/moutig aroma. De natte blaadjes hebben een fris maar sterk moutig karakter. Origineel aroma. Fris maar erg licht. 27 april ’19, 90°C, 250ml, 2.5 gram, 4 minuten: een eerder vreemd aroma, net alsof de thee een beetje gefermenteerd heeft ? in de mond erg houtig maar op een frisse en aangename manier, structuur maar geen astringentie, mooie fraîcheur, aangename lengte. Heel aparte wakocha 😊😊😊(😊) 28 juli ’19: de droge blaadjes zijn gebroken, overwegend donkerbruin met wat tip en her en der een stukje steeltje. De geur is aangenaam fris en fruitig, met kruiden en een toets van karamel. De natte blaadjes geuren fris en kruidig, wat kaneel en nog andere. In de mond valt de onmiddellijke attaque op, heel duidelijk, heel houtig maar ook met iets van specerijen, en die mond is rond en vol zonder zwaar te zijn met een frisse toets zeker achteraan. De smaak is merkwaardig consistent en blijft hangen. Er is zo goed als geen astringentie. Een tweede zetsel geeft vooral hout, en een wat vreemde toets, een beetje als pu’erh.
Kancha
Japan. De letterlijke betekenis is ‘koude thee’. Zeer zeldzame thee van het dorp Shishikuicho in Tokushima, van met de hand in januari geplukte bladeren, 30 minuten gestoomd, ruw gerold en dan gedroogd in de zon. Jaarproductie is 80 kilogram, en ze gebeurt door de oude vrouwen van het dorp.
Kandy
Si Lanka. De oudste theeplantage hier dateert van 1867. Theetuinen op hoogtes tussen de 750 en 1200 m (medium-grown). Sterke robuuste thee die vaak terecht komt in blends als Earl Grey.
Kaneroku Matsumoto-en
Japan. Kiriyama, Shimada, Shizuoka. Opgestart in de Jaren 30 maar de familie was al betrokken in thee langer dan ze zich kan herinneren. Hiroki Matsumoto, derde generatie, is de huidige eigenaar. De familie past de organische Chagusaba methode toe in de theetuin die de tuin omringd met hoge grassen die gebruikt worden als bemesting. Hiroki specialiseerde zich in gerookte thee’s, waarbij hij met veel experimenten tot een aantal schitterende wakoucha’s kwam.
Wakoucha Akari, Makinohara, Kaneroku Matsumoto, 2018, Yannoko: Kaneroku Matsumoto-en. 1ste oogst, mei 2018. Makinohara plateau. Chagusaba landbouwmethode. 6 dollar per 40 gram. Mooi zwarte thee aroma met een lichte fruitige ondertoon. Gebalde smaak waar wel wat in zit maar heel goed verstopt. Pas na een tijdje en wat afkoelen kwam duidelijk Nori door. Geen extraverte maar een introverte thee die echter heel mooi is, met een lange, eveneens erg gebalde afdronk. Mooie vederlichte maar goed omkaderende astringentie die ook een zekere korreligheid geeft. Een heel sympathieke verwarmende thee, geen schreeuwerke maar een vriendje. 😊😊😊
Smoked Black tea from Shizuoka, Pine Wood, Thés du Japon: Door Kaneroku Matsumoto in Shimada, Shizuoka, de eerste in Japan die hiermee experimenteerde. 16 augustus ’19, 98°C, 150ml, 2 mins, 3 gram. Klein gefragementeerd en donkerbruin blad. Een tamelijk donkere roodbruine infusie. De geur van de infusie is die van een houtvuur van dennehout maar niet eendimensionaal zoals vele goedkopere Lapsang Souchongs, en na rondwalsen komen echt zoete elementen naar boven als rijp fruit maar ook zoals het zachte rubber van een binnenband…heel aangenaam en heel fascinerend. De smaak gaat verder in dezelfde lijn, met duidelijke verwijzingen naar een open vuur van denne- of sparre-hout, maar dit domineert niet, en door de rook drijven veel en mooie andere geuren, een beetje zoals een eetzaal in een Ardens hotel, waar de geuren van de keuken, het eten en het haardvuur door elkaar mengen, met een duidelijke vlezigie toets overigens. Heel aardige complexiteit, heel aantrekellijk en erg lang. Na afkoelen blijft de thee heel aantrekkelijk met een mooie fraîcheur en astringentie. 😊😊😊😊
Japanese Cacao Wood Smoked Black tea, Kaneroku Matsumoto, Yunomi: Kaneroku Matsumoto boerderij, in Kiriyama, Shimada, Shizuoka. Gerookt op Cacao-hout uit Japan. Familiebedrijf uit de jaren 30, maar telen al veel langer thee. Hiroki Matsumoto is de derde generatie. Chagusaba teeltmethode. Gespecialiseerd in gerookte thee’s. 20 november 2019, 5 min, 3 gram, 150ml, 94°C. Het natte blad geurt fantastisch, met een niet-dominante en niet-overweldigende rokerige toets bovenop pakken heel smakelijke zoete toetsen, een beetje zoals diep geroosterde kastanjes. Briljant oranje infusie. Heel complex aroma, de rokerigheid niet dominant, en opnieuw bovenop een laag met bloemen en fruit en iets vlezigs, heel complex. In de mond valt de heel aparte rokerigheid onmiddellijk op, je kan hem in je neus voelen opklimmen, maar de smaak is uitzonderlijk complex, als een in de oven geroosterd stuk vlees met spek en paddestoelen. Een heel verfrissende aciditeit maakt alles licht en heel wonderlijk. Heel aparte maar zeer smakelijke gerookte zwarte thee. 😊😊😊😊(😊) Herproefd, februari 2020: opnieuw die heel culinaire combinatie/sensatie van dat zoete, rokerige en vlezige; Briljant ! In de afdronk/echo confituur…
Hinoki Cypress Wood Smoked Black tea, Kaneroku Matsumoto-En, Yunomi: Shimada, Shizuoka. 13.36 euro voor 50 gram. Hinoki is de naam voor de Japanse cypress. 16 januari ’22, 100ml, 3 mins, 100°C, 3 gram, comparative tasting in tasting cups: droog blad geurt zoet, ronde n zelfs wat floraal. Het aroma is erg zoet in vergelijking met de cherry wood en de Whiskey Barrel. In de mond zacht en zoet, rond, en heel weinig overheerst door het roken. Op en vreemde manier wat Italiaans en hij doet me denken aan de rook die in de winter op het Italiaanse platteland hangt. 16 januari ’22, 3 gram, 150ml, 95°C, 3 mins: Nat blad, een bijzonder complex en mooi aroma, met een heel mooie zachte rokerigheid die erg apart is. In de mond nog lekkerder, zacht en complex en wat mysterieus. Mooi zoetje. Zeer lang. Tweede zetsel: nog zoeter, nog zachter, en zeer zeer lekker. 😊😊😊😊(😊)
Whisky Barrel Wood Smoked Black Tea, Kaneroku Matsumoto-en, Yunomi: Shimada, Shizuoka. 13.36 euro voor 50 gram. Hout van de Ichiro distillerij. Zilveren medaille in 2014. 16 januari 2022, comparative tasting, 3 gram, tasting cups, 100ml, 3 mins: droog aroma is sterk en een beetje heady. Het natte blad geurt vol en heel diep. In de mond warm, heel sterk refererend aan Bourbon-vatrijping, heel Schots. 😊😊😊😊
Sakura Cherry Wood Smoked Black tea, Yunomi: Shimada, Shizuoka. 13.36 euro voor 50 gram. Sakura is de naam van de Japanse kerselaar. 16 januari ’22, Comparative tasting met tasting cups, 3 min, 3 gram, 100ml, 100°C. droog, warm en fris aroma. Nat blad: fijn en fris. In de mond ook fris, heel evenwichtig, eerder fijn gestructureerd, lang. 😊😊😊😊
Yuzu Wood Smoked Black tea, Yunomi: Shimada, Shizuoka. 13.36 euro voor 50 gram. 16 januari ’22, Comparative tasting met tasting cups, 3 min, 3 gram, 100ml, 100°C. droog aroma, vooral fris, iets van citrus maar als een pitje dan een schil. Nat blad, ook heel fris, fruitig en complex, en de aanwezige smaakelementen lijken de rokerigheid naar de achtergrond te duwen. In de mond vol, mooie fraîcheur, zeker niet rond, erg lekker. Achterin een zoetje en dan pas in de afdronk wat citrus, en zelfs wat citrus-zuren. 😊😊😊😊
Kaneta Ota
Shizuoka. Al 50 jaar zeer succesvol bezig. Momenteel geleid door Ota Masataka. Tenryu in het westen van Shizuoka. Heeft al heel wat prijzen gewonnen.
Kanetou Miura-en
Makinohara, Shimada, Shizuoka, Japan. Yoshinobu Miura. Sterk in Sencha en Wakocha.
Kangaita
Kenya, East of Rift. Werken met thee van de hellingen van Mount Kenya. Ergens tussen Assam en Zuid-Indië in qua stijl. Hier worden ook groene thee en oolong gemaakt, beide de moeite waard om te proberen.
Kangra
Himachal Pradesh, in Indië, helemaal in het Noorden, onder Kashmir. Opgestart in 1849 door Dr Jameson. 90% zwarte thee (geen Assam, wel de Chinese sinensis), maar ook wel wat groene. Vooral Palampur, Dharamsala en Baijnath hebben veel theetuinen, meestal op hoogtes rond de 1000m. In 2015 waren dat er 5900, goed voor 2312 ha. Bekend voor zijn heel bleke thee, wat hem ongeschikt maakt voor CTC, en bijzonder sterk in groene thee en oolong, uitzonderlijk voor Indië. De Dharmsala Tea Company is één van de oudste en grootste theeplantages hier. Bouwde zich in de jaren 80 van de 19de eeuw een grote reputatie uit, met erkenningen in Londen en Amsterdam, maar een aardbeving in 1905 bracht grote vernielingen aan en de Britten trokken zich terug, en vanaf dan was de productie beperkt. In de 21e eeuw werden een paar belangrijke stappen gezet om de regio terug tot leven te wekken, met ondermeer een kantoor in Palampur voor de Tea Board of India. Sinds 2005 erkend als een aparte theeregio (Geographical Indication). Een paar bekende domeinen zijn Mann Tea Estate, Hoodle Tea Estate en het hoger gelegen Towa Tea Estate, alle drie eigendom van de Dharmsala Tea Company, en Wah Tea Estate, Palampur Tea Estate en Darang Tea Estate.
Karabeni
Japan. Cultivar voor wakoucha. Ontwikkeld in Miyazaki uit zaden uit Hubei in China als cultivar specifiek geschikt voor zwarte thee, de symbolen staan voor rood en de Tang-dynastie (of China). Erg zeldzaam omdat de markt voor zwarte thee in Japan ineenstortte tegen dat de cultivar in gebruik kwam. Smaakt en geurt erg ontypisch voor een Wakoucha en is veel meer Chinees dan Indisch qua karakter. Vreemd genoeg is Hubei ook de enige plaats in China waar gestoomde groene thee wordt gemaakt… op zijn Japans dus.
Black Tea from Nearai Karabeni cultivar 2010, Thés du Japon: Karabeni. Geplukt zomer 2010, 2nd flush. Nearai-cho, Rita ward, Hamamatsu city, Shizuoka. 8.47 euro vor 50 gram. 3 gram, 150ml, 180 sec, 95-100°C. Organisch geteeld. 6 juni 2021, 3 gram, 3 mins, 100°C, 150ml, kyusu. Zeer versnipperd blad. Natte blad geeft een stoffig maar complex aroma, iets van droog hout en gedroogd rood fruit. Bijna kersrode infusie. De mond is zeer verrassend met dat hout maar ook met bessenjam, zeker achterin in de mond en in de afdronk; wel nog steeds met dat stoffige, ook in de afdronk. Beetje bizar wel, en een beetje scherp. Tweede zetsel, idem: meer naar het oranje toe qua kleur. Wat hetzelfe wat stoffige aroma ook in de smaak. Niet echt mijn favoriet… 😊😊(😊)
Nearai Karabeni 2017, Thés du Japon: Nearai-cho, Kita-ku wijk in het noorden van de stad Hamamatsu in het westen van Shizuoka, Bio. 13.33 dollar per 100gram. 16 juni ’19, 5 gram, 300ml, 98°C, 120 sec. Het droge blad geurt fris en wat zurig ? Scherp fruit voor de geur van het natte blad, heel origineel en apart, maar niet speciaal aantrekkelijk. Sterk gebroken blad. De infusie heeft de kleur van mahoniehout en geurt wat naar een darjeeling. Geen of nauwelijks astringentie, niet echt veel smaak in vergelijking met andere Japanse zwarte. Aparte nadronk die pas een seconde of twee na het inslikken doorkomt en die hout combineert met wat bessenfruit. Van alle Wakoucha komt deze thee het dichtst bij het klassieke idee van een zwarte thee, en het is een thee voor liefhebbers van zwarte thee, maar niet speciaal voor die van Wakoucha, waarvan het de karakteristieken volledig ontbeert. Lijkt wat op ongerookte lapsang souchong. 😊😊😊 25 juli ’19, 150ml, 3 gram, 100°C, 120 sec. De natte blaadjes geuren muf, maar de felrode infusie geurt fris en fruitig. Tikje interessante astringentie helemaal op het midden van de tong. Interessante, heel frisse mond, maar met heel ingehouden wegglippend fruit, verstopt achter toetsen van hout en leder. 😊😊😊 Erg aparte geur voor de droge blaadjes met iets fris dat bijna zurig is. Sterk gefragmenteerd droog blad, erg weinig tip, een paar steeltjes. Eigenaardige wat doffe geur voor de natte blaadjes, met iets van bessenjam op de achtegrond. De thee heeft een heel licht aroma met wat honing en iets van bijenwas op de achtergrond. In de mond zacht, startend met een heel licht zoet tikje, dan een astringentie die pas halfweg doorkomt, en een afdronk met wat romig bessenfruit, maar allemaal heel ingehouden.
Karigane
Twijgjesthee. Mengeling van blad en twijg. Ook bekend als Shiraore. Kukicha van Gyokuro-productie. De naam betekent Het Geluid van Ganzen. Ganzen zijn een symbool van schoonheid in Japan en in Kyoto placht men te zeggen dat de steeltjes van deze thee eruitzien als de twijgen waarop de ganzen uitrustten na het vliegen.
Karigane Sakamoto, Nio Teas: Mengeling van de steeltjes en blaadjes van een gyokuro (21 dagen). Mr Sakamoto. 31 dollar voor 100 gram. Low caffeine. 12 September 2020. Mooie thee (droog), mooi aroma. 60 °C, 90 sec, 150ml, kyusu, 5 gram. Nat blad: grassig maar met een duidelijke boventoon van umami. Lichte thee, ergens tussen geel en heel lichtgroen. Aroma eveneens een combi van grassigheid en umami. Zeer zachte zoete mond, maar mineraliger dan een echte gyokuro. Tweede zetsel, zelfde parameters: het natte blad geurt grassiger, de infusie meer naar umami. In de mond frisser en mineraliger, zeker in de start; nadien volgt nog steeds een golfje umami. 😊😊😊(😊)
Karnataka
Indië. 2140 ha thee op hoogtes tussen de 750 en 1000m in de Baba Budan heuvels op 150 mijl van Bangalore. Eigenlijk vooral een koffie-regio, en de thee-aanplant is eerder beperkt. Eenvoudige thee.
Kasugaen Kawaji Seicha
Hioki City, Kagoshima, Japan. Mr Kawaji en familie. Actief sinds 1970 en gedeeltelijk organisch sinds 1989. Goede groene thee’s en net zoals veel anderen in de regio gespecialiseerd in Fukamushicha. Het zachte klimaat van Kagoshima maakt het gebruik van niet-vorstbestendige cultivars als Yutaka Midori mogelijk die ideaal zijn voor deze thee.
Kasugaen Golden Sencha, Nio Teas: Yabukita. Hioki city in Kagoshima. Sea level. Deap steemed. Gemaakt door Kawaji-san van de Kasugaen Kawaji Seicha boerderij. 27 aug. 20, 5 gram, 60°C, 60 secs, 150ml. Zeer mooi en zuiver aroma voor het droge blad. Ook het natte blad levert een mooi en zeer klassiek aroma op. Goudgeel en veel partikels. Bladspinazie in de neus. Ook in de mond erg klassiek en zuiver, met een mooie vegetale toets en een erg lichte astringentie. Tweede zetsel, 60°C, 40 sec: heel mooi volume, lekker dik in de mond, mooi licht astringent tikje. Interessantere smaak en aroma dan in eerste zetsel. 😊😊😊
Kasugaen Murasaki Sencha, Nio: Hioki-city, Kagoshima. Deep steamed Fukamushi sencha. Vooral yutakamidori (90 à 95 %), de rest is saemidori. 250 m boven zeeniveau. De basis van deze thee is altijd de yutakamidori, maar afhankelijk van het jaar wordt er andere aan toegevoegd. 10 dagen beschaduwing. 39 dollar voor 100 gram. Nat blad: zeer complex, kruidig. Jadegroen, troebel, veel partikel. Eerder neutraal aroma voor de infusie, en ook de smaak blijft wat op de vlakte; Dik mondgevoel. Tweede zetsel, veel dieper groen. Nog steeds weinig smaak, neutraal. Begrijp deze thee niet…
Kasugaen Asatsuyu Sencha, Nio Teas: Deap-steamed sencha uit Kagoshima.. Asatsuyu cultivar. 40 dollar voor 100 gram. 27 Aug. 20, 5 gram, 45 sec, 60°C, 150ml, kyusu. Stevig aroma voor nat blad, met iets van brood. Jadegroene infusie met veel partikel. Mooi aroma, spinazie. In de mond tamelijk vol en zoet, bladgroentes, redelijk rond. Een beetje kort achterin. Tweede zetsel, 25 sec: troebel, echt groen nu. Herken de edamame nu. Mooi zoet in de mond, dik, licht astringent tikje (héél licht). Lekker. Derde zetsel, 20 °C: aroma verdwijnt. Zoet en lekker. 😊😊😊(😊)
Katagi Kōkaen Tea-Farm
Japan. Asamiya regio in de prefectuur Shiga, op de zuidkant van het Biwa meer. Nu geleid door Takatomo Katagi, de zevende generatie al. Vader Akira startte al in 1975 met elk chemisch middel te weren van de boerderij toen de regering deze middelen begon te promoten via subsidies. De zoon zet deze traditie verder. Nu volledig organisch. Sommige theestruiken zijn over de 100 jaar oud. De Bushidani theetuin ligt volledig geïsoleerd in een vallei en is omringd door bomen, en heeft geen enkele buur die pesticides gebruikt.
Liquid Jade Sencha N°3, Asamiya, 2022, The Tea Crane: Asamiya, Shiga, in de bergen aan de zuidkant van het Biwa meer. 12 euro voor 50 gram. Meer dan 80 jaar oude struiken, niet gekloond maar uit zaad. Alleen natuurlijke bemesting. Asamushi (kort gestoomd). Takatomo Katagi van de Katagi Kokaen boerderij. Uit de bushi-dani theetuin op 350m hoogte. Rotsachtige bodem. 200ml, 4à5 gram, 40 sec, 90°C. 17 maart ’23, 90°C, 40 sec, 4.3 gram, 200ml, kyusu. Mooi gevormde naaldjes, donkergroen, wat twijgjes. Droog, in de opgewarmde pot: rijk en zelfs een beetje zoet. Nat blad: veel umami, een mooie vegetale toets. De kleur van de infusie is een helder en schitterend geel. In de mond zuiver en met een onmiddellijke zweem van umami; delicieuze finesse, zijdezacht. Een heel fijne thee met veel body. Verrukkelijk. Tweede zetsel aan 93°C, 60 sec: nog altijd zijdezacht, mooie umami toets, mooie afdronk en een heel fijn bittertje. 😊😊😊😊(😊)
Asamiya Kuki Hojicha Roasted Twig 2020, Katagi Koka-en, The Tea Crane: Sample. 2020. Takatomo Katagi. Asamiya, Prefectuur Shiga. Alleen de steeltjes werden gebruikt. 3 à 4 gram, 100ml, 1 à 2 mins. Bio. 2 januari ’22, 4 gram, 200ml, 98°C, pitcher, 90 sec: mooie complexiteit voor het aroma, er zit hier heel wat in (mout, maar zeker ook honing, hout en iets zeer lekker fris…). Helder roodbruin (maar meer bruin dan rood). Beetje schuim. Ook de smaak is uitermate complex, ook hier zit heel veel in. Heel mooi zoetje dat tegelijk mooi fris blijft. Tweede zetsel: minder complexiteit maar even smakelijk als een normale hojicha. 😊😊😊😊(😊)
Akiyama Katsuhide
Japan. Theeboer in Shizuoka, in de buurt van Fuji. Theetuinen op hoogtes tussen de 300 en 400 meter, met de Fuji-berg op de achtergrond. Is een gepassioneerd verzamelaar van cultivars, en naast zijn grotere en mooi verzorgde theetuinen die mechanisch geplukt worden en de klassiekere cultivars hebben heeft hij tientallen heel kleine perceeltjes met zeldzamere rassen waarmee hij experimenteert. Ze worden maar één keer per jaar geoogst, met de hand en zijn herkenbaar omdat er veel wilder en onregelmatiger uitzien. Hij heeft er een 40 tal, waaronder Shoshun, een cultivar die hij zelf ontwikkelde. Hij gebruikt geen kunstmest en nauwelijks organische omdat hij gemerkt heeft dat bemesting vaak veel van het natuurlijke aroma wegneemt. Om deze reden stoomt hij ook heel licht (futsumushi, niet fukamushi), hij zoekt meer naar aroma dan naar zoetheid. Hij doet alles zelf (hij kan niet delegeren, zegt hijzelf) omdat alleen hij de thee’s kan maken die hij wil maken. Hij maakt graag Wakoucha, omdat het een thee is die de meest wonderlijke aroma’s kan voortbrengen en groot culinair potentieel heeft.
Kawabata Tea Farm
Japan, Koguchi, Shizuoka. Familiebedrijf. Werkt organisch. Maken sencha, gyokuro, wakoucha en houjicha. Sinds 2018 door de zoon, Hiroyuki Sato, na een carriere in de staalindustrie. 2.2 ha. Ook bamboescheuten en pruimen.
Kawabata-en Houjicha, Nio teas: 4 September 2020, 5 gram, 150ml, 1min30sec, 74°C, glazen pitcher. Bijzonder complex en lekker voor het droge blad. Wel wat steeltjes. Een elegante en mooie geur voor het natte. Lichtbruine karamelkleurige infusie. Zeer mooi warm aroma, granen. Lichte en zoete attaque, mooie warme en bijna troostende smaak, een heel elegante en lekkere zachte hojicha. Mooie complexe smaakpatronen die wat aan eten doen denken, meer dan aan thee. Het was misschien de moment (zware week), maar ik vind deze zéér lekker. Lange afdronk. Tweede zetsel, 30 sec: nat blad geurt fruitig. Donkergoudgele kleur. Stevig gebakken graankoekjes in de neus. Heel zachte en aangename smaak, gebakken vis (zat in het eerste zetsel ook al wat). Derde zetsel: zoet, zacht 😊😊😊😊
Kawane
Regio en stad in de heuvels van Shizuoka, befaamd voor de hoge kwaliteit van zijn groene thee (sencha en superbe fukamushicha). Theetuinen op hoogtes tussen de 500 en 600m, en met dus meer mist en lagere temperaturen. Sinds 2008 opgeslokt door Shimada en niet langer een aparte stad.
Kawane Sencha, Shizu 71-32, Shizuoka, 2021, Thés du Japon: 18.43 euro voor 100gram, sample set (zakje). Geen pesticides. Moto-Fujikawa district. Kawane-Honchu, Haibara, Shizuoka. Shizu-7132 cultivar. Gemaakt door Mr Konishi, die organisch werkt, zonder pesticides of kunstmest. 15 december ’21, 80°C, 3 min, 150ml, zakje van 2 gram. Heel lekker droog aroma ! Fruit, snoepjes. De infusie geurt erg mooi floraal. Zacht en zoet in de mond, en men verwijst naar Japans snoep. Alhoewel ik dat niet ken kan ik me er iets bij voorstellen… 😊😊😊😊
Kazi&Kazi
Bangladesh. Panshagarh regio. Opgericht in 2000. Oorspronkelijk een kiezelgroeve die een nieuwe compost-laag kreeg. Bio. Dicht bij Darjeeling. Panshagarh is een extreem arme regio. Sinds 2015 goeie kwaliteitsthee.
Kebacha
Japan. Vederthee. Zeer lichte thee van de velletjes van de steeltjes van theeblaadjes die tijdens het productieproces loskomen.
Keemun
Keemun is een Chinese zwarte thee, voor het eerst gemaakt in Fujian en populair in het westen. Toen in 1875 Yu Ganchen, een ambtenaar uit Yi in Anhui, terugkeerde naar zijn geboortestreek en een nieuwe carrière als handelaar startte, wou hij de rode thee uit Fujian, Min Hong, kopiëren en introduceerde hij de techniek in zijn streek. Men kwam er al snel achter dat het terroir rond de stad Qimen in Anhui, tussen de Gele en de Yangtze rivier (goed gedraineerde, zanderige grond) ideaal was voor de lokale Zhu Ye variant van de theestruik en voor het maken van zwarte thee. Daarvoor was de regio vooral bekend voor zijn groene thee. Rond dezelfde tijd startte een zekere Hu Yuanlong een fabriek op in Shanli in Anhui, de Rishun Tea Factory, met de expliciete bedoeling om zwarte thee te maken. Eerst bekend als Qi Hong wat later evolueerde tot het Engelse Keemun. De stijgende vraag naar zwarte thee die een regio als Fujian niet alleen kon beantwoorden bracht een grote groei mee, zeker toen de Amerikanen meer Japanse groene thee begonnen te drinken na de opening van Japan, en de boeren/producenten in Anhui hun groene thee moeilijker begonnen kwijt te raken. Recent is er opnieuw een tendens naar groen in Anhui omdat de Chinese markt is opengebloeid, en die heeft liever groen (groene thee vraagt ook minder dure machines). Fufeng en Anling zijn twee plaatsen in Qimen die bijna alleen groene Maofeng maken. Keemun werd zeker vroeger vaak gebruikt in de betere breakfast blends, en is dus drinkbaar, soms zelfs erg lekker, met melk. Het is een lichte thee met steenfruit en lichte rokerigheid in de neus en een zachte, moutige smaak die wat doet denken aan ongezoete cacao. Toppers hebben ook florale toetsen die aan orchideeën doen denken, en deze zijn uniek en uitermate lekker en fijn. Zelfde cultivar (Zhu Ye) als Huangshan Maofeng, en meestal een knop en twee blaadjes. Het warme, vochtige bergklimaat is perfect. Er bestaan erg veel varianten, maar ze zijn bijna allemaal blootgesteld aan een langzaam oxydatie- en droog-proces wat meer nuances aanbrengt. De bekendere zijn Gongfu Keemun, speciaal gerold voor de gongfu manier van zetten, Keemun Maofeng, vroeger geoogst en met haartjes, Xinya Keemun, nog vroeger geoogst, lichter en zoeter, Keemun Hao Ya, betere selectie van tip en Hubei Keemun, keemun uit de naburige provincie Hubei, en dus niet the real thing. Bevat meer geraniol dan de meeste zwarte thee’s (vandaar het florale). Goede Keemun zou je moeten kunnen herkennen aan het heel fijne, dunne blad, aan de kleur van de thee die helderrood zou moeten zijn en aan het evenwicht van de aroma’s waarbij het florale niet wordt weggedrukt door andere aroma’s. Top Top Keemun is zeer duur en uitermate exclusief, maar net daaronder liggen Haoya A en Haoya B. Haoya A heeft de fijnste blaadjes en waarschijnlijk ook nogal wat gouden topjes. De top Keemun’s zijn uitzonderlijk lekker en zelfs een beetje magisch, als een hele goede wijn, maar ook in de mindere vind je erg aangename en lekkere exemplaren.
Qimen Xiang Luo, Palais des Thés: Anhui. Palais des Thés Grand Cru. 38 euro per 100 gram, 23 februari ’18. 2 juli ’18, 4 minuten, 90°C, 3 gram op 250 ml. Droog, zwarte gekrulde draadjes, niet veel aroma. Natte blaadjes zijn redelijk volledig, bruin en moutig van geur. De infusie is amberkleurig. Het aroma is zacht en fruitig met wat cacao toetsen. De mond is nogal gesloten en heeft een zachte kruidige afdronk. 29 juli ’18, 4 minuten, 2.5 gram, 250ml, 90°C. de droge blaadjes geuren niet bijzonder sterk maar wel erg mooi en evenwichtig, met vooral tabak en leer. De natte bladjes ruiken lekker en complex met opnieuw hout. De infusie is redelijk intens bruin, en geurt naar fruit en honing met een vleugje cacao en specerijen (en vanille volgens de importeur). Lichte astringentie naar het einde toe. Er is complexiteit en lengte in deze thee maar het is heel subtiel. 😊😊😊(😊) En even vloeken in de kerk: wat afgekoeld en met melk, hedonistisch lekker verslavend met een prachtige ronde en lange afdronk…
Qimen, Qi Xiang Yuan company: Red Tea from the East. Kleine donkerbruine dun gerolde blaadjes. 3.6 gram, 95°C, 3 minuten, 300ml, klassieke theepot. De natte blaadjes ruiken fruitig en een beetje stoffig, met een eigenaardige een beetje onaangename toets. Zacht en fruitig aroma voor de infusie. Zachte en nogal bescheiden smaak met steenfruit. 3 minuten was te weinig, opnieuw met 5 minuten. De infusie geurde nu veel overtuigender naar dat steenfruit in combinatie met bloemen maar ook naar iets van cacao. In de smaak die nogal plat was, vooral floraal, kwam de cacao-steenfruit combi pas naar boven in de afdronk. Met een wolkje melk sprong vooral het steenfruit naar voor (geen mooie kleur) en kreeg de thee wel een bijzondere en lange en redelijk lekkere afdronk. Met de gaiwan, 25 sec, 3.6 gram, 90°C: mooi aroma voor de natte blaadjes, maar in de infusie en de smaak komt daar bijna niks van door. Mooie kleur. Langer trekken leverde naast meer smaak ook meer zuren op die niet helemaal juist zaten. 😊😊
Keemun Needles, Postcard Teas: Gemaakt door Mr Feng in Qimen samen met andere families met kleine theetuinen, gemiddeld 1ha groot. Geen pesticides, geen kunstmest. PC werkt al met de cooperatieve van Mr Feng sinds 2015. Gemaakt in de Qi Mei stijl (Qimen wenkbrauwen). Lentepluk van eind maart, pre-qing ming, knoppen en heel kleine blaadjes. 14.95 £ voor 20 gr. 26 december ’19, gaiwan, 100ml, 3 gran, 25 sec, 98°C: droge blaadjes, zwarte chocolade. Klein, fijn, donkerbruin en wat lichtere gouden tips. Koekjes, specerijen, bloemen, mooi aroma (nat blad). Mahoniehouten kleur voor de infusie. Zelfde florale toets voor het aroma van de infusie. In de mond zoet en vol specerijen, heel sterk cookie, en de thee is ook heel zacht. Redelijk lange finish. Mooi vol mondgevoel. Tweede zetsel, 30 sec: nog veel meer specerijen, kruidenkoek, idem voor de infusie. In de mond idem maar met een leuke frisse toets erboven op. Derde zetsel, 35 sec: natte blad blijft maar lekker ruiken, specerijen vooral. Doet me nu ook wat denken aan een dik ingekookte vleessaus. Een heerlijke thee. 😊😊😊😊
N°511, 1876 Keemun, Paper & Tea: Best before 31 jan 2022. 50 gram, 9 euro. 24 aug 2019. 8 september ’19, sunny and cool, 4 gram, 200ml, 2 min, 90°C. Erg klein maar regelmatig droog blad. Het natte blad geurt naar hout en pruimen. Donkerbruine infusie. Een heel mooi en zacht aroma, pruim, dennenhout, melkchocolade. Leuke mond, onmiddellijk sympathiek, mooie combinatie tussen houtige en fruitige toetsen, goed in evenwicht. Heel lichte bittere toets geeft structuur aan de thee. De website sprak over wijn, en ik proef wat hij bedoelt. Een mooie en elegante Keemun met een erg mooi afdronk. Heel leuke echo ook ! 😊😊😊😊
Keemun Red Tea, 2021, Hotsoup: 9.95 euro voor 50 gram. 24 september ’21, 3 gram, 150ml, 3 min, 98°C. Mooie kleine blaadjes. Kersenfruit in de neus. Mooi helder-rood. Fris en vol met fijne astringentie. Ok afdronk, niet sterk, wel redelijk lang. Leuke Keemun. 😊😊😊
Superior Keemun Qimen Hong Cha 2021, Mei Leaf: 60 jaar oude struiken. Qimen Hao Ya. 14.5£ voor 40 gram. Geplukt op 6 april 2021. Zu Ye Zhong cultivar. Knop en één blad. 1000m hoogte. Handgerold. Xiao (klein formaat) blaadjes. 90°C. 2 augustus 2022, 4.5 gram, 100ml, kyusu, 45 sec, 90°C: droog blad is mooi, fijn geraaid en lang. Nat blad geurt naar warme specerijen en warm fruit. Intens. Medium dik. In de mond zacht, iets van melk of room, frisse afdronk. Geen tannines. Tweede zetsel, 50 sec. nu meer cacao in de neus. Fris en complex, iets steviger. Erg lekker tweede zetsel. Derde zetsel, 1 min is vooral zoeter. Leuk. 😊😊😊😊Op zijn westers, 4 min, 3.5 gram, 250ml, klassieke pot. Heel zacht, bijna fluwelig. Ook nu cacao. Met melk ok, heel floraal, maar brengt niet echt iets bij.
Keemun Congou
De Congou variant is een vroege variant die minder bitter zou zijn dan andere en die speciaal voor de Gongfu theeceremonie wordt gemaakt.
Keemun Congou, Simon Lévelt: gekocht lente 2017. Lekker zeg !!!!!!!! en zeker met melk; 1 mei ’17: heel mooi en zacht aroma dat wat aan warme mout en warm fruit doet denken; ook in de mond zacht en lichtjes zoet, en mooi vol; ook erg lekker met melk waardoor het karakter nog meer naar voren komt; een thee die erg lekker is de hele rit, van het aroma tot de finish; één van mijn favorieten 😊😊😊(😊) 12 mei, in de ochtend, zonder melk: mooi aroma; in de mond erg lekker, een echte thee met een heerlijke wat fruitige afdronk, en met een hele mooie florale toets. Toppertje die ik maak als ik goed gehumeurd wil worden…
Keemun Mao Feng
Betekent haarpunt. Vroeger geoogst, met leafsets van twee bladeren en een bot, nog fijner gerold. Lichter en zoeter. Zeldzaam en redelijk duur.
Keemun Mao Feng, Twinings: 15£ / 100gr16 juni ’17: 300ml, met 3 gram, 3 minuten: zacht en verfijnd droog aroma dat doet denken aan een oud houten meubel, niet ingeboend ! helder oxo-bruin; heel apart, fijn, elegant en glashelder aroma, maar geen schreeuwer, heel ingetogen eigenlijk; de smaak is een zachte mengeling van vlezigheid en bos en herfstbladeren met iets floraals; 4,5 minuten: helder, mooi en diep roodbruin; massiever en mindercomplex zo, ik vond hem de vorige keer beter en dat was ook wat de verpakking aanraadde. 16 juli ’17: 3 minuten, met melk: opvallend aroma en smaak van ongezoete cacao !! lekker, en de Twinigs website vermeld uitdrukkelijk dat melk hier kan. 16 november ’17: bijna de laatste, maar nog steeds geweldig lekker, heerlijke thee, kastanjes, droog steenfruit, herfst, kortom erg mooie complexiteit. Een favoriet, dus 😊😊😊😊 18 februari ’18: even laten liggen… bijna vier minuten; het cacao aroma blijft echt wel en dat is best wel interessant
Keemun Hao Ya
Sterker, met vooral blaadjes. Intense smaak.
Spring Keemun Hao Ya ‘A’, Siam Teas: 27.9 euro voor 100 gram. A-grade. Qihong, Qimen, Anhui. 1+2. Gemaakt door een coöperatieve. 23 mei 2021, 5 gram, 200ml, 90°C, 3 min, kyusu. Mooie kleine blaadjes. Erg voluptueus aroma van fruit (warme appel), specerij en honing. Roodbruine infusie. Zacht, rond, fruitig, veel body, mooie afdronk, aangename echo. Tweede zetsel, 3 min: bijna volledig hetzelfde, maar iets complexer, zelfs iets lekkerder. 😊😊😊(😊)
Superior Keemun Qimen Hong Cha 2021, Mei Leaf: 60 jaar oude struiken. Qimen Hao Ya. 14.5£ voor 40 gram. Geplukt op 6 april 2021. Zu Ye Zhong cultivar. Knop en één blad. 1000m hoogte. Handgerold. Xiao (klein formaat) blaadjes. 90°C. 2 augustus 2022, 4.5 gram, 100ml, kyusu, 45 sec, 90°C: droog blad is mooi, fijn geraaid en lang. Nat blad geurt naar warme specerijen en warm fruit. Intens. Medium dik. In de mond zacht, iets van melk of room, frisse afdronk. Geen tannines. Tweede zetsel, 50 sec. nu meer cacao in de neus. Fris en complex, iets steviger. Erg lekker tweede zetsel. Derde zetsel, 1 min is vooral zoeter. Leuk. 😊😊😊😊Op zijn westers, 4 min, 3.5 gram, 250ml, klassieke pot. Heel zacht, bijna fluwelig. Ook nu cacao. Met melk ok, heel floraal, maar brengt niet echt iets bij.
Keemun Xin Ja
Vroege variant. Minder bitter.
Ken’ichi Shizen Nōen
Japan, Tsuge, Yamato Kogen, Nara. In deze vallei hangt dikwijls dikke mist en de tuinen liggen op hoogtes tussen de 200 en 600m. Theeboerderij van Ikawa Kenichi (°1981). Werkt volledig organisch. Heel jong begonnen, op zijn 19 jaar, met een overwoekerde en verwaarloosde tuin van 37 are. Nu beschikt hij over meer dan 30 stukjes land die hij terug actief maakte of omschakelde naar organische landbouw. Geeft zijn kennis door aan zijn collega’s om de wereld zo gezonder te maken. Verdeeld door The Tea Crane. Elke drie jaar maakt hij ook sannen bancha, en met de zaden en bloemen maakt hij cosmetica. Bezig met MVO en hij stelt ook ouderen en licht gehandicapten tewerk.
Kenilworth Estate
Sri Lanka (Ceylon). Ginigathhena, in het Nurawa Eliya district, maar door de grotere hoogte waar de plantages op liggen is de thee meer in de stijl van Kandy, alhoewel het er redelijk koel is. Kopen thee van zo’n 250 kleine eigenaren. Modern uitgeruste fabriek. Genoemd naar Kenilworth Castle in Warwickshire. Stevige thee met veel body. Eigendom van Watawala Plantations Ltd.
Ceylon Kenilworth Flowery Orange Pekoe 1, Comptoir Florian: 7 euro per 100 gram. 5 juli 2020, 3.3 gram, 250ml, 98°C, 4 min: wat vage fruitigheid voor het natte blad, roodbruine infusie, nogal donker. Mooie zacht fruitige geur, wat citrus. Zachte mond, frisse citrustonen, mooi rond maar altijd lekker fris. Mooie afdronk. 😊😊😊(😊)
Kenya
De eerste theestruiken werden hier aangeplant in 1903, in Limburu, door een zekere GWL Caine. In 1924 begon Brooke Bonds met de commercialisering ervan. In 1950 werd de Tea Board of Kenya gesticht om de handel in goede banen te leiden. In 1964 volgde de Kenya Tea Development Authority die Keniaanse kleine boeren stimuleerde om thee te verbouwen en die zeer streng toekijkt op de kwaliteit. Vandaag is Kenya één van de belangrijkste thee-verbouwende landen van de wereld, met 7.9% van de wereldproductie, en moet het alleen China en India voorlaten qua productie van zwarte thee. Het is één van de belangrijkste exportproducten van het land, met een jaarproductie van meer dan 200.000 ton en de KTDA beschikt over 66 fabrieken en de oogsten van meer dan 500.000 kleine boeren (goed voor twee derden van de productie, de rest komt van grote plantages). De aanplant bestaat uit overwegend assamica met wat sinensis in kleinere tuinen. Het klimaat is perfect, met lange zonnige dagen en genoeg regenval in de Hooglanden van de Rift vallei, waar stijgingsregens voor de waterhuishouding zorgen. De wijngaarden liggen op 1665 tot 3000m boven de zeespiegel op een rijke vulkanische rode bodem. De beste thee wordt geoogst eind januari/begin februari en in juli, maar oogsten is het hele jaar rond mogelijk, en dit is heel belangrijk voor de theehandel in Kenya. Het is perfect voor de grote producenten van thee voor massaconsumptie die zo een constante verse aanvoer krijgen. 90% van de thee wordt omwille van de lage lonen met de hand geplukt. De meeste thee hier (95%) wordt gemaakt volgens de CTC methode (Crush, Tear, Curl) en wordt gebruikt in blends. Hij is sterk, rijk en vol, en is heel populair in breakfast blends. Een deel wordt handmatig geplukt en bewerkt volgens de traditionele methode (Orthodox) en komt terecht in ‘single-origin whole-leaf’ thee. Thee uit Kenya wordt verkocht via de veilingen van London en Mombasa. Marinyn is één van de bekendste theedomeinen. Kericho, Nandi, Nyeri en Muranga zijn de belangrijkste regio’s. Op de markt wordt ook onderscheid gemaakt tussen EoR (East of Rift) en West of Rift. EoR is het oostelijke deel van de Rift Valley, goed voor 40% van de productie in Kenya, en heel populair in Pakistan waar het de om politieke redenen moeilijk geworden Assam verving in de Chai. Het is thee die van vruchtbare grond komt met veel regenval en warme temperaturen en een heel constante kwaliteit het hele jaar door en dus perfect voor een constante vraag als die van Pakistan. Het plukken gebeurt zeer zorgvuldig om genoeg kleur te krijgen in de goudkleurige infusie en het blad krijgt in de droger genoeg hitte om mooi zwart te worden met een toets van biscuit. De hele productie is hierop gericht. In de Kangaita fabriek wordt ook uitstekende bladthee gemaakt, met thee van de hellingen van Mount Kenya. EoR is een gebied met duizenden kleine boeren die hun vak kennen, West of Rift is meer het domein van grote plantages met aanplant van thee, eucalyptus en snijbloemen voor de Europese markt, iets lager gelegen (tussen de 1800 en 2200m), maar nog steeds hoog genoeg om erg goede thee te maken, alhoewel die van EoR beter is.
Kericho
Regio in Kenya. Grootste theeproducerende regio van het land, vooral gericht op de export, ter vervanging van Assam. Op de rand van Mau Forest en geïrrigeerd door regenval uit dit woud. Theetuinen op hoogtes tussen de 1500 en 2400 m hoogte zodat de hoogte de evenaarshitte wat tempert. Heldere, frisse thee die zeer goed melk verdraagt en dus perfect is voor de Britse markt. De constante kwaliteitsaanvoer is een groot bijkomend voordeel.
Khongea
Plantage in Assam. Eind 19de eeuw opgericht door twee Engelse dames. Sinds 1949 in handen van de familie Prakash, met Sudhir Prakash als voorzitter. Zeer goed uitgerust, en één van de beste domeinen van Assam. CTC thee, zwarte thee, maar ook groene thee die in Assam niet vaak wordt gemaakt. Dezelfde familie bezit ook de Glenburn Tea Estate in Darjeeling.
Kimura Tea Farm
Japan, Sashami, Ibaraki, in de vlaktes ten noordoosten van Tokyo. Kimura familie. Heel sterk in oolong en wakoucha, en bestudeerde de twee uitgebreid in Taiwan. Na die studies liet hij ook de machines overkomen.
Black Tea from Sashima Beni-ibara first flush, 2021, Thés du Japon: Geplukt 12 mei 2021. Yamazaki, Sakai town, Sashima, Ibaraki. 10.78 euro voor 50 gram excl importtaks. Beni-ibara is een cultivar die door mr Kimura zelf werd geselecteerd en dus nergens anders gevonden wordt. Geselecteerd uit Saya-midori zaden en bleek heel geschikt voor zwarte thee. 14 November 2021, 150ml, kyusu, 99°C, 3 gram, 3 min: het droge blad geurt heel fijn floraal (rozen). Die geur komt ook terug bij het natte blad maar wordt wat opzij geduwd door wat volumineuzere aroma’s van mout en iets vlezigs, maar hij blijft wel rondhangen op de achtergrond. Heel beschaafd, heel mooi. In de mond zacht, geen astringentie, complex, moutig met achterin iets floraals dat overstijgt in de afdronk (daarin komt ook een flard tijm ?). Zeer interessante zwarte thee van een unieke cultivar. Tweede zetsel was ok. 😊😊😊😊
Black Tea from Sashima Benitsukuba first flush 2021, Thés du Japon: Geplukt 13 mei 2021. Yamazaki, Sakai town, Ibaraki. 10.78 euro voor 50 gram excl importtaks. Cultivar uit 1958, ontwikkeld in Tsukuba in Ibaraki (de zwarte van Tsukuba). Ontwikkeld uit locale zairai, maar nooit een groot succes. 12 December 2021, 150ml, 3 gram, 5 min, kyusu, 99°C. Mahoniebruine infusie. Nat blad heeft een complex en fruitig aroma, de infusie geurt naar vanille, room en karamel. Ondanks de 5 minuten trektijd absoluut niet astringent maar rond en zacht. Aroma van specerijen met vanille achteraan. Zeer lekker, heel mondvullend en breed. Tweede zetsel is lekker maar zeer zacht, had misschien meer dan 5 minuten moeten hebben. 😊😊😊(😊)
Kirishima
Japan. Vulkanisch gebied in de prefecturen Kagoshima en Miyazaki in Kyushu. Er is nog steeds vulkanische activiteit met de laatste grote uitbarstingen in de 18de eeuw. Vaak erg mistig. Uit het Kagoshima deel komen zeer goede thee’s, met Makizono als beste terroir. Vooral Sencha en Kabusecha. Rijke, volle Kagoshima thee’s maar delicater dan vele andere Kagoshima’s. Mizobe en Makizono zijn de twee sub-regio’s. Mizobe is vlak en er staat vooral Yutakamidori aangeplant. Het is er iets warmer dan in de andere meer noordelijk gelegen regio’s. Het klimaat is perfect voor shincha. De beste Sencha komt echter uit de Makizono bergen waar het te koud is voor Yutukamidori en men vooral Yabukita, Saemidori, Okumidori en Asatsuyu aanplant. Omdat er meer mist is en het er kouder is groeit de thee veel langzamer en is hij duurder, maar hij is ook lekkerder en er wordt hier zéér goede Sencha gemaakt.
Kirishima Tokujou Sencha, Hayashi, Schnorr: Thee uit Kyushu, prefectuur Kagoshima, stad Kirishima, theedomein van de familie Hayashi, opgericht door grootvader Iwao Haysahi. Opgericht in 1897, nu vijfde generatie, volledig bio sinds 1993 en met theetuinen tegen het Kirishima gebergte, een vulkanisch gebied. Het fabriekje waar de thee wordt verwerkt ligt midden in de plantage zodat de thee niet kan oxideren onderweg. Overwegend Yabukita en Asatsuyu varietals. 65°C, 60 sec. Blend van thee’s van vader Osamu Hayashi (korter gestoomd) en zoon Shutaro (langer gestoomd, meer schaduw). Vader Osamu leidt het bedrijf terwijl zoon Shutaro de tijd krijgt om te leren en te experimenteren, met ondermeer de Gyrokuro Asatsuyu onder zijn verantwoordelijkheid. 24.95 euro bij Schnorr in Frankfurt, 28 april ’18. 5 juli ’18: droog, mooi maar licht aroma, veel gebroken blaadjes, donkergroen met nogal wat lichtgroen ertussen. De infusie is bleekgeel met een groene schijn. Het aroma is licht en de mond is zoet en zuiver, met toetsen van spinazie of andere bladgroenten 😊😊😊 Coldbrew, juli ’18: mooie limonadegroene kleur; puur groene thee in de neus maar met iets hards, niet iets zoet; in de mond sterk en redelijk bitter, zo goed als geen zoet; absoluut verfrissend bij heet weer, maar geen toppunt van elegantie of complexiteit. 😊😊(😊)
Kirishima Koucha, Hayashi, 2019: sample toegestuurd door Hotsoup. Cultivar onbekend. 20 april ’20, 98°C, 3 min, 175ml, 3 gram. Zeer mooie complexe aroma’s voor het natte blad, oude schuur, herfst, rijp of oud fruit, droogbloemen, heerlijk. Mooie roodbruine infusie. Aroma is zeer floraal en heel erg mooi. Zachte thee met een heel klein tikje astringentie. Lekker maar het aroma was het best. Mooie afdronk. 😊😊😊😊
Kochi
Japan. Prefectuur op het eiland Shikoku. 84% van de oppervlakte is bos en dat maakt dit de prefectuur met de meeste bossen van Japan. en de kwaliteit van het hout is geroemd en vroeger veel gebruikt in de grote kastelen van Japan. Het is ook de plaats met de meeste regenval, alhoewel die wel geconcentreerd is op bepaalde dagen. Bonito Sashimi is een lokale specialiteit. Er bestond al theeproductie in de 16de en 17de eeuw, maar pas op grote schaal vanaf de 20ste. 168 ton jaarproductie (N°17 in Japan), in 1974 was dat nog 1200 ton. Geconcentreerd rond de rivieren Niyodo en Shimanto. 76% van de aanplant groeit op steile hellingen. Belangrijkste gebieden zijn Niyodagawa Town, Tsuno Town en Shimanto Town. Vooral sencha, die verkocht wordt aan Shizuoka voor blends, maar ook uniek voor zijn gefermenteerde goishicha uit Otoyo. Sinds 2009 wordt sencha uit Kochi ook verkocht onder de merknaam Tosacha.
Kogacha Gyo
Yame, Fukuoka. °1938. Mevrouw Koga Kumiko is de vierde generatie, samenwerkend met haar moeder, de huidige president, Koga Satoko en haar vader, Koga Masahiro. Familiebedrijf met dertigtal personeelsleden. Specialist in Gyokuro.
Kohakkocha
Japans voor postgefermenteerde thee. Ook bekend als korucha of kokucha. Er zijn drie soorten: fermentatie door fungi (batabatacha), door bacteriën (awabancha) of een combinatie van de twee (goishicha of ishizuchi kurocha)
Koilamari Tea Estate
Assam. 838ha thee. CTC en Orthodox. Noordelijke oever van de Brahmaputra, tegen het Arunachal Pradesh woud. Eigendom van MK Tea sinds 1999, daarvoor van de Jokai Group. Zachte en zuivere thee met wat honing en toast.
Kôju
Japan. Onofficiele niet geregistreerde cultivar, geselecteerd door Takahashi Totsuji van Hon.yama in Shizuoka. Gaat terug op zairai van het Inzatsu type, een wilde kruising tussen assam en Japanse cultivars. Aroma van witte druiven, vooral wanneer bewerkt als een oolong.
Koliabur Tea Estate
Assam. °1886. Brahmaputra vallei. Eén van de drie theedomeinen van Bagasa Plantations Ltd (de twee andere zijn Dubba en Halmiramook). Recent bezig met technologische vernieuwing om zo de prijs/kwaliteit te verhogen. Ongeveer 400ha. Sabir Ahmed is de eigenaar.
Konacha
Japan. Poederthee van lage kwaliteit (fannings en dust). Meestal gebruikt voor theezakjes. Goedkoop, intens groen wanneer gezet en meer dan twee zetsels zijn meestal niet mogelijk. Gewoonlijk gebruikt men 4 gram op 120ml water met een korte trektijd van 30 seconden en water van 70-80°C. Kan zeer bitter zijn. Veel gebruikt in sushi-restaurants.
Kosabei
Nandi, Kenya. Hooggelegen domein dat bekend is voor zijn losse thee. Deel van Tinderet Estate. Fair Trade en ETA.
Kosabei, Green: 80°C, 3 gram, 3 minuten. 5 euro voor 100gram. Gebroken blad, gelig groen, sommige geoxydeerd. Droog ruiken ze naar rozijnen, nat naar warme rozijnen. Het aroma is erg licht en nogal scherp. Na een tweede zetsel van twee minuten nogal plat en neutraal. 😊
Kôshun
Japan. Cultivar voor groene thee maar wordt vooral interessant na wat verwelken of oxydatie en daarom vaak gebruikt voor oolong en kamairicha. Redelijk kleine blaadjes. Florale aroma’s, vaak amandel. Vaak nogal astringent. Koshun is een kruising tussen Kanayamidori en Kurasawa.
Iwata Koshun 2nd flush, Thés du Japon: Oogst 27 juni 2018. Iwata city in Shizuoka. 12 dollar per 50 gram. Geen pesticides. 14 juni ’19, in een kyusu, 150ml, 3 gram, 95°C, 2 mins. De natte blaadjes geuren houtig met noten van rode bessen. De infusie is een prachtig helder amber, naar het oranje gaand. Een mooie en heldere zoete geur die herinnert aan frangipane. Zo goed als geen astringentie. Leuke korreligheid. Heel licht aanvoelend, ook qua smaak, heel timide, met een mooie frisse zoete toets op de tong. Erg lichte tonen met hout, bessen en room, en iets floraals achterin. Geen opspringende thee, heel elegant, waarvoor je je moet concentreren. Onbeschaamd lekkere en subtiele echo met fruit en room en bloemen die maar blijft terugkomen. Heerlijk in al zijn stille kracht. Later die dag op z’n westers, 4.5 gram, 250ml, 95°C. Veel fruitiger in de neus. Zelfde opvallende korreligheid. Niet veel expressie maar een opvallend zoete lange afdronk. 😊😊😊(😊)
Black tea from Iwata, Koshun second flush 2019, Thés du Japon: 9.8 euro voor 50 gram, plus importtaksen. Geoogst 9 mei 2019. Theetuin in Iwata, Shizuoka, cultivar Koshun. Geen pesticides. 5 september 2019, in de ochtend, 98°C, 150ml, 3 gram, 2 minuten, een fruitdag, kyusu. Het natte blad heeft een heel complex veellagig aroma, schommelend tussen steenfruit en specerijen. Bleke oranje kleur, heel mooi, maar erg licht voor een zwarte thee. De geur van de infusie is verbluffend, zijdezacht, en met een heel mooie geur van frangipane. Na walsen komen er ook meer kruidige tonen die doen denken aan andere first flush thee. De attaque is romig en heel smakelijk, startend met frangipane, dan overgaand in steenfruit en uiteindelijk in hooi. Lange, complexe afdronk, met een mooi astringent toetsje. Deed sterk denken aan Darjeeling first flush. Zeer smakelijk, en opmerkelijk lekker wanneer afgekoeld. 😊😊😊😊 tweede zetsel, erg mooi aroma van frangipane en fruit, met de meer kruidige tonen nu op de achtergrond; idem voor de mond, maar meer samengesmolten, nog altijd lang en erg yummy. 28 september 2021, ambient brew, 3 gram, 250ml, 1 uur. Goudgeel met een bruin tintje. Intrigerende en erg complexe neus. Ongelooflijke smaak, steeds weer wisselend, met hout, vernis en typische zwarte thee smaken die met elkaar haasje over spelen. Mooie astringentie. Heel lange afdronk en een prachtige echo die maar bleef terugkomen. 😊😊😊😊22 februari 2021, zelfde parameters: een versmolten maar nog altijd interessant aroma voor het natte blad. De infusie ruikt eigenlijk het lekkerst, heel kruidig. De smaak is erg afgerond, met vooral opnieuw dat toetsje specerijen (frangipane). Lekker.
Black Tea from Iwata, Koshun first flush, 2020: Geoogst 7 mei 2020. Iwata city, Shizuoka. Cultivar Koshun. 9.8 euro voor 50 gram. 3 gram, 150ml, 5 mins, 100°C. 1 November 2020, 3 gram, 5 mins, 150ml, 98°C. al een mooi aroma voor het droge blad ! het nat blad geeft een heel mooie complexiteit met fruit en warme taart. Amberkleurig. Heel mooie fruitige neus. Zeer mooie vlotte en ronde fluwelige start, heel smooth, breed en complex, en ook hier die mix van fruit en taart (frangipane ? zou kunnen). En dan kwam er ineens een vleug frangipane in de afdronk ! Er zit een heel lekker krulleke in de mond. Afdronk is intens en onwaarschijnlijk lang. tweede zetsel: zacht en romig, in neus en mond, heel mooi, lange afdronk maar alles is vooral romiger. Geen spoor van astringentie ! Expressiever dan de 2018 maar voor de rest heel gelijkend. 😊😊😊😊
Suzuki Black tea Koshun, Yutaka Tee: Geoogst juni 2018, second flush. Suzuki teafarm in Iwata, Shizuoka. Theetuin op 150m hoogte. Mr Suzuki is gespecialiseerd in zwarte thee. 6 euro voor 30 gram. 18 augustus 2019, leaf day, net gestopt met regenen. Donkere en goed doorgeoxiderd blad met tip en steeltjes. Geen aroma voor het droge blad, opgewarmd wel iets intrigerend met perzik en bloemen. De natte bladeren geuren erg floraal. Sommige blaadjes zijn tamelijk groot, enkele lijken niet volledig geoxideerd. Roodbruine infusie. Heel ongewoon aroma, als een hele bos bloemen en een heerlijke nog warme cake met bessen die ik onmiddellijk zou verslinden. Heel leuk. In de smaak meer van hetzelfde, heel mooi smakenprofiel voor de attaque, puur, helder en ongelooflijk smakelijk. Eén van de beste wakoucha tot nu. Heel lang en een leuk klein bittertje. Kreeg bijna tranen in mijn ogen zo lekker ! De nasmaak met die bessen bleef maar omhoogspringen. Tweede zetsel: gebraden kip in de neus ! zacht, complex, en lekker, niet meer met fruit maar met iets anders. Pracht van een thee 😊😊😊😊😊 30 januari ’21, 3 gram, 3 minuten, 150ml, 98°C, theepot. Bevestigde over de hele lijn, misschien wat minder duidelijk allemaal en wat afgerond maar zeer lekker ! Minder kip in het tweede zetsel, maar wel in de afdronk…
Summer Harvest Koshun Wakocha, 2020, The Tea Crane: 40 gram. 14.5 dollar voor 40 gram. Kumamoto, Kyushu. Zomer 2020. Toshihiro Kajihara. 28 mei 2021, 3 minuten, 150ml, 4 gram, 100°C. In een nieuwe kleine kyusu voor aan zee. Droog warm blad, erg neutraal. Het natte blad levert fruit maar wat weggedoken en ook wat hard. Amberkleurig. Fruitig maar niet erg expressief en wat bitter. 😊😊😊.
Sencha from Asamiya, Koshun, Thés du Japon: Spring harvest. Sample set. 11.76 euro voor 100 gram. Futsumushi sencha. Kami-Asamiya, Shigaraki, Koga, Shiga. 14 en 19 mei 2021. Tasting set met builtjes. Koshun is eerder ongewoon voor de regio. 5 november ’21, 80°C, 3 minuten, 150ml. Goudgele infusie. Zuivere geur, een beetje zoet, floraal en wat amandel. De smaak is zacht en rond, een beetje zoet, lekker en lang. Geen astringentie. Een beetje amandel. Lekker. 😊😊😊😊
Koyanagi
Shimonog, Fujieda, Japan. Op dit domein werd voor de eerste keer gewerkt met Fujikaori toen vader Koyanagi Mitsugi samen met Morizono Ichiji de cultivar ontwikkelde. Nu geleid door Koyanagi Tsutomu.
Fujieda Kamairicha Fuji-Kaori, 2021, Thés du Japon: 9.8 euro voor 50 gram. 20 april 2021. Shimonogo, Fujieda, Shizuoka. Koyanagi Tsutomu, de zoon van Koyanagi Mitsugi die mee aan de wieg stond van de Fujikaori cultivar. Fujikaori van de eigen theetuin. 4 December 2021, 150ml, 3 min, 80°C, theezakje. Goudgele infusie, helder. Nogal zoet aroma, zeer floraal, amandel, doet wat denken aan snoep. Licht in de mond, maar met lekkere elementen, een beetje zilt, een beetje rooster maar niet veel. Lichte maar aangename afdronk. 😊😊😊
Kama-iri-cha from Fujieda, Unknown cultivar, 2019: Thés du Japon, 13.33 dollar voor 50 gram, plus 5.45 importtaksen. Geoogst in mei 2019. Geproduceerd door Koyanagi Tsutomu wiens vader de schepper was van de Fuji-kaori cultivar. Deze thee werd gemaakt van de loten van een ongeïdentificeerde plant die samen met andere uit Kyushu werd aangeleverd. De producent plantte ze op een klein perceel in Shimonogo en deze zeer ongewone groene thee is het resultaat. 4 maart 2020, 3 gram, 150ml, 60 sec, 80°C. De droge blaadjes ruiken zéér lekker. Zeer ongewone geur voor de natte blaadjes, iets van bloemen, koekjes… Strogele infusie. Een zeer zachte thee in de mond, met een lange en zachte afdronk. Eerder floraal in de mond, en zijdezacht zonder een spoor van astringentie. 8 maart ’20, herzet met 5 gram op 200ml. Bij et walsen komt er een ongewone geur van verse zomerbloemen tevoorschijn. Lekkere thee die ook nu me eerst aan koekjes deed denken. De afdronk is lekker maar wat verwarrend met vage toetsen van citroen en bloemen. Intrigerende thee. 😊😊😊😊
Kulhar, kullar
Wegwerp-kopjes uit klei, die in Indië worden gebruikt door chai wallahs die aan de kant van de weg thee verkopen. Bestemd voor eenmalig gebruik. De potjes geven een aroma en smaak af van aarde en dragen zo bij aan de typische smaak. Na gebruik worden ze aan de kant van de weg kapotgegooid en keert de materie terug naar de aarde. Andere namen voor de tasjes zijn puruas of bhaar. Het is waarschijnlijk de meest hygiënische manier om thee te drinken in Indië.
Kuma-en
Japan. Theedomein in Fukuoka, in Yame. 4.5 ha. Opgericht in de jaren 1920’s. Masahiro Kuma is de huidige president. Bekend voor zijn gyokuro, maar maken ook sencha, matcha en kukicha. Hier worden alleen rieten afdekkingen gebruikt voor het beschaduwen van de gyokuro, en in 2017 was hij nog 1ste in een nationale competitie voor gyokuro. Omdat zijn grond eigenlijk te rijk is voor Gyokuro beschaduwt hij heel sterk en laat hij weinig ruimte aan de plant.
Gyokuro, Kuma-en, 2020: Proefpakket GJ Tea Marathon. 20 dagen beschaduwing. GI certificaat (en dus gemaakt volgens de 7 regels). Saemidori. Oogst 2020. 3 gram, 30ml, 2 min, 50°C. 5 december ’21, 40ml, 2 min, 3 gram, 50°C, shiboridashi: heel licht groene infusie. Nat: grassig, wat bouillon. Zoet, heel sterk, intens. Umami. Vooral vegetaal. Heel complex. Lange afdronk. Tweede zetsel, 35 sec, 70°C. heel mooi bittertje. Veel umami, nog altijd intens, zeer lekker. Derde zetsel, 80°C. Zoet, aangenaam. 😊😊😊😊
Kumamoto
Japan. Theeregio op Kyushu, de 9de grootse van Japan. Landbouwprovincie bekend voor zijn watermeloenen en tomaten en de Aso vulkaan. Waarschijnlijk was er al in de 12de eeuw een soort productie van wilde thee en ook nu nog staat er veel yamacha. Rond 1630 introduceerden Koreaanse arbeiders die aan het kasteel van Kumamoto werkten waarschijnlijk de kamairicha productiemethode. Hier wordt een vlakke pan gebruikt, anders dan in andere gebieden, en dit heet aoyanagi thee (in andere gebieden wordt een wok met schuine randen gebruikt, dit is ondermeer voor Ureshino in Saga). Goed voor 1120 ton thee per jaar (cijfers 2020). 9e belangrijkste theeprefectuur. De productie is vooral geconcentreerd in kleine stadjes in de bergen waarvan Hitoyoshi – Kuma, Kikuchi, Yamaka en Ashikita – Minamata. 50% van de productie is sencha, 38% tamaryokucha. Thee, natuurlijk !: Japan's belangrijkste theeregio's, N°3: Kumamoto (theenatuurlijk.blogspot.com)
Kunlu
Yunnan, China. Berg in Pu’Er, ten westen van Jiangcheng en ten oosten van de Lancang rivier en Jingmai. Ligt op de Tea Horse Road. Tussen de 1400 en 2271 meter hoog. Hier ligt één van de oude keizerlijke theetuinen, en een deel van de berg is bezaaid met zeer oude theebomen. De gushu die hier vandaan komt is zeer duur.
Kunming Tea Factory
Yunnan. In 1939 opgericht als de Fu Xing theefabriek, gespecialiseerd in tuocha met thee uit de hele provincie. In 1950 overgenomen door de Chinese staat (CNNP) en in 1960 omgedoopt tot de Kunming theefabriek, gespecialiseerd in Sheng tegels en zwarte thee. Zes privé investeerders werden uitgenodigd om mee te investeren. In de jaren 70 nam de provincie de fabriek over en werden twee vernieuwingen geintroduceerd: het werken met grootblad-thee en de productie van Shou. Tegen midden jaren 80 was de fabriek een belangrijke exporteerder naar Hong Kong en Macau, met bijna 1000 ton per jaar. In 1985 werd een tweede, erg grote site geopend om er uitsluitend shou puer te produceren. In 1996 stopte de productie maar werd later heropgestart. De geschiedenis van de fabriek is complex en onduidelijk en heeft een minder grote reputatie dan een fabriek als Menghai.
Kukicha
Ook bekend als bocha. Gemaakt van stengels, twijgjes en bladsteeltjes van de theeplant. Eigenlijk een bijproduct van sencha en matcha waarbij om een hogere kwaliteit te bereiken deze elementen worden verwijderd. Bijzonder laag in cafeïne, op een natuurlijke manier. Bestaat als groene thee maar ook als een verder geoxideerde en zelfs geroosterde thee. Vaak een beetje notig en romig. Kan drie tot vier keer getrokken worden en wordt soms aan vruchtensap toegevoegd in kinderdrankjes. Kan snel bitter worden dus niet te lang laten trekken (80 sec tot 1 min) en niet hoger dan 80°C. In Kyoto noemt men deze thee Karigane (wilde gans).
Kukicha, Kagegawa-cha, Nakane Tea Company: meegebracht door Stijn (ITMA) uit Japan. Fukamushicha met steeltjes. Begin 2019: erg complex aroma voor de natte blaadjes. Heel verfrissend, levendig en zuiver. In de mond met een aardig zoet puntje en een ronde, eveneens wat zoete finish. Zeer lekker, complex en rijk, en altijd fris. Eén van de lekkerste kukicha die ik al dronk. 😊😊😊(😊)
Gyokuro Kukicha, Nio teas: Mr Sakamoto in Kagoshima. Twijg en blad van de Gyokuro oogst. 60 sec, 60°C, 150ml, kyusu. 9 september ’20. Nat blad heeft bijzonder veel umami. Lichtgroen-geel. Neus met veel umami maar ook met een mooie mineraliteit. Volle, redelijk zoete start in de mond maar met een mooie mineraliteit. Niet flauw, wel umami. Frisse thee. Mooie finish, fijne eerder complexe afdronk. Leuke thee. 😊😊😊
Ise Bocha, Nakamori Seicha, Mie: licht geroosterde steeltjes van sencha en kabusecha productie. 6 gram, 250ml, 30 sec, 100°C. 17 juni ’22, hittegolf. Licht geroosterde aroma’s voor het natte blad, heel wat blaadjes zien nog groen. Kleur infusie ergens tussen goudgeel en lichtbruin. Erg zacht, een beetje zoet, en een erg leuke bijna karamelachtige smaak. Heel rond. Leuke en lange afdronk. Zeer lekker zonder heel straf te zijn. Heel aangenaam, heel zacht en tegelijk erg verfrissend. Tweede zetsel, 90 sec: amandelen. Lekker zoetje. Aangenaam. 😊😊😊😊
Kuradashi
Japan. Letterlijke vertaling ‘Thee uit het magazijn’. Met opzet verouderde gyokuro of matcha, die na het maken wordt opgeslagen om zes maanden tot ongeveer anderhalf jaar te ouderen. Kuradashi verwijst naar de graanschuur waarin dit gebeurde. De thee wordt hierdoor zachter, rijker en zoeter. Tokugawa Ieyasu, de eerste shogun die Japan in 1600 verenigde zou er bijzonder van gehouden hebben.
Mattari Jyukusei Cha, Jugetsudo: Tenryu, Shizuoka. Gefermenteerd van de lente (pluk) tot in de herfst in oude tunnels op 1000m hoogte. 60 sec, 80°C, 40 gram, 15 euro. Voor 10/2019. Door Maruyama Nori, Tokyo. Een andere naam voor dit type thee is kuradashi. 13 mei ’19, bij Stijn thuis, 80°C, 2 theelepels, kyusu, 60 seconden. Groen, erg verbrijzeld als een fukamushicha, een mooi vegetaal aroma maar erg zacht. Ook bij het zetten lijkt de thee diepgestoomd te zijn, met veel fijn materiaal dat zich afzet op de bodem. Zacht aroma. In de mond een duidelijk bittertje maar dat mooi centraal blijft hangen en niet droogtrekt, een heel dik en breed mondgevoel, fluwelig zelfs, met een mooie complexe brede smaak. Tweede zetsel, opnieuw 60 sec: was wat te veel, de thee is nu echt erg bitter, 20 sec was waarschijnlijk beter. Het aroma was eigenlijk beter, maar in de mond wordt die smaak direct weggeduwd door het bittere. 😊😊😊(😊) voor het eerste zetsel. Thee voor gevorderden.
Kurasawa
Japan. Cultivar. 1967, als Shizu-7111, uit Yabukita zaden, in het teststation van Shizuoka. Is zelf één van de ouders van de bekende Koshun, maar nu erg zeldzaam. Meestal in Shizuoka. Kan nogal astringent zijn.
Kyobancha
Japan. Geroosterde thee van volwassen blaadjes die geoogst worden in maart wanneer de struiken gesnoeid worden om ze klaar te maken voor de nieuwe oogst. Ook bekend als Iribancha. Vooral rond Kyoto. Net zoals bij Tencha worden de blaadjes alleen gestoomd en gedroogd, en dan worden ze geroosterd. Bijna volledig vrij van caffeïne en daarom ook bekend als akachan bancha of bancha voor babies. Meestal goedkoop.
Kyo-midori
Japan. Kyomidori is een nu erg zeldzaam geworden cultivar die in 1954 werd ontwikkeld uit zairai struiken in Uji. Het was één van de eerste cultivars uit Uji en is daarom vandaag bijna volledig vervangen door andere beter presterende.
Gyokuro from Uji, Kyo-Tanabe ‘Yamashita’ Kyo-midori cultivar, Thés du Japon: 16 mei 2020, met de hand geplukt. Fugenji gebied, Kyo-Tanabe stad (één van de beste plaatsen voor Gyokuro), Kyoto. 38.12 euro voor 30 gram. Gemaakt door Yamashita Shinki, de kleinzoon van Yamashita Toshikazu, het hoofd van de Yamashita Shinjuen theetuin. Komt uit de ‘shizen-shitate’ tuin die niet gesnoeid wordt. Met de hand geplukt, tent-beschaduwing op drie niveaus. Met de hand gerold. Bewerkt in kleine partijen van 25kg wat telkens resulteert in 4 kg thee. Gemaakt van de zeldzame kyo-midori cultivar. 36 dagen beschaduwd. 5 gram, 30ml, 50°C, 120 sec. 13 maart ’21, 5 gram, 50ml, shiboridashi, 50°C, 2 mins. Heel mooi aroma. De eerste slok is een schok zoals het hoort e zijn met heel intense smaken van umami, bouillon, en erg rond en zoet. Heel dikke consistentie, heel mondbedekkend, extreem lang. Ondanks de heel indrukwekkende kracht toch ook elegant en complex. Tweede zetsel: heel complex en fijn, en nog steeds met en superlange afdronk. Derde zetsel, 10°C warmer: heel complex, ‘groener’, maar fijn niet zwaar, mooie astringentie, erg apart achteraan. Prachtige afdronk. 😊😊😊😊(😊)
Kyoto
Japan. Culturele centrum van Japan, met veel universiteiten, tempels en schrijnen, de meest prestigieuze thee-ceremonie scholen en zeer mooi aardewerk. Geboorteplaats van sencha (1738) en gyokuro (1835), maar ook één van de drie plaatsen in Japan waar theezaadjes voor de eerste keer geplant werden in de 12de eeuw. Ook het Tea Research Institue waar ooit het bestaan van L-theanine werd ontdekt ligt hier. Qua theeproductie de vijfde grootste prefectuur van Japan met een jaarproductie van 2360t. De focus ligt vandaag het meest op matcha, maar ook sencha, kabusecha en gyokuro zijn belangrijk, en hier komen top-gyokuro’s vandaan. . Theegebied in het midden van Honshu, het hoofdeiland, met de theevelden vooral in het zuidelijke deel. Hier ligt ondermeer de voorstad Uji, bekend voor zijn Gyokuru en Matcha, en Ujicha is een merk sinds 2007. Hier zou de Japanse theeceremonie ontstaan zijn. Thuis van ondermeer Obubu, een erg goede producent. Vochtig, subtropisch klimaat met zachte winters en natte zomers. Ongeveer 3% van de totale Japanse productie. Het grootste theegebied hier is Wazuka, goed voor bijna de helft. Minamiyamashiro, Ujitawara en Kizugawa zijn ook belangrijk.
Sencha “Tenjin”, Lupicia: Omgeving Kyoto. Gekocht februari 2018, goed tot aug 2019. Lentepluk. Tenjin betekent luchtgod en is de god van studenten en academici. 18 euro voor 50 gram. 3 gram, 80°C, 150ml, 1min30sec. Droog, mooie donkergroene toegevouwen platte blaadjes, lichte kleurverschillen. Natte blaadjes, veel spinazie maar met sterk umami op de achtergrond. De infusie is goudgeel en helder. Aangename grassige groene geur. Mooie fijne astringentie in de attaque, lekkere volle mond, mooie afdronk. Lekkere sencha, eerlijk en straightforward ! 😊😊😊(😊) Een jaar later gekochte thee: zelfde uitzicht. Minder spinazie, iets meer gebakken tonen. De infusie is een licht jadegroen. Heel frisse aroma’s, citrus. In de mond nogal neutraal, en volgens de verpakking al wat te oud. Zo smaakt hij ook.
Sencha “Uji” 2018, Lupicia: Gekocht februari 2019, goed tot mei 2019. 17.8 euro. Uji, Wazuka, Soraku. 2.7 ,gram, 80°C, 150ml, 1min30sec. De droge blaadjes hebben heel lichte kleurverschillen en zijn fijn gerold in naaldjes. 25 februari 2019: Droog aroma, heel speciaal, iets als ingezouten vis. Ook nat geuren ze uitgeproken vissig. Mooi groene infusie, cloudy. Mooi grassig aroma. Mooie zachte smaken, mooie densiteit, lekkere umami, niet al te uitgesproken maar mooi aanwezig. Bitter afdronkje.3 maart 2019: nat geuren de blaadjes zeer grassig met een ondertoon van vis. De infusie is goudgeel met een mooie groene schijn en helder. In de mond zacht, met inderdaad dat opvallende licht astringente en toch ook zachte afdronkje. Tegelijk met de Tenjin geproefd, deze is wat meer temperamentvol en iets minder makkelijk. Beide op 80°C en deze mag inderdaad wat kouder zoals de verpakking ook zegt. 😊😊😊
Kyushu
Japan. Dit eiland is de meest zuidelijk gelegen theeregio van Japan. Omdat er meer zonlicht is gebeurt de oogst vroeger dan elders. Kagoshima ligt op de zuidoost-tip van het eiland en is goed voor 30% van de Japanse theeproductie. Er wordt vooral sencha gemaakt maar diverser dan elders in Japan, met meer verschillende cultivars, en meestal zijn ze uitstekend en interessant.
Kyusu
Japanse theepot. Typisch is dat de tuit op een hoek van 90° staat met de greep wat makkelijk is bij het uitgieten. Indien ze gemaakt zijn van klei is de greep hol, maar de allereerste waren in porcelein. De meer industrieel gemaakte hebben een metalen zeef aan de binnenkant, bij de echte handwerkproducten is die zeef in klei. Ze gaan van groot, voor klassiek theezetten, tot heel klein voor de senchado ceremonie.
Neem contact op:
Erik De keersmaecker
Leopold Beosierlaan 16
3010 Kessel-Lo
België
erikdekeersmaecker@skynet.be